سورۀ ماعون

سورۀ ماعون

مکی است؛ ترتیب آن 107؛ شمار آیات آن 7

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یُکَذِّبُ بِٱلدِّینِ ١﴾.

آیا به حال کسی که روز قیامت را دروغ می‌پندارد تعجّب نمی‌کنی؟ آیا نمی‌بینی که از همین براهین دین با وجود درستی آن‌ها انکار می‌ورزد و به دلایلی که وقوع آن روز را به اثبات می‌رساند تکذیب می‌کند.

﴿فَذَٰلِکَ ٱلَّذِی یَدُعُّ ٱلۡیَتِیمَ ٢﴾.

این تکذیب کننده که طبعی غلیظ، فطرتی خشونت‌آمیز و دلی سخت دارد، یتیم را با درشتی از حقّش باز می‌دارد و بر حال ناتوانش رحم نمی‌کند؛ زیرا وقتی به روز حساب تکذیب کرد، نه امیدوار پاداشی است و نه از عقوبتی می‌ترسد.

﴿وَلَا یَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡکِینِ ٣﴾.

دیگران را به طعام‌دادن برای مسکینان تشویق نمی‌کند و فرا نمی‌خواند؛ چه رسد که خود طعام‌شان دهد. بنابراین هم خود بخیل است، هم مردم را به بخل امر می‌کند؛ هم از حقّ بندگی آفریدگار منکر است، هم از حقّ معامله با مخلوق انکار می‌ورزد.

﴿فَوَیۡلٞ لِّلۡمُصَلِّینَ ٤﴾.

عذاب سخت و زیانمندی حقیقی متوجّه نماز‌گزارانی است که در نماز‌ها سهل‌انگاری دارند و طبق میل خود به ادای آن می‌پردازند؛ زیرا در شهوات خویش مصروف و فرو رفته‌اند.

﴿ٱلَّذِینَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥﴾.

آنان‌که از نماز خویش غفلت دارند، بدین طریق که با تأخیر وقت به ادایش می‌پردازند، در ادایش خلل وارد می‌نماید و به مقتضایش که نهی از فحشا و منکرات است عمل نمی‌کنند؛ یعنی نماز را با تأخیر وقت، نادرستی در کیفیت ادا و عدم امتثال حکمش ضایع می‌نمایند.

﴿ٱلَّذِینَ هُمۡ یُرَآءُونَ ٦﴾.

آنان‌که اعمال را به منظور نشان‌دادن به مردم انجام می‌دهند و در انجامش به خداوند عزوجل اخلاص ندارند. آری! عمل شخص ریا‌کار فاسد است؛ زیرا به سبب ذلّت‌نفس، زشتی باطن و بی‌مقداری خود مراعات مخلوق را داشته و آفریدگار را فراموش کرده است.

﴿وَیَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧﴾.

چیز‌هایی را که به خیر دیگران است و عاریتش ضرری ندارد از مردم باز‌می‌دارند؛ یعنی خیر‌شان را باز می‌دارند، سائلان را دفع نمی‌نمایند، نه در عبادت پروردگار اخلاص دارند و نه به مخلوقات نفعی می‌رسانند، بلکه سنگین‌دلان جفا‌کار و بخیلان ریا‌کار هستند.

سوره ماعون

سوره ماعون

Ayah: 1

أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یُکَذِّبُ بِٱلدِّینِ

[ای پیامبر،] آیا کسی را که [روز] جزا را تکذیب می‌کنند، دیده‌ای؟

Ayah: 2

فَذَٰلِکَ ٱلَّذِی یَدُعُّ ٱلۡیَتِیمَ

او [همان] کسی است ‌که یتیم را [با خشونت از خود] می‌رانَد

Ayah: 3

وَلَا یَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡکِینِ

و [دیگران را] به اطعامِ مسکین تشویق نمی‌کند.

