سورۀ غاشیه

سورۀ غاشیه

مکی است؛ ترتیب آن 88؛ شمار آیات آن 26

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡغَٰشِیَةِ ١﴾.

ای محمّد! آیا خبر‌های قیامت به تو رسیده است که دیدگان را با هولناکی‌اش می‌پوشاند، مردم را با شدّت خود جمع می‌آورد و دل‌ها را با سختی‌هایش به خود مصروف می‌سازد.

﴿وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ ٢﴾.

برخی چهره‌ها در روز قیامت به خاطر اعمال بد و افعال نادرست خویش خوار، ناامید و سیاه‌اند؛ زیرا آنگاه که عذاب را مشاهده می‌نمایند ندامت آنان را فرا می‌گیرد و احساس زیانمندی می‌کنند.

﴿عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ ٣﴾.

اعمال پُر مشقّت، دشوار و زیادی را انجام داده‌اند امّا باطل است؛ زیرا خلاف شریعت بوده است، یا اینکه در آتش دوزخ با کشیده‌شدن به طوق‌های آهنین و با رنج‌های عقوبت به دشواری گرفتار می‌شوند.

﴿تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةٗ ٤﴾.

به آتش داغی سوزانده می‌شوند که پوست وجود را بریان می‌کند، اعضای وجود را می‌گدازد، نه تخفیف می‌یابد و نه از عقوبتش نجات می‌یابند.

﴿تُسۡقَىٰ مِنۡ عَیۡنٍ ءَانِیَةٖ ٥﴾.

نوشیدنی آنان از چشمۀ بسیار داغی است که روده‌های آنان را قطع می‌کند و گوشت چهره‌های آنان از جوشش و شدّت فورانش می‌افتد.

﴿لَّیۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٖ ٦﴾.

در آتش دوزخ طعامی برای خوردن ندارند، مگر خار خشکیدۀ تلخی که حرارتش برطرف شده تا عذاب و جزای آنان افزون شود.

﴿لَّا یُسۡمِنُ وَلَا یُغۡنِی مِن جُوعٖ ٧﴾.

خوردنش فربه نمی‌کند و از تناولش کسی سیر نمی‌شود؛ یعنی ناتوانی را دور نمی‌سازد و گرسنگی را دفع نمی‌نماید، امّا درد را بیش می‌گرداند و بیماری را مزید می‌سازد.

﴿وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ ٨﴾.

در آنجا چهره‌هایی شادمان و روشنی موجود اند که نیکویی متعالی و نور پُر درخشش دارند. زیبایی آن‌ها را پوشیده است و این‌ها چهره‌های مؤمنان اند.

﴿لِّسَعۡیِهَا رَاضِیَةٞ ٩﴾.

با اعمال نیکویی که در دنیا انجام داده‌اند خوشنود اند، به خاطر بازگشت شایسته‌ای که در پیش رو دارند مطمئنّ هستند، پاداش خویش را درمی‌یابند، با نعمت‌ها شادمان‌اند و از دریافت جزای عمل‌شان لذّت می‌برند.

﴿فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٖ ١٠﴾.

در بهشتی که بلند مرتبه است داخل می‌شوند، در جایگاه‌های عالی و مقام‌های بلندی مسکن می‌گزینند که دارای قدر و منزلت است و از شرافت و ارزشمندی ویژه‌ای برخوردار اند.

﴿لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَٰغِیَةٗ ١١﴾.

اهل بهشت در آنجا سخنان بی‌خیر و بیهوده‌ای را نمی‌شنوند؛ یعنی در آنجا کلام باطل و سخنان بی‌ارزش وجود ندارد، بلکه همه حقّانیت، صواب و سلام است.

﴿‌فِیهَا عَیۡنٞ جَارِیَةٞ ١٢﴾.

چشمۀ صاف، گوارا، روشن و جاری با آب زلال و سردی در بهشت وجود دارد که با تندی بیرون می‌جهد و کرامتی برای مؤمنان است.

﴿فِیهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ ١٣﴾.

در آنجا برای اهل بهشت تخت‌هایی آماده شده که پایه‌های بلند و جایگاه مرتفع دارد، نرم و راحت است و همه انس و بهره‌مندی را در خود جمع کرده است.

﴿وَأَکۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ ١٤﴾.

در بهشت ظرف‌هایی است که دسته ندارد و با حسن و زیبایی، پاکیزه‌گی و همراه با لذّت در دست کسی که می‌نوشد نهاده می‌شود تا آسان‌تر نوشیده شود.

﴿وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ ١٥﴾.

