سوره انشقاق

سُورَةُ الانشِقَاقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣ وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨ وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢ إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣ إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤ بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨ لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩ فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

هنگامی‌که آسمان شکافته شود. ﴿۱﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود) و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۲﴾و هنگامی‌که زمین گسترده (و هموار) شود. ﴿۳﴾و هر چه را درون خود دارد بیرون ریزد، و تهی گردد، ﴿۴﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود). و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۵﴾ای انسان! بی‌گمان تو در راه (رسیدن به) پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی، پس او را ملاقات خواهی کرد. ﴿۶﴾پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) به دست راستش داده شود، ﴿۷﴾بزودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود. ﴿۸﴾و شاد و مسرور به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد. ﴿۹﴾و اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) از پشت سرش به او داده شود. ﴿۱۰﴾پس بزودی (مرگ و) نابودی را می‌طلبند. ﴿۱۱﴾و به (آتش) جهنم شعله‌ور در آید. ﴿۱۲﴾بی‌گمان او در (دنیا) میان خانوادۀ خود شادمان بود. ﴿۱۳﴾به راستی او گمان می‌کرد هرگز باز نخواهد گشت. ﴿۱۴﴾آری، همانا پروردگارش (نسبت) به او بینا بود. ﴿۱۵﴾پس به شفق سوگند می‌خورم. ﴿۱۶﴾و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد. ﴿۱۷﴾و سوگند به ماه چون (فروغش) کامل شود. ﴿۱۸﴾که شما پیوسته از حالی به حال دیگر (منتقل) می‌شوید. ﴿۱۹﴾پس آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟ ﴿۲۰﴾و هنگامی‌که قرآن بر آن‌ها تلاوت شود سجده نمی‌کنند؟ ﴿۲۱﴾بلکه کسانی‌که کافر شدند، پیوسته (آیات الهی را) تکذیب می‌کنند. ﴿۲۲﴾و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند دانا‌تر است. ﴿۲۳﴾پس (ای پیامبر) آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ﴿۲۴﴾مگر کسانی‌که ایمان آوردنده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿۲۵﴾.

سوره بروج

سُورَةُ البُرُوجِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ ١ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡمَوۡعُودِ ٢ وَشَاهِدٖ وَمَشۡهُودٖ ٣ قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ ٤ ٱلنَّارِ ذَاتِ ٱلۡوَقُودِ ٥ إِذۡ هُمۡ عَلَیۡهَا قُعُودٞ ٦ وَهُمۡ عَلَىٰ مَا یَفۡعَلُونَ بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ شُهُودٞ ٧ وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّآ أَن یُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِیزِ ٱلۡحَمِیدِ ٨ ٱلَّذِی لَهُۥ مُلۡکُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ شَهِیدٌ ٩ إِنَّ ٱلَّذِینَ فَتَنُواْ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ یَتُوبُواْ فَلَهُمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمۡ عَذَابُ ٱلۡحَرِیقِ ١٠ إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ ذَٰلِکَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡکَبِیرُ ١١ إِنَّ بَطۡشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ١٢ إِنَّهُۥ هُوَ یُبۡدِئُ وَیُعِیدُ ١٣ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلۡوَدُودُ ١٤ ذُو ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡمَجِیدُ ١٥ فَعَّالٞ لِّمَا یُرِیدُ ١٦ هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡجُنُودِ ١٧ فِرۡعَوۡنَ وَثَمُودَ ١٨ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ فِی تَکۡذِیبٖ ١٩ وَٱللَّهُ مِن وَرَآئِهِم مُّحِیطُۢ ٢٠ بَلۡ هُوَ قُرۡءَانٞ مَّجِیدٞ ٢١ فِی لَوۡحٖ مَّحۡفُوظِۢ ٢٢

