تفسیر قرآن

تفسیر و معانی قرآن

تفسیر قرآن

تفسیر و معانی قرآن

سوره شعراء

سوره شعراء

Ayah: 1

طسٓمٓ

طسم [= طا. سین. میم].

 

Ayah: 2

تِلۡکَ ءَایَٰتُ ٱلۡکِتَٰبِ ٱلۡمُبِینِ

این آیاتِ کتابِ روشنگر است.

 

Ayah: 3

لَعَلَّکَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَکَ أَلَّا یَکُونُواْ مُؤۡمِنِینَ

گویی می‌خواهی از [اندوهِ] اینکه [مشرکان] ایمان نمی‌آورند، خود را هلاک کنی.

 

Ayah: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَیۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَایَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِینَ

اگر بخواهیم، از آسمان نشانه‌اى بر آنان نازل مى‌کنیم که در برابرش با فروتنى سر فرود آورند.

 

Ayah: 5

وَمَا یَأۡتِیهِم مِّن ذِکۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا کَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِینَ

و هیچ پند تازه‌ای از سوی [الله] رحمان برایشان نمی‌آید، مگر اینکه از آن رویگردانند.

 

Ayah: 6

فَقَدۡ کَذَّبُواْ فَسَیَأۡتِیهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا کَانُواْ بِهِۦ یَسۡتَهۡزِءُونَ

به راستی آنان [دعوت پیامبران و عذاب قیامت را] تکذیب کردند؛ به زودی اخبار آنچه مسخره می‌کردند به آنان خواهد رسید.

 

Ayah: 7

أَوَلَمۡ یَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ کَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوۡجٖ کَرِیمٍ

آیا به زمین نمى‌نگرند که چه بسیار از هر گونه [گیاه] زیبا [و سودمندى] در آن رویانده‌ایم؟

 

Ayah: 8

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

بی‌تردید، در این [آفرینش،] نشانه‌ای [از قدرت الله بر معاد] است؛ و[لی] بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند.

 

Ayah: 9

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 

Ayah: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّکَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِینَ

و [یاد کن از] هنگامی که پروردگارت موسی را ندا داد که: «به سوی قوم ستمکار برو

 

Ayah: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا یَتَّقُونَ

ـ قوم فرعون ـ [و به آنان بگو] آیا [از کفر و سرکشی] نمی‌پرهیزند؟»

 

Ayah: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّیٓ أَخَافُ أَن یُکَذِّبُونِ

[موسی] گفت: «پروردگارا، به‌راستی می‌ترسم که مرا تکذیب کنند،

 

Ayah: 13

وَیَضِیقُ صَدۡرِی وَلَا یَنطَلِقُ لِسَانِی فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

و دلم [از تکذیب و کفرشان] تنگ می‌گردد و زبانم [به قدر کافی گویا و] روان نیست؛ پس [جبرئیل را] به سوی هارون بفرست [تا مرا یاری کند].

 

Ayah: 14

وَلَهُمۡ عَلَیَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن یَقۡتُلُونِ

و آنان [به گمان خویش، قصاصِ] گناهی بر [گردن] من دارند؛ می‌ترسم که مرا بکشند».

 

Ayah: 15

قَالَ کَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔایَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَکُم مُّسۡتَمِعُونَ

[الله] فرمود: «هرگز! [چنین نیست که بتوانند تو را به قتل برسانند. پس تو و هارون] با آیات [و معجزات] ما بروید. یقیناً [با یاری و تایید] با شماییم و [گفتگویتان را] مى‌شنویم.

 

Ayah: 16

فَأۡتِیَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

پس نزد فرعون بروید و بگویید: "ما فرستادۀ پروردگار جهانیان هستیم؛

 

Ayah: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ

که بنی‌اسرائیل را همراه ما بفرست"».

 

Ayah: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیدٗا وَلَبِثۡتَ فِینَا مِنۡ عُمُرِکَ سِنِینَ

[فرعون] گفت: «آیا تو را در کودکى میان خویش پرورش ندادیم و سال‌هایی از عمرت را بین ما نبودی؟

 

Ayah: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَکَ ٱلَّتِی فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡکَٰفِرِینَ

و کار خود را ـ چنان که خواستی‌ـ کردى [و برای یاری مردی از قومت آن مرد قِبطی را کشتی]؛ و تو [نسبت به نعمت‌های من] ناسپاسی».

 


Ayah: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّینَ

[موسی] گفت: «من آن [کار] را زمانی انجام دادم که از بی‌خبران بودم [نمى‌دانستم مشتى سبب قتل می‌گردد].

 

Ayah: 21

فَفَرَرۡتُ مِنکُمۡ لَمَّا خِفۡتُکُمۡ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکۡمٗا وَجَعَلَنِی مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

آنگاه چون از شما ترسیدم، فرار کردم. آنگاه پروردگارم به من دانش بخشید و مرا از پیامبران قرار داد.

 

Ayah: 22

وَتِلۡکَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَیَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ

و این [چه] نعمتی است که تو بر من منت می‌گذاری که بنی‌اسرائیل را بردۀ خود ساخته‌ای؟»

 

Ayah: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

فرعون گفت: «پروردگار جهانیان کیست؟»

 

Ayah: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَیۡنَهُمَآۖ إِن کُنتُم مُّوقِنِینَ

[موسی] گفت: «پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست. اگر اهل یقین هستید [تنها او را عبادت کنید]».

 

Ayah: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

[فرعون] به کسانی که در اطرافش بودند [با تمسخر] گفت: «آیا می‌شنوید [چه می‌گوید]؟»

 

Ayah: 26

قَالَ رَبُّکُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِکُمُ ٱلۡأَوَّلِینَ

[موسی] گفت: «[الله] پروردگار شما و پروردگارِ نیاکان شماست».

 

Ayah: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَکُمُ ٱلَّذِیٓ أُرۡسِلَ إِلَیۡکُمۡ لَمَجۡنُونٞ

[فرعون] گفت: «این پیامبرتان که به سوی شما فرستاده شده، یقیناً دیوانه است».

 

Ayah: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَیۡنَهُمَآۖ إِن کُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

[موسی] گفت: «اگر بیندیشید، [خواهید دانست که او] پروردگار مشرق و مغرب و همۀ چیزهایی است که میان آن دو قرار دارد».

 

Ayah: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَیۡرِی لَأَجۡعَلَنَّکَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِینَ

[فرعون پس از ناتوانی از استدلال با موسی] گفت: «اگر معبودی جز من برگزینی، قطعاً تو را زندانی می‌کنم».

 

Ayah: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُکَ بِشَیۡءٖ مُّبِینٖ

[موسی] گفت: «حتی اگر نشانۀ آشکاری [در مورد رسالتم] برایت آورده باشم؟»

 

Ayah: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِینَ

[فرعون] گفت: «اگر راست می‌گویی، آن را بیاور».

 

Ayah: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعۡبَانٞ مُّبِینٞ

آنگاه [موسی] عصایش را افکند که ناگهان [به] اژد‌هایی آشکار [تبدیل] شد.

 

Ayah: 33

وَنَزَعَ یَدَهُۥ فَإِذَا هِیَ بَیۡضَآءُ لِلنَّـٰظِرِینَ

و دستش را [از گریبان] بیرون آورد و ناگاه در نظرِ بینندگان سپید [و روشن] بود.

 

Ayah: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِیمٞ

[فرعون] به بزرگان پیرامونش گفت: «حقا که این [مرد،] جادوگری داناست.

 

Ayah: 35

یُرِیدُ أَن یُخۡرِجَکُم مِّنۡ أَرۡضِکُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

[او] می‌خواهد شما را با جادویش از سرزمینتان بیرون کند؛ نظرتان چیست؟»

 

Ayah: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِی ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِینَ

آنان گفتند: «[تصمیم دربارۀ مجازاتِ] او و برادرش را به تأخیر انداز و مأمورانِ جمع‌آوری را به [همۀ] شهر‌ها بفرست

 

Ayah: 37

یَأۡتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٖ

تا هر جادوگر ماهر [و] دانایی را نزدت بیاورند».

 

Ayah: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِیقَٰتِ یَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

[چنین کردند، و سر‌انجام] جادوگران برای وعده‌گاهِ روز معیّن گرد آورده شدند.

 

Ayah: 39

وَقِیلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

و به مردم گفته شد: «آیا شما [نیز] جمع می‌شوید تا [ببینیم برنده کیست]؟

 


Ayah: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن کَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِینَ

امید که اگر جادوگران پیروز شدند، [همگی] از آنان پیروی کنیم».

 

Ayah: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن کُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِینَ

وقتی جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: «اگر ما پیروز شویم، آیا پاداشی خواهیم داشت؟»

 

Ayah: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّکُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِینَ

او گفت: «آری؛ در آن صورت، قطعاً از نزدیکانم خواهید بود».

 

Ayah: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

موسی به آنان گفت: «هر چه [می‌خواهید] بیفکنید، [اکنون] بیفکنید».

 

Ayah: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِیَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

آنان ریسمان‌ها و عصا‌هایشان را افکندند و گفتند: «به عزت فرعون سوگند که ما حتماً پیروزیم».

 

Ayah: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ تَلۡقَفُ مَا یَأۡفِکُونَ

سپس موسی عصایش را افکند؛ ناگهان [به اژدهایی تبدیل شد و] آنچه را به دروغ ساخته بودند بلعید.

 

Ayah: 46

فَأُلۡقِیَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِینَ

آنگاه جادوگران به سجده درافتادند.

 

Ayah: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

[و] گفتند: «ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم؛

 

Ayah: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

پروردگار موسی و هارون».

 

Ayah: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَکُمۡۖ إِنَّهُۥ لَکَبِیرُکُمُ ٱلَّذِی عَلَّمَکُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَیۡدِیَکُمۡ وَأَرۡجُلَکُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّکُمۡ أَجۡمَعِینَ

[فرعون] گفت: «آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید؟ بی‌تردید، او همان بزرگِ شماست که به شما جادو آموخته است. به زودی خواهید دانست [که مجازاتتان چیست]. یقیناً دست‌ها و پاهایتان را برعکس [یکدیگر از چپ و راست] قطع مى‌کنم و همگی‌تان را به دار مى‌آویزم».

 

Ayah: 50

قَالُواْ لَا ضَیۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

آنان گفتند: «[در این شکنجه و عذاب] هیچ زیانی نیست. بی‌تردید، ما به سوی پروردگارمان بازمی‌گردیم.

 

Ayah: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن یَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰیَٰنَآ أَن کُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ

امیدواریم که پروردگارمان گناهان ما را ببخشد که ما نخستین کسانى هستیم که [از این قوم، به پروردگارِ موسی] ایمان آورده‌ایم».

 

Ayah: 52

۞وَأَوۡحَیۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِیٓ إِنَّکُم مُّتَّبَعُونَ

و به موسی وحی کردیم که: «بندگانم را شبانه [از مصر] بیرون ببر؛ [زیرا سپاه فرعون] قطعاً در پیِ شما خواهد آمد».

 

Ayah: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِی ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِینَ

فرعون [چون از ماجرا آگاه گردید] مأمورانِ جمع‌آوری [نیرو] را به شهرها فرستاد.

 

Ayah: 54

إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِیلُونَ

[و اعلام کرد:] اینها [= بنی‌اسرائیل] عده‌ای ناچیزند

 

Ayah: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

و جداً ما را به خشم آورده‌اند

 

Ayah: 56

وَإِنَّا لَجَمِیعٌ حَٰذِرُونَ

و ما همگی کاملاً [هوشیار و] آمادۀ پیکاریم».

 

Ayah: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّـٰتٖ وَعُیُونٖ

[سرانجام] آنان را از باغ‌ها و چشمه‌ها[ی سرزمین مصر] بیرون آوردیم

 

Ayah: 58

وَکُنُوزٖ وَمَقَامٖ کَرِیمٖ

و از گنج‌ها و خانه‌های مجلّل [دور ساختیم].

 

Ayah: 59

کَذَٰلِکَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ

اینچنین [کردیم] و بنی‌اسرائیل را وارث آن [ثروت و داراییِ] نمودیم.

 

Ayah: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِینَ

[سپاه فرعون] هنگام طلوع آفتاب به تعقیب آنان پرداختند.

 


Ayah: 61

فَلَمَّا تَرَـٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَکُونَ

و چون دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «قطعاً [در چنگال فرعونیان] گرفتاریم».

 

Ayah: 62

قَالَ کَلَّآۖ إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهۡدِینِ

[موسی] گفت: «هرگز! بی‌تردید، پروردگارم با من است و مرا [به راه نجات] هدایت خواهد کرد».