در بهشت بالش‌هایی با زیبایی عجیب و حسن بدیعی روبروی یکدیگر برابر ساخته شده است. اهل بهشت که در نعمت‌ها مصروف اند بر آن‌ها تکیه می‌کنند، سخن می‌زنند و می‌خندند.

﴿وَزَرَابِیُّ مَبۡثُوثَةٌ ١٦﴾.

و در بهشت فرش‌های ذی قیمت، پر درخشش، خوش منظر و مخملینی آماده شده که با نرمی و ملایمت و با راحت و فخامت، با شخصی که بر آن می‌نشیند انتقال می‌یابد.

﴿أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ کَیۡفَ خُلِقَتۡ ١٧﴾.

آیا مردم در آفرینش ابداعی شتر نمی‌بینند که چگونه خداوند عزوجل شکلش را برابر ساخته است؟ چگونه برایش اوصافی بخشیده که در سایر حیوانات موجود نیست؟

﴿وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ کَیۡفَ رُفِعَتۡ ١٨﴾.

چگونه در آسمان نمی‌بینند و چرا در این سقف بزرگ، مرفوع و مستحکمی که بدون ستون قایم است و شکاف و عیبی ندارد نمی‌اندیشند؟

﴿وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ کَیۡفَ نُصِبَتۡ ١٩﴾.

چرا به کوه‌ها نظر نمی‌اندازند، به کوه‌هایی که با شکوه و قایم اند، با زیبایی خاصی ایستاده‌اند، زمین را ثابت نگه می‌دارند و هر کوهی چون انگشت سَبّابه‌ای به یگانگی خداوند عزوجل گواهی می‌دهد؟

﴿وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ کَیۡفَ سُطِحَتۡ ٢٠﴾.

و چگونه به زمین نمی‌اندیشند که به منظور زندگی بر رویش برابر ساخته شده، گهواره‌ای برای مردم و فرشی برای همه مخلوقات ساخته شده تا زندگی در آن راه کمال را بپیماید.

﴿فَذَکِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَکِّرٞ ٢١﴾.

ای پیامبر! با آیات قرآن و دلایل آفرینش در مخلوقات مردم را پند بده. همچنان انواع نعمت‌ها و ایّام عقوبت‌ها را برای مردم یادآوری نما؛ زیرا وظیفه‌ات تنها پند‌دادن است.

﴿لَّسۡتَ عَلَیۡهِم بِمُصَیۡطِرٍ ٢٢﴾.

تو بر آنان سلطه نداری تا بر ایمان مجبور‌شان سازی، بلکه تو رهنمایی هستی که حجّت را اقامه می‌کنی، دلایل را واضح می‌نمایی و به سوی هدایت فرا می‌خوانی.

﴿إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ ٢٣﴾.

مگر کسی که از هدایت پشت گرداند، به رسالت کافر شود، از راهیابی اعراض نماید، از دلایل انکار ورزد و به حق تکذیب کند. چنین کسی به راستی که مستحقّ عذاب و عقوبت شده است.

﴿فَیُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَکۡبَرَ ٢٤﴾.

حق‌تعالی او را در روز قیامت به عذاب شدیدی، با طوق‌ها و زنجیر‌های آهنینی در آتش دوزخ که عمق بسیار دارد و طعام اهلش زقّوم است عذاب می‌نماید.

﴿إِنَّ إِلَیۡنَآ إِیَابَهُمۡ ٢٥﴾.

به راستی که مرجع همگان به سوی خداوند است و همه به سوی او برمی‌گردند. از این‌رو منت‌های علوم، اعمال و مردم در روز قیامت به سوی اوست.

﴿ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا حِسَابَهُم ٢٦﴾.

بعد از آن حساب مردم در روز حشر بر ماست؛ یعنی به همه رسیدگی کامل می‌نماییم و هر‌یک را مطابق عملکردش اعم از خیر و شرّ جزا و پاداش می‌دهیم.

سوره غاشیه

سوره غاشیه

Ayah: 1

هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡغَٰشِیَةِ

[ای پیامبر،] آیا خبرِ قیامت هولناکِ فراگیر به تو رسیده است؟

Ayah: 2

وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ

در آن روز، چهره‌هایی خوار و ذلیل خواهند بود.

Ayah: 3

عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ

[در دنیا] پیوسته تلاش کرده [و] خسته شده [و چون در راه حق نبوده، نتیجه‌ای ندیده‌اند].

Ayah: 4

تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةٗ

در آتش سوزان درمی‌آیند،

Ayah: 5

تُسۡقَىٰ مِنۡ عَیۡنٍ ءَانِیَةٖ

از چشمۀ بسیار داغ به آنها نوشانیده می‌شود.

