سُورَةُ الغَاشِیَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ ٱلۡغَٰشِیَةِ ١ وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ ٢ عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ ٣ تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةٗ ٤ تُسۡقَىٰ مِنۡ عَیۡنٍ ءَانِیَةٖ ٥ لَّیۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٖ ٦ لَّا یُسۡمِنُ وَلَا یُغۡنِی مِن جُوعٖ ٧ وُجُوهٞ یَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ ٨ لِّسَعۡیِهَا رَاضِیَةٞ ٩ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٖ ١٠ لَّا تَسۡمَعُ فِیهَا لَٰغِیَةٗ ١١ فِیهَا عَیۡنٞ جَارِیَةٞ ١٢ فِیهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ ١٣ وَأَکۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ ١٤ وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ ١٥ وَزَرَابِیُّ مَبۡثُوثَةٌ ١٦ أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ کَیۡفَ خُلِقَتۡ ١٧ وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ کَیۡفَ رُفِعَتۡ ١٨ وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ کَیۡفَ نُصِبَتۡ ١٩ وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ کَیۡفَ سُطِحَتۡ ٢٠ فَذَکِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَکِّرٞ ٢١ لَّسۡتَ عَلَیۡهِم بِمُصَیۡطِرٍ ٢٢ إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَکَفَرَ ٢٣ فَیُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَکۡبَرَ ٢٤ إِنَّ إِلَیۡنَآ إِیَابَهُمۡ ٢٥ ثُمَّ إِنَّ عَلَیۡنَا حِسَابَهُم ٢٦

سوره غاشیه

به نام خداوند بخشندة مهربان

آیا خبر حادثه فراگیر به تو رسیده است. ﴿1﴾ چهره‌هایی در آن روز خوار خواهند بود. ﴿2﴾ تلاشگر (و) در زحمت. ﴿3﴾ به آتشی سوزان درمی‌آیند. ﴿4﴾ از چشمة بسیار داغ و گرمی نوشانده می‌شوند. ﴿5﴾ آنان خوراکی جز «ضریع» نخواهند داشت. ﴿6﴾ که فربه نمی‌کند و نه از گرسنگی می‌هاند. ﴿7﴾ چهره‌هایی در آن روز خرّم و تازه خواهند بود. ﴿8﴾ و از کوشش خود راضی خواهند بود. ﴿9﴾ در بهشتی برین. ﴿10﴾ در آن‌جا هیچ سخن بیهوده‌ای نشنوی. ﴿11﴾ در آن‌جا چشمه‌ای روان است. ﴿12﴾ در آن‌جا تخت‌های بلند و عالی است. ﴿13﴾ و ساغرهایی که گذارده شده‌اند. ﴿14﴾ و بالش‌هایی ردیف شده. ﴿15﴾ و زیر اندراز‌های نفیس گسترده. ﴿16﴾ آیا به شتران نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده‌اند؟. ﴿17﴾ و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟. ﴿18﴾ و به کو‌ه‌ها نمی‌نگرند که چگونه برقرار گردیده‌اند. ﴿19﴾ و به زمین که چگونه گسترده شده است؟. ﴿20﴾ پس پند ده که تو تنها پند دهنده‌ای. ﴿21﴾ بر آنان چیره و مسلط نیستی. ﴿22﴾ ولی هرکس روی‌گرداند و کفر ورزد. ﴿23﴾ خداوند بزرگترین عذاب را بدو می‌رساند. ﴿24﴾ به یقین بازگشت آنان به‌سوی ماست. ﴿25﴾ آن‌گاه حساب ایشان با ما خواهد بود. ﴿26﴾