سُورَةُ الزَّلۡزَلَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا ١ وَأَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا ٢ وَقَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا ٣ یَوۡمَئِذٖ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا ٤ بِأَنَّ رَبَّکَ أَوۡحَىٰ لَهَا ٥ یَوۡمَئِذٖ یَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتٗا لِّیُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ ٦ فَمَن یَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَیۡرٗا یَرَهُۥ ٧ وَمَن یَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا یَرَهُۥ ٨

سوره زلزله

به نام خداوند بخشندة مهربان

هنگامی‌که زمین سخت به لرزه انداخته می‌شود. ﴿1﴾ و زمین بارهای سنگین خود را بیرون می‌افکند. ﴿2﴾ و انسان می‌گوید: آن‌را چه شده است؟. ﴿3﴾ آن روز (زمین) از خبرهای خود سخن می‌گوید. ﴿4﴾ چرا که پروردگارت به آن حکم کرده است. ﴿5﴾ در آن روز مردم به (حال) پراکنده بر آیند تا (کیفر) اعمالشان به آنان نماینده شود. ﴿6﴾ پس هرکس به اندازة ذرّه‌ای کار نیک کرده باشد (پاداش) آن‌را خواهد دید. ﴿7﴾ و هرکس به اندازة ذرّره‌ای کار بد کرده باشد (کیفر) آن‌را خواهد دید. ﴿8﴾