به نام الله بخشندۀ مهربان

قسم به آسمان که دارندۀ برجها است. ﴿۱﴾و سوگند به روز موعود (= روز قیامت). ﴿۲﴾و سوگند به. شاهد (= روز جمعه) و «مشهود» (= روز عرفه). ﴿۳﴾اصحاب اخدود (= خندق داران) به هلاکت (و نابودی) رسیدند. ﴿۴﴾(خندق‌های) افروخته از هیزم‌های بسیار. ﴿۵﴾هنگامی‌که بر (کنارۀ) آن نشسته بودند. ﴿۶﴾و آنان آنچه را با مؤمنان انجام می‌دادند تماشا می‌کردند. ﴿۷﴾و هیچ ایرادی از آنان نگرفتند، جز اینکه به الله پیروزمند ستوده ایمان آورده بودند. ﴿۸﴾(همان) کسی‌که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن اوست، و الله و بر همه چیز گواه است. ﴿۹﴾به راستی کسانی‌که مردان مومن را و زنان مؤمنه را شکنجه (و آزار) دادند، سپس توبه نکردند، پس برای آن‌ها عذاب جهنم است، و برایشان عذاب (آتش) سوزان است. ﴿۱۰﴾همانا برای کسانی‌که ایمان آوردند و کار‌های شایسته کردند، باغ‌هایی (از بهشت) است که نهر‌ها زیر (درختان) آن جاری است، و این کامیابابی بزرگ است. ﴿۱۱﴾به راستی (مجازات و) فرو گرفتن پروردگارت سخت است. ﴿۱۲﴾همانا اوست که (آفرینش را) آغاز می‌کند و دوباره (بعد از مرگ) باز می‌گرداند. ﴿۱۳﴾و او آمرزندۀ دوستدار است. ﴿۱۴﴾صاحب عرش مجید است. ﴿۱۵﴾آنچه را بخواهد انجام می‌دهد. ﴿۱۶﴾(ای پیامبر) آیا داستان لشکر‌ها به تو رسیده است، ﴿۱۷﴾(لشکریان) فرعون و (قوم) ثمود؟! ﴿۱۸﴾بلکه کسانی‌که کافر شدند پیوسته در تکذیب (حق) هستند. ﴿۱۹﴾و الله از هر سو بر آن‌ها احاطه دارد. ﴿۲۰﴾بلکه این قرآن مجید است. ﴿۲۱﴾که در لوح محفوظ (نگاشته شده) است. ﴿۲۲﴾.

سوره طارق

سُورَةُ الطَّارِقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ ١ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلطَّارِقُ ٢ ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ ٣ إِن کُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَیۡهَا حَافِظٞ ٤ فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ ٥ خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ ٦ یَخۡرُجُ مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ ٧ إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ ٨ یَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ ٩ فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ ١٠ وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ ١١ وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ ١٢ إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ ١٣ وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ ١٤ إِنَّهُمۡ یَکِیدُونَ کَیۡدٗا ١٥ وَأَکِیدُ کَیۡدٗا ١٦ فَمَهِّلِ ٱلۡکَٰفِرِینَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَیۡدَۢا ١٧ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به آسمان و سوگند به طارق (= آنچه در شب آید). ﴿۱﴾و تو چه می‌دانی طارق چیست؟ ﴿۲﴾(همان) ستارۀ در خشان است. ﴿۳﴾هیچ کس نیست مگر آنکه بر او نگهبان و محافظی (از فرشتگان) است. ﴿۴﴾پس انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است. ﴿۵﴾از یک آب جهنده آفریده شده است. ﴿۶﴾که از میان پشت (مرد) و سینۀ (زن) بیرون می‌آید. ﴿۷﴾بی‌گمان او (= الله) بر بازگردانیدن او (پس از مرگ) قادر است. ﴿۸﴾روزی‌که نهآن‌ها آشکار می‌شود. ﴿۹﴾پس او را هیچ نیرو و یاوری نیست. ﴿۱۰﴾سوگند به آسمان پر باران. ﴿۱۱﴾و سوگند به زمین پر شکاف. ﴿۱۲﴾بی‌گمان این (قرآن) سخن جدا کنندۀ حق از باطل است. ﴿۱۳﴾و آن (سخن) هزل و بیهوده نیست. ﴿۱۴﴾بی‌گمان آن‌ها پیوسته حیله و نیرتگ می‌کنند. ﴿۱۵﴾و من (هم) حیله (و تدبیر) می‌کنم. ﴿۱۶﴾پس کافران را مهلت بده، اندکی آنان را رها کن. ﴿۱۷﴾

سوره اعلی

سُورَةُ الأَعۡلَىٰ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّکَ ٱلۡأَعۡلَى ١ ٱلَّذِی خَلَقَ فَسَوَّىٰ ٢ وَٱلَّذِی قَدَّرَ فَهَدَىٰ ٣ وَٱلَّذِیٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ ٤ فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ ٥ سَنُقۡرِئُکَ فَلَا تَنسَىٰٓ ٦ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ یَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا یَخۡفَىٰ ٧ وَنُیَسِّرُکَ لِلۡیُسۡرَىٰ ٨ فَذَکِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّکۡرَىٰ ٩ سَیَذَّکَّرُ مَن یَخۡشَىٰ ١٠ وَیَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى ١١ ٱلَّذِی یَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡکُبۡرَىٰ ١٢ ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحۡیَىٰ ١٣ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَکَّىٰ ١٤ وَذَکَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ ١٥

