ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
مکی و ۳ آیه است.
آیهی ۳-۱:
﴿وَٱلۡعَصۡرِ١﴾[العصر: ۱]. «سوگند به زمان».
﴿إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِی خُسۡرٍ٢﴾[العصر: ۲]. «که انسان در زیانکاری است».
﴿إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ٣﴾[العصر: ۳]. «مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایتسه کرده و همدیگر را به حق سفارش و همدیگر را به شکیبایی توصیه نمودهاند».
خداوند به زمان که شب و روز است و بستری برای کارهای بندگان و اعمالشان است سوگند میخورد که همه انسانها زیانمند میباشند. و زیان کار ضد سودمند است. زیان مراتب متفاوتی دارد.
گاهی زیان مطلق خواهد بود مانند کسی که دنیا و آخرت را از دست داده و نعمتها را از دست او رفته و سزاوار دوزخ گردیده است.
و گاهی انسان از بعضی جهات زیانمند میشود و از بعضی جهات زیانمند نخواهد بود. بنابراین فرمود: هر انسانی زیانکار است مگر کسی که دارای چهار صفت باشد:
اول: ایمان داشتن به انچه خداوند بدان امر نموده است. و ایمان بدون علم و آگاهی حاصل نمیشود. پس علم شاخهای از ایمان داشت و بدون علم، ایمان حاصل نمیگردد.
دوم: کار شایسته است، و این همه کارهای خوب را شامل میشود. کارهای ظاهری و باطنی اعم از واجب و مستحب که متعلق به حقوق خدا و حقوق بندگانش میباشد.
سوم: توصیه به حق که ایمان و عمل صالح است. یعنی یکدیگر را به این توصیه کنند و تشویق نمایند.
چهارم: توصیه و سفارش به صبر و شکیبایی بر عبادت خدا و صبر بر عدم ارتکاب گناهان و صبر نمودن بر بلاهای دردناکی که از سوی خدا میآید.
پس با دو امر اول بنده خودش را کامل میگرداند و با دوامر آخر دیگران را به کمال میرساند. و با کامل شدن این چهار چیز،بنده از متضرّر شدن سالم مانده و فایده بزرگی را به دست میآورد.
پایان تفسیر سورهی عصر