سورۀ ناس

سورۀ ناس

مکی است؛ ترتیب آن 114؛ شمار آیات آن 6

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١﴾.

بگو ای پیامبر! به پروردگار مردم پناه می‌جویم، التجا می‌کنم و اعتماد می‌نمایم؛ زیرا ربوبیتش متقاضی این است که به اوتعالی پناه جسته شود و التجا صورت گیرد.

﴿مَلِکِ ٱلنَّاسِ ٢﴾.

به او که پادشاه مردم است و در شؤون‌شان تصرّف می‌کند، تدیبر امور‌شان را به دست دارد و بر آنان حاکم است، از ایشان بی‌نیاز است و هیچ چیزی از دایرۀ ملکش بیرون نیست.

﴿إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ ٣﴾.

به او که معبود مردم و سزاوار پرستش است، در الوهیتش یکتاست و شریکی ندارد، پروردگاری جز او نیست و معبود بر حقّی جز او وجود ندارد.

﴿مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ٤﴾.

از شرّ و اذیت شیطانی که در هنگام غفلت به انسان وسوسه می‌نماید. امّا با ذکر پروردگار خود را پنهان می‌سازد.

﴿ٱلَّذِی یُوَسۡوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ ٥﴾.

شیطانی که شکّ و اندیشه‌های بد را در سینه‌های بندگان انتشار می‌دهد و فساد، بد‌کاری و انحراف را در دل‌شان بر‌می‌انگیزد.

﴿مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ٦﴾.

از شیطان‌های جنّی که متواری‌اند و از شیطان‌های انسی که آشکار‌اند به خداوند عزوجل پناه می‌جویم. آری! از شیطان‌های جنّی با پاکیزگی و ذکر الله عزوجل خویشتن را می‌توان حمایت نمود و از شیطان‌های انسی با دفاع احسن و اعتصام به پروردگار بزرگ می‌توان خویشتن را محافظت کرد.

درود و سلام بر پیامبر بزرگوار الهی و بر اهل بیت، یاران گرامی و هواداران او باد!

سوره ناس

سوره ناس

Ayah: 1

قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ

[ای پیامبر،] بگو: «به پروردگار مردم پناه می‌برم،

Ayah: 2

مَلِکِ ٱلنَّاسِ

فرمانروای مردم،

Ayah: 3

إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ

معبود مردم،

Ayah: 4

مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ

از شرِ [شیطانِ] وسوسه‌گر که [به هنگام ذکر الله،] پنهان می‌گردد؛

Ayah: 5

ٱلَّذِی یُوَسۡوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ

همان [وسوسه‌گری] که در دل‌های مردم وسوسه می‌کند؛

Ayah: 6

مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ

از جنیان [باشد] و [یا از] آدمیان».

---

 

An-Nās

تفسیر سوره‌ی ناس

مدنی و ۶ آیه است.

آیه‌ی ۶-۱:

﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١﴾[الناس: ۱]. «بگو: به پروردگار مردم پناه می‌برم».

﴿مَلِکِ ٱلنَّاسِ٢﴾[الناس: ۲]. «فرمانروای مردم».

﴿إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ٣﴾[الناس: ۳]. «معبود مردم».

﴿مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ٤﴾[الناس: ۴]. «از شر وسوسه‌گری که واپس می‌رود».

﴿ٱلَّذِی یُوَسۡوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ٥﴾[الناس: ۵]. «کسی‌که در دل‌های مردم وسوسه می‌کند».

﴿مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ٦﴾[الناس: ۶]. «از جنّیان (باشد) یا از مردمان».

این سوره مشتمل بر آن است که باید از شر شیطانی که مصدر هر شرّی است به پروردگار مردم و مالک آنان و معبودشان پناه برد. از جمله فتنه و شر او این است که در سینه‌های مردم وسوسه می‌اندازد، پس بدی را برایشان زیبا جلوهِ می‌دهد و آن‌ها را بر انجام آن تحریک می‌کند. و آنان را از انجام کار خوب باز می‌دارد و خیر را به صورت غیرواقعی به آن‌ها نشان می‌دهد.

و شیطان با همین صورت همواره وسوسه می‌کند، سپس واپس می‌رود. یعنی خود را از وسوسه کردن عقب می‌کشد، بدانگاه که بنده پروردگارش را یاد کند و از خدا برای دور شدن شیطان کمک بگیرد. پس او باید از خداوند کمک بگیرد و به او پناه ببرد و به ربوبیت او چنگ بزند، ربوبیتی که همه‌ی مردمان را فرا گرفته است. نیز این سوره مشتمل بر آن است که تمامی خلایق در دایره ربوبیت و پادشاهی خدا قرار دارند، پس سرنوشت هر جنبنده‌ای در دست خداست، نیز این سوره مشتمل بر آن است که انسان باید از خدا کمک بگیرد و به او پناه ببرد و به الوهیتی که آنان‌را برای آن آفریده است چنگ بزند.

انسان‌ها نمی‌توانند بندگی او را به‌طور کامل انجام دهند مگر آنکه خداوند شر دشمنشان را از آن‌ها دور بدارد، دشمنی که می‌خواهد آن‌ها را از بندگی و عبودیت دور نماید و میان آن‌ها و بندگی خدا سائل گردد و می‌خواهد آن‌ها را از حزب و گروهش بگرداند تا از دوزخیان بگرداند.

و همانطور که جن‌ها در دل وسوسه می‌اندازند انسان‌ها نیز در دل وسوسه می‌اندازند. بنابراین فرمود: ﴿مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ٦﴾از جنیان باشند یا از مردمان. ستایش از آن پروردگار جهانیان است.

پایان تفسیر سوره ناس

والحمدلله رب العالمین أولاً وآخراً وظاهراً وباطناً.

سورة الناس

سورة الناس - سورة 114 - تعداد آیات 6

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام الله بخشندة مهربان

1. قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴾  (ای پیامبر) بگو: «به پروردگار مردم پناه می‌برم، ﴿1﴾

2. مَلِکِ النَّاسِ﴾  فرمانروای مردم، ﴿2﴾

3. إِلَهِ النَّاسِ﴾ (إله و) معبود مردم، ﴿3﴾

4. مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ﴾ از شر (شیطان) وسوسه‌گر باز پس رونده (به هنگام ذکر الله). ﴿4﴾

5. الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ﴾ همان که در دل‌های  مردم وسوسه می‌کند. ﴿5﴾

6. مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴾ از جنیان (باشد) و (یا از) آدمیان». ﴿6﴾

سورة ناس

سُورَةُ النَّاسِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١ مَلِکِ ٱلنَّاسِ ٢ إِلَٰهِ
ٱلنَّاسِ ٣ مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ٤ ٱلَّذِی یُوَسۡوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ ٥ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ٦

سوره ناس

به نام خداوند بخشندة مهربان

بگو: به پروردگار مردم پناه می‌برم. ﴿1﴾ فرمانروای مردم. ﴿2﴾ معبود مردم. ﴿3﴾ از شر وسوسه‌گری که واپس می‌رود. ﴿4﴾ کسی‌که در دل‌های مردم وسوسه می‌کند. ﴿5﴾ از جنّیان (باشد) یا از مردمان. ﴿6﴾