Ayah: 4

فَوَیۡلٞ لِّلۡمُصَلِّینَ

پس وای بر نمازگزاران!

Ayah: 5

ٱلَّذِینَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ

همان کسانی ‌که از نمازشان غافلند

Ayah: 6

ٱلَّذِینَ هُمۡ یُرَآءُونَ

کسانی ‌که خودنمایی می‌کنند

Ayah: 7

وَیَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ

و [از امانت دادنِ] وسایل ضروری زندگی دریغ می‌ورزند.

---

 

Al-Mā‘ūn

سورة الماعون

سورة الماعون - سورة 107 - تعداد آیات 7

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام الله بخشندة مهربان

1. أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ  (ای پیامبر) آیا کسی‌که روز جزا را تکذیب می‌کند دیده‌ای؟! ﴿1﴾

2. فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ  پس او (همان) کسی‌که یتیم را (با خشونت از خود) می‌راند. ﴿2﴾

3. وَلا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ  و (دیگران را) به اطعام بی‌نوا  (و مسکین) ترغیب و تشویق نمی‌کند. ﴿3﴾

4. فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ پس وای بر نماز گزاران. ﴿4﴾

5. الَّذِینَ هُمْ عَن صَلاتِهِمْ سَاهُونَ همان کسانی‌که از نماز‌شان غافلند. ﴿5﴾

6. الَّذِینَ هُمْ یُرَاؤُونَ  کسانی‌که خودنمایی می‌کنند. ﴿6﴾

7. وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ  و (از پرداخت زکات و) عاریت دادن وسایل ضروری زندگی دریغ می‌ورزند. ﴿7﴾

سورة ماعون

سوره ماعون

سُورَةُ المَاعُونِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یُکَذِّبُ بِٱلدِّینِ ١ فَذَٰلِکَ ٱلَّذِی یَدُعُّ ٱلۡیَتِیمَ ٢ وَلَا یَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡکِینِ ٣ فَوَیۡلٞ لِّلۡمُصَلِّینَ ٤ ٱلَّذِینَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥ ٱلَّذِینَ هُمۡ یُرَآءُونَ ٦ وَیَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

(ای پیامبر) آیا کسی‌که روز جزا را تکذیب می‌کند دیده‌ای؟! ﴿۱﴾پس او (همان) کسی‌که یتیم را (با خشونت از خود) می‌راند. ﴿۲﴾و (دیگران را) به اطعام بی‌نوا (و مسکین) ترغیب و تشویق نمی‌کند. ﴿۳﴾پس وای بر نماز گزاران. ﴿۴﴾همان کسانی‌که از نماز‌شان غافلند. ﴿۵﴾کسانی‌که خودنمایی می‌کنند. ﴿۶﴾و (از پرداخت زکات و) عاریت دادن وسایل ضروری زندگی دریغ می‌ورزند. ﴿۷﴾.

سوره الماعون

سُورَةُ المَاعُونِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یُکَذِّبُ بِٱلدِّینِ ١ فَذَٰلِکَ ٱلَّذِی یَدُعُّ ٱلۡیَتِیمَ ٢ وَلَا یَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡکِینِ ٣ فَوَیۡلٞ لِّلۡمُصَلِّینَ ٤ ٱلَّذِینَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥ ٱلَّذِینَ هُمۡ یُرَآءُونَ ٦ وَیَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

آیا دیدى آن شخص را که دروغ می‌شمرد جزای اعمال را؟. ﴿1﴾پس آن شخص مردی است که به اهانت می‌راند یتیم را. ﴿2﴾و رغبت نمی‌دهد بر طعام دادن فقیر. ﴿3﴾پس واى آن نمازگزاران را!. ﴿4﴾آنان که ایشان از نماز خود غفلت مى‏ورزند. ﴿5﴾آنان‌که ایشان ریا مى‏کنند. ﴿6﴾و عاریت نمی‌دهند ماعون را [1288]. ﴿7﴾