Ayah: 6

لَّیۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٖ

غذایی جز خارِ خشک و تلخ ندارند

Ayah: 7

لَّا یُسۡمِنُ وَلَا یُغۡنِی مِن جُوعٖ

که نه [آنان را] فربه کند و نه گرسنگی را دفع می‌نماید.

Ayah: 8

وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ

در آن روز، چهره‌هایی شاداب و تازه هستند

Ayah: 9

لِّسَعۡیِهَا رَاضِیَةٞ

و از سعی [و تلاش] خود راضیند؛

Ayah: 10

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٖ

در بهشت برین هستند.

Ayah: 11

لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَٰغِیَةٗ

در آنجا هیچ سخن بیهوده‌ای نمی‌شنوند.

Ayah: 12

فِیهَا عَیۡنٞ جَارِیَةٞ

در آن، چشمه[های آب] روان است.

Ayah: 13

فِیهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ

تخت‌های [زیبای] بلند [پایه] در آن است.

Ayah: 14

وَأَکۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ

و جام‌هایی [که در کنار چشمه‌ها] نهاده شده.

Ayah: 15

وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ

و بالشت‌های [منظم] چیده‌شده،

Ayah: 16

وَزَرَابِیُّ مَبۡثُوثَةٌ

و [نیز] فرش‌های گرانبها گسترده شده است.

Ayah: 17

أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ کَیۡفَ خُلِقَتۡ

آیا [کافران] به شتر نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده است؟

Ayah: 18

وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ کَیۡفَ رُفِعَتۡ

و به آسمان [نمی‌نگرند] که چگونه برافراشته شده است؟

Ayah: 19

وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ کَیۡفَ نُصِبَتۡ

و به کوه‌ها [نمی‌نگرند] که چگونه [محکم بر زمین] نصب شده است؟

Ayah: 20

وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ کَیۡفَ سُطِحَتۡ

و به زمین [نمی‌نگرند] که چگونه گسترده شده است؟

Ayah: 21

فَذَکِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَکِّرٞ

[ای پیامبر،] پند بده، که تو فقط پنددهنده‌ای.

Ayah: 22

لَّسۡتَ عَلَیۡهِم بِمُصَیۡطِرٍ

تو بر آنان مسلط [و چیره] نیستی [که آنان را بر ایمان‌آوردن وادار کنی].

---

Ayah: 23

إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ

اما کسی‌ که روی بگردانَد و کافر شود

Ayah: 24

فَیُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَکۡبَرَ

الله او را با بزرگ‌ترین عذاب، مجازات می‌کند.

Ayah: 25

إِنَّ إِلَیۡنَآ إِیَابَهُمۡ

همانا بازگشت آنها به سوی ماست.

Ayah: 26

ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا حِسَابَهُم

سپس بی‌گمان، حسابشان [نیز] با ماست.

---

Al-Ghāshiyah

سورة الغاشیة

سورة الغاشیة - سورة 88 - عدد آیاتها 26

بسم الله الرحمن الرحیم

1. هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ

2. وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ

3. عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ

4. تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً

5. تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ

6. لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلاَّ مِن ضَرِیعٍ

7. لا یُسْمِنُ وَلا یُغْنِی مِن جُوعٍ

8. وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ

9. لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ

10. فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ

11. لّا تَسْمَعُ فِیهَا لاغِیَةً

12. فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ

13. فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ

14. وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ

15. وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ

16. وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ

17. أَفَلا یَنظُرُونَ إِلَى الإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ

18. وَإِلَى السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ

19. وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ

20. وَإِلَى الأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ

21. فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ

22. لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ

23. إِلاَّ مَن تَوَلَّى وَکَفَرَ

24. فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الأَکْبَرَ

25. إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ

26. ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ

سورة غاشیه

به نام الله بخشندة مهربان

 (ای پیامبر) آیا خبر غاشیه (= قیامت فراگیر) به تو رسیده است؟! ﴿1﴾ چهره‌هایی در آن روز خوار و ذلیل خواهند بود. ﴿2﴾ (در دنیا) پیوسته تلاش کرده (و) خسته شده (و چونکه در راه حق نبوده نتیجة ندیده‌اند. ﴿3﴾ در آتش سوزان در آنید. ﴿4﴾ از چشمۀ بسیار داغ به آن‌ها نوشانده می‌شود. ﴿5﴾ طعامی جز از ضریع (= خار خشک و تلخ) ندارند. ﴿6﴾ که نه (آن‌ها  را) فربه کند، و نه دفع گرسنگی نماید. ﴿7﴾ (و) چهره‌هایی در آن روز شاداب و تازه باشند. ﴿8﴾ و از سعی (و تلاش) خود خوشنودند. ﴿9﴾ در بهشت برین هستند. ﴿10﴾ در آن هیچ سخن بیهودة نمی‌شنوند. ﴿11﴾ در آن چشمه(های آب) روان باشد. ﴿12﴾ در آن تخت‌های (زیبای) بلند (پایه) است. ﴿13﴾ و جام‌هایی (که در کنار چشمه‌ها) نهاده شده. ﴿14﴾ و پشتی‌ها بالش‌های منظم چیده شده، ﴿15﴾ و (نیز) فرش‌های گرانبها گسترده شده است. ﴿16﴾ آیا (کافران) به شتر نمی‌نگرند، گه چگونه آفریده شده است؟ ﴿17﴾ و به آسمان (نمی نگرند،) که چگونه بر افراشته شده است؟ ﴿18﴾ و به کوه‌ها (نگاه نمی‌کنند) که چگونه (محکم بر زمین محکم) نصب شده است؟ ﴿19﴾ و به زمین (نمی‌نگرند،) که چگونه گسترده شده است؟ ﴿20﴾ پس (ای پیامبر) پند بده، که تو تنها پند دهنده‌ای. ﴿21﴾ تو بر آن‌ها مسلط (و چیره) نیستی (که بر ایمان مجبور‌شان کنی). ﴿22﴾ مگر کسی‌که روی گرداند کافر شود. ﴿23﴾ پس الله با عذاب بزرگ او را عذاب می‌کند. ﴿24﴾ همانا بازگشت آن‌ها به سوی ماست. ﴿25﴾ سپس بی‌گمان حساب‌شان (نیز) با ماست. ﴿26﴾

سوره غاشیه

سُورَةُ الغَاشِیَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡغَٰشِیَةِ ١ وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ ٢ عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ ٣ تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةٗ ٤ تُسۡقَىٰ مِنۡ عَیۡنٍ ءَانِیَةٖ ٥ لَّیۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٖ ٦ لَّا یُسۡمِنُ وَلَا یُغۡنِی مِن جُوعٖ ٧ وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ ٨ لِّسَعۡیِهَا رَاضِیَةٞ ٩ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٖ ١٠ لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَٰغِیَةٗ ١١ فِیهَا عَیۡنٞ جَارِیَةٞ ١٢ فِیهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ ١٣ وَأَکۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ ١٤ وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ ١٥ وَزَرَابِیُّ مَبۡثُوثَةٌ ١٦ أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ کَیۡفَ خُلِقَتۡ ١٧ وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ کَیۡفَ رُفِعَتۡ ١٨ وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ کَیۡفَ نُصِبَتۡ ١٩ وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ کَیۡفَ سُطِحَتۡ ٢٠ فَذَکِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَکِّرٞ ٢١ لَّسۡتَ عَلَیۡهِم بِمُصَیۡطِرٍ ٢٢ إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ ٢٣ فَیُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَکۡبَرَ ٢٤ إِنَّ إِلَیۡنَآ إِیَابَهُمۡ ٢٥ ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا حِسَابَهُم ٢٦﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

(ای پیامبر) آیا خبر غاشیه (= قیامت فراگیر) به تو رسیده است؟! ﴿۱﴾چهره‌هایی در آن روز خوار و ذلیل خواهند بود. ﴿۲﴾(در دنیا) پیوسته تلاش کیرده (و) خسته شده (و چونه در راه حق نبوده نتیجۀ ندیده‌اند. ﴿۳﴾در آتش سوزان در آنید. ﴿۴﴾از چشمۀ بسیار داغ به آن‌ها نوشانده می‌شود. ﴿۵﴾طعامی جز از ضریع (= خار خشک و تلخ) ندارند. ﴿۶﴾که نه (آن‌ها را) فربه کند، و نه دفع گرسنگی نماید. ﴿۷﴾(و) چهره‌هایی در آن روز شاداب و تازه باشند. ﴿۸﴾و از سعی (و تلاش) خود خوشنودند. ﴿۹﴾در بهشت برین هستند. ﴿۱۰﴾در آن هیچ سخن بیهودۀ نمی‌شنوند. ﴿۱۱﴾در آن چشمه(های آب) روان باشد. ﴿۱۲﴾در آن تخت‌های (زیبای) بلند (پایه) است. ﴿۱۳﴾و جام‌هایی (که در کنار چشمه‌ها) نهاده شده. ﴿۱۴﴾و پشتی‌ها بالش‌های منظم چیده شده، ﴿۱۵﴾و (نیز) فرش‌های گرانبها گسترده شده است. ﴿۱۶﴾آیا (کافران) به شتر نمی‌نگرند، گه چگونه آفریده شده است؟ ﴿۱۷﴾و به آسمان (نمی نگرند،) که چگونه بر افراشته شده است؟ ﴿۱۸﴾و به کوه‌ها (نگاه نمی‌کنند) که چگونه (محکم بر زمین محکم) نصب شده است؟ ﴿۱۹﴾و به زمین (نمی‌نگرند،) که چگونه گسترده شده است؟ ﴿۲۰﴾پس (ای پیامبر) پند بده، که تو تنها پند دهنده‌ای. ﴿۲۱﴾تو بر آن‌ها مسلط (و چیره) نیستی (که بر ایمان مجبور‌شان کنی). ﴿۲۲﴾مگر کسی‌که روی گرداند کافر شود. ﴿۲۳﴾پس الله با عذاب بزرگ او را عذاب می‌کند. ﴿۲۴﴾همانا بازگشت آن‌ها به سوی ماست. ﴿۲۵﴾سپس بی‌گمان حساب‌شان (نیز) با ماست. ﴿۲۶﴾.

