سورة النازعات

سورة النازعات - سورة 79 - عدد آیاتها 46

بسم الله الرحمن الرحیم

1. وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا

2. وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا

3. وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا

4. فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا

5. فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا

6. یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ

7. تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ

8. قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ

9. أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ

10. یَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ

11. أَئِذَا کُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً

12. قَالُوا تِلْکَ إِذًا کَرَّةٌ خَاسِرَةٌ

13. فَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ

14. فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ

15. هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ مُوسَى

16. إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى

17. اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى

18. فَقُلْ هَل لَّکَ إِلَى أَن تَزَکَّى

19. وَأَهْدِیَکَ إِلَى رَبِّکَ فَتَخْشَى

20. فَأَرَاهُ الآیَةَ الْکُبْرَى

21. فَکَذَّبَ وَعَصَى

22. ثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَى

23. فَحَشَرَ فَنَادَى

24. فَقَالَ أَنَا رَبُّکُمُ الأَعْلَى

25. فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکَالَ الآخِرَةِ وَالأُولَى

26. إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَى

27. أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا

28. رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا

29. وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا

30. وَالأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا

31. أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا

32. وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا

33. مَتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ

34. فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى

35. یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الإِنسَانُ مَا سَعَى

36. وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَن یَرَى

37. فَأَمَّا مَن طَغَى

38. وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا

39. فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى

40. وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى

41. فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى

42. یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا

43. فِیمَ أَنتَ مِن ذِکْرَاهَا

44. إِلَى رَبِّکَ مُنتَهَاهَا

45. إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخْشَاهَا

46. کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلاَّ عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا

سورة نازعات

به نام الله بخشندة مهربان

سوگند به فرشتگانی که جان‌های (کافران) را به شدّت بیرون می‌کشند. ﴿1﴾ و سوگند به فرشتگانی که جان‌های (مؤمنان) را به نرمی و آسانی می‌گیرند. ﴿2﴾ و سوگند به فرشتگانی که شناورند. ﴿3﴾ و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای اوامر الهی) بر یگدیگر سبقت می‌گیرند. ﴿4﴾ و سوگند به فرشتگانی (که به امر الهی) کار‌‌ها را تدبیر می‌کنند. ﴿5﴾ روزی‌که (سپس از اولین دمیدن در صور) زمین (و کوه‌ها و همه چیز) را بلرزه در آید  ﴿6﴾ رد پی آن (دمیدن دوم حشر) بیاید. ﴿7﴾ دل‌هایی در آن روز سخت مضطرب (و ترسان) است. ﴿8﴾ و چشم‌های آنان (از ترس و شرمساری) فرو افتاده است. ﴿9﴾ (کافران در دنیا) می‌گونید: «آیا ما (پس از مرگ دوباره) به حال اول خود باز می‌گردانیده می‌شویم؟! ﴿10﴾ آیا هنگامی‌که استخوان‌های پوسیدة شدیم (و به خاک تبدیل گشتیم، باز هم زنده می‌شویم؟!)». ﴿11﴾ گونید: «(اگر چنین وعدة درست باشد) آنگاه آن بازکشتی زیانبار است!». ﴿12﴾ پس آن (بازگشت) تنها با یک بانگ مهیب است! ﴿13﴾ پس ناگهان همگی بر عرصۀ زمین (محشر) ظاهر می‌شوند. ﴿14﴾ (ای پیامبر) آیا داستان موسی به تو رسیده است؟! ﴿15﴾آنگاه که پروردگارش او را در وادی مقدس «طوی» ندا داد (و فرمود:). ﴿16﴾ به سوی فرعون برو، که او طغیان کرده است. ﴿17﴾ پس به او بگو: «آیا می‌خواهی پاکیزه شوی؟! ﴿18﴾ و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم، آنگاه (از او) بترسی، (و فرمانیزدار شوی). ﴿19﴾ پس (موسی) معجزۀ بزرگ را به او نشان داد. ﴿20﴾ اما او تکذیب کرد و عصیان ورزید. ﴿21﴾ سپس پشت کرد و به کوشش و تلاش (علیه او) پرداخت. ﴿22﴾ پس (قومش را) جمع کرد و ندا داد. ﴿23﴾ و آنگاه گفت: «من پروردگار برتر شما هستم». ﴿24﴾ پس الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد. ﴿25﴾ بی‌گمان در این (واقعة) عبرتی است برای کسی‌که (از الله) می‌ترسد. ﴿26﴾ آیا آفرنیش شما (بعد از مرگ) سخت‌تر است یا آسمان که (الله) آن را بنا کرد؟ ﴿27﴾ سقف آن را برا فراشت، پس به آن شکل و نظم داد. ﴿28﴾ و شبش را تاریک، و روزش را روشن گردانید. ﴿29﴾ و زمین را بعد از آن گسترانید. ﴿30﴾ و از آن آب (چشمه‌ها و چاه‌ها) و چراگاهش را بیرون آورد. ﴿31﴾ و کوه‌ها را محکم و استوار (بر روی زمین) قرار داد. ﴿32﴾ (همۀ این‌ها) برای بهره‌گیری شما و چهارپایان‌تان است. ﴿33﴾ پس هنگامی‌که (آن) حادثۀ بزرگ (قیامت) فرا رسد، ﴿34﴾ در آن روز انسان (تمام اعمال و) تلاش‌های خود را به یاد آورد. ﴿35﴾ و جهنم برای هر بیننده آشکار می‌شود. ﴿36﴾ پس آن کس که طغیان (و سرکشتی) کرده باشد. ﴿37﴾ و زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح داده باشد. ﴿38﴾ پس بی ترید جهنم جایگاه اوست. ﴿39﴾ و اما کسی‌که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده، و نفس را از هوی (و هوس) باز داشته باش. ﴿40﴾ پس قطعاً بهشت جایگاه اوست. ﴿41﴾ (ای پیامبر) در بارۀ قیامت از تو می‌پرسند، که در چه زمانی واقع می‌شود؟ ﴿42﴾ تو را با یاد آوری این سخن چه کار است؟ ﴿43﴾ (سر انجام و) منت‌های (علم) آن نزد پروردگارتواست. ﴿44﴾ (ای پیامبر) توتنها بیم‌دهندۀ کسانی هستی که از آن می‌ترسند. ﴿45﴾ روزی‌که (کافران قیامت را) ببیند، (چنین احساس می‌کنند که) گویی (در دنیا) جز یک شامگاه یا چاشتگاه درنگ نکرده‌اند. ﴿46﴾