سوره انشقاق

سُورَةُ الانشِقَاقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣ وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨ وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢ إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣ إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤ بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨ لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩ فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

هنگامی‌که آسمان شکافته شود. ﴿۱﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود) و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۲﴾و هنگامی‌که زمین گسترده (و هموار) شود. ﴿۳﴾و هر چه را درون خود دارد بیرون ریزد، و تهی گردد، ﴿۴﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود). و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۵﴾ای انسان! بی‌گمان تو در راه (رسیدن به) پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی، پس او را ملاقات خواهی کرد. ﴿۶﴾پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) به دست راستش داده شود، ﴿۷﴾بزودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود. ﴿۸﴾و شاد و مسرور به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد. ﴿۹﴾و اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) از پشت سرش به او داده شود. ﴿۱۰﴾پس بزودی (مرگ و) نابودی را می‌طلبند. ﴿۱۱﴾و به (آتش) جهنم شعله‌ور در آید. ﴿۱۲﴾بی‌گمان او در (دنیا) میان خانوادۀ خود شادمان بود. ﴿۱۳﴾به راستی او گمان می‌کرد هرگز باز نخواهد گشت. ﴿۱۴﴾آری، همانا پروردگارش (نسبت) به او بینا بود. ﴿۱۵﴾پس به شفق سوگند می‌خورم. ﴿۱۶﴾و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد. ﴿۱۷﴾و سوگند به ماه چون (فروغش) کامل شود. ﴿۱۸﴾که شما پیوسته از حالی به حال دیگر (منتقل) می‌شوید. ﴿۱۹﴾پس آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟ ﴿۲۰﴾و هنگامی‌که قرآن بر آن‌ها تلاوت شود سجده نمی‌کنند؟ ﴿۲۱﴾بلکه کسانی‌که کافر شدند، پیوسته (آیات الهی را) تکذیب می‌کنند. ﴿۲۲﴾و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند دانا‌تر است. ﴿۲۳﴾پس (ای پیامبر) آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ﴿۲۴﴾مگر کسانی‌که ایمان آوردنده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿۲۵﴾.

سوره بروج

سُورَةُ البُرُوجِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ ١ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡمَوۡعُودِ ٢ وَشَاهِدٖ وَمَشۡهُودٖ ٣ قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ ٤ ٱلنَّارِ ذَاتِ ٱلۡوَقُودِ ٥ إِذۡ هُمۡ عَلَیۡهَا قُعُودٞ ٦ وَهُمۡ عَلَىٰ مَا یَفۡعَلُونَ بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ شُهُودٞ ٧ وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّآ أَن یُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِیزِ ٱلۡحَمِیدِ ٨ ٱلَّذِی لَهُۥ مُلۡکُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ شَهِیدٌ ٩ إِنَّ ٱلَّذِینَ فَتَنُواْ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ یَتُوبُواْ فَلَهُمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمۡ عَذَابُ ٱلۡحَرِیقِ ١٠ إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ ذَٰلِکَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡکَبِیرُ ١١ إِنَّ بَطۡشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ١٢ إِنَّهُۥ هُوَ یُبۡدِئُ وَیُعِیدُ ١٣ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلۡوَدُودُ ١٤ ذُو ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡمَجِیدُ ١٥ فَعَّالٞ لِّمَا یُرِیدُ ١٦ هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡجُنُودِ ١٧ فِرۡعَوۡنَ وَثَمُودَ ١٨ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ فِی تَکۡذِیبٖ ١٩ وَٱللَّهُ مِن وَرَآئِهِم مُّحِیطُۢ ٢٠ بَلۡ هُوَ قُرۡءَانٞ مَّجِیدٞ ٢١ فِی لَوۡحٖ مَّحۡفُوظِۢ ٢٢

