سورۀ انشقاق

سورۀ انشقاق

مکی است؛ ترتیب آن 84؛ شمار آیات آن 25

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١﴾.

آنگاه که با فرا رسیدن قیامت آسمان شقّ گردد و شکافته شود، دروازه‌هایش باز شود، فرشش جمع شود، بنایش تغییر یابد و سقفش قطعه شود.

﴿وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢﴾.

به فرمان پروردگارش گوش دهد و اطاعت و انقیاد کند. آری! بر او لازم است که فرمانش را بشنود و اطاعت کند؛ زیرا اوست که آسمان را آفریده و بنا کرده است، امرش نافذ است و هیچ‌کس به ردّ آن اقدام کرده نمی‌تواند.

﴿وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣﴾.

و آنگاه که زمین با دور‌شدن کوه‌ها مانند دسترخوان گسترده‌ای برابر و هموار ساخته شود و آن را حق‌تعالی برای اقامۀ حساب و حکم فیصله بخش خویش هموار سازد.

﴿وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤﴾.

آنچه از مردگان و گنج‌ها در بطنش موجود است، همه را بیرون اندازد و تمام مخلوقات میانش را تخلیه نماید.

﴿وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥﴾.

به فرمان پروردگارش گوش دهد و از آن اطاعت و انقیاد کند و بر او لازم است که فرمانش را بشنود و اطاعت کند؛ زیرا اوست که صاحب اختیار ملک خویش است، هیچ‌کس امرش را رد کرده نمی‌تواند و مانعی برای اراده‌اش وجود ندارد.

﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦﴾.

ای انسان! به راستی تو در این دنیا در کار‌ها می‌کوشی و با جدّ و جهد به کسب و عمل مصروف هستی و به زودی جزا و پاداش اعمالت را اعم از خوب و بد در خواهی یافت.

﴿فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧﴾.

امّا کسی که خداوند عزوجل نامۀ نجاتش را با احترام و اکرام به دست راستش دهد- چون دست راست میمون و مبارک است- چنین شخصی سعادتمند و رستگار است.

﴿فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨﴾.

زود است که خداوند عزوجل در روز قیامت با آسانی از وی حساب گیرد؛ چنان‌که با وی مناقشه نکند، بلکه با نرمی و مهربانی، با آمرزش و عیب‌پوشی و با گذشت معامله‌اش نماید.

﴿وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩﴾.

او به سوی اهلش در اتاق‌های بهشت باز می‌گردد؛ در حالی که شادمانی او را تحت پوشش قرار داده، شادکامی فرا گرفته و نورانیتی مجلّلش ساخته است؛ از آن‌رو که به رضای خداوند غفور و شکور دست یافته است.

﴿وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠﴾.

امّا کافر که نامۀ اعمال او به منظور اهانت و ذلّت از پُشت سر به دست چپش داده می‌شود، ای وای به حالش که هلاکتش فرا رسیده است. به خاطر شومی او نامه به دست چپش داده شده و به علّت پشت‌گشتاندن و تخلّفش از حق از پُشت سرش داده می‌شود.

﴿فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١﴾.

این کافر زیانمند به زودی آواز می‌دهد و ندا می‌کند: ای وای به حال من! ای کاش هلاکتم در ربودی! این بدان سبب است که به خسران و شکست، به خشم پروردگار گرفتار آمده و به سوی آتش دوزخ روان است.

﴿وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢﴾.

بعد از آن بخاطر کفر و تکذیب، و به سبب اعمال زشتش در آتش بر‌افروخته‌ای داخل می‌شود که رویش را بریان می‌کند، جسمش را می‌سوزاند و وجودش را می‌گدازد.

﴿إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣﴾.

او در دنیا شادمان است، در میان خانواده و فرزندان و با قوم و قبیله‌اش با تکبّر، غرور و اعجاب زندگی می‌کند، از خواهش‌های نفسش پیروی می‌نماید، به دنیا مسرور و با مال و جامش مغرور شده است.

﴿إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤﴾.

او عقیده دارد که به سوی خداوند یگانۀ یکتا باز نمی‌گردد؛ ای این‌رو حساب را فراموش کرده، به تکذیب کتاب الهی پرداخته، رسالت را رد نموده و از گمراهی پیروی داشته است.

﴿بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥﴾.

چنان نیست که او پنداشته است، بلکه به زودی به سوی پروردگارش باز می‌گردد و پروردگار به اعمالش داناست؛ زیرا اوتعالی به کوشش و سعیش باخبر است، به حالش آگاه است و به امور پوشیده و آشکارش بیناست.

﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦﴾.

به شفق که عبارت از سرخی بعد از تاریکی است و اندکی بعد از غروب خورشید تا هنگام عشاء پدید می‌آید سوگند یاد می‌نمایم.

﴿وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧﴾.

به شب و به آنچه در زیر چادرش در هم می‌کشد، به چیز‌هایی که در زیر پوشاکش قرار می‌دهد و به کسانی که از زندگان و مردگان در تحت تاریکی‌اش قرار می‌گیرند سوگند یاد می‌کنم.

﴿وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨﴾.

و به ماه سوگند یاد می‌نمایم، آنگاه که نورش کامل شود، حجم و دایرۀ وجودش کمال یابد، رشدش متناسق شود و کُرَویتش تمام گردد.

﴿لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩﴾.

هر آینه شما ای کافران از انواع و اطوار خطر‌ها می‌گذرید؛ بدین‌گونه که فنا می‌شوید، باز به بلا دچار می‌گردید، باز مجازات می‌شوید و به این طریق به سختی‌ها و دشواری‌های پی‌درپی گرفتار می‌آیید.

﴿فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠﴾.

کافران را چه رسیده است که به خداوند یگانۀ قهّار ایمان نمی‌آورند، حال آنکه براهینی را پیش روی آنان نهاده، دلالیل را اقامه نموده، حجّت‌ها را بیان داشته و راه‌های استدلال را واضح کرده است؟ آری! شواهد یگانگی قایم، نشانه‌های الوهیت آشکار و آثار ربوبیت هویداست.

﴿وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١﴾.

و آنگاه که آیات قرآن بر آنان خوانده شود فروتنی و یقین نمی‌کنند. بعد از شنیدن این کلام اعجاز آور، چه چیزی آنان را از پذیرش آن باز داشته و از ایمان بدان منع کرده است؟

﴿بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢﴾.

واقعیت این است که کافران به کتاب الهی کفر ورزیدند و از روز حساب انکار نمودند. آری! تکذیب، مذهب آنان و کفران، مشرب آنان است. به زودی بدی اعمال و زشتی جُرم خویش را خواهند دانست.

﴿وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣﴾.

حق‌تعالی به اموری که در ضمیر دارند آگاه است، به امور پنهانی آنان داناست و به آنچه در سینه‌ها و نیّت‌های خویش از کفر و تکذیب مخفی می‌سازند علماً احاطه دارد.

﴿فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤﴾.

آنان را خبر ده که عذاب دردآوری در انتظارشان است، عقوبت در پیش روی آنان قرار دارد، جایگاه آنان آتش است و مستقرّ آنان دوزخ است. اطلاق بشارت که معنی مژده را افاده می‌کند در اینجا برای استهزا آمده است.

﴿إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾.

امّا برای کسانی که ایمان آوردند و اعمال نیکو انجام دادند نعمت‌های بلا انقطاع، پاداشی بدون دل‌گرفتگی، شادمانی بی‌اندوه و عطای بی‌منّت آماده است. عطای بزرگ، نعمت‌های پسندیده، فراوانی کامل و مزد عظیمی برای ایشان بخشیده شده و بر‌علاوه مورد بهترین ستایش قرار‌ ‌می‌گیرند.

سوره انشقاق

سوره انشقاق

Ayah: 1

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ

آنگاه ‌که آسمان شکافته شود،

Ayah: 2

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ

و به [فرمان] پروردگارش گوش فرا دهد [و تسلیم شود]؛ و سزاوار است [که چنین کند]،

Ayah: 3

وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ

و آنگاه ‌که زمین گسترده [و هموار] شود،

Ayah: 4

وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ

و هر چه را درون خود دارد، بیرون ریزد و تهی گردد،

Ayah: 5

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ

و به [فرمان] پروردگارش گوش دهد [و تسلیم شود]؛ و سزاوار است [که چنین کند].

Ayah: 6

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ

ای انسان، بی‌گمان، تو در راه [رسیدن به] پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی؛ پس او را ملاقات خواهی کرد.

Ayah: 7

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ

و اما کسی ‌که نامۀ [اعمال او] به دست راستش داده شود،

Ayah: 8

فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا

به زودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود.

Ayah: 9

وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا

و شادمان به سوی خانواده‌اش بازمی‌گردد؛

Ayah: 10

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ

و اما کسی ‌که نامۀ [اعمال او] از پشت سرش به او داده شود.

