ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
مکی است؛ ترتیب آن 113؛ شمار آیات آن 5
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١﴾.
بگو ای پیامبر! به پروردگار بامدادان پناه میجویم، التجا میکنم و اعتماد مینمایم. به خداوندی که بامداد را از شب شکافت، از میان تاریکی پدیدآورد و آن را نشانهای بر قدرتش مقرّر داشت.
﴿مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ٢﴾.
از شرّ همه مخلوقات و اذیت تمام آزار رسانان؛ زیرا تنها خداوند عزوجل از آزارها بازمیدارد و از هلاکت نجات میبخشد.
﴿وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣﴾.
از شرّ شب تاریک و سخت سیاه، و از خطرها، آزارها و بدیهای آن؛ آنگاه که زمین را با تاریکی خود فراگیرد و جهان را با سیاهیاش بپوشاند.
﴿وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِی ٱلۡعُقَدِ ٤﴾.
و از شرّ جادوگرانی که در گرههای جادویی خویش میدمند تا امری را مانع گردند یا انجام کاری را باعث شوند. و از شرّ ایجاد تفرقه و ضررهایی که مرتکب میشوند.
﴿وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥﴾.
و از شرّ کسی که در نعمتها حسد میورزد و زوالش را آرزو میبرد. آنکه با حسد ورزی به فضل خدا بر بندگانش خشمگین میشود، نفسش را سرکش ساخته و به هر چیزی چشم میدوزد.