سوره لیل

سُورَةُ اللَّیۡلِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰ ١ وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ٢ وَمَا خَلَقَ ٱلذَّکَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ ٣ إِنَّ سَعۡیَکُمۡ لَشَتَّىٰ ٤ فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ ٥ وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ ٦ فَسَنُیَسِّرُهُۥ لِلۡیُسۡرَىٰ ٧ وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ ٨ وَکَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ ٩ فَسَنُیَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ ١٠ وَمَا یُغۡنِی عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ ١١ إِنَّ عَلَیۡنَا لَلۡهُدَىٰ ١٢ وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ ١٣ فَأَنذَرۡتُکُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ ١٤﴾

پبه نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به شب هنگامی‌که (همه چیز را) بپوشاند. ﴿۱﴾و سوگند به روز هنگامی‌که آشکار شود. ﴿۲﴾و سوگند به آنکه نر و ماده را آفرید. ﴿۳﴾که یقیناً سعی (و تلاش) شما مختلف است. ﴿۴﴾پس اما کسی‌که (در راه الله) بخشید و پرهیزگاری کرد. ﴿۵﴾و (سخنان) نیک را تصدیق کرد. ﴿۶﴾پس ما او را برای (راه) آسان توفیق می‌دهیم. ﴿۷﴾و اما کسی‌که بخل ورزید و بی نیازی طلبید. ﴿۸﴾و (نیز سخنان) نیک را تکذیب کرد. ﴿۹﴾پس بزوری او را به (راه) دشوار سوق می‌دهیم. ﴿۱۰﴾و هنگامی‌که سرازیر (جهنم) شود، مالش به حال او سودی نخواهد داشت. ﴿۱۱﴾مسلماً هدایت (و راهنمائی) کردن بر (عهدۀ) ماست. ﴿۱۲﴾و محققاً آخرت و دنیا از آن ماست. ﴿۱۳﴾پس من شما را از آتشی شعله‌ور بیم دادم. ﴿۱۴﴾

﴿لَا یَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى ١٥ ٱلَّذِی کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ١٦ وَسَیُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى ١٧ ٱلَّذِی یُؤۡتِی مَالَهُۥ یَتَزَکَّىٰ ١٨ وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ ١٩ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ ٢٠ وَلَسَوۡفَ یَرۡضَىٰ ٢١ ﴾

به آن (آتش کسی) جز بدبخت‌ترین (مردم) در نیفتد ﴿۱۵﴾(همان) کسی‌که (آیات ما را) تکذیب کرد ﴿۱۶﴾و بزودی پرهیزکار‌ترین (مردم) از آن دور داشته می‌شود. ﴿۱۷﴾(همان) کسی‌که مال خود را (در راه الله) می‌بخشد تا پاک شود. ﴿۱۸﴾و هیچ کس را بر او نعمت (و حقی) نیست، تا بخواهد (با انفاق) پاداش دهد. ﴿۱۹﴾مگر (برای) بدست آوردن رضا (و خشنودی) پروردگار برترش. ﴿۲۰﴾و به راستی خشنود خواهد شد. ﴿۲۱﴾

سوره شمس

سُورَةُ الشَّمۡسِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا ١ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا ٢ وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا ٣ وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰهَا ٤ وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا ٥ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا ٦ وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا ٧ فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا ٨ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَکَّىٰهَا ٩ وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا ١٠ کَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ ١١ إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا ١٢ فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡیَٰهَا ١٣ فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَیۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا ١٤ وَلَا یَخَافُ عُقۡبَٰهَا ١٥﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به خورشید و روشنی آن (به هنگام جاشت). ﴿۱﴾و سوگند به ماه هنگامی‌که بعد از آن در آید. ﴿۲﴾و سوگند به روز هنگامی‌که آن (=آفتاب) را روشن (و جلوه‌گر) کند. ﴿۳﴾و سوگند به شب هنگامی‌که را بپوشاند. ﴿۴﴾و سوگند به آسمان و به آنکه آن را بنا کرد. ﴿۵﴾و سوگند به زمین و به آنکه آن را گسترانید. ﴿۶﴾و سوگند به جان (انسان) و آنکه آن را (آفرید و) نیکو گردانید. ﴿۷﴾سپس بدی‌ها و پرهیزگاری‌هایش را (به او) الهام کرد. ﴿۸﴾محققاً هرکس که نفس خود را تزکیه (و پاک) کرد، رستگار شد. ﴿۹﴾و یقیناً هرکس که آن را (با گناه) آلوده ساخت، نا امید (و زیانکار) شد. ﴿۱۰﴾(قوم) ثمود از روی سرکشی. (و طنیان‌شان، پیامبر‌شان را) تکذیب کردند. ﴿۱۱﴾آنگاه که شقی ترین‌شان (برای اقدام به جنایت) برخاست. ﴿۱۲﴾پس پیامبر الله (صالح) به آن‌ها گفت: «ماده شتر الله را با آبشخورش وا گذارید». ﴿۱۳﴾(ولی آن‌ها) او را تکذیب کردند، آنگاه ماده شتر را پی کردند، پس پروردگار‌شان به بسبب گناهان‌شان بر سر‌شان عذاب آورد، و با خاک یگسان کرد. ﴿۱۴﴾و (الله) از سرانجام آن بیم ندارد. ﴿۱۵﴾.

