سُورَةُ الأَعۡلَىٰ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّکَ ٱلۡأَعۡلَى ١ ٱلَّذِی خَلَقَ فَسَوَّىٰ ٢ وَٱلَّذِی قَدَّرَ فَهَدَىٰ ٣ وَٱلَّذِیٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ ٤ فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ ٥ سَنُقۡرِئُکَ فَلَا تَنسَىٰٓ ٦ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ یَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا یَخۡفَىٰ ٧ وَنُیَسِّرُکَ لِلۡیُسۡرَىٰ ٨ فَذَکِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّکۡرَىٰ ٩ سَیَذَّکَّرُ مَن یَخۡشَىٰ ١٠ وَیَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى ١١ ٱلَّذِی یَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡکُبۡرَىٰ ١٢ ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحۡیَىٰ ١٣ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَکَّىٰ ١٤ وَذَکَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ ١٥

به نام الله بخشندۀ مهربان

نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. ﴿۱﴾(همان) که آفرید پس درست و استوار ساخت. ﴿۲﴾و (همان) کسی‌که اندازه گیری کرد پس هدایت نمود. ﴿۳﴾و (آن) کسی‌که چراگاه را رویانید. ﴿۴﴾سپس آن را خشک و سیاه گردانید. ﴿۵﴾ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد. ﴿۶﴾مگر آنچه را که الله بخواهد، همانا او آشکار و نهان را می‌داند. ﴿۷﴾و ما تو را برای (راه) آسان توفیق می‌دهیم. ﴿۸﴾پس اگر پند مفید باشد، پند ده. ﴿۹﴾بزودوی کسی‌که (از الله) می‌ترسد، پند می‌پذیرد. ﴿۱۰﴾و بدبخت‌ترین (مردم) از آن دوری می‌گزیند. ﴿۱۱﴾(همان) کسی‌که در آتش بزرگ (جهنم) در خواهد آمد. ﴿۱۲﴾سپس در آن (آتش) نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند. ﴿۱۳﴾یقیناً کسی‌که خود را پاک (و تزکیه) کند، رستگار شد. ﴿۱۴﴾و (نیز کسی که) نام پروردگارش را یادکرد پس نماز گزارد. ﴿۱۵﴾

﴿بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا ١٦ وَٱلۡأٓخِرَةُ خَیۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ ١٧ إِنَّ هَٰذَا لَفِی ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ ١٨ صُحُفِ إِبۡرَٰهِیمَ وَمُوسَىٰ ١٩ ﴾

بلکه شما (مردم) زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح می‌دهید. ﴿۱۶﴾در حالی‌که آخرت بهتر و پایند‌تر است. ﴿۱۷﴾به راستی این (فحوا) در صحیفه‌های پیشین (نیز) بود. ﴿۱۸﴾صحیفه‌های ابراهیم و موسی.﴿۱۹﴾.