سُورَةُ النَّازِعَاتِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا ١ وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا ٢ وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا ٣ فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا ٤ فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا ٥ یَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ٦ تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ٧ قُلُوبٞ یَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ ٨ أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ ٩ یَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِی ٱلۡحَافِرَةِ ١٠ أَءِذَا کُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ ١١ قَالُواْ تِلۡکَ إِذٗا کَرَّةٌ خَاسِرَةٞ ١٢ فَإِنَّمَا هِیَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ ١٣ فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ١٤ هَلۡ أَتَىٰکَ حَدِیثُ مُوسَىٰٓ ١٥إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى ١٦ ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ١٧ فَقُلۡ هَل لَّکَ إِلَىٰٓ أَن تَزَکَّىٰ ١٨ وَأَهۡدِیَکَ إِلَىٰ رَبِّکَ فَتَخۡشَىٰ ١٩ فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓیَةَ ٱلۡکُبۡرَىٰ ٢٠ فَکَذَّبَ وَعَصَىٰ ٢١ ثُمَّ أَدۡبَرَ یَسۡعَىٰ ٢٢ فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ٢٣ فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّکُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ ٢٤ فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَکَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ ٢٥ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن یَخۡشَىٰٓ ٢٦ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا ٢٧ رَفَعَ سَمۡکَهَا فَسَوَّىٰهَا ٢٨ وَأَغۡطَشَ لَیۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا ٢٩ وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِکَ دَحَىٰهَآ ٣٠ أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا ٣١ وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا ٣٢ مَتَٰعٗا لَّکُمۡ وَ لِأَنۡعَٰمِکُمۡ ٣٣ فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡکُبۡرَىٰ ٣٤ یَوۡمَ یَتَذَکَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ ٣٥ وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِیمُ لِمَن یَرَىٰ ٣٦ فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ٣٧ وَءَاثَرَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا ٣٨ فَإِنَّ ٱلۡجَحِیمَ هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ٣٩ وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ ٤٠ فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ٤١ یَسۡ‍َٔلُونَکَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَا ٤٢ فِیمَ أَنتَ مِن ذِکۡرَىٰهَآ ٤٣ إِلَىٰ رَبِّکَ مُنتَهَىٰهَآ ٤٤ إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخۡشَىٰهَا ٤٥ کَأَنَّهُمۡ یَوۡمَ یَرَوۡنَهَا لَمۡ یَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِیَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا ٤٦

سوره نازعات

به نام خداوند بخشندة مهربان

سوگند به فرشتگانی که به سختی جان (کافران را) می‌ستانند. ﴿1﴾ و سوگند به فرشتگانی که جان (مؤمنان را) به نرمی می‌کشند. ﴿2﴾ و سوگند به فرشتگانی که شناورند. ﴿3﴾ و سوگند به فرشتگانی پیشتاز. ﴿4﴾ و سوگند به فرشتگانی که همة کارها را تدبیر می‌کنند. ﴿5﴾ در آن روز زلزله‌ای درمی‌گیرد. ﴿6﴾ پی آینده‌ای در پی آن درمی‌آید. ﴿7﴾ دل‌هایی در آن روز ترسان باشند. ﴿8﴾ چشمان آن (گروه) فرو افتاده است. ﴿9﴾ می‌گویند: آیا ما دوباره به زندگی بازگردانده می‌شویم؟. ﴿10﴾ آیا چون استخوان‌های پوسیده شویم (بازگردانده می‌شویم)؟. ﴿11﴾ می‌گویند: آن‌گاه آن بازگشتی زیانبار است. ﴿12﴾ پس آن‌ تنها یک بانگ بلند است. ﴿13﴾ پس آن‌گاه آنان بر زمین هموار می‌آیند. ﴿14﴾ آیا خبر موسی به تو رسیده است؟. ﴿15﴾بدان‌گاه که پروردگارش او را در سرزمین مقدس طوی صدا زد. ﴿16﴾ به‌سوی فرعون برو که سرکشی و طغیان کرده است. ﴿17﴾ آن‌گاه بگو: آیا (هیچ) می‌خواهی که پاکیزه شوی؟. ﴿18﴾ و تو را به‌سوی پروردگارت راه نمایم تا تو بیمناک گردی. ﴿19﴾ و (موسی) معجزة بزرگ را به او نشان داد. ﴿20﴾ آن‌گاه دروغ انگاشت و سرپیچی کرد. ﴿21﴾ سپس پشت کرد و رفت و به سعی و تلاش پرداخت. ﴿22﴾ و گرد آورد و سپس ندا داد. ﴿23﴾ آن‌گاه گفت: من پروردگار برتر شما هستم. ﴿24﴾ پس خدا او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد. ﴿25﴾ بی‌گمان در این (رویداد) برای کسی‌که از خدا بترسد پند بزرگی است. ﴿26﴾ آیا قریش شما سخت‌تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن‌را ساخته است؟. ﴿27﴾ بلندی آن‌را برافراشته و آن‌را به سامان ساخت. ﴿28﴾ و شب آن‌را تاریک کرد و روز آن‌را روشن نمود. ﴿29﴾ و پس از آن زمین را هموار ساخت. ﴿30﴾ از (زمین) آب آن و چراگاهش را بیرون آورد. ﴿31﴾ و کوه‌ها را استوار ساخت. ﴿32﴾ برای منفعت شما و چهارپایانتان. ﴿33﴾ هنگامی‌که بزرگ‌ترین حادثه فرا می‌رسد. ﴿34﴾ روزی‌که انسان تلاش خود را به یاد می‌آورد. ﴿35﴾ و دوزخ برای هر فرد بینائی آشکار و نمایان می‌گردد. ﴿36﴾  پس اما کسی‌که سرکشی کرده است. ﴿37﴾ و زندگی دنیا را ترجیح داده‌است. ﴿38﴾  (بداند که) دوزخ جای (او) است. ﴿39﴾ و اما کسی‌که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده است. و نفس را از هوی و هوس باز داشته باشد. ﴿40﴾ بهشت جایگاه اوست. ﴿41﴾ دربارة قیامت از تو می‌پرسند که چه زمانی واقع می‌شود؟. ﴿42﴾ تو را چه خبر از آن؟. ﴿43﴾ آگاهی از زمان وقوع قیامت با پروردگارت است. ﴿44﴾ تو تنها بیم‌دهندة کسی هستی که از آن (=قیامت) می‌ترسد. ﴿45﴾ روزی‌که آن‌را می‌بینند، انگار که آنان جز شبی یا روزی درنگ نکرده‌اند. ﴿46﴾