Ayah: 11

فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا

به زودی نابودیِ خود را خواهد ‌طلبید

Ayah: 12

وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا

و به [آتش] جهنم شعله‌ور در خواهد آمد.

Ayah: 13

إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا

بی‌گمان، او در [دنیا به خاطر گناهانش،] در میان خانوادۀ خود شادمان بود.

Ayah: 14

إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ

او گمان می‌کرد که هرگز [به نزد الله] بازنخواهد گشت.

Ayah: 15

بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا

آری؛ همانا پروردگارش از حال وی آگاه بود.

Ayah: 16

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ

به شفق سوگند می‌خورم،

Ayah: 17

وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ

و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد

Ayah: 18

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ

و سوگند به ماه چون [فروغش] کامل شود

Ayah: 19

لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ

که قطعاً مراتب و حالات مختلفی را یکی پس از دیگری [در مسیر زندگی دنیوی] طی خواهید کرد.

Ayah: 20

فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ

آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟

Ayah: 21

وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩

و [چرا] هنگامی‌ که قرآن بر آنان تلاوت می‌شود سجده نمی‌کنند؟

Ayah: 22

بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ

بلکه کسانی‌ که کافر شدند، پیوسته [آیات الهی را] تکذیب می‌کنند.

Ayah: 23

وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ

و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند، دانا‌تر است.

Ayah: 24

فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ

پس [ای پیامبر،] آنان را به عذابی دردناک بشارت ده؛

---

Ayah: 25

إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۭ

مگر کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که پاداشی بی‌منّت و پیوسته برایشان است.

---

Al-Inshiqāq

سورة الانشقاق

سورة الانشقاق - سورة 84 - عدد آیاتها 25

بسم الله الرحمن الرحیم

1. إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ

2. وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ

3. وَإِذَا الأَرْضُ مُدَّتْ

4. وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ

5. وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ

6. یَا أَیُّهَا الإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلاقِیهِ

7. فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ

8. فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا

9. وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا

10. وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ

11. فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا

12. وَیَصْلَى سَعِیرًا

13. إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا

14. إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ

15. بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا

16. فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ

17. وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ

18. وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ

19. لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ

20. فَمَا لَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ

21. وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لا یَسْجُدُونَ

22. بَلِ الَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ

23. وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ

24. فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ

25. إِلاَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ

سورة انشقاق

به نام الله بخشندة مهربان

هنگامی‌که آسمان شکافته شود. ﴿1﴾ و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود) و سزاوار است (که چنین کند). ﴿2﴾ و هنگامی‌که زمین گسترده (و  هموار) شود. ﴿3﴾ و هر چه را درون خود دارد بیرون ریزد، و تهی گردد، ﴿4﴾ و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود). و سزاوار است (که چنین کند). ﴿5﴾ ای انسان! بی‌گمان تو در راه (رسیدن به) پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی، پس او را ملاقات خواهی کرد. ﴿6﴾ پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) به دست راستش داده شود، ﴿7﴾ بزودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود. ﴿8﴾ و شاد و مسرور به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد. ﴿9﴾ و اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) از پشت سرش به او داده شود. ﴿10﴾ پس بزودی (مرگ و) نابودی را می‌طلبند. ﴿11﴾ و به (آتش) جهنم شعله‌ور در آید. ﴿12﴾ بی‌گمان او در (دنیا) میان خانوادۀ خود شادمان بود. ﴿13﴾ به راستی او گمان می‌کرد هرگز باز نخواهد گشت. ﴿14﴾ آری، همانا پروردگارش (نسبت) به او بینا بود. ﴿15﴾ پس به شفق سوگند می‌خورم. ﴿16﴾ و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد. ﴿17﴾ و سوگند به ماه چون (فروغش) کامل شود. ﴿18﴾ که شما پیوسته از حالی به حال دیگر (منتقل) می‌شوید. ﴿19﴾ پس آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟ ﴿20﴾ و هنگامی‌که قرآن بر آن‌ها تلاوت شود سجده نمی‌کنند؟ ﴿21﴾ بلکه کسانی‌که کافر شدند، پیوسته (آیات الهی را) تکذیب می‌کنند. ﴿22﴾ و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند دانا‌تر است. ﴿23﴾ پس (ای پیامبر) آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ﴿24﴾ مگر کسانی‌که ایمان آوردنده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿25﴾

سوره انشقاق

سُورَةُ الانشِقَاقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣ وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨ وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢ إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣ إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤ بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨ لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩ فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

