سُورَةُ التَّکۡوِیرِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿إِذَا ٱلشَّمۡسُ کُوِّرَتۡ ١ وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنکَدَرَتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُیِّرَتۡ ٣ وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ ٤ وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ ٥ وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ ٦ وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ ٧ وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ ٨ بِأَیِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ ٩ وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ ١٠ وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ کُشِطَتۡ ١١ وَإِذَا ٱلۡجَحِیمُ سُعِّرَتۡ ١٢ وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ ١٣ عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ ١٤ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ ١٥ ٱلۡجَوَارِ ٱلۡکُنَّسِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ ١٧ وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ ١٨ إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ کَرِیمٖ ١٩ ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی ٱلۡعَرۡشِ مَکِینٖ ٢٠ مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِینٖ ٢١ وَمَا صَاحِبُکُم بِمَجۡنُونٖ ٢٢ وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِینِ ٢٣ وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَیۡبِ بِضَنِینٖ ٢٤ وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَیۡطَٰنٖ رَّجِیمٖ ٢٥ فَأَیۡنَ تَذۡهَبُونَ ٢٦ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِکۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِینَ ٢٧ لِمَن شَآءَ مِنکُمۡ أَن یَسۡتَقِیمَ ٢٨ وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن یَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢٩﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

هنگامی‌که خورشید درهم پیچیده شود. ﴿۱﴾و هنگامی‌که ستارگان بی نور شوند. ﴿۲﴾و هنگامی‌که کوه‌ها به حرکت درآید. ﴿۳﴾و هنگامی‌که ماده شتران باردار رها شوند. ﴿۴﴾و هنگامی‌که جانوران وحشی گرد آورده شوند. ﴿۵﴾و هنگامی‌که دریا‌ها (جوشان و) بر افروخته شود. ﴿۶﴾و هنگامی‌که روح‌ها (با تن‌ها) قرین شوند. ﴿۷﴾و هنگامی‌که از دختر زنده به گورشده پرسیده شود: ﴿۸﴾به کدامین گناه کشته شده است؟! ﴿۹﴾و هنگامی‌که نامه‌های (اعمال) گشوده شود. ﴿۱۰﴾و هنگامی‌که پرده از روی آسمان برگرفته شود. ﴿۱۱﴾و هنگامی‌که دوزخ افروخته (و شعله‌‌ور) گردد. ﴿۱۲﴾و هنگامی‌که بهشت نزدیک آورده شود. ﴿۱۳﴾(در آن هنگام) هرکس خواهد دانست چه چیزی را (برای آفرت خود) حاضر (و آماده) کرده است. ﴿۱۴﴾پس سوگند به شارگانی که باز می‌گردند. ﴿۱۵﴾(شتابان) حرکت می‌کنند (و از نظر) پنهان می‌شوند. ﴿۱۶﴾و سوگند به شب، هنگامی‌که (تاریکی‌اش کاسته شود و) پشت کند. ﴿۱۷﴾و سوگند به صبح، هنگامی‌که بدمد. ﴿۱۸﴾بی‌گمان این (قرآن) سخن فرستادۀ بزرگوار (= جبرئیل) است. ﴿۱۹﴾که (مقتدر و) نیرومند است، و نزد (الله) صاحب عرش مقام و منزلت والایی دارد. ﴿۲۰﴾(در آسمان‌ها) مودر اطاعت (فرشتکان) و امین (وحی) است. ﴿۲۱﴾و (ای مردم) همنشین شما (محمدج) دیوانه نیست. ﴿۲۲﴾و به راستی او (= جبرئیل) را در افق روشن دیده است. ﴿۲۳﴾و او بر (آنچه از طریق) غیب (به او وحی شده) بخیل نیست. ﴿۲۴﴾و این (قرآن) گفتۀ شیطان رانده شده نیست. ﴿۲۵﴾پس به کجا می‌روید؟! ﴿۲۶﴾این (قرآن) چیزی جز پند و اندرز برای جهانیان نیست. ﴿۲۷﴾برای کسی از شما که بخواهد راه راست درپشین گیرد. ﴿۲۸﴾و شما نمی‌خواهید مگر آنکه پروردگار جهانیان بخواهد. ﴿۲۹﴾.﴿‌﴾