سوره الشمس

سُورَةُ الشَّمۡسِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا ١ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا ٢ وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا ٣ وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰهَا ٤ وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا ٥ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا ٦ وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا ٧ فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا ٨ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَکَّىٰهَا ٩ وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا ١٠ کَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ ١١ إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا ١٢ فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡیَٰهَا ١٣ فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَیۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا ١٤ وَلَا یَخَافُ عُقۡبَٰهَا ١٥﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

قسم به آفتاب و روشنى او! . ﴿1﴾و قسم به ماه چون از پى آفتاب در آید! [1268]. ﴿2﴾و قسم به روز چون نمایان کند آفتاب را! . ﴿3﴾و قسم به شب چون بپوشاند آفتاب را! . ﴿4﴾و قسم به آسمان و به ذاتى که ساخت او را!. ﴿5﴾و قسم به زمین و به ذاتى که هموار کرد او را! . ﴿6﴾و قسم به نفس آدمى و درست اندام نمودنِ خدا او را! . ﴿7﴾پس قسم به انداختنِ خدا در دلش شناخت ِگناه او را و تقوى او را!. ﴿8﴾هرآیینه رستگار شد هر که پاک ساخت نفس را. ﴿9﴾و هرآیینه زیانکار شد هر که به اسفل السافلین برد آن را. ﴿10﴾دروغ شمردند قوم ثمود به سبب سرکشى خود. ﴿11﴾وقتى که برخاست بدبخت‏ترین آن قوم. ﴿12﴾پس گفت ایشان را پیغامبر خدا: بگذارید ماده شترى را که خدا آفریده است و متعرض مشوید آب خوردِ او را. ﴿13﴾پس دروغ شمردند پیغامبر را، پس بکشتند ناقه را، پس عقوبت فرود آورد بر ایشان پروردگار ایشان به سبب معصیت ایشان. پس هموار کرد خدا عقوبت را بر سر ایشان [1269]. ﴿14﴾و خدا نمی‌ترسد از پاداش این عقوبت. ﴿15﴾

سوره البلد

سُورَةُ البَلَدِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ١ وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٢ وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ ٣ لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِی کَبَدٍ ٤ أَیَحۡسَبُ أَن لَّن یَقۡدِرَ عَلَیۡهِ أَحَدٞ ٥ یَقُولُ أَهۡلَکۡتُ مَالٗا لُّبَدًا ٦ أَیَحۡسَبُ أَن لَّمۡ یَرَهُۥٓ أَحَدٌ ٧ أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَیۡنَیۡنِ ٨ وَلِسَانٗا وَشَفَتَیۡنِ ٩ وَهَدَیۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَیۡنِ ١٠ فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ ١١ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ ١٢ فَکُّ رَقَبَةٍ ١٣ أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِی یَوۡمٖ ذِی مَسۡغَبَةٖ ١٤ یَتِیمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ ١٥ أَوۡ مِسۡکِینٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ ١٦ ثُمَّ کَانَ مِنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ ١٧ أُوْلَٰٓئِکَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ ١٨ وَٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِ‍َٔایَٰتِنَا هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡ‍َٔمَةِ ١٩ عَلَیۡهِمۡ نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ ٢٠﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

قسم می‌خورم به این شهر! (یعنى مکه مبارکه) . ﴿1﴾و تو حلال خواهى شد به این شهر [1263]. ﴿2﴾و قسم می‌خورم به زاینده و به هرچه زاده است! [1264]. ﴿3﴾هرآیینه آفریدیم آدمى را در مشقت. ﴿4﴾آیا گمان مى‏کند آدمى که قادر نشود بر وى هیچ‌کس؟ [1265]. ﴿5﴾می‌گوید: خرج کردم بر تو مال تو. ﴿6﴾آیا مى‏پندارد که ندیده است او را هیچ‌کس؟. ﴿7﴾آیا نیافریده‏ایم براى او دو چشم را؟. ﴿8﴾و زبان را و دو لب را؟. ﴿9﴾و دلالت کردیم او را بر دو راه [1266]. ﴿10﴾پس در نیامد به گذرگاه سخت [1267]. ﴿11﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست گذرگاه سخت. ﴿12﴾خلاص کردن برده. ﴿13﴾یا طعام دادن به روز گرسنگى. ﴿14﴾یتیم صاحب قرابت را. ﴿15﴾یا فقیر صاحب خاکسارى را. ﴿16﴾بعد از آن باشد از آنان‌که ایمان آوردند و به یکدیگر وصیت کردند به شکیبایى و به یکدیگر وصیت کردند به شفقت بر [خلق اللّه] .﴿17﴾این جماعت، ایشانند اهل نیک‏بختى. ﴿18﴾و آنان‌که کافر شدند به آیات ما، ایشانند اهل بدبختى. ﴿19﴾بر ایشان آتش گماشته شود از هر جهت گردآورده شده. ﴿20﴾