سوره الغاشیه

سُورَةُ الغَاشِیَةِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡغَٰشِیَةِ ١ وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ ٢ عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ ٣ تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةٗ ٤ تُسۡقَىٰ مِنۡ عَیۡنٍ ءَانِیَةٖ ٥ لَّیۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٖ ٦ لَّا یُسۡمِنُ وَلَا یُغۡنِی مِن جُوعٖ ٧ وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ ٨ لِّسَعۡیِهَا رَاضِیَةٞ ٩ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٖ ١٠ لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَٰغِیَةٗ ١١ فِیهَا عَیۡنٞ جَارِیَةٞ ١٢ فِیهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ ١٣ وَأَکۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ ١٤ وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ ١٥ وَزَرَابِیُّ مَبۡثُوثَةٌ ١٦ أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ کَیۡفَ خُلِقَتۡ ١٧ وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ کَیۡفَ رُفِعَتۡ ١٨ وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ کَیۡفَ نُصِبَتۡ ١٩ وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ کَیۡفَ سُطِحَتۡ ٢٠ فَذَکِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَکِّرٞ ٢١ لَّسۡتَ عَلَیۡهِم بِمُصَیۡطِرٍ ٢٢ إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ ٢٣ فَیُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَکۡبَرَ ٢٤ إِنَّ إِلَیۡنَآ إِیَابَهُمۡ ٢٥ ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا حِسَابَهُم ٢٦﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

آیا آمده است به تو خبر قیامت؟. ﴿1﴾یک پاره روی‌هاى آن روز خوار باشند. ﴿2﴾کار کنندة محنت کشنده باشند. ﴿3﴾درآیند به آتش افروخته شده. ﴿4﴾آب نوشانیده شوند از چشمه‌ای نهایت گرم. ﴿5﴾نباشد ایشان را هیچ طعامى مگر از ضریع. ﴿6﴾که فربه نکند و رفع گرسنگى ننماید [1254]. ﴿7﴾یک پاره روی‌هاى آن روز تازه باشد. ﴿8﴾به سعى خود رضامند شده باشند. ﴿9﴾در بهشت عالى. ﴿10﴾نشنوى آنجا هیچ سخن بیهوده. ﴿11﴾در آنجا چشمه‌ای جارى باشد. ﴿12﴾در آنجا تخت‌هاى بلند باشد. ﴿13﴾و کوزه‌هاى نهاده شده. ﴿14﴾و وساده‌هاى برابر یکدیگر گذاشته. ﴿15﴾و بساط‌هاى نفس پراکنده کرده. ﴿16﴾آیا نمى‏نگرند به سوى شتران، چگونه آفریده شده؟!. ﴿17﴾و به سوى آسمان، چگونه برداشته شد؟!. ﴿18﴾و به سوى کوه‌ها، چگونه برافراشته شد؟!. ﴿19﴾و به سوى زمین، چگونه پهن کرده شد؟!. ﴿20﴾پس پند ده، جز این نیست که تو پند دهنده‌ای. ﴿21﴾نیستى بر ایشان گماشته شده. ﴿22﴾لیکن هر که روى بگرداند و کافر شود ﴿23﴾پس عذاب کندش خدا به عقوبت بزرگ. ﴿24﴾هرآیینه به سوى ماست رجوع ایشان. ﴿25﴾باز هرآیینه بر ماست حساب ایشان.﴿26﴾