سوره شرح

سُورَةُ الشَّرۡحِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَکَ صَدۡرَکَ ١ وَوَضَعۡنَا عَنکَ وِزۡرَکَ ٢ ٱلَّذِیٓ أَنقَضَ ظَهۡرَکَ ٣ وَرَفَعۡنَا لَکَ ذِکۡرَکَ ٤ فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ یُسۡرًا ٥ إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ یُسۡرٗا ٦ فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ ٧ وَإِلَىٰ رَبِّکَ فَٱرۡغَب ٨ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

(ای پیامبر) آیا ما سینه‌ات را برایت نگشودیم؟ ﴿۱﴾و بار (سنگین) تو را از (دوش) تو بر نداشتیم؟ ﴿۲﴾همان (باری) که بر پشت تو سنگینی می‌کرد (و نزدیک بود نیست تو را بشکند)؟ ﴿۳﴾و (نام و) آوازۀ تو را بلند ساختیم. ﴿۴﴾پس مسلماً با (هر) دشواری آسانی است. ﴿۵﴾مسلماً با (هر) دشواری آسانی است. ﴿۶﴾پس هنگامی‌که (از کار و امور دنیا) فارغ شدی (به عبادت پروردگارت) بکوش. ﴿۷﴾و به سوی پروردگارت راغب (و مشتاق) شو. ﴿۸﴾.

سوره ضحی

سُورَةُ الضُّحَىٰ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَٱلضُّحَىٰ ١ وَٱلَّیۡلِ إِذَا سَجَىٰ ٢ مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَىٰ ٣ وَلَلۡأٓخِرَةُ خَیۡرٞ لَّکَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ ٤ وَلَسَوۡفَ یُعۡطِیکَ رَبُّکَ فَتَرۡضَىٰٓ ٥ أَلَمۡ یَجِدۡکَ یَتِیمٗا فَ‍َٔاوَىٰ ٦ وَوَجَدَکَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ ٧ وَوَجَدَکَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ ٨ فَأَمَّا ٱلۡیَتِیمَ فَلَا تَقۡهَرۡ ٩ وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ ١٠ وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثۡ ١١﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به آغاز روز. ﴿۱﴾و سوگند به شب هنگامی‌که آرام گیرد. ﴿۲﴾(که) پروردگارت تو را وا نگذاشته و (بر تو) خشم نگرفته است. ﴿۳﴾و مسلماً آخرت برای تو از دنیا بهتر است. ﴿۴﴾و بزودی پروردگارت به تو (آن قدر) عطا کند که خشنود گردی. ﴿۵﴾آیا تو را یتیم نیافت، پس پناه داد؟! ﴿۶﴾و تو را (راه نا یافته و) سرگشته یافت، پس هدایت کرد، ﴿۷﴾و تو را فقیر یافت، پس بی‌نیاز نمود، ﴿۸﴾پس (توهم) یتیم را میازار. ﴿۹﴾و سؤال کننده را مران (و با او خشونت نکن). ﴿۱۰﴾و نعمت‌های پروردگارت را باز گوکن و سپاس گذار. ﴿۱۱﴾.

سوره علق

سُورَةُ العَلَقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّکَ ٱلَّذِی خَلَقَ ١ خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ ٢ ٱقۡرَأۡ وَرَبُّکَ ٱلۡأَکۡرَمُ ٣ ٱلَّذِی عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ ٤ عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ یَعۡلَمۡ ٥ کَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَیَطۡغَىٰٓ ٦ أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ ٧ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ ٨ أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یَنۡهَىٰ ٩ عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ ١٠ أَرَءَیۡتَ إِن کَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ ١١ أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ ١٢ أَرَءَیۡتَ إِن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ ١٣ أَلَمۡ یَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ یَرَىٰ ١٤ کَلَّا لَئِن لَّمۡ یَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِیَةِ ١٥ نَاصِیَةٖ کَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ ١٦ فَلۡیَدۡعُ نَادِیَهُۥ ١٧ سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِیَةَ ١٨ کَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩ ١٩

به نام الله بخشندۀ مهربان

(ای پیامبر) بخوان به نام پروردگارت که (هستی را) آفرید. ﴿۱﴾(همان پروردگار که) انسان را از خون بسته آفرید. ﴿۲﴾بخوان، و پروردگارت (از همه) بزرگوار‌تر است. ﴿۳﴾(همان) کسی‌که بوسیلۀ قلم (نوشتن) آموخت. ﴿۴﴾به انسان آنچه را که نمی‌دانست آموخت. ﴿۵﴾حقا که انسان طغیان (و سرکشی) می‌کند. ﴿۶﴾چون خون را بی‌نیاز ببیند. ﴿۷﴾یقیناً بازگشت (همه) به سوی پروردگارتو است. ﴿۸﴾(ای پیامبر) آیا دیده‌ای آن کسی‌که باز می‌دارد، ﴿۹﴾بندۀ را هنگامی‌که نماز می‌خواند؟ ﴿۱۰﴾به من خبر بده اگر این (بنده) بر (راه) هدایت باشد. ﴿۱۱﴾یا (مردم را) به پر هیزگاری فرمان دهد (سزای کسی‌که او را آزاد دهد چیست؟). ﴿۱۲﴾به من خبر ده اگر این (شخص سرکش، حق را) تکذیب کرد، و روی‌گردان شد (آیا سزاوار عذاب نیست؟). ﴿۱۳﴾آیا نمی‌داند که مسلماً، الله (همه اعمالش را) می‌بیند؟! ﴿۱۴﴾چنین نیست (که او گمان می‌کند) اگر باز نیاید (و دست از شرارت بر ندارد) محققاً ناصیه‌اش = (موی پیشانی‌اش) را خواهیم گرفت و کشید. ﴿۱۵﴾(همان) پیشانی دروغگوی خطا کار را، ﴿۱۶﴾پس باید اهل مجلسش (و همدمانش) را بخواند. ﴿۱۷﴾ما (نیز) بزودی ماموران آتش را فرا می‌خوانیم. ﴿۱۸﴾چنین نیست (که او می‌پندارد) هرگز او را اطاعت نکن، و سجده کن و (به الله) تقرب جوی. ﴿۱۹﴾.