سُورَةُ التِّینِ

بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلتِّینِ وَٱلزَّیۡتُونِ ١ وَطُورِ سِینِینَ ٢ وَهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِینِ ٣ لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِیٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِیمٖ ٤ ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِینَ ٥ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونٖ ٦ فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعۡدُ بِٱلدِّینِ ٧ أَلَیۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡکَمِ ٱلۡحَٰکِمِینَ ٨﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به انجیر و زیتون. ﴿۱﴾و سوگند به طور سینا. ﴿۲﴾و سوگند به این شهر امن (= مکه). ﴿۳﴾یقیناً ما انسان را در بهترین صورت (و هیئت) آفریدیم. ﴿۴﴾سپس او را به پایین‌تر مرحله بر گرداندیم. ﴿۵﴾مگر کسانی‌که ایمان آوردند و کار‌های شایسته انجام دادند، پس برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿۶﴾پس (ای انسان) چه چیز بعد (از این همه دلایل روشن) تو را به تکذیب (روز) جزا وا می‌دارد؟! ﴿۷﴾آیا الله بهترین داوران (و حاکم مطلق) نیست؟! ﴿۸﴾.