به نام الله بخشندۀ مهربان

قسم به آسمان که دارندۀ برجها است. ﴿۱﴾و سوگند به روز موعود (= روز قیامت). ﴿۲﴾و سوگند به. شاهد (= روز جمعه) و «مشهود» (= روز عرفه). ﴿۳﴾اصحاب اخدود (= خندق داران) به هلاکت (و نابودی) رسیدند. ﴿۴﴾(خندق‌های) افروخته از هیزم‌های بسیار. ﴿۵﴾هنگامی‌که بر (کنارۀ) آن نشسته بودند. ﴿۶﴾و آنان آنچه را با مؤمنان انجام می‌دادند تماشا می‌کردند. ﴿۷﴾و هیچ ایرادی از آنان نگرفتند، جز اینکه به الله پیروزمند ستوده ایمان آورده بودند. ﴿۸﴾(همان) کسی‌که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن اوست، و الله و بر همه چیز گواه است. ﴿۹﴾به راستی کسانی‌که مردان مومن را و زنان مؤمنه را شکنجه (و آزار) دادند، سپس توبه نکردند، پس برای آن‌ها عذاب جهنم است، و برایشان عذاب (آتش) سوزان است. ﴿۱۰﴾همانا برای کسانی‌که ایمان آوردند و کار‌های شایسته کردند، باغ‌هایی (از بهشت) است که نهر‌ها زیر (درختان) آن جاری است، و این کامیابابی بزرگ است. ﴿۱۱﴾به راستی (مجازات و) فرو گرفتن پروردگارت سخت است. ﴿۱۲﴾همانا اوست که (آفرینش را) آغاز می‌کند و دوباره (بعد از مرگ) باز می‌گرداند. ﴿۱۳﴾و او آمرزندۀ دوستدار است. ﴿۱۴﴾صاحب عرش مجید است. ﴿۱۵﴾آنچه را بخواهد انجام می‌دهد. ﴿۱۶﴾(ای پیامبر) آیا داستان لشکر‌ها به تو رسیده است، ﴿۱۷﴾(لشکریان) فرعون و (قوم) ثمود؟! ﴿۱۸﴾بلکه کسانی‌که کافر شدند پیوسته در تکذیب (حق) هستند. ﴿۱۹﴾و الله از هر سو بر آن‌ها احاطه دارد. ﴿۲۰﴾بلکه این قرآن مجید است. ﴿۲۱﴾که در لوح محفوظ (نگاشته شده) است. ﴿۲۲﴾.

سوره طارق

سُورَةُ الطَّارِقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ ١ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلطَّارِقُ ٢ ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ ٣ إِن کُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَیۡهَا حَافِظٞ ٤ فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ ٥ خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ ٦ یَخۡرُجُ مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ ٧ إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ ٨ یَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ ٩ فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ ١٠ وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ ١١ وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ ١٢ إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ ١٣ وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ ١٤ إِنَّهُمۡ یَکِیدُونَ کَیۡدٗا ١٥ وَأَکِیدُ کَیۡدٗا ١٦ فَمَهِّلِ ٱلۡکَٰفِرِینَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَیۡدَۢا ١٧ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به آسمان و سوگند به طارق (= آنچه در شب آید). ﴿۱﴾و تو چه می‌دانی طارق چیست؟ ﴿۲﴾(همان) ستارۀ در خشان است. ﴿۳﴾هیچ کس نیست مگر آنکه بر او نگهبان و محافظی (از فرشتگان) است. ﴿۴﴾پس انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است. ﴿۵﴾از یک آب جهنده آفریده شده است. ﴿۶﴾که از میان پشت (مرد) و سینۀ (زن) بیرون می‌آید. ﴿۷﴾بی‌گمان او (= الله) بر بازگردانیدن او (پس از مرگ) قادر است. ﴿۸﴾روزی‌که نهآن‌ها آشکار می‌شود. ﴿۹﴾پس او را هیچ نیرو و یاوری نیست. ﴿۱۰﴾سوگند به آسمان پر باران. ﴿۱۱﴾و سوگند به زمین پر شکاف. ﴿۱۲﴾بی‌گمان این (قرآن) سخن جدا کنندۀ حق از باطل است. ﴿۱۳﴾و آن (سخن) هزل و بیهوده نیست. ﴿۱۴﴾بی‌گمان آن‌ها پیوسته حیله و نیرتگ می‌کنند. ﴿۱۵﴾و من (هم) حیله (و تدبیر) می‌کنم. ﴿۱۶﴾پس کافران را مهلت بده، اندکی آنان را رها کن. ﴿۱۷﴾