به نام الله بخشندۀ مهربان

نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. ﴿۱﴾(همان) که آفرید پس درست و استوار ساخت. ﴿۲﴾و (همان) کسی‌که اندازه گیری کرد پس هدایت نمود. ﴿۳﴾و (آن) کسی‌که چراگاه را رویانید. ﴿۴﴾سپس آن را خشک و سیاه گردانید. ﴿۵﴾ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد. ﴿۶﴾مگر آنچه را که الله بخواهد، همانا او آشکار و نهان را می‌داند. ﴿۷﴾و ما تو را برای (راه) آسان توفیق می‌دهیم. ﴿۸﴾پس اگر پند مفید باشد، پند ده. ﴿۹﴾بزودوی کسی‌که (از الله) می‌ترسد، پند می‌پذیرد. ﴿۱۰﴾و بدبخت‌ترین (مردم) از آن دوری می‌گزیند. ﴿۱۱﴾(همان) کسی‌که در آتش بزرگ (جهنم) در خواهد آمد. ﴿۱۲﴾سپس در آن (آتش) نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند. ﴿۱۳﴾یقیناً کسی‌که خود را پاک (و تزکیه) کند، رستگار شد. ﴿۱۴﴾و (نیز کسی که) نام پروردگارش را یادکرد پس نماز گزارد. ﴿۱۵﴾

﴿بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا ١٦ وَٱلۡأٓخِرَةُ خَیۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ ١٧ إِنَّ هَٰذَا لَفِی ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ ١٨ صُحُفِ إِبۡرَٰهِیمَ وَمُوسَىٰ ١٩ ﴾

بلکه شما (مردم) زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح می‌دهید. ﴿۱۶﴾در حالی‌که آخرت بهتر و پایند‌تر است. ﴿۱۷﴾به راستی این (فحوا) در صحیفه‌های پیشین (نیز) بود. ﴿۱۸﴾صحیفه‌های ابراهیم و موسی.﴿۱۹﴾.

سوره بلد

سُورَةُ البَلَدِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ١ وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٢ وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ ٣ لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِی کَبَدٍ ٤ أَیَحۡسَبُ أَن لَّن یَقۡدِرَ عَلَیۡهِ أَحَدٞ ٥ یَقُولُ أَهۡلَکۡتُ مَالٗا لُّبَدًا ٦ أَیَحۡسَبُ أَن لَّمۡ یَرَهُۥٓ أَحَدٌ ٧ أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَیۡنَیۡنِ ٨ وَلِسَانٗا وَشَفَتَیۡنِ ٩ وَهَدَیۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَیۡنِ ١٠ فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ ١١ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ ١٢ فَکُّ رَقَبَةٍ ١٣ أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِی یَوۡمٖ ذِی مَسۡغَبَةٖ ١٤ یَتِیمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ ١٥ أَوۡ مِسۡکِینٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ ١٦ ثُمَّ کَانَ مِنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ ١٧ أُوْلَٰٓئِکَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ ١٨ وَٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِ‍َٔایَٰتِنَا هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡ‍َٔمَةِ ١٩ عَلَیۡهِمۡ نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ ٢٠﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به این شهر (مکه). ﴿۱﴾و تو در این شهر ساکنی (و جنگ در این شهر برای تو حلال خواهد شد). ﴿۲﴾و سوگند به پدر (= آدم) و فرزندانش. ﴿۳﴾یقیناً ما انسان را در رنج آفریدیم. ﴿۴﴾آیا او گمان می‌کند هیچ کس بر او (توانا و) قادر نیست؟ ﴿۵﴾می‌گوید: «مال زیادی را تباه (و خرج) کرده ام». ﴿۶﴾آیا می‌پندارد که هیچ کس او را ندیده است؟ ﴿۷﴾آیا برای او دو چشم قرار ندادیم، ﴿۸﴾و یک زبان و دو لب؟ ﴿۹﴾و او را به دو راه (خیر و شر) را هنمائی کردیم. ﴿۱۰﴾پس به گردنۀ (سخت) قدم نگذاشت (و نیامد). ﴿۱۱﴾و تو چه می‌دانی که گردنۀ (سخت) چیست؟ ﴿۱۲﴾آزاد کردن برده است. ﴿۱۳﴾یا طعام دادن در روز قحطی (و گرسنگی)، ﴿۱۴﴾یتیمی را از خویشاوندان، ﴿۱۵﴾یا مستمندی خاک نشین را، ﴿۱۶﴾آنگاه از کسانی باشد که ایمان آورده‌اند و یکدیگر را به صبر سفارش کرده‌اند، و یکدیگر را به (محبت و) مهربانی توصیه نموده‌اند. ﴿۱۷﴾اینان اهل سعادتند (که نامۀ اعمال‌شان به دست راست‌شان داده می‌شوند و به بهشت می‌روند). ﴿۱۸﴾و کسانی‌که به آیات (و نشانه‌های) ما کفر ورزیدند، آنان اهل شقاوتند (که نامۀ اعمال‌شان به دست چپ‌شان داده می‌شود و به جهنم می‌روند). ﴿۱۹﴾بر آن‌ها (از هر سو) آتشی سر پوشیده است (که راه فرار ندارند). ﴿۲۰﴾.