هنگامی‌که آسمان شکافته شود. ﴿۱﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود) و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۲﴾و هنگامی‌که زمین گسترده (و هموار) شود. ﴿۳﴾و هر چه را درون خود دارد بیرون ریزد، و تهی گردد، ﴿۴﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود). و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۵﴾ای انسان! بی‌گمان تو در راه (رسیدن به) پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی، پس او را ملاقات خواهی کرد. ﴿۶﴾پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) به دست راستش داده شود، ﴿۷﴾بزودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود. ﴿۸﴾و شاد و مسرور به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد. ﴿۹﴾و اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) از پشت سرش به او داده شود. ﴿۱۰﴾پس بزودی (مرگ و) نابودی را می‌طلبند. ﴿۱۱﴾و به (آتش) جهنم شعله‌ور در آید. ﴿۱۲﴾بی‌گمان او در (دنیا) میان خانوادۀ خود شادمان بود. ﴿۱۳﴾به راستی او گمان می‌کرد هرگز باز نخواهد گشت. ﴿۱۴﴾آری، همانا پروردگارش (نسبت) به او بینا بود. ﴿۱۵﴾پس به شفق سوگند می‌خورم. ﴿۱۶﴾و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد. ﴿۱۷﴾و سوگند به ماه چون (فروغش) کامل شود. ﴿۱۸﴾که شما پیوسته از حالی به حال دیگر (منتقل) می‌شوید. ﴿۱۹﴾پس آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟ ﴿۲۰﴾و هنگامی‌که قرآن بر آن‌ها تلاوت شود سجده نمی‌کنند؟ ﴿۲۱﴾بلکه کسانی‌که کافر شدند، پیوسته (آیات الهی را) تکذیب می‌کنند. ﴿۲۲﴾و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند دانا‌تر است. ﴿۲۳﴾پس (ای پیامبر) آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ﴿۲۴﴾مگر کسانی‌که ایمان آوردنده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿۲۵﴾.

سوره انشقاق

سُورَةُ الانشِقَاقِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣ وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨ وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢ إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣ إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤ بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨ لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩ فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

وقتى که آسمان بشگافد. ﴿1﴾و گوش کند فرمان پروردگار خود را و آسمان سزاوار گوش کردن است. ﴿2﴾و وقتى که زمین را کشیده شود. ﴿3﴾و برتابد آنچه در آن باشد و خالى شود [1244]. ﴿4﴾و گوش کند فرمان پروردگار خود را و زمین، سزاوار گوش کردن است. ﴿5﴾اى آدمى! هرآیینه تو کار کننده‌ای تا ملاقات پروردگار خود به کوشش تمام، پس ملاقات خواهى کرد با پروردگار خود. ﴿6﴾اما هرکه داده شد او را نامۀ اعمال او به دست راستش. ﴿7﴾پس با او حساب کرده شود حساب آسان. ﴿8﴾و بازگردد به سوى اهل خانۀ خود شادان شده. ﴿9﴾و اما هر که داده شد او را نامۀ اعمال او از پسِ پشتش. ﴿10﴾پس خواهد یاد کرد هلاک را. ﴿11﴾و خواهد درآمد به دوزخ. ﴿12﴾هرآیینه او بود به دنیا در اهل خانۀ خود شادمان. ﴿13﴾هرآیینه گمان کرده بود که رجوع نکند به سوى خداىِ تعالى. ﴿14﴾آرى! رجوع کردن به تحقیق است. هرآیینه پروردگار او بود به احوال او بینا. ﴿15﴾پس سوگند می‌خورم به سرخى کنارۀ آسمانِ در اوّل شب! . ﴿16﴾و قسم می‌خورم به شب و آنچه شب آن را جمع کرده است! . ﴿17﴾و قسم می‌خورم به ماه چون تمام شود!. ﴿18﴾خواهید رسید به حالى بعدِ حالى. ﴿19﴾پس چیست این کافران را که ایمان نمى‏آرند؟ [1245]. ﴿20﴾و چون خوانده مى‏شود بر ایشان قرآن، سجده نمى‏کنند؟. ﴿21﴾بلکه این کافران دروغ مى‏شمردند. ﴿22﴾و خدا داناتر است به آنچه در دل خود نگاه مى‏دارند. ﴿23﴾پس خبر کن ایشان را به عذاب درد دهنده. ﴿24﴾لیکن آنان‌که ایمان آوردند و کردارهاى شایسته کردند، ایشان راست مزد بى‏نهایت. ﴿25﴾