سوره اعلی

سُورَةُ الأَعۡلَىٰ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّکَ ٱلۡأَعۡلَى ١ ٱلَّذِی خَلَقَ فَسَوَّىٰ ٢ وَٱلَّذِی قَدَّرَ فَهَدَىٰ ٣ وَٱلَّذِیٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ ٤ فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ ٥ سَنُقۡرِئُکَ فَلَا تَنسَىٰٓ ٦ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ یَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا یَخۡفَىٰ ٧ وَنُیَسِّرُکَ لِلۡیُسۡرَىٰ ٨ فَذَکِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّکۡرَىٰ ٩ سَیَذَّکَّرُ مَن یَخۡشَىٰ ١٠ وَیَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى ١١ ٱلَّذِی یَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡکُبۡرَىٰ ١٢ ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحۡیَىٰ ١٣ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَکَّىٰ ١٤ وَذَکَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ ١٥

به نام الله بخشندۀ مهربان

نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. ﴿۱﴾(همان) که آفرید پس درست و استوار ساخت. ﴿۲﴾و (همان) کسی‌که اندازه گیری کرد پس هدایت نمود. ﴿۳﴾و (آن) کسی‌که چراگاه را رویانید. ﴿۴﴾سپس آن را خشک و سیاه گردانید. ﴿۵﴾ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد. ﴿۶﴾مگر آنچه را که الله بخواهد، همانا او آشکار و نهان را می‌داند. ﴿۷﴾و ما تو را برای (راه) آسان توفیق می‌دهیم. ﴿۸﴾پس اگر پند مفید باشد، پند ده. ﴿۹﴾بزودوی کسی‌که (از الله) می‌ترسد، پند می‌پذیرد. ﴿۱۰﴾و بدبخت‌ترین (مردم) از آن دوری می‌گزیند. ﴿۱۱﴾(همان) کسی‌که در آتش بزرگ (جهنم) در خواهد آمد. ﴿۱۲﴾سپس در آن (آتش) نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند. ﴿۱۳﴾یقیناً کسی‌که خود را پاک (و تزکیه) کند، رستگار شد. ﴿۱۴﴾و (نیز کسی که) نام پروردگارش را یادکرد پس نماز گزارد. ﴿۱۵﴾

﴿بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا ١٦ وَٱلۡأٓخِرَةُ خَیۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ ١٧ إِنَّ هَٰذَا لَفِی ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ ١٨ صُحُفِ إِبۡرَٰهِیمَ وَمُوسَىٰ ١٩ ﴾

بلکه شما (مردم) زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح می‌دهید. ﴿۱۶﴾در حالی‌که آخرت بهتر و پایند‌تر است. ﴿۱۷﴾به راستی این (فحوا) در صحیفه‌های پیشین (نیز) بود. ﴿۱۸﴾صحیفه‌های ابراهیم و موسی.﴿۱۹﴾.

سوره فجر

سُورَةُ الفَجۡرِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلۡفَجۡرِ ١ وَلَیَالٍ عَشۡرٖ ٢ وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ ٣ وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَسۡرِ ٤ هَلۡ فِی ذَٰلِکَ قَسَمٞ لِّذِی حِجۡرٍ ٥ أَلَمۡ تَرَ کَیۡفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ٦ إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ ٧ ٱلَّتِی لَمۡ یُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِی ٱلۡبِلَٰدِ ٨ وَثَمُودَ ٱلَّذِینَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ ٩ وَفِرۡعَوۡنَ ذِی ٱلۡأَوۡتَادِ ١٠ ٱلَّذِینَ طَغَوۡاْ فِی ٱلۡبِلَٰدِ ١١ فَأَکۡثَرُواْ فِیهَا ٱلۡفَسَادَ ١٢ فَصَبَّ عَلَیۡهِمۡ رَبُّکَ سَوۡطَ عَذَابٍ ١٣ إِنَّ رَبَّکَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ ١٤ فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَکۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَیَقُولُ رَبِّیٓ أَکۡرَمَنِ ١٥ وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَیۡهِ رِزۡقَهُۥ فَیَقُولُ رَبِّیٓ أَهَٰنَنِ ١٦ کَلَّاۖ بَل لَّا تُکۡرِمُونَ ٱلۡیَتِیمَ ١٧ وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡکِینِ ١٨ وَتَأۡکُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَکۡلٗا لَّمّٗا ١٩ وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا ٢٠ کَلَّآۖ إِذَا دُکَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَکّٗا دَکّٗا ٢١ وَجَآءَ رَبُّکَ وَٱلۡمَلَکُ صَفّٗا صَفّٗا ٢٢ وَجِاْیٓءَ یَوۡمَئِذِۢ بِجَهَنَّمَۚ یَوۡمَئِذٖ یَتَذَکَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّکۡرَىٰ ٢٣