 

Ayah: 63

فَأَوۡحَیۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاکَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرۡقٖ کَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِیمِ

به موسی وحی کردیم: «عصایت را به دریا بزن»؛ [هنگامی که عصایش را زد، نیل] شکافته شد و هر بخشی [از آن،] همچون کوهی بزرگ گشت.

 

Ayah: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِینَ

و آن گروه دیگر [= فرعون و سپاهش] را به آنجا کشاندیم.

 

Ayah: 65

وَأَنجَیۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِینَ

و موسی و همۀ کسانی را که همراهش بودند نجات دادیم.

 

Ayah: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِینَ

و دیگران را غرق نمودیم.

 

Ayah: 67

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

قطعاً در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ و[لی] بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 68

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پرورگارت همان شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 

Ayah: 69

وَٱتۡلُ عَلَیۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِیمَ

[ای پیامبر،] داستان ابراهیم را بر آنان بازگو.

 

Ayah: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

هنگامى که به پدر و قومش گفت: «چه چیز را عبادت می‌کنید؟»

 

Ayah: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰکِفِینَ

آنان گفتند: «بُت‌هایی را عبادت می‌کنیم و پیوسته سر بر آستانشان داریم».

 

Ayah: 72

قَالَ هَلۡ یَسۡمَعُونَکُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

[ابراهیم] گفت: «آیا وقتی آنها را می‌خوانید، [صدای] شما را می‌شنوند؟

 

Ayah: 73

أَوۡ یَنفَعُونَکُمۡ أَوۡ یَضُرُّونَ

یا به شما سود و زیان می‌رسانند؟»

 

Ayah: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا کَذَٰلِکَ یَفۡعَلُونَ

آنان گفتند: «[نه،] ولی پدرانمان را یافتیم که چنین می‌کردند [و از آن‌ها تقلید می‌کنیم]».

 

Ayah: 75

قَالَ أَفَرَءَیۡتُم مَّا کُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

[ابراهیم] گفت: «آیا دیدید [و دانستید] چیزهایی را که همواره عبادت می‌کردید

 

Ayah: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُکُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

ـ [هم] شما و [هم] پدرانتان‌ـ

 

Ayah: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّیٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

یقیناً [همۀ] آنها [= معبودان باطل] دشمنِ [عقیدۀ توحیدیِ] من هستند؟ مگر پروردگار جهانیان.

 

Ayah: 78

ٱلَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهۡدِینِ

آن [معبودی] ‌که مرا آفریده و هدایتم می‌کند

 

Ayah: 79

وَٱلَّذِی هُوَ یُطۡعِمُنِی وَیَسۡقِینِ

و همان ذاتی ‌که به من غذا می‌دهد و سیرابم می‌سازد

 

Ayah: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ یَشۡفِینِ

و هنگامی که بیمار می‌شوم، اوست که شفایم می‌دهد

 

Ayah: 81

وَٱلَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحۡیِینِ

و ذاتی ‌که مرا می‌میرانَد و [دوباره] زنده‌ام می‌کند

 

Ayah: 82

وَٱلَّذِیٓ أَطۡمَعُ أَن یَغۡفِرَ لِی خَطِیٓـَٔتِی یَوۡمَ ٱلدِّینِ

و ذاتی ‌که امیدوارم روز جزا گناهانم را ببخشد.

 

Ayah: 83

رَبِّ هَبۡ لِی حُکۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِی بِٱلصَّـٰلِحِینَ

پروردگارا، به من دانشی [در دین] ببخش و مرا به شایستگان ملحق کن.

 


Ayah: 84

وَٱجۡعَل لِّی لِسَانَ صِدۡقٖ فِی ٱلۡأٓخِرِینَ

و در آیندگان آوازه‌ای نیک برایم قرار بده.

 

Ayah: 85

وَٱجۡعَلۡنِی مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِیمِ

و مرا از وارثان بهشتِ پرنعمت بگردان.

 

Ayah: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِیٓ إِنَّهُۥ کَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّینَ

و پدرم را بیامرز [که] بی‌تردید در زمرۀ گمراهان بود.

 

Ayah: 87

وَلَا تُخۡزِنِی یَوۡمَ یُبۡعَثُونَ

و روزی ‌که [مردم] برانگیخته می‌شوند، مرا رسوا [و شرمنده] نساز.

 

Ayah: 88

یَوۡمَ لَا یَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

همان روزی ‌که مال و فرزندان سودی نمی‌بخشد؛

 

Ayah: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِیمٖ

مگر کسی‌که قلبی پاک [و خالی از شرک و نفاق و کینه و ریا] به پیشگاه الله بیاورد».

 

Ayah: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِینَ

و [آن روز،] بهشت برای پرهیزگاران نزدیک می‌گردد

 

Ayah: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِیمُ لِلۡغَاوِینَ

و دوزخ برای گمراهان آشکار می‌شود.

 

Ayah: 92

وَقِیلَ لَهُمۡ أَیۡنَ مَا کُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

و به آنان گفته می‌شود: «[اکنون] کجا هستندآنچه عبادت می‌کردید

 

Ayah: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ یَنصُرُونَکُمۡ أَوۡ یَنتَصِرُونَ

به جای الله؟ آیا [آنها در برابر عذاب الهی] شما را یاری می‌کنند یا [حتی خود] را یاری می‌دهند؟»

 

Ayah: 94

فَکُبۡکِبُواْ فِیهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

پس، آنها [= معبودان باطل] همراه گمراهان در آن [آتش مهیب] افکنده می‌شوند.

 

Ayah: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِیسَ أَجۡمَعُونَ

و [همراه] تمام لشکریان ابلیس.

 

Ayah: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِیهَا یَخۡتَصِمُونَ

در آنجا [مشرکان] در حال ستیز [با معبودان باطل] می‌گویند:

 

Ayah: 97

تَٱللَّهِ إِن کُنَّا لَفِی ضَلَٰلٖ مُّبِینٍ

«به الله سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم.

 

Ayah: 98

إِذۡ نُسَوِّیکُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

آنگاه که شما را با پروردگار جهانیان برابر می‌دانستیم.

 

Ayah: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

و ما را کسی جز مجرمان گمراه نکرد.

 

Ayah: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِینَ

[اکنون] نه هیچ شفاعتگری داریم

 

Ayah: 101

وَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٖ

و نه هیچ دوست مهربانی.

 

Ayah: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا کَرَّةٗ فَنَکُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ

کاش بازگشتی [به دنیا] داشتیم و در زمرۀ مؤمنان قرار مى‌گرفتیم».

 

Ayah: 103

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

قطعاً در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 104

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت همان شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 

Ayah: 105

کَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

قوم نوح، پیامبران را دروغگو انگاشتند.

 

Ayah: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه‌ که برادرشان نوح به آنان گفت: «آیا [از الله‌] پروا نمی‌کنید؟

 

Ayah: 107

إِنِّی لَکُمۡ رَسُولٌ أَمِینٞ

به راستی، من پیامبری امین برایتان هستم؛

 

Ayah: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

پس، از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و من [در برابر رسالتم] هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم. پاداش من، تنها بر [عهدۀ] پروردگار جهانیان است؛

 

Ayah: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

پس، از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید».

 

Ayah: 111

۞قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَکَ وَٱتَّبَعَکَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

آنان گفتند: «آیا به تو ایمان بیاوریم در حالی که [فقط] فرومایگان از تو پیروى کرده‌اند؟»

 


Ayah: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِی بِمَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ

[نوح] گفت: «من به آنچه آنان [در گذشته] مى‌کردند چه دانشی دارم؟

 

Ayah: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّیۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

حساب آنان تنها با پروردگار من است. اگر می‌فهمید [چنین سخن گزافی نگویید].

 

Ayah: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ

و من [هرگز] مؤمنان را طرد نمی‌کنم.

 

Ayah: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِیرٞ مُّبِینٞ

من جز بیم‌دهنده‌ای آشکار نیستم».

 

Ayah: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ یَٰنُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِینَ

آنان گفتند: «ای نوح، اگر [از دعوتت] دست برنداری، قطعاً سنگسار می‌شوی».

 

Ayah: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِی کَذَّبُونِ

او گفت: «پروردگارا، قومم مرا دروغگو انگاشتند؛

 

Ayah: 118

فَٱفۡتَحۡ بَیۡنِی وَبَیۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِیَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ

پس میان من و آنان داوری کن و من و مؤمنانی را که همراهم هستند نجات بده».

 

Ayah: 119

فَأَنجَیۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِی ٱلۡفُلۡکِ ٱلۡمَشۡحُونِ

او و افرادی را که همراهش بودند، در [آن] کشتیِ آکنده [از انسان و حیوان و کالا] نجات دادیم

 

Ayah: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِینَ

و باقی‌ماندگان را غرق کردیم.

 

Ayah: 121

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

قطعاً در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ و[لی] بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 122

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت همان شکست‌ناپذیر مهربان است.

 

Ayah: 123

کَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

[قوم] عاد [نیز] پیامبران را دروغگو انگاشتند.

 

Ayah: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه‌ که برادر‌شان هود به آنان گفت: «آیا [از الله] پروا نمی‌کنید؟»

 

Ayah: 125

إِنِّی لَکُمۡ رَسُولٌ أَمِینٞ

به راستی، من پیامبری امین برای شما هستم.

 

Ayah: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

پس، از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و من [در برابر رسالتم] هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم. پاداش من، تنها بر [عهدۀ] پروردگار جهانیان است.

 

Ayah: 128

أَتَبۡنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ ءَایَةٗ تَعۡبَثُونَ

آیا بر هر مکان بلندی، بنایی برافراشته می‌سازید [و در آن] بیهوده‌کارى می‌کنید؟!

 

Ayah: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّکُمۡ تَخۡلُدُونَ

و قصر‌ها و قلعه‌هایی محکم و استوار بنا می‌کنید؛ گویی [در دنیا] جاودانید.

 

Ayah: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِینَ

و چون [به کسی] حمله‌ور می‌شوید، [بی‌رحم و] ظالمانه حمله می‌کنید.

 

Ayah: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِیٓ أَمَدَّکُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

و از ذاتی پروا کنید که [نعمت‌هایی چنان فراوان] به شما عطا کرده است که خود، [آنها را بهتر] مى‌دانید.

 

Ayah: 133

أَمَدَّکُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِینَ

او به شما چهارپایان و فرزندان [بسیار] عطا کرده است

 

Ayah: 134

وَجَنَّـٰتٖ وَعُیُونٍ

و باغ‌ها و چشمه‌سار‌ها.

 

Ayah: 135

إِنِّیٓ أَخَافُ عَلَیۡکُمۡ عَذَابَ یَوۡمٍ عَظِیمٖ

به راستی که من از عذاب روزی بزرگ بر شما می‌ترسم».

 

Ayah: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَیۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَکُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِینَ

آنان گفتند: «چه ما را پند بدهی یا ندهی، برایمان یکسان است [و از تو اطاعت نمی‌کنیم].

 


Ayah: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِینَ

این [آیینِ ما، همان] روش پیشینیان است

 

Ayah: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِینَ

و ما [هرگز] عذاب نخواهیم شد».

 

Ayah: 139

فَکَذَّبُوهُ فَأَهۡلَکۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

آنان هود را دروغگو انگاشتند؛ ما [نیز] هلاکشان کردیم. قطعاً در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ و بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 140

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت همان شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 

Ayah: 141

کَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

[قوم] ثمود پیامبران را دروغگو انگاشتند.

 

Ayah: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه ‌که برادر‌شان صالح به آنان گفت: «آیا [از الله] پروا نمی‌کنید؟

 

Ayah: 143

إِنِّی لَکُمۡ رَسُولٌ أَمِینٞ

به راستی، من پیامبری امین برایتان هستم.

 

Ayah: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

پس، از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و من [در برابر رسالتم] هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم. پاداش من، تنها بر [عهدۀ] پروردگار جهانیان است.

 

Ayah: 146

أَتُتۡرَکُونَ فِی مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِینَ

آیا [مى‌پندارید که‌] شما را در این نعمت‌هایی که اینجاست آسوده رها مى‌کنند؟

 

Ayah: 147

فِی جَنَّـٰتٖ وَعُیُونٖ

در [این] باغ‌ها و چشمه‌سارها

 

Ayah: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِیمٞ

و [در کنار این] کشتزارها و نخل‌هایی که میوه‌هایش نرم و رسیده است؟

 

Ayah: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُیُوتٗا فَٰرِهِینَ

و [سرمست و] ماهرانه از کوه‌ها [برای خود] خانه‌هایی می‌تراشید.