سوره ضحی

سُورَةُ الضُّحَىٰ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلضُّحَىٰ ١ وَٱلَّیۡلِ إِذَا سَجَىٰ ٢ مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَىٰ ٣ وَلَلۡأٓخِرَةُ خَیۡرٞ لَّکَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ ٤ وَلَسَوۡفَ یُعۡطِیکَ رَبُّکَ فَتَرۡضَىٰٓ ٥ أَلَمۡ یَجِدۡکَ یَتِیمٗا فَ‍َٔاوَىٰ ٦ وَوَجَدَکَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ ٧ وَوَجَدَکَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ ٨ فَأَمَّا ٱلۡیَتِیمَ فَلَا تَقۡهَرۡ ٩ وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ ١٠ وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثۡ ١١﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

[1270]قسم به وقت چاشت! . ﴿1﴾و قسم به شب چون بپوشد. ﴿2﴾فرو نگذاشت تو را پروردگار تو و دشمن نداشت. ﴿3﴾و هرآیینه آخرت بهتر خواهد بود تو را از دنیا. ﴿4﴾و البته نعمت خواهد داد تو را پروردگار تو، پس خوشنود خواهى شد. ﴿5﴾آیا یتیم نیافت تو را، پس جاى داد؟. ﴿6﴾و یافت تو را راه گم کرده [1271]، پس راه نمود. ﴿7﴾و یافت تو را تنگدست، پس توانگر ساخت. ﴿8﴾اما یتیم را، پس ستم مکن. ﴿9﴾و اما سائل را، پس بانگ مزن. ﴿10﴾و امّا به نعمت پروردگار خود پس خبر ده. ﴿11﴾

سوره الیل

سُورَةُ اللَّیۡلِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰ ١ وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ٢ وَمَا خَلَقَ ٱلذَّکَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ ٣ إِنَّ سَعۡیَکُمۡ لَشَتَّىٰ ٤ فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ ٥ وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ ٦ فَسَنُیَسِّرُهُۥ لِلۡیُسۡرَىٰ ٧ وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ ٨ وَکَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ ٩ فَسَنُیَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ ١٠ وَمَا یُغۡنِی عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ ١١ إِنَّ عَلَیۡنَا لَلۡهُدَىٰ ١٢ وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ ١٣ فَأَنذَرۡتُکُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ ١٤ لَا یَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى ١٥ ٱلَّذِی کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ١٦ وَسَیُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى ١٧ ٱلَّذِی یُؤۡتِی مَالَهُۥ یَتَزَکَّىٰ ١٨ وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ ١٩ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ ٢٠ وَلَسَوۡفَ یَرۡضَىٰ ٢١﴾

پبه نام خداوند بخشندۀ مهربان

قسم به شب چون بپوشاند!. ﴿1﴾و قسم به روز چون ظاهر شود!. ﴿2﴾و قسم به ذاتى که آفرید نر و ماده را! . ﴿3﴾که هرآیینه سعى شما مختلف است. ﴿4﴾پس اما هر که عطا کرد و پرهیزگارى نمود. ﴿5﴾و باور داشت ملت نیک را. ﴿6﴾پس توفیق دهیم او را براى رسیدن براى آسایش ﴿7﴾و اما هر که بخل کرد و خود را بى‏نیاز شمرد. ﴿8﴾و به دروغ نسبت کرد ملت نیک را. ﴿9﴾پس توفیق دهیم او را براى رسیدن به سراى دشوارى. ﴿10﴾و هیچ دفع نکند از وى مال او وقتى که نگوسار افتد. ﴿11﴾هرآیینه بر ما لازم‏ است راه نمودن او. ﴿12﴾و هرآیینه از آن ماست آن جهان و این جهان. ﴿13﴾پس ترسانیدیم شما را از آتشى که شعله مى‏زند. ﴿14﴾در نیاید به آن آتش، مگر بدبخت‏ترین مردم. ﴿15﴾آن که دروغ شمرد و روى‏گردان شد. ﴿16﴾و یکسو داشته خواهد شد از آن آتش پرهیزگارترین مردم. ﴿17﴾آن که می‌دهد مال خود را تا پاک نفس گردد. ﴿18﴾و نیست هیچ‌کس را نزد او هیچ نعمتى که جزا داده شود. ﴿19﴾لیکن می‌دهد به طلب رضاى پروردگار بزرگوار خود. ﴿20﴾و هرآیینه خوشنود خواهد شد. ﴿21﴾

سوره الشرح

سُورَةُ الشَّرۡحِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَکَ صَدۡرَکَ ١ وَوَضَعۡنَا عَنکَ وِزۡرَکَ ٢ ٱلَّذِیٓ أَنقَضَ ظَهۡرَکَ ٣ وَرَفَعۡنَا لَکَ ذِکۡرَکَ ٤ فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ یُسۡرًا ٥ إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ یُسۡرٗا ٦ فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ ٧ وَإِلَىٰ رَبِّکَ فَٱرۡغَب ٨ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

آیا گشاده نکرده‏ایم براى تو سینۀ تو را؟. ﴿1﴾و دور کردیم از تو بار تو را؟. ﴿2﴾آن بار که گران کرده بود پشت تو را؟. ﴿3﴾و بلند ساختیم براى تو ثناى تو را. ﴿4﴾[زیرا که] هرآیینه متصل دشوارى، آسانى است. ﴿5﴾البته متصل دشوارى، آسانى است. ﴿6﴾پس وقتى که از کاروبار فارغ شوى، در عبادت خدا محنت‏کش. ﴿7﴾و به سوى پروردگار خود تضرّع نما. ﴿8﴾