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به صبح. ﴿۱﴾و به شب‌های ده‌گانه (ذیحجه). ﴿۲﴾و به زوج و فرد. ﴿۳﴾و سوگند به شب هنگامی‌که (حرکت می‌کند و) می‌رود. ﴿۴﴾آیا در این (چیزها) سوگندی برای صاحب خرد نیست؟! ﴿۵﴾(ای پیامبر) آیا ندیدی که پروردگارت با (قوم) عاد چه کرد؟ ﴿۶﴾(همان عاد) ارم که دارای ستون‌ها (و قامت بلند) بودند. ﴿۷﴾که همانند آن در شهرها آفریده نشده بود. ﴿۸﴾و (نیز قوم) ثمود، آن‌هایی که صخره‌های سخت را از (کنار) وادی می‌تراشیدند (و برای خود خانه می‌ساختند)؟ ﴿۹﴾و فرعون صاحب میخ‌ها (شکنجه‌ها و سپاه). ﴿۱۰﴾(همان) کسانی‌که در شهر‌ها طغیان (و سرکشی) کردند. ﴿۱۱﴾پس در آن‌ها بسیار فساد به بار آوردند. ﴿۱۲﴾آنگاه پروردگارت تازیانه عذاب را بر آنان فرو آورد. ﴿۱۳﴾یقیناً پروردگار تو در کمین‌گاه است. ﴿۱۴﴾پس اما انسان هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و او را گرامی دارد و به او نعمت بخشد، (مغرور می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است». ﴿۱۵﴾و اما هنگامی‌که او را بیازماید، پس روزیش را بر او تنگ گیرد (نا امید می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است». ﴿۱۶﴾هرگز چنین نیست (که شما می‌پندارید)، بلگه یتیم را گرامی نمی‌دارید. ﴿۱۷﴾و یکدیگر را بر اطعام مستمندان ترغیب و تشویق نمی‌کنید. ﴿۱۸﴾و میراث را حریصانه می‌خورید (و حق دیگران را نمی‌دهید). ﴿۱۹﴾و مال و ثروت (دنیا) را بسیار دوست دارید. ﴿۲۰﴾هرگز چنین نیست (که شما گمان می‌کنید) هنگامی‌که زمین سخت درهم گوبیده شود (و هموار گردد). ﴿۲۱﴾و پروردگارت (برای دادرسی) بیاید و (نیز) فرشتگان صف در صف (بیانید). ﴿۲۲﴾و در آن روز جهنم آورده شود، در آن روز انسان متذکر می‌شود، و (اما) این تذکر چه فایدۀ برای او دارد؟! ﴿۲۳﴾

﴿ یَقُولُ یَٰلَیۡتَنِی قَدَّمۡتُ لِحَیَاتِی ٢٤ فَیَوۡمَئِذٖ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ ٢٥ وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ ٢٦ یَٰٓأَیَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ ٢٧ ٱرۡجِعِیٓ إِلَىٰ رَبِّکِ رَاضِیَةٗ مَّرۡضِیَّةٗ ٢٨ فَٱدۡخُلِی فِی عِبَٰدِی ٢٩ وَٱدۡخُلِی جَنَّتِی ٣٠ ﴾

می‌گوید: «ای کاش (در دنیا) برای (این) زندگیم (چیزی از) پیش فرستاده بودم. ﴿۲۴﴾پس در آن روز هیچ کسی همانند عذاب او (= الله) عذاب نمی‌کند. ﴿۲۵﴾و هیچ کس همچون بند گشیدن او (= الله) کسی را بند نکشد. ﴿۲۶﴾«ای روح آرام یافته. ﴿۲۷﴾به سوی پروردگارت باز گرد، در حالی‌که تو از او خوشنودی و او از تو خشنود است. ﴿۲۸﴾پس در زمرۀ بندگان (خاص) من در آی. ﴿۲۹﴾و به بهشت من وارد شو» ﴿۳۰﴾.