 

Ayah: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 151

وَلَا تُطِیعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِینَ

و از اسرافکاران [گناهکار] پیروی نکنید.

 

Ayah: 152

ٱلَّذِینَ یُفۡسِدُونَ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا یُصۡلِحُونَ

[همان] کسانی که در زمین به فساد می‌پردازند و [خویشتن را] اصلاح نمی‌کنند».

 

Ayah: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِینَ

آنان گفتند: «[ای صالح،] جز این نیست که تو جادوشده‌ای.

 

Ayah: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔایَةٍ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِینَ

تو جز بشری همانند ما نیستی؛ پس اگر راست می‌گویی، نشانه‌ای [بر پیامبری‌ات] بیاور».

 

Ayah: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَکُمۡ شِرۡبُ یَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

[صالح] گفت: «این ماده شتری است که سهمى از آب [چشمه] دارد و [روزهای معیّنى نیز] شما سهمی از آب دارید.

 

Ayah: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَیَأۡخُذَکُمۡ عَذَابُ یَوۡمٍ عَظِیمٖ

پس [کمترین] آزاری به آن نرسانید که عذابِ روزی بزرگ شما را فرامی‌گیرد».

 

Ayah: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِینَ

اما آن را پَى کردند و [از کردۀ خود] پشیمان شدند.

 

Ayah: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

پس عذاب [الهی] آنان را فروگرفت. بی‌گمان، در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ و بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 159

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت همان شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 


Ayah: 160

کَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

قوم لوط [نیز] پیامبران را دروغگو انگاشتند.

 

Ayah: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه ‌که برادر‌شان لوط به آنان گفت: «آیا [از الله] پروا نمی‌کنید؟

 

Ayah: 162

إِنِّی لَکُمۡ رَسُولٌ أَمِینٞ

به راستی، من پیامبری امین برای شما هستم.

 

Ayah: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

پس، از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و من [در برابر رسالتم] هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم. پاداش من، تنها بر [عهدۀ] پروردگار جهانیان است.

 

Ayah: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّکۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِینَ

آیا از میان جهانیان، با مردان می‌آمیزید،

 

Ayah: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَکُمۡ رَبُّکُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِکُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

و همسرانی را که الله برایتان آفریده است رها می‌کنید؟! بلکه شما گروهی متجاوزید.

 

Ayah: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ یَٰلُوطُ لَتَکُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِینَ

آنان گفتند: «ای لوط، اگر [از این امر و نهی] دست بر نداری، قطعاً [از شهر] اخراج می‌شوی».

 

Ayah: 168

قَالَ إِنِّی لِعَمَلِکُم مِّنَ ٱلۡقَالِینَ

[لوط] گفت: «من دشمن [سرسخت] این کارتان هستم.

 

Ayah: 169

رَبِّ نَجِّنِی وَأَهۡلِی مِمَّا یَعۡمَلُونَ

پروردگارا، من و خانواده‌ام را از [عاقبت] آنچه [اینها] انجام می‌دهند نجات ده».

 

Ayah: 170

فَنَجَّیۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِینَ

ما او و همۀ خانواده‌اش را نجات دادیم

 

Ayah: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِی ٱلۡغَٰبِرِینَ

مگر پیرزنی که در میان بازماندگان [در عذاب] بود.

 

Ayah: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِینَ

سپس دیگران را نابود کردیم

 

Ayah: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَیۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِینَ

و بارانی [از سنگ] بر آنان باراندیم؛ و بارانِ بیم‌داده‌شدگان چه بد بود!

 

Ayah: 174

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

بی‌گمان، در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ و بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 175

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت همان شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 

Ayah: 176

کَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔیۡکَةِ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

اصحاب اَیکه [نیز] پیامبران را دروغگو انگاشتند.

 

Ayah: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَیۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

آنگاه که شعیب به آنان گفت: «آیا [از الله] پروا نمی‌کنید؟

 

Ayah: 178

إِنِّی لَکُمۡ رَسُولٌ أَمِینٞ

به‌راستی، من پیامبری امین برای شما هستم.

 

Ayah: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ

پس از الله پروا کنید و مطیع [دستورهای] من باشید.

 

Ayah: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و من [در برابر رسالتم] هیچ پاداشی از شما نمی‌خواهم. پاداش من، تنها بر [عهدۀ] پروردگار جهانیان است.

 

Ayah: 181

۞أَوۡفُواْ ٱلۡکَیۡلَ وَلَا تَکُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِینَ

پیمانه را تمام بدهید و کم‌فروشی نکنید.

 

Ayah: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِیمِ

و با ترازوی درست وزن کنید.

 

Ayah: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡیَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِی ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِینَ

و کالای مردم را کم ندهید [و حقشان را ضایع نکنید] و در زمین به فساد [و تباهی] نکوشید.

 


Ayah: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِی خَلَقَکُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِینَ

و از ذاتی‌ که شما و امت‌های پیشین را آفرید پروا کنید».

 

Ayah: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِینَ

آنان گفتند: «[ای شعیب،] جز این نیست که تو جادوشده‌ای.

 

Ayah: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّکَ لَمِنَ ٱلۡکَٰذِبِینَ

تو جز بشری همانند ما نیستی و ما تو را دروغگو می‌پنداریم.

 

Ayah: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَیۡنَا کِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِینَ

اگر راست می‌گویی، پاره‌های از آسمان را بر [سر] ما بینداز».

 

Ayah: 188

قَالَ رَبِّیٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

[شعیب] گفت: «پروردگارم به آنچه می‌کنید داناتر است».

 

Ayah: 189

فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ یَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ کَانَ عَذَابَ یَوۡمٍ عَظِیمٍ

او را دروغگو انگاشتند و عذابِ روزِ ابر [آتشبار] آنان را فراگرفت. به راستى که آن [بارانِ آتش،] عذاب روزى هولناک بود.

 

Ayah: 190

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ

بی‌گمان، در این [ماجرا] نشانه‌ای [برای عبرت گرفتن] است؛ و بیشتر آنان مؤمن نبودند.

 

Ayah: 191

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ

و بی‌تردید، پروردگارت همان شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

 

Ayah: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِیلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و به راستی [این] قرآن فروفرستادۀ پروردگار جهانیان است.

 

Ayah: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِینُ

روح‌ الامین [= جبرئیل] آن را فرود آورده است.

 

Ayah: 194

عَلَىٰ قَلۡبِکَ لِتَکُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِینَ

بر قلب تو [نازل کرده است] تا بیم‌دهنده باشی.

 

Ayah: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِیّٖ مُّبِینٖ

[قرآن را] به زبان عربی روشن [نازل نمود].

 

Ayah: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِی زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِینَ

و بی‌تردید، [بشارت نزولِ] آن، در کتاب‌های پیشینیان [نیز آمده] است.

 

Ayah: 197

أَوَلَمۡ یَکُن لَّهُمۡ ءَایَةً أَن یَعۡلَمَهُۥ عُلَمَـٰٓؤُاْ بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ

آیا همین نشانه برایشان کافی نیست که علمای بنی‌اسرائیل از [حقیقتِ] قرآن آگاهند؟

 

Ayah: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِینَ

و اگر آن را بر بعضی از غیر عرب‌ها نازل می‌کردیم

 

Ayah: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَیۡهِم مَّا کَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِینَ

و [پیامبر،] آن را برایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند.

 

Ayah: 200

کَذَٰلِکَ سَلَکۡنَٰهُ فِی قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِینَ

[آری،] این گونه آن [کفر و تکذیب] را در دل‌های گناهکاران جای دادیم.

 

Ayah: 201

لَا یُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ یَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِیمَ

اما به آن ایمان نمی‌آورند تا آنگاه که عذاب دردناک را ببینند.

 

Ayah: 202

فَیَأۡتِیَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا یَشۡعُرُونَ

ناگهان در حالی ‌که بی‌خبرند، به سراغشان می‌آید.

 

Ayah: 203

فَیَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

[در آن حال] می‌گویند: «آیا مهلتی [برای توبه] خواهیم داشت؟»

 

Ayah: 204

أَفَبِعَذَابِنَا یَسۡتَعۡجِلُونَ

آیا آنان عذاب ما را به شتاب خواستارند؟

 

Ayah: 205

أَفَرَءَیۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِینَ

آیا دانستی که اگر آنان را سال‌ها [از زندگی دنیا] بهره‌مند سازیم

 

Ayah: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا کَانُواْ یُوعَدُونَ

سپس آنچه که به آنان وعده داده شده است به سراغشان بیاید

 


Ayah: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا کَانُواْ یُمَتَّعُونَ

این بهره‌مندی‌شان [از دنیا، در هنگام عذاب] سودی برایشان نخواهد داشت؟

 

Ayah: 208

وَمَآ أَهۡلَکۡنَا مِن قَرۡیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

و ما [ساکنان] هیچ شهری را هلاک نکردیم مگر اینکه هشداردهندگانی [از پیامبران] داشتند.

 

Ayah: 209

ذِکۡرَىٰ وَمَا کُنَّا ظَٰلِمِینَ

تا آنان را پند دهند؛ و ما هرگز ستمکار نبوده‌ایم [که اتمام حجت نکنیم].

 

Ayah: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّیَٰطِینُ

و این قرآن را شیاطین نازل نکرده‌اند.

 

Ayah: 211

وَمَا یَنۢبَغِی لَهُمۡ وَمَا یَسۡتَطِیعُونَ

آنان نه درخورِ این کارند و نه توانش را دارند.

 

Ayah: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

بى‌تردید، آنان از شنیدن [وحى‌] منع شده‌اند.

 

Ayah: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَکُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِینَ

پس [ای پیامبر،] هیچ معبودی را با الله مخوان، که عذاب خواهی شد.

 

Ayah: 214

وَأَنذِرۡ عَشِیرَتَکَ ٱلۡأَقۡرَبِینَ

و خویشاوندان نزدیکت را [از عذاب الهی] بیم ده.

 

Ayah: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَکَ لِمَنِ ٱتَّبَعَکَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ

و با مؤمنانی ‌که از تو پیروی کرده‌اند، مهربان [و فروتن] باش.

 

Ayah: 216

فَإِنۡ عَصَوۡکَ فَقُلۡ إِنِّی بَرِیٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

اگر از [فرمان] تو سرپیچی کردند، بگو: «به راستی، من از آنچه می‌کنید بیزارم».

 

Ayah: 217

وَتَوَکَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِیزِ ٱلرَّحِیمِ

و بر [الله] شکست‌ناپذیرِ مهربان توکل کن.

 

Ayah: 218

ٱلَّذِی یَرَىٰکَ حِینَ تَقُومُ

همان ذاتی ‌که چون [برای عبادت] برمی‌خیزی، تو را می‌بیند.

 

Ayah: 219

وَتَقَلُّبَکَ فِی ٱلسَّـٰجِدِینَ

و حرکت [و نشست و برخاستِ] تو را میان سجده‌کنندگان [می‌نگرد].

 

Ayah: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ

بی‌تردید، او همان شنوای داناست.

 

Ayah: 221

هَلۡ أُنَبِّئُکُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّیَٰطِینُ

آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسی نازل می‌شوند؟

 

Ayah: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٖ

بر هر دروغ‌پرداز گنه‌پیشه‌ نازل می‌شوند.

 

Ayah: 223

یُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَکۡثَرُهُمۡ کَٰذِبُونَ

آنان شنیده‌ها[یی را که دزدانه از ملکوت گوش داده‌اند، به جادوگران و فال‌گیران] القا مى‌کنند و بیشتر آنان دروغگو هستند.

 

Ayah: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ یَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

و [محمد شاعر نیست؛ زیرا‌] شاعران را گمراهان پیروی می‌کنند.

 

Ayah: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِی کُلِّ وَادٖ یَهِیمُونَ

آیا ندیدی که آنان در هر لغو و بیهوده‌ای [حیران و] سرگشته‌اند؟

 

Ayah: 226

وَأَنَّهُمۡ یَقُولُونَ مَا لَا یَفۡعَلُونَ

و چیزی را می‌گویند که [خود به آن اعتقاد ندارند و] عمل نمی‌کنند؟

 

Ayah: 227

إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَذَکَرُواْ ٱللَّهَ کَثِیرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَیَعۡلَمُ ٱلَّذِینَ ظَلَمُوٓاْ أَیَّ مُنقَلَبٖ یَنقَلِبُونَ

مگر کسانی ‌که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند و الله را بسیار یاد کرده‌اند و پس از آنکه ستم دیدند، انتقام گرفتند [و با شعر خود از اسلام و رسول الله و مسلمانان دفاع نمودند]؛ و کسانی ‌که ستم کردند، به زودی خواهند دانست به چه بازگشتگاهی بازمی‌گردند.

 


 


Ash-Shu‘arā’

 

تفسیر نور: سوره شعراء

تفسیر نور:
سوره شعراء آیه 1
‏متن آیه : ‏
طسم ‏

‏ترجمه : ‏
‏طا . سین . میم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« طسم‌ » : حروف مقطّعه است ( نگا : بقره‌ / 1 ) .‏

سوره شعراء آیه 2
‏متن آیه : ‏
‏ تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏این ( سوره که به تو وحی می‌شود ، برخی از ) آیات کتاب ( قرآن است که ) بیانگر ( احکام الهی برای سعادت دنیا و آخرت مردمان ) است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« تِلْکَ . . . » : ( نگا : یوسف‌ / 1 ، حجر / 1 ) .‏

سوره شعراء آیه 3
‏متن آیه : ‏
‏ لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏انگار می‌خواهی از غم و اندوه این که آنان ایمان نمی‌آورند ، خویشتن را نابود کنی‌ ؟ !‏

‏توضیحات : ‏
‏« لَعَلَّکَ » : چرا باید که تو . انگار تو می‌خواهی . مراد از ( لَعَلَّ ) در اینجا استفهام انکاری است که متضمّن نفی بعد از خود است . « بَاخِعٌ » : هلاک کننده . نابود سازنده ( نگا : کهف‌ / 6 ) . « أَلاّ یَکُونُوا مُؤْمِنینَ » : از این که ایمان نمی‌آورند . جمله در موضع نصب است و مفعول له است .‏

سوره شعراء آیه 4
‏متن آیه : ‏
‏ إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّن السَّمَاء آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏اگر ما بخواهیم معجزه‌ای از آسمان بر آنان نازل می‌نمائیم که گردنهایشان در برابر آن ( خم گردد ، و از روی اجبار ایمان آورند و ) تسلیم شوند . ( امّا سنّت خدا و حکمت الله مقتضی اختیار است ، و ثواب یا عقاب را مترتّب بر آن کرده است ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : معجزه‌ای مراد است که مردم را وادار به ایمان گرداند . « ظَلَّتْ » : بشود و بگردد . از افعال ناقصه و به معنی ( صارَتْ ) می‌باشد . « أَعْنَاق » : جمع عُنُق ، گردنها ، تسمیه کلّ به اسم جزء است و مراد خود مردمان است . برخی ( أعنَاق ) را به معنی جماعت و گروه ، و رؤساء و رهبران قوم دانسته‌اند . ذکر ( ظَلَّتْ ) به شکل مفرد مؤنّث باتوجّه به لفظ ( أعناق ) و ذکر ( خَاضِعینَ ) به صورت جمع مذکّر با توجّه به معنی آن است ( نگا : انبیاء / 15 ، یوسف‌ / 4 ) .‏

سوره شعراء آیه 5
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا یَأْتِیهِم مِّن ذِکْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏هیچ گونه موعظه و اندرز تازه‌ای ( از قرآن ) برای آنان از سوی خداوند رحمان نمی‌آید ، مگر این که ایشان از آن روی‌گردان می‌شوند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ذِکْرٍ » : موعظه و اندرز . در اینجا مراد بخشی از آیات قرآن است . « مُحْدَثٍ » : تازه و نو ( نگا : انبیاء / 2 ) .‏

سوره شعراء آیه 6
‏متن آیه : ‏
‏ فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنبَاء مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُون ‏

‏ترجمه : ‏
‏آنان ( آیات قرآنی را ) دروغ می‌نامند ، و هرچه زودتر خبر ( مجازات ) چیزی که بدان استهزاء و تمسخر می‌کنند بدیشان خواهد رسید ( و کیفر کمرشکن و دردناک کار خود را خواهند دید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَنبَآءُ » : اخبار . مراد کیفرهای سختی است که در این جهان و آن جهان دامنگیر آنان می‌شود ( نگا : انعام‌ / 5 و 6 ) .‏

سوره شعراء آیه 7
‏متن آیه : ‏
‏ أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ کَمْ أَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا آنان به زمین نمی‌نگرند و نمی‌بینند که چه قدر انواع و اقسام گیاهان و درختان نر و ماده زیبا و سودمند را در آن رویانده‌ایم‌ ؟ ( اگر دقّت کنند نشانه‌های قدرت یزدان را در آرایش و پیرایش ظاهری و در خواصّ و فوائد باطنی روئیدنیها می‌بینند ، و پیدایش این همه رنگ و بو و فعل و انفعالات شیمیائی ، و وجود زوجیّت و طرز تلقیح و باروری رُستنیها ، به زبان حال ایشان را به سوی خالق متعال رهنمود می‌کند و آنان را از تکفیر و تکذیب حق به دور می‌سازد ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« زَوْجٍ » : صنف و نوع ( نگا : طه‌ / 53 ) . نر و ماده ( نگا : رعد / 3 ) . « کَرِیمٍ » : نافع و سودمند . ارزشمند . زیبا و خوش منظر ( نگا : شعراء / 58 ) .‏

سوره شعراء آیه 8
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان در این کار ( آفرینش گیاهان و درختان ، در کوه و دمن و مزرعه و بیابان ) نشانه بزرگی است ( بر وجود خالق جهان ) ولی اکثر مردمان ( چشم دل را می‌بندند و به ندای عقل گوش فرا نمی‌دهند و این چند روزه حیات را غافلوار بسر می‌برند و به خدا ) ایمان نمی‌آورند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : نشانه و دلیل . عبرت و پند .‏

سوره شعراء آیه 9
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پروردگار تو قطعاً چیره‌ی مهربان است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْعَزِیزُ » : قدرتمندی که توانا بر همه چیز است . « الرَّحیمُ » : مهربانی که رحمت واسعه‌اش همه جا را فرا گرفته است .‏

سوره شعراء آیه 10
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِذْ نَادَى رَبُّکَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( برای قوم خود بیان دار ) هنگامی را که پروردگارت موسی را نزدیک کوه طور ندا داد که به سوی قوم ستمکار ( فرعون و فرعونیان برو ) . ( قومی که با کفر و معاصی بر خود ستم کرده‌اند ، و با به بندگی کشاندن بنی‌اسرائیل ، بدانان ظلم نموده‌اند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِئْتِ » : بیا . در اینجا مراد به سراغ رفتن است .‏

سوره شعراء آیه 11
‏متن آیه : ‏
‏ قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا یَتَّقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قوم فرعون . ( شگفتا چگونه در ظلم فرو رفته‌اند ! ) آیا ( از سرانجام کار و کیفر ستم خود نمی‌ترسند و از خشم و عذاب خدا ) نمی‌پرهیزند ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« قَوْمَ » : عطف بیان یا بدل است . « أَلا یَتَّقُونَ » : آیا نمی‌پرهیزند ؟ هان پرهیز کنند . « أَلا » : دو کلمه و فراهم آمده است از همزه استفهام و لاء نفی . یا تنها واژه‌ای است و حرف تنبیه بوده و برای ترغیب و تشویق به کار پس از خود است .‏

سوره شعراء آیه 12
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ رَبِّ إِنِّی أَخَافُ أَن یُکَذِّبُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( موسی ) گفت : پروردگارا ! من می‌ترسم که مرا تکذیب کنند ( و از روی تکبّر و تفرعن رسالتم را نپذیرند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَن یُکَذِّبُونِ » : این که مرا دروغگو نامند و تکذیب کنند . ضمیر مفعولی ( ی ) از آخر فعل حذف شده است .‏

سوره شعراء آیه 13
‏متن آیه : ‏
‏ وَیَضِیقُ صَدْرِی وَلَا یَنطَلِقُ لِسَانِی فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( اگر تکذیبم کنند ، از غم و غصّه ) سینه‌ام تنگ می‌شود ، و ( بدین هنگام چنان که باید در مجادله با آنان ) زبانم نمی‌گردد ( و روان و گویا صحبت نمی‌کنم ) . پس ( جبرئیل را ) به پیش ( برادرم ) هارون بفرست ( و پیغمبرش گردان ، تا یاری و کمکم‌کند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَضیقُ صَدْری‌ » : سینه‌ام تنگ می‌شود . در فارسی می‌گوئیم : دلم تنگ می‌شود . آزرده خاطر و دل شکسته‌ می‌گردم . « لا یَنطَلِقُ » : گویا و رسا نمی‌گردد . « فَأَرْسِلْ » : بفرست . مفعول آن مقدّر است که ( جبرئیل ) فرشته وحی است . از واژه ارسال پیدا است که موسی از آستان ذوالجلال درخواست نموده است که هارون را پیغمبر فرماید ( قصص‌ / 34 ، مریم‌ / 53 ، انبیاء / 48 ) .‏

سوره شعراء آیه 14
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آنان ( به گمان خود ، قصاص ) گناهی بر من دارند و می‌ترسم ( پیش از انجام وظیفه تبلیغ ) مرا بکشند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ذَنبٌ » : مراد قصاص مرد ستمگری است که با یک مرد مظلوم بنی‌اسرائیلی درگیر شده بود ، و به هنگام میانجیگری موسی ، اشتباهاً توسّط موسی به قتل رسید ( نگا : قصص‌ / 15 ) .‏

سوره شعراء آیه 15
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ کَلَّا فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا إِنَّا مَعَکُم مُّسْتَمِعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( خداوند این تقاضای صادقانه موسی را اجابت کرد و گفت : ) این چنین نیست ( که بتوانند تو را به قتل برسانند . درخواستت را راجع به هارون پذیرفتم ) . دو نفری با ( توشه ) معجزات ما ( که عصا و ید بیضاء است ، به سوی فرعون و فرعونیان ) بروید ( و بدانید که ) ما با شما هستیم و ( شما را در پناه خود می‌داریم ، و کاملاً مطالبی را که در میان شما و ایشان می‌گذرد ) می‌شنویم . ( قطعاً شما پیروزید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَات‌ » : معجزات . مراد عصا و ید بیضاء است ( نگا : طه‌ / 17 - 23 ) .‏

سوره شعراء آیه 16
‏متن آیه : ‏
‏ فَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏به سراغ فرعون بروید و بگوئید : ما فرستادگان پروردگار جهانیانیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« رَسُولُ » : علّت این که به صورت مفرد آمده است نه به صورت مثنّی‌ ؛ یعنی ( رَسُولا ) ، این است ( رَسُول ) مصدر و به معنی ( رِسالَة ) است و به عنوان مفرد و مثنّی و جمع و مؤنّث و مذکّر ذکر می‌شود . مانند : لَقَدْ کَذَبَ الْواشُونَ ما فُهْتُ عِنْدَهُمْ بِسِرٍّ وَ لا أَرْسَلْتُهُمْ بِرَسُولٍ همچنین ( رسول ) معنی جمع نیز دارد . مانند : ضَیف و طِفل در : هؤُلآءِ ضَیْفی ( حجر / 68 ) ، ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ( حجّ‌ / 5 ) .‏

سوره شعراء آیه 17
‏متن آیه : ‏
‏ أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( پروردگار جهانیان به تو دستور می‌دهد ) این که بنی‌اسرائیل را ( آزاد از زنجیر اسارت و بردگی کنی و ) با ما همراه سازی ( تا به سرزمین مقدّس ، یعنی فلسطین برویم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَرْسِلْ مَعَنَا » : مراد جلوگیری نکردن و آزاد گذاشتن است تا این که بتوانند بیایند و با موسی و هارون راهی فلسطین شوند .‏

سوره شعراء آیه 18
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ أَلَمْ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیداً وَلَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون ) گفت : آیا ما تو را در کودکی میان خود ( در دامان مهر و در آغوش لطف خویش ) نپرورده‌ایم‌ ؟ ! و آیا سالهای متمادی از عمرت در بین ما ماندگار نبوده‌ای ( و از رعایت و حفاظت و نان و نمک ما برخوردار نگشته‌ای‌ ؟ ! ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« قالَ . . . » : سخن فرعون جنبه ریشخند را دارد . « وَلِیداً » : طفل . کودک . فعیل به معنی مفعول ، و حال است . « لَبِثْتَ » : مانده‌ای .‏

سوره شعراء آیه 19
‏متن آیه : ‏
‏ وَفَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِی فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْکَافِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و آن کاری را کرده‌ای که کرده‌ای و ( مرتکب قتل یکی از طرفداران ما شده‌ای . و از اینها گذشته ، تو اینک ) کفران نعمتهای ما می‌کنی ( و حق نان و نمک ما را فراموش می‌نمائی ، و با ادّعای پیغمبری پرورگار جهان ، الوهیّت ما را نادیده می‌گیری ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« فَعْلَتَکَ » : کاری که کرده‌ای . اشاره به قتل مرد قبطی است ( نگا : قصص‌ / 15 ) . « الْکَافِرِینَ » : افراد ناسپاس . کفران نعمت کنندگان .‏

سوره شعراء آیه 20
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ فَعَلْتُهَا إِذاً وَأَنَا مِنَ الضَّالِّینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( موسی ) گفت : من در حین انجام این کار ( نمی‌دانستم مشتی که برای تأدیب و تنبیه به قبطی می‌زنم ، منتهی به قتل می‌گردد ، و ) از سرگشتگان ( و بیخبرانی ) بودم ( که اطّلاع ندارند ضربه مشت هم گاهی منجر به قتل می‌شود ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِذاً » : آن زمان که . « الضَّآلِّینَ » : گمراهان . در اینجا مراد جاهلین ، بیخبران و غافلان از عواقب موقعیّت است .‏

سوره شعراء آیه 21
‏متن آیه : ‏
‏ فَفَرَرْتُ مِنکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پس من از دست شما گریختم وقتی که از شما ترسیدم ( که در برابر این قتل غیرعمد مرا بکشید ) و خداوند به من علم و دانش بخشید ( تا در پرتو آن چیزها را درست ببینم و کارها را صحیح و بجا انجام دهم ) و مرا از زمره پیغمبران کرد ( تا بندگان خدا را به سوی نجات از عذاب فرا خوانم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« حُکْماً » : دانش و آگهی . حکمت ، که هر کاری در پرتو آن بجا و به موقع انجام می‌پذیرد ( نگا : انعام‌ / 89 ) .‏

سوره شعراء آیه 22
‏متن آیه : ‏
‏ وَتِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا این منّتی است که تو بر من میگذاری این که بنی‌اسرائیل را بنده و برده خود ساخته‌ای‌ ؟ !‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَ تِلْکَ نِعمَةٌ . . . » : در این جمله ، حرف استفهام انکاری مقدّر است که مفید نفی است . اصل آن چنین است : وَ هَلْ تِلْکَ نِعْمَةٌ . . . ؟ ! آیا نعمت است که‌ ؟ ! « أَنْ عَبَّدْتَ . . . » : حرف ( أَنْ ) تفسیریّه است ، و مطالب مابعد آن ، تفسیر مطالب ماقبل آن است ( نگا : یونس‌ / 2 ) . « عَبَّدْتَ » : برده و بنده کرده‌ای .‏

سوره شعراء آیه 23
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏فرعون گفت : پروردگار جهانیان کیست ( که این همه از او صحبت می‌کنی و خویشتن را فرستاده او می‌دانی‌ ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا رَبُّ الْعَالَمِینَ » : گمان می‌رود فرعون این سخن را برای تجاهل و تحقیر مطرح کرده باشد .‏

سوره شعراء آیه 24
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إن کُنتُم مُّوقِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( موسی ) گفت : پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است ، اگر شما راه یقین می‌پوئید ( و حقیقت را می‌جوئید ، حق این است که گفتم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« رَبُّ » : خبر مبتدای محذوف است و تقدیر چنین است : هُوَ رَبُّ . . . « إِن کُنتُم مُّوقِنینَ » : اگر به دنبال باور درست و سخن منطقی بوده باشید و هدف شما از این سؤال ، درک و فهم حقیقت باشد .‏

سوره شعراء آیه 25
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون رو ) به اطرافیان خود ( کرد و مسخره‌کنان ) گفت : آیا نمی‌شنوید ( این مرد چه می‌گوید ؟ ! می‌شنوید که جز یاوه نمی‌گوید ؟ ! ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَلا تَسْتَمِعُونَ » : آیا گوش فرا می‌دهید ؟ ! آیا می‌شنوید ؟ ! این سخن جنبه تعجّب و ریشخند را دارد .‏

سوره شعراء آیه 26
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( موسی پس از اشاره به جهان کبیر ، اشاره به جهان صغیر کرد و ) گفت : او پروردگار شما و پروردگار نیاکان پیشین شما است ( که مردند و چون جاودانه نبودند خدا نبودند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« رَبُّکُمْ وَ رَبُّ . . . » : اشاره به دو نکته است : 1 - متوجّه ساختن فرعون و فرعونیان به نشانه‌های موجود در انفس ، یا تذکّر خودشناسی 2 - قلم بطلان کشیدن بر ادّعای ربوبیّت فرعون زمان و فرعونهای دوران .‏

سوره شعراء آیه 27
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ إِنَّ رَسُولَکُمُ الَّذِی أُرْسِلَ إِلَیْکُمْ لَمَجْنُونٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون به خیره‌سری همچنان ادامه داد و ) گفت : پیغمبری که به سوی شما فرستاده شده است قطعاً دیوانه است ! ( چرا که سخنان پریشان می‌گوید ، و جز مرا خدا می‌داند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أُرْسِلَ إِلَیْکُمْ » : فرعون خواست با تعبیر « به سوی شما فرستاده شده است‌ » خشم مردم را برانگیزد ، و ایشان را به تکذیب موسی وادارد .‏

سوره شعراء آیه 28
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( و موسی باز هم به نشانه‌های خداشناسی گسترده در پهنه آفرینش اشاره کرد و ) گفت : او پروردگار طلوع و غروب ( کواکب و سیّارات جهان ) و همه چیزهائی است که در میان آن دو قرار دارد ، اگر شما عاقل می‌بودید ( چنین چیزی را در پرتو خرد ، از روی نظام طلوع و غروب ستارگان و برنامه دقیق و اسرارآمیز آنها می‌فهمیدید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ » : مراد طلوع خورشید و نمایان شدن روز ، و غروب خورشید و پیدایش شب است . یا این که مراد طلوع و غروب همه کواکب و سیّارات جهان است . به معنی خاور و باختر نیز می‌باشند ، و معنی زمان طلوع و غروب هم از آنها مستفاد می‌گردد ( نگا : تفسیر شربینی ) .‏

سوره شعراء آیه 29
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهاً غَیْرِی لَأَجْعَلَنَّکَ مِنَ الْمَسْجُونِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون سخت برآشفت و ) گفت : اگر جز مرا به پروردگاری برگزینی تو را از زمره زندانیان خواهم کرد ( و در بیغوله‌های زندان همچون دیگران خواهی پوسید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمَسْجُونِینَ » : زندانیان .‏

سوره شعراء آیه 30
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُکَ بِشَیْءٍ مُّبِینٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( موسی ) گفت : آیا اگر من چیز روشنی را به تو نشان دهم ( که دلیل قاطع و برهان واضحی بر وجود خدای متعال و نمایانگر صدق رسالت و پیغمبری من باشد ) باز هم ( مرا زندانی می‌کنی‌ ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« شَیْءٍ » : چیز . مراد معجزه دالّ بر وجود خدا و درستی پیغمبریِ موسی است .‏

سوره شعراء آیه 31
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون ) گفت : اگر از زمره راستگویانی ، آن را بنمای .‏

‏توضیحات : ‏
‏« فَأْتِ بِهِ » : آن را بیاور . آن را نشان بده .‏

سوره شعراء آیه 32
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( در این هنگام موسی ) عصای خود را انداخت . به ناگاه اژدهای ( حقیقی و ) نمایانی گردید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَلْقَیا‌ » : انداخت . افکند . « ثُعْبَانٌ » : اژدها . مار بزرگ ( نگا : طه‌ / 20 ) . « مُبِینٌ » : آشکار و نمایان . مراد حقیقی است . یعنی چشم‌بندی و جادوئی در میان نبود . بلکه به خواست خدا چوبه دستی مار گردید .‏

سوره شعراء آیه 33
‏متن آیه : ‏
‏ وَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاء لِلنَّاظِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و دست خود را ( به گریبان فرو برد و سپس آن را ) بیرون آورد ، ناگهان بینندگان آن را سفید و روشن ( همچون ماه تابان ) دیدند . ( پرتو آن همه جا را نورباران و درخشان کرد ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« نَزَعَ » : بیرون آورد . مراد بیرون آوردن از گریبان است ( نگا : نمل‌ / 12 ) . « بَیْضَآءُ » : سفید . مراد تابان و رخشان است .‏

سوره شعراء آیه 34
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون ) به اشراف و بزرگان دور و بر خود گفت : این ( مرد ) جادوگر بس آگاه ( و ماهری ) است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَلإ » : اشراف . بزرگان ( نگا : بقره‌ / 246 ، اعراف‌ / 60 ) .‏

سوره شعراء آیه 35
‏متن آیه : ‏
‏ یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکُم مِّنْ أَرْضِکُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏می‌خواهد با جادوی خود ( عامّه مردم را پیرامون خویش جمع آورد و ) شما را از سرزمین خودتان ( مصر ) بیرون کند . پس شما ( چه می‌اندیشید و ) چه فرمان می‌دهید ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَاذَا تَأْمُرُونَ ؟ » : فرمان شما چیست‌ ؟ این سخن بیانگر سقوط فرعون از ادّعای خدائی ودلجوئی او از سران به هنگام ضعف خود و غلبه موسی است .‏

سوره شعراء آیه 36
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفتند : موسی و برادرش را مهلت بده ( و در کار شکنجه آنان عجله مکن ) و به تمام شهرها ( ی مصر ، مأمورانی ) برای بسیج اعزام کن .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَرْجِهْ » : او را مهلت بده . امر مصدر ( إرجاء ) به معنی به تأخیر انداختن ، و ضمیر متّصل ( ه ) است . در اصل ( أَرْجِئْهُ ) بوده و همزه برای تخفیف حذف شده است و ضمیر ساکن گشته است ( نگا : اعراف‌ / 111 ) . « حَاشِرینَ » : گرد آورندگان . یعنی کسانی باشند که جادوگران را جمع‌آوری و در دربار حاضر کنند .‏

سوره شعراء آیه 37
‏متن آیه : ‏
‏ یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏تا همه جادوگران ماهر و زبردست را پیش تو بیاورند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« سَحَّار » : صیغه مبالغه ساحِر است ، جادوگر بسیار ماهر و بس آگاه و کهنه‌کار .‏

سوره شعراء آیه 38
‏متن آیه : ‏
‏ فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏سرانجام جادوگران در روز موعود ( که چاشتگاه روز جشن مصریها بود ، در مکان معیّنی ) گردآورده شدند ( و به میدان مبارزه گسیل گشتند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« لِمِیقَاتِ » : در وعده‌گاه . در زمان معیّن و در مکان مشخّص ( نگا : اعراف‌ / 143 و 155 ) . « یَوْمٍ مَّعْلُومٍ » : روز مشخّص که روز جشن مصریان بوده است .‏

سوره شعراء آیه 39
‏متن آیه : ‏
‏ وَقِیلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( از مردم نیز برای حضور در میدان مبارزه دعوت به عمل آمد ) و به مردم گفته شد : آیا ( در این صحنه ) شما گرد می‌آئید ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ ؟ » : آیا اجتماع می‌کنید ؟ آیا جمع می‌شوید ؟ مراد از سؤال ، تحریک و تشویق مردم به گردهمآئی با شتاب هر چه بیشتر است .‏

سوره شعراء آیه 40
‏متن آیه : ‏
‏ لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن کَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏تا اگر جادوگران پیروز شوند ، ما از آنان پیروی کنیم ( و آن چنان صحنه را گرم و داغ نمائیم و هیاهو و جنجالی برپا کنیم که دشمنِ خدایان ما برای همیشه از میدان به در رود ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« نَتَّبِعُ » : پیروی کنیم . دنباله‌روی کنیم . مراد پیروی و دنباله‌روی از آئین جادوگران و طرفداری از مکتب خدایان دروغین ایشان است .‏

سوره شعراء آیه 41
‏متن آیه : ‏
‏ فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْراً إِن کُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏هنگامی که جادوگران ( نزد فرعون حاضر ) آمدند و به فرعون گفتند : آیا ما پاداش بزرگ و قابل ملاحظه‌ای خواهیم داشت اگر پیروز شویم‌ ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَجْراً » : تنوین برای بیان عظمت و ارزش پاداش و مزد کار است .‏

سوره شعراء آیه 42
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ نَعَمْ وَإِنَّکُمْ إِذاً لَّمِنَ الْمُقَرَّبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون که سخت از موسی به وحشت افتاده بود و در تنگنا قرار داشت ) گفت : بلی ! ( هر چه بخواهید می‌دهم ) به علاوه شما در این صورت از مقرّبان ( درگاه من ) خواهید بود .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمُقَرَّبِینَ » : مراد نزدیکان درگاه فرعون و درباریان شاهی است .‏

سوره شعراء آیه 43
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( در روز موعود و در میدان مبارزه ، موسی ) به جادوگران گفت : آنچه را می‌خواهید بیفکنید ، بیفکنید ! ( و هر چه در قدرت دارید بنمائید و به میدان آورید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مُلْقُونَ » : اندازندگان . افکنندگان . اسم فاعل از مصدر ( إلقاء ) است .‏

سوره شعراء آیه 44
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پس جادوگران ( با غرور و نخوت ) طنابها و عصاهای خود را افکندند و گفتند : به عزّت فرعون سوگند که ما قطعاً چیره و پیروزیم !‏

‏توضیحات : ‏
‏« حِبَال‌ » : جمع حَبْل ، طنابها . ریسمانها . « عِصِیّ » : جمع عَصا ، چوبه دستی .‏

سوره شعراء آیه 45
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَأْفِکُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏موسی ( مهلت نداد و ) عصای خود را افکند ، ناگهان ( اژدهای بزرگی گردید و با سرعت ) شروع به بلعیدن ابزارهای دروغین ایشان کرد ( و آنها را یکی بعد از دیگری در کام خود فرو برد ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« تَلْقَفُ » : با سرعت و قدرت می‌بلعید . « یَأْفِکُونَ » : با دروغ سر هم می‌کردند و به هم می‌بافتند . اشاره به کارها و ابزارهای دروغین جادوگران است ( نگا : اعراف‌ / 117 ، توبه‌ / 70 ) .‏

سوره شعراء آیه 46
‏متن آیه : ‏
‏ فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سَاجِدِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏جادوگران سجده‌کنان بر زمین فرو افتادند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أُلْقِیَ » : فرو انداخته شدند . بیان فعل به صورت مجهول بیانگر این است که آن چنان تحت تأثیر جاذبه معجزه موسی قرار گرفتند که برای خدا سجده بردند ( نگا : طه‌ / 70 ) و نیروی معجزه به گونه‌ای ایشان را قانع کرد که نتوانستند خویشتنداری کنند و فوراً برای خدا سجده بردند .‏

سوره شعراء آیه 47
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفتند : به پروردگارِ عالَمیان ایمان داریم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« قالُوا . . . » : مراد این است که کردار را با گفتار توأم ، و فعل سجده را با قول مؤکّد کردند .‏

سوره شعراء آیه 48
‏متن آیه : ‏
‏ رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏به پروردگار موسی و هارون .‏

‏توضیحات : ‏
‏« رَبِّ » : بدل است . ذکر آن برای رفع توهمی است که در ذهن عامّه مردم بود . و آن این که مردم ، فرعون را ( رَبِّ ) خود می‌دانستند .‏

سوره شعراء آیه 49
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَکُمْ إِنَّهُ لَکَبِیرُکُمُ الَّذِی عَلَّمَکُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَکُمْ وَأَرْجُلَکُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّکُمْ أَجْمَعِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون جادوگران را تهدید کرد و ) گفت : آیا به او ایمان آوردید پیش از آن که من به شما اجازه دهم‌ ؟ ! او بی‌گمان بزرگ و استاد شما است و به شما جادوگری آموخته است . پس خواهید دانست ( که با چه زجر و شکنجه‌ای شما را خواهم کشت ) . حتماً دستها و پاهای شما را عکس یکدیگر قطع می‌گردانم و همگی شما را به دار می‌آویزم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَاذَنَ » : اجازه دهم . « کَبِیرُ » : مراد بزرگ و استاد است . « مِنْ خِلافٍ » : عکس یکدیگر . مثلاً دست راست و پای چپ ، یا پای راست و دست چپ ( نگا : مائده‌ / 33 ) . « لاُصَلِّبَنَّکُمْ » : حتماً به دارتان می‌آویزم .‏

سوره شعراء آیه 50
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا لَا ضَیْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( جادوگران شجاعانه ) گفتند : هیچ زیانی نیست ( از این کاری که تو خواهی کرد . هر کاری که می‌خواهی بکن باکی نیست ، چرا که ) ما به سوی پروردگارمان باز می‌گردیم ( و به لقای معشوق و معبود حقیقی خود می‌رسیم و پاداش خویش را از او دریافت می‌داریم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ضَیْرَ » : زیان و ضرر . « لا ضَیْرَ » : مانعی نیست . زیان و ضرری در میان نمی‌باشد . « مُنقَلِبُونَ » : بر گردندگان ( نگا : مطفّفین‌ / 31 ) .‏

سوره شعراء آیه 51
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّا نَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَایَانَا أَن کُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ما امیدواریم که پروردگارمان گناهان ما را ببخشایاد ، چرا که ما ( در میان قوم تو ) نخستین ایمان‌آورندگان بوده‌ایم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« نَطْمَعُ » : آزمندیم . امیدواریم . « خطایا » : گناهان . خطاها . « أَن کُنَّا » : به سبب این که ما بوده‌ایم . در اصل ( لِأن کُنَّا ) بوده و حرف ( أَنْ ) مخفّف از مثقّله است .‏

سوره شعراء آیه 52
‏متن آیه : ‏
‏ وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی إِنَّکُم مُّتَّبَعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ما به موسی وحی کردیم که شبانه بندگان ( مؤمن بنی‌اسرائیل ) مرا ( از مصر ) کوچ بده . شما حتماً تعقیب می‌شوید ( و فرعون و فرعونیان برای دستگیری شما دنبالتان می‌کنند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَنْ » : حرف مشبّهةٌبالفعل و مخفّف از ( أَنَّ ) است ( نگا : مؤمنون‌ / 27 ) « أَسْرِ بِعِبادی‌ » : در شب بندگانم را کوچ بده ( نگا : إسراء / 1 ) . « مُتَّبَعُونَ » : تعقیب شوندگان . دنبال شوندگان . مراد تعقیب بنی‌اسرائیل توسّط فرعون و فرعونیان است .‏

سوره شعراء آیه 53
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( توسّط جاسوسان خبر به دربار رسید که موسی و بنی‌اسرائیل در صدد کوچ به سرزمین دیگری هستند ) پس فرعون ( مأمورانی ) به شهرها فرستاد تا ( نیرو ) جمع کنند ( و جلو ایشان را بگیرند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمَدَآئِن » : جمع مَدینة ، شهر . « حَاشِرِینَ » : گردآورندگان ( نگا : شعراء / 36 ) .‏

سوره شعراء آیه 54
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِیلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون به مأموران دستور داد و گفت : به اهالی شهرها بگوئید : ) اینها ( که قصد فرار و تجمع و تقویت در جای دیگری را دارند ) گروه اندک و ناچیزی هستند ( و ما با نخستین تاخت ایشان را گرفتار و به شکنجه و آزار می‌رسانیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« شِرْذِمَةٌ » : گروه و طائفه‌ای ناچیز و کم اهمّیّت .‏

سوره شعراء آیه 55
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آنان ما را بر سر خشم می‌آورند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« غَآئِظُونَ » : خشمگین‌کنندگان . بر سر خشم‌آورندگان .‏

سوره شعراء آیه 56
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّا لَجَمِیعٌ حَاذِرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( البتّه جای هیچ گونه نگرانی نیست ، و لیکن ) ما گروهی هستیم محتاط ( و بیدار و دوراندیش ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« جَمِیعٌ » : گروه و دسته . جمع ( نگا : قمر / 44 ) . « حَاذِرُونَ » : افراد محتاط و دوراندیش . آگاه و بیدار .‏

سوره شعراء آیه 57
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( سرانجام آنچه می‌بایست بشود شد ، و عاقبت بنی‌اسرائیل بر فرعون و فرعونیان پیروز شدند ) و ما آنان را از باغها و چشمه‌سارها بیرون راندیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ » : مراد باغهای سرسبز و چشمه‌ساران پر آب مصر است .‏

سوره شعراء آیه 58
‏متن آیه : ‏
‏ وَکُنُوزٍ وَمَقَامٍ کَرِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و ( ایشان را ) از میان گنجها و کاخهای مجلّل ( به در کردیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کُنُوزٍ » : گنجها . « کَرِیمٍ » : مراد ارزشمند و مجلّل و مزیّن و خوش و زیبا است .‏

سوره شعراء آیه 59
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَلِکَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِی إِسْرَائِیلَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏این چنین ( شد که بنی‌اسرائیل پیروز گشتند ) و آنها را میراث بنی‌اسرائیل کردیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کَذالِکَ » : کار چنین شد . در اینجا ترتیب طبیعی داستان مراعات نشده است . بلکه نتیجه و چکیده داستان گفته شده سپس به درازا از آن سخن رفته است .‏

سوره شعراء آیه 60
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( فرعون و فرعونیان ) بنی‌اسرائیل را تعقیب کردند و به هنگام طلوع آفتاب بدیشان رسیدند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مُشْرِقِینَ » : به طلوع خورشید رسیدگان . از مصدر ( إشراق ) به معنی رسیدن به وقت شُروق که به معنی طُلوع است . همان گونه که ( إصباح ) به معنی داخل شدن در ( صَباح ) و ( إمساء ) به معنی رسیدن به ( مَساء ) است . ( مُشرِقِینَ ) می‌تواند حال ضمیر ( و ) و یا ( هم ) باشد .‏

سوره شعراء آیه 61
‏متن آیه : ‏
‏ فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَکُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏هنگامی که هر دو گروه یکدیگر را دیدند ، یاران موسی گفتند : ما ( در چنگال فرعونیان ) گرفتار می‌گردیم ( و هلاک می‌شویم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« تَرَآءَیا‌ » : دید . فعل ماضی باب تفاعل است و در رسم‌الخطّ قرآنی ( تراءا ) است . « مُدْرَکُونَ » : رسیدگان . گرفتارشدگان .‏

سوره شعراء آیه 62
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ کَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( موسی ) گفت : چنین نیست . پروردگار من با من است . ( قطعاً به دست دشمنم نمی‌سپارد و به راه نجات ) رهنمودم خواهد کرد .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کلاّ » : چنین نیست . این واژه حرفی است که سخن پیش از خود را ردّ و نفی می‌کند . یعنی : نگوئید که فرعون و سپاهیانش به ما می‌رسد . « مَعِیَ » : ( نگا : طه‌ / 46 ) .‏

سوره شعراء آیه 63
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏به دنبال آن به موسی پیام دادیم که عصای خود را به دریا بزن . ( وقتی عصا را به دریا زد ) دریا از هم شکافت ، و هر بخشی همچون کوه بزرگی گردید ( و دوازده راه خشک در آن پدیدار شد ، و هر گروهی از اسباط دوازده‌گانه بنی‌اسرائیل در جاده‌ای حرکت کرد ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إنفَلَقَ » : از هم شکافت . از هم باز شد . از هم جدا شد . « فِرْقٍ » : قِسم . بخش . مراد جوانب آبی است که واپس رفته است . « الطَّوْد » : کوه . کوه بزرگ . توصیف آن به عظیم در آیه ، برای تأکید است .‏

سوره شعراء آیه 64
‏متن آیه : ‏
‏ وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و در آنجا دیگران را ( نیز به موسی و بنی‌اسرائیل ) نزدیک گرداندیم ( و فرعون و فرعونیان را وارد آن راه‌های دوازده‌گانه کردیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَزْلَفْنا » : نزدیک گرداندیم ( نگا : شعراء / 90 ، ِ / 31 ، تکویر / 13 ) . « ثُمَّ » : آنجا . ظرف است . مراد وسط دریا است . « الآخَرینَ » : دیگران . مراد فرعون و لشکریان فرعون است .‏

سوره شعراء آیه 65
‏متن آیه : ‏
‏ وَأَنجَیْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏موسی و جملگی همراهان او را نجات دادیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَنجَیْنَا » : نجات دادیم .‏

سوره شعراء آیه 66
‏متن آیه : ‏
‏ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏سپس دیگران را غرق کردیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 67
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان در این ( ماجرای نجات مؤمنان و غرق کافران ) درس عبرت بزرگی است ( برای کسانی که چشم باز و دل آگاه داشته باشند و درباره سرگذشت جبّاران مغرور بیندیشند و اوراق تاریخ مکتوب و منظور را به دقّت بخوانند و ببینند ) . ولی اکثر آنان ایمان نیاوردند ( و کمتر ایشان ، همچون آسیه و جادوگران ، به جمع مؤمنان پیوستند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : اندرز سترگ و عبرت بزرگ .‏

سوره شعراء آیه 68
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان پروردگار تو با عزّت و توانا ، و با محبّت و مهربان است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْعَزِیزُ » : توانا ، در انتقام گرفتن از تکذیب کنندگان . « الرَّحِیمُ » : مهربان ، در حق تصدیق کنندگان .‏

سوره شعراء آیه 69
‏متن آیه : ‏
‏ وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( ای پیغمبر ! ) سرگذشت ابراهیم را برای کافران بیان دار .‏

‏توضیحات : ‏
‏« نَبَأ » : خبر . مراد قصّه و سرگذشت است .‏

سوره شعراء آیه 70
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏هنگامی که به پدرش ( آزر ) و قوم ( بت‌پرست ) خود گفت : چه چیز را پرستش می‌کنید ؟ ( چیزهائی را که می‌پرستید ، کی شایسته پرستش می‌باشند ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 71
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَاماً فَنَظَلُّ لَهَا عَاکِفِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( مفتخرانه پاسخ دادند و ) گفتند : بتهای بزرگی را می‌پرستیم و دائماً ( به پرستش آنها می‌پردازیم و ) بر عبادتشان ماندگار می‌مانیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« نَظَلُّ » : بر دوام می‌مانیم . از افعال ناقصه و بیانگر استمرار در کار است . « عَاکِفِینَ » : ملازمان عبادت ( نگا : بقره‌ / 187 ، اعراف‌ / 138 ) .‏

سوره شعراء آیه 72
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفت : آیا هنگامی که آنها را به کمک می‌خوانید ، صدای شما را می‌شنوند و نیازتان را برآورده می‌کنند ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ ؟ » : آیا دعا و سخن شما را می‌شنوند ؟ آیا نیازتان را برآورده می‌کنند و به شما پاسخ می‌گویند ؟‏

سوره شعراء آیه 73
‏متن آیه : ‏
‏ أَوْ یَنفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏یا سودی به شما می‌رسانند ( اگر از آنها اطاعت کنید ؟ ) و یا زیانی متوجّه شما می‌سازند ( اگر از آنها سرپیچی نمائید ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 74
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا کَذَلِکَ یَفْعَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏می‌گویند : ( چیزی از این کارها را نمی‌توانند بکنند ) فقط ما پدران و نیاکان خود را دیده‌ایم که این چنین می‌کردند ( و بتان را به گونه ما پرستش می‌نمودند و ما هم از کارشان تقلید می‌کنیم و بس . مگر می‌شود پدران و نیاکان ما در اشتباه بوده باشند ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَجَدْنَا » : یافته‌ایم . دیده‌ایم . « ءَابَآء » : پدران . مراد پدران و اجداد و نیاکان است ( نگا : شعراء / 76 ) .‏

سوره شعراء آیه 75
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ أَفَرَأَیْتُم مَّا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا ( می‌دانید که چه کار می‌کنید و ) می‌بینید که چه چیز را می‌پرستید ؟ !‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَفَرَأَیْتُمْ ؟ » : آیا می‌بینید ؟ مراد از دیدن ، اندیشیدن و دانستن و به اصل مسأله پی بردن است .‏

سوره شعراء آیه 76
‏متن آیه : ‏
‏ أَنتُمْ وَآبَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏هم شما و هم پدران پیشین شما .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَنتُمْ » : تأکید ضمیر فاعلی در آیه قبلی است . « الأقْدَمُونَ » : پیشینیان و گذشتگان .‏

سوره شعراء آیه 77
‏متن آیه : ‏
‏ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏همه آنها دشمن من هستند ( آنهائی که شما معبود خود می‌دانید ) بجز پروردگار جهانیان .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَدُوٌّ » : این واژه برای مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان به کار می‌رود ( نگا : نساء / 101 ، انعام‌ / 112 ) . « إِلاّ رَبَّ » : اگر به خدا معتقد نبوده باشند و خدا جزو معبودهای آنان نبوده باشد ، استثناء منقطع است و ذکر آن به منظور تأکید بر توحید خالص است . اگر هم علاوه از بتها خدا را نیز پرستش می‌کرده‌اند ، ابراهیم پروردگار جهانیان را استثناء می‌کند .‏

سوره شعراء آیه 78
‏متن آیه : ‏
‏ الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( پروردگار جهانیانی ) که مرا آفریده است ، و هم او مرا ( به سوی سعادت دنیا و آخرت ) راهنمائی می‌سازد ( و در سراسر زندگی من حضور دارد و لحظه‌ای از من غافل نیست ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَهْدِینِ‌ » : مرا راهنمائی می‌کند و دستگیرم او است ( نگا : طه‌ / 50 ) .‏

سوره شعراء آیه 79
‏متن آیه : ‏
‏ وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن کسی است که او مرا میخوراند و می‌نوشاند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یُطْعِمُنی . . . » : مراد این است که روزی‌رسانم او است و من همه جا بر سر خوان نعمت او نشسته‌ام .‏

سوره شعراء آیه 80
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و هنگامی که بیمار شوم او است که مرا شفا می‌دهد .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَشْفِینِ » : مراد این است که شافی تنها خدا است و دکتر و دوا وسیله است . انسان مؤمن به پزشک مراجعه‌ می‌کند و دارو می‌خورد ، ولی هیچ کدام را شفا دهنده نمی‌داند و بلکه معتقد است که اگر خدا خواست دوا و درمان مؤثّر واقع می‌شوند . نان و آب وسیله سیر کردنند ، ولی سیرکننده خدا است .‏

سوره شعراء آیه 81
‏متن آیه : ‏
‏ وَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و آن کسی است که ( چون اجلم فرا رسید ) او مرا می‌میراند و سپس ( در رستاخیز برای حساب و کتاب و جزا و سزا ) مرا زنده می‌گرداند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یُحْیِینِ‌ » : مرا زنده می‌کند . اشاره به این است که حیات‌بخش و میراننده و دوباره زنده کننده خدا است .‏

سوره شعراء آیه 82
‏متن آیه : ‏
‏ وَالَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و آن کسی است که امیدوارم در روز جزا و سزا ( که قیامت برپا است ) گناهم را بیامرزد .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَطْمَعُ » : چشم طمع می‌دوزم . امیدوارم . « خَطِیئَتِی‌ » : گناهم . لغزشم . « یَوْمَ الدِّینِ » : روز حساب و کتاب و جزا و سزا ( نگا : فاتحه‌ / 4 ) .‏

سوره شعراء آیه 83
‏متن آیه : ‏
‏ رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( ابراهیم دست دعا به درگاه خدا برداشت و گفت : ) پروردگارا ! به من کمال و معرفت مرحمت فرما ( تا در پرتو آن ، حق را حق و باطل را باطل ببینم ، و قدرت بر داوری صحیح در میان بندگانت داشته باشم ) ، و مرا ( در دنیا و آخرت ) از زمره شایستگان و بایستگان گردان .‏

‏توضیحات : ‏
‏« حُکْماً » : کمال و معرفت . شناخت عمیق همراه با قدرت داوری . کمال علم و عمل . حکمت ( نگا : شعراء / 21 ) .‏

سوره شعراء آیه 84
‏متن آیه : ‏
‏ وَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و ( با توفیق در طاعت و عبادت و اعمال نیک ) برای من ذکر خیر و نام نیک در میان آیندگان بر جای دار .‏

‏توضیحات : ‏
‏« لِسَانَ صِدْقٍ » : ذکر خیر . نام نیک ( نگا : مریم‌ / 50 ) . « الآخِرینَ » : کسانی که بعدها می‌آیند و در زمین زندگی می‌کنند . آیندگان جهان .‏

سوره شعراء آیه 85
‏متن آیه : ‏
‏ وَاجْعَلْنِی مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و مرا از زمره کسانی ساز که بهشت پرنعمت را فراچنگ می‌آورند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَرَثَةِ جَنَّةِ » : وارثان بهشت . مراد کسانی است که در پرتو ایمان به الله و پرستش خدا بهشت را به دست می‌آورند ( نگا : اعراف‌ / 43 ) . « جَنَّةِ النَّعِیمِ » : ( نگا : مائده‌ / 65 ، یونس‌ / 9 ، حجّ‌ / 56 ) .‏

سوره شعراء آیه 86
‏متن آیه : ‏
‏ وَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کَانَ مِنَ الضَّالِّینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و پدرم را ( با رهنمود به ایمان و توفیق در طاعت و عبادت ، مورد مرحمت و مشمول مغفرت گردان ، و بدین وسیله او را ) که از گمراهان است بیامرز .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِغْفِرْ . . . » : طلب آمرزش ابراهیم برای پدرش آزر ، پیش از فوت آزر است ، و ابراهیم وقت جدا شدن از او بدو وعده داده بود که برای وی طلب آمرزش کند . امّا چون دید که او با کفر از جهان رفت ، از او بیزاری جست و طلب آمرزش را قطع کرد ( نگا : توبه‌ / 114 ) .‏

سوره شعراء آیه 87
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و مرا خوار و رسوا مدار در روزی که ( مردمان برای حساب و کتاب و سزا و جزا ، زنده و ) برانگیخته می‌شوند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یُبْعَثُونَ » : ( نگا : اعراف‌ / 14 ، حجر / 36 ، مؤمنون‌ / 100 ) .‏

سوره شعراء آیه 88
‏متن آیه : ‏
‏ یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن روزی که اموال ، ( یعنی نیروی مادی ) ، و اولاد ، ( یعنی نیروی انسانی ، به کسی ) سودی نمی‌رساند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَوْمَ » : ظرف و مراد قیامت است .‏

سوره شعراء آیه 89
‏متن آیه : ‏
‏ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بلکه تنها کسی ( نجات پیدا می‌کند و از اموالی که در راه آفریدگار صرف ، و از اولادی که در مسیر پروردگار رهنمود کرده باشد ، سود می‌برد ) که با دل سالم ( از بیماری کفر و نفاق و ریا ) به پیشگاه خدا آمده باشد .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِلاّ مَنْ . . . » : مگر کسی که . لیکن کسی که . واژه ( مَنْ ) می‌تواند مرفوع و بدل از فاعل ( یَنفَعُ ) و مضافی پیش از آن مقدّر باشد که تقدیر چنین خواهد بود : لا یَنفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلاّ مالُ و بَنُو مَنْ أَتَی اللهَ بَقَلْبٍ سَلیمٍ . و یا این که واژه ( مَنْ ) منصوب و مفعول بوده و در اصل بدل از مفعول محذوف باشد که تقدیر چنین خواهد بود : یَوْمَ لاْ یَنفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ أَحَدَاً إَلاّ مَنْ أَتَی اللهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ . در هر صورت اموال و اولادی به انسان سود می‌رسانند که تبدیل به باقیات صالحات شده باشند . « قَلْبٍ سَلیمٍ » : دل سالم از بیماری کفر و نفاق و ریا ( نگا : اعراف‌ / 147 ، احزاب‌ / 19 ، بقره‌ / 264 ) .‏

سوره شعراء آیه 90
‏متن آیه : ‏
‏ وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏در آن هنگام بهشت برای پرهیزگاران نزدیک گردانده می‌شود ( و آنان که از کفر و معاصی رویگردان ، و به ایمان و طاعت در جهان روی آورده بودند ، به سوی آن می‌روند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أُزْلِفَتْ » : نزدیک گردانده شد .‏

سوره شعراء آیه 91
‏متن آیه : ‏
‏ وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و دوزخ برای گمراهان آشکار گردانده می‌شود .‏

‏توضیحات : ‏
‏« بُرِّزَتْ » : نموده شد . آشکار گردید . « الْغَاوِینَ » : گمراهان .‏

سوره شعراء آیه 92
‏متن آیه : ‏
‏ وَقِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و بدیشان گفته می‌شود : کجا هستند معبودهائی که پیوسته آنها را عبادت می‌کردید ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا » : چیزهائی که . مراد معبودهای دروغین است .‏

سوره شعراء آیه 93
‏متن آیه : ‏
‏ مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ یَنصُرُونَکُمْ أَوْ یَنتَصِرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( معبودهای ) غیر از خدا . آیا آنها ( در برابر این شدائد و سختیهائی که اکنون با آن روبرو هستید و هستند ) شما را کمک می‌کنند یا خویشتن را یاری می‌دهند ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَنتَصِرُونَ » : باز می‌دارند . خویشتن را به دور می‌دارند . انتصار به معنی یاری دادن خود یا کمک خواستن و یا دفع بلا از خویشتن است ( نگا : کهف‌ / 43 ، قصص‌ / 81 ، قمر / 10 ، رحمن‌ / 35 ) .‏

سوره شعراء آیه 94
‏متن آیه : ‏
‏ فَکُبْکِبُوا فِیهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پس از آن ، آنان ( که پرستش شوندگان گمراهساز ) همراه گمراهان ( که پرستش کنندگان ایشان بودند ) پیاپی به دوزخ سرنگون افکنده می‌شوند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کُبْکِبُوا » : سرنگون و پیاپی فرو افکنده می‌شوند .‏

سوره شعراء آیه 95
‏متن آیه : ‏
‏ وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و جملگی لشکریان اهریمن ( نیز همراه آن دو گروه به دوزخ سرنگون می‌گردند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« جُنُودُ إِبْلِیسَ » : لشکریان و یاوران ابلیس . مراد پیروان ابلیس ، یعنی جنایتکاران و معصیت پیشگان سراسر تاریخ است ( نگا : اعراف‌ / 18 ، حجر / 43 ) .‏

سوره شعراء آیه 96
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا وَهُمْ فِیهَا یَخْتَصِمُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آنان ( که معبودهای دروغین را پرستیده‌اند ) در آنجا به کشمکش ( با معبودهای خود ) می‌پردازند و می‌گویند :‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَ هُمْ فِیهَا یَخْتَصِمُونَ » : جمله حالیّه است .‏

سوره شعراء آیه 97
‏متن آیه : ‏
‏ تَاللَّهِ إِن کُنَّا لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏به خدا سوگند ما در گمراهی آشکاری بوده‌ایم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِن کُنَّا » : واژه ( إِنْ ) مخفّف از مثقّله و در اصل چنین است : إِنَّا کُنَّا .‏

سوره شعراء آیه 98
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ نُسَوِّیکُم بِرَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن زمان که ما شما ( معبودان دروغین ) را با پروردگار جهانیان ( در عبادت و طاعت ) برابر می‌دانستیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِذْ » : زمانی که . ظرف زمان گمراهی است . یا ( إِذْ ) تعلیلیّه است ( نگا : زخرف‌ / 39 ) .‏

سوره شعراء آیه 99
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و ما را جز بزهکاران ( شیاطین نام ) گمراه نکرده است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمُجْرِمُونَ » : مراد شیطان و یاوران او ، یا رؤساء و کبراء ایشان است ( نگا : احزاب‌ / 67 ) .‏

سوره شعراء آیه 100
‏متن آیه : ‏
‏ فَمَا لَنَا مِن شَافِعِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( ای وای بر ما ! امروز ) ما اصلاً شفاعت کنندگانی نداریم ( که ما را برهانند ! ما که معتقد به میانجیگری میانجیگران برای نجات خود بودیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مِن شَافِعِینَ » : واژه ( مِنْ ) بیانگر عمومیّت نفی چیزی است که پس از آن قرار دارد ( نگا : تفسیر المصحف المفسّر ) .‏

سوره شعراء آیه 101
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( همچنین ، امروز ) دوست صمیمی و دلسوزی هم نداریم ( تا دست کم گریه‌ای برای ما سر دهد ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« حَمیمٍ » : گرم . مراد صمیمی و دلسوز است .‏

سوره شعراء آیه 102
‏متن آیه : ‏
‏ فَلَوْ أَنَّ لَنَا کَرَّةً فَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏کاش ! ( به جهان ) برگشتی داشتیم تا از زمره مؤمنان می‌شدیم ( و در پرتو ایمان درست و اعمال شایسته ، از عذاب دوزخ نجات می‌یافتیم و به بهشت در می‌آمدیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« لَوْ » : واژه ( لَوْ ) در اینجا در معنی ( لَیْتَ ) و برای تمنّی است . « کَرَّةً » : رجعت . برگشت . مراد برگشت به جهان است ( نگا : مؤمنون‌ / 99 و 100 ) .‏

سوره شعراء آیه 103
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان در این ( سرگذشت ابراهیم ) پند و عبرتی ( برای عاقلان قوم تو و سایر فرزانگان ) است ، ولی ( جای تعجّب است ) بیشتر آنان ایمان نداشته ( و ایمان نمی‌آورند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : پند و اندرز . درس عبرت .‏

سوره شعراء آیه 104
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قطعاً پروردگارت ( بر انتقام از بی‌دینان ) توانا و ( نسبت به مؤمنان ) مهربان است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَ إِنَّ رَبَّکَ . . . » : تکرار این نوع جمله‌ها دلداری مؤثّری است برای پیغمبر و مؤمنان اندک صدر اسلام ، و برای اقلیت مؤمنان در برابر اکثریّت گمراهان در هر عصر و زمان .‏

سوره شعراء آیه 105
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( ماجرای آموزنده دیگری مربوط به قوم نوح است ) . قوم نوح پیغمبران را تکذیب کردند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کَذَّبَتْ . . . » : قوم نوح با تکذیب نوح ، همه پیغمبران را نیز تکذیب کرده‌اند ، چرا که تکذیب پیغمبری ، تکذیب همه پیغمبران بشمار است‌ ؛ شاید هم قوم نوح ، منکر همه پیغمبران و به طور کلّی همه ادیان آسمانی بوده‌اند ( نگا : فرقان‌ / 37 ) . تأنیث فعل ( کَذَّبَتْ ) به خاطر این است که واژه ( قوم ) به صورت مذکّر و مؤنّث به کار می‌رود ، و به طور کلّی هر اسم جمعی فعل آن می‌تواند به صورت مذکّر و مؤنّث ذکر شود .‏

سوره شعراء آیه 106
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏زمانی که هم‌نژادشان نوح بدیشان گفت : هان ! پرهیزگاری کنید !‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَخُوهُمْ » : برادرشان . مراد همنژادشان است ، همان گونه که می‌گویند : أَخُوالْعَرَب . أَخُوتَمیم . « أَلا تَتَّقُونَ » : آیا پرهیزگاری نمی‌کنید ؟ هان ! پرهیزگاری کنید .‏

سوره شعراء آیه 107
‏متن آیه : ‏
‏ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قطعاً من برای شما پیغمبر امینی هستم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَمینٌ » : امین در ادای رسالت آسمانی . مشهور به امانت در میان مردم .‏

سوره شعراء آیه 108
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِتَّقُوااللهَ » : از عذاب خدا خویشتن را در امان دارید . از خدا بترسید .‏

سوره شعراء آیه 109
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من در مقابل این دعوت هیچ مزدی از شما نمی‌خواهم . مزد من جز بر پروردگار جهانیان نیست .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَلَیْهِ » : در برابر دعوت و تبلیغ اوامر و نواهی . « إِنْ » : حرف نفی است .‏

سوره شعراء آیه 110
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پس از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَطیعُونِ » : از من اطاعت کنید . مراد پذیرش دستور آسمانی است .‏

سوره شعراء آیه 111
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَکَ وَاتَّبَعَکَ الْأَرْذَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفتند : آیا ما ( اشراف و نجباء ) به شما ایمان بیاوریم ، در حالی که پست‌ترین و بی‌ارزش‌ترین افراد از تو پیروی کرده‌اند ؟ ! ( چگونه انتظار داری افراد ثروتمند و والامقام ، با مشتی بی‌سر و پا و گمنام ، همراه و همنشین شوند ؟ ! ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَاتَّبَعَکَ » : حرف ( و ) حالیّه است . « الأرْذَلُونَ » : پست‌ترین مردم . مراد افراد بی‌چیز و بی‌مقام است ( نگا : هود / 27 ) .‏

سوره شعراء آیه 112
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( نوح ) گفت : ( وظیفه من دعوت همگان به سوی حق و اصلاح جامعه است ) من چه می‌دانم آنان چه کاری داشته‌اند ؟ ( و گذشته ایشان چه بوده است‌ ؟ مهم امروز است که دعوت مرا پذیرفته و در مقام خودسازی برآمده‌اند و در راه حق گام نهاده‌اند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا عِلْمی‌ » : من چه می‌دانم . من نمی‌دانم . واژه ( ما ) می‌تواند اسم استفهام یا حرف نفی باشد .‏

سوره شعراء آیه 113
‏متن آیه : ‏
‏ إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّی لَوْ تَشْعُرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏حساب ( اعمال و جزای کار ) ایشان جز بر عهده پروردگارم نیست ، اگر شما فهمیده و باشعور باشید ( می‌دانستید که کار خوب و بد گذشته ایشان از دید خدا پنهان نبوده است و سر و کارشان با خدا است نه با من ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنْ » : حرف نفی است .‏

سوره شعراء آیه 114
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من هرگز مؤمنان را ( از پیش خود ) نمی‌رانم ( تا دل شما را به دست آرم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« طَارِد » : طرد کننده . دور کننده .‏

سوره شعراء آیه 115
‏متن آیه : ‏
‏ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من بیم دهنده آشکاری بیش نیستم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنْ أَنَا . . . » : حرف ( إِنْ ) نافیه است . « مُبینٌ » : واضح و آشکار .‏

سوره شعراء آیه 116
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفتند : ای نوح ! اگر ( بدین رفتار و گفتار خود ) پایان ندهی ، قطعاً جزو سنگساران خواهی شد ( و بر سر تو همان خواهد آمد که بر سر سایر مخالفان ما آمده است ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمَرْجُومِینَ » : افراد سنگباران شده . سنگساران .‏

سوره شعراء آیه 117
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی کَذَّبُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( نوح به پیشگاه خدا عرض کرد و ) گفت : پروردگارا ! قوم من ، مرا دروغگو نامیدند ( و دعوتم را نپذیرفتند ) !‏

‏توضیحات : ‏
‏« قالَ : رَبِّ . . . » : این آیه مقدّمه تقاضای مطالب آیه بعدی است .‏

سوره شعراء آیه 118
‏متن آیه : ‏
‏ فَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( اکنون که هیچ راهی برای هدایت این ستمگران باقی نمانده است و تمام تلاش و توانم بیفایده بوده است ) میان من و اینان خودت داوری کن ( و کافران و مشرکان را نابود فرما ) و من و مؤمنانی را که با من هستند ( از دست شکنجه و آزارشان ) نجات بده .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِفْتَحْ » : داوری کن ( نگا : اعراف‌ / 89 ) . جدائی بیفکن . مراد قضاوت در میان اهل توحید و سایر کافران و مشرکان است ، و حق و سزای هر گروهی را دادن و به مکافات یا مجازات رساندن است .‏

سوره شعراء آیه 119
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَنجَیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ما او و کسانی را که با او بودند ، در کشتی پر ( از انسانها و حیوانهای گوناگون و خوراک و نیازمندیهای آنان و اینان ) نجات دادیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَن مَّعَهُ » : کسانی که با او بودند . مراد پیروان ایماندار است . « الْفُلْک‌ » : ( نگا : بقره‌ / 164 ) . « الْمَشْحُونَ » : پر . لبریز . کشتی نوح انباشته از مردمان و حیوانات و پرندگان و خوراک و مایحتاج آنها بود ( نگا : هود / 40 ) .‏

سوره شعراء آیه 120
‏متن آیه : ‏
‏ ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏سپس بقیّه را غرق کردیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« بَعْدُ » : بعد از نجات نوح و مؤمنان .‏

سوره شعراء آیه 121
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان در این ( سرگذشت نوح و سرنوشت مؤمنان و کافران ) عبرت سترگ و دلیل بزرگی ( بر قدرت خدا و صدق پیغمبران ) است ، و بیشتر مردمان ( با وجود شنیدن داستان عبرت‌انگیزِ راه یافتگان و گمراهان و سرانجام کار ایشان ) ایمان نمی‌آورند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : عبرت ( نگا : فرقان‌ / 37 ) . دلیل . « مَا کَانَ أَکْثَرُهُم بِمُؤْمِنِینَ » : اغلب مردمان آن روزی به نوح ایمان نیاوردند و غرق شدند . بیشتر کسانی که قرآن را می‌شنوند و از این سرنوشت اطّلاع حاصل می‌کنند ، ایمان نمی‌آورند ( نگا : هود / 17 ، غافر / 59 ، روم‌ / 42 ، شعراء / 158 و 190 ) .‏

سوره شعراء آیه 122
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏مسلّماً پروردگار تو چیره و توانا ( بر انتقام از ستمکاران ) و مهربان ( در حق پرهیزگاران ) است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْعَزِیز » : چیره . شکست‌ناپذیر .‏

سوره شعراء آیه 123
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قوم عاد پیغمبران ( خدا ) را تکذیب کردند ( و دروغگو نامیدند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 124
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بدان گاه که برادرشان هود بدیشان گفت : هان ! تقوا پیشه کنید ( و پرهیزگار باشید ، و از عذاب خدا بپرهیزید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَلا تَتَّقُونَ » : هان ! پرهیزگار باشید . آیا تقوا پیشه نمی‌