ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿أَلۡهَىٰکُمُ ٱلتَّکَاثُرُ ١ حَتَّىٰ زُرۡتُمُ ٱلۡمَقَابِرَ ٢ کَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ ٣ ثُمَّ کَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ ٤ کَلَّا لَوۡ تَعۡلَمُونَ عِلۡمَ ٱلۡیَقِینِ ٥ لَتَرَوُنَّ ٱلۡجَحِیمَ ٦ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیۡنَ ٱلۡیَقِینِ ٧ ثُمَّ لَتُسَۡٔلُنَّ یَوۡمَئِذٍ عَنِ ٱلنَّعِیمِ ٨﴾
به نام الله بخشندۀ مهربان
افزون طلبی شما را به خود مشغول (و غافل) ساخته است. ﴿۱﴾تا اینکه (مردید و) به گورستآنها رسیدند. ﴿۲﴾هرگز چنین نیست (که شما میپندارید) بزودی خواهید دانست. ﴿۳﴾باز (هم) چنین نیست، بزودی خواهید دانست. ﴿۴﴾چنین نیست (که شما گمان میکنید) اگر شما به علم یقین (حقیقت را) میدانستید. (از فزون طلبی و غفلت دست بر میداستید). ﴿۵﴾قطعاً جهنم را خواهید دید. ﴿۶﴾سپس محققاً آن با چشم یقین خواهید دید. ﴿۷﴾آنگاه حتماً در آن روز از (همۀ) نعمتها بازخواست خواهید شد. ﴿۸﴾
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿ٱلۡقَارِعَةُ ١ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٣ یَوۡمَ یَکُونُ ٱلنَّاسُ کَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ ٤ وَتَکُونُ ٱلۡجِبَالُ کَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ ٥ فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٦ فَهُوَ فِی عِیشَةٖ رَّاضِیَةٖ ٧ وَأَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٨ فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةٞ ٩ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا هِیَهۡ ١٠ نَارٌ حَامِیَةُۢ ١١ ﴾
به نام الله بخشندۀ مهربان
فرو کوبنده. ﴿۱﴾چیست (آن) فرو کوبنده؟ ﴿۲﴾و تو چه میدانی که (آن) فرو کوبنده چیست؟ ﴿۳﴾روزیکه مردم مانند پروانههای پراگنده خواهند بود. ﴿۴﴾و گوهها مانند پشم رنگین حلاجی شده خواهد بود. ﴿۵﴾پس اما هرکس که (در آن روز) کفۀ میزانش سنگین باشد. ﴿۶﴾در یک زندگی خشنود (و پسندیدۀ) خواهد بود. ﴿۷﴾و اما هرکس که کفۀ میزانش سبک باشد. ﴿۸﴾پس (مسکن و) پناهگاهش هاویه است. ﴿۹﴾و تو چه دانی که آن (هاویه) چیست؟ ﴿۱۰﴾آتشی سوزان (و شعلهور) است. ﴿۱۱﴾
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿وَٱلۡعَٰدِیَٰتِ ضَبۡحٗا ١ فَٱلۡمُورِیَٰتِ قَدۡحٗا ٢ فَٱلۡمُغِیرَٰتِ صُبۡحٗا ٣ فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا ٤ فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا ٥ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَکَنُودٞ ٦ وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِکَ لَشَهِیدٞ ٧ وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَیۡرِ لَشَدِیدٌ ٨ ۞أَفَلَا یَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِی ٱلۡقُبُورِ ٩ وَحُصِّلَ مَا فِی ٱلصُّدُورِ ١٠ إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ یَوۡمَئِذٖ لَّخَبِیرُۢ ١١﴾
به نام الله بخشندۀ مهربان
سوگند به اسبهای دونده که نفس زنان (به سوی میدان) پیش میرفتند. ﴿۱﴾و سوگند به اسبهایی که (در اثر اصطکاک سمشان باسنگها) جرقۀ (آتش) ایجاد کردند. ﴿۲﴾باز سوگند به اسبهای که در صبحگاهان (بر دشمن) یورش برند. ﴿۳﴾پس در آن هنگام گرد و غبار بر انگیرند. ﴿۴﴾آنگاه به میان جمع (سپاه دشمن) در آیند، (و آنها را محاصره کننده). ﴿۵﴾محققاً انسان در برابر (نعمتهای) پروردگارش بسیار ناسپاس است. ﴿۶﴾و بیگمان او بر این (ناسپاسی) گواه است. ﴿۷﴾و همانا او علاقۀ فراوان و شدیدی به مال دارد. ﴿۸﴾آیا او نمیداند که چون آنچه در گورهاست، (همه زنده و) برانگیخته شوند؟ ﴿۹﴾وآنچه در سینههاست (همه) آشکار گردد. ﴿۱۰﴾یقیناً در آن روز پروردگارشان به (وضع و حال) آنها گاملاً آگاه است. ﴿۱۱﴾.
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿وَٱلۡعَصۡرِ ١ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِی خُسۡرٍ ٢ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ ٣ ﴾
به نام الله بخشندۀ مهربان
سوگند به عصر. ﴿۱﴾که انسان در (خسران و) زیان است. ﴿۲﴾مگر کسانیکه ایمان آوردهاند و کارهای شایسته انجام دادهاند، و یکدیگر را به حق سفارش نموده، و یکدیگر را به صبر سفارش کردهاند. ﴿۳﴾.
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿أَلَمۡ تَرَ کَیۡفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصۡحَٰبِ ٱلۡفِیلِ ١ أَلَمۡ یَجۡعَلۡ کَیۡدَهُمۡ فِی تَضۡلِیلٖ ٢ وَأَرۡسَلَ عَلَیۡهِمۡ طَیۡرًا أَبَابِیلَ ٣ تَرۡمِیهِم بِحِجَارَةٖ مِّن سِجِّیلٖ ٤ فَجَعَلَهُمۡ کَعَصۡفٖ مَّأۡکُولِۢ ٥
به نام الله بخشندۀ مهربان
(ای پیامبر) آیا ندیدی پروردگارت با اصحاب فیل چه کرد؟!. ﴿۱﴾آیا (حیله و) نقشۀ آنها را در تباهی قرار نداد؟! ﴿۲﴾و پرندگانی گروه گروه بر (سر) آنها فرستاد. ﴿۳﴾(که) با سنگهای (بسیار کوچکی) از سنگ گِل (که در منقار و چنگال داشتند) به سوی آنها میانداختند (و آنها را سنگباران میکردند). ﴿۴﴾پس آنها را همچون کاه جویده شده قرار داد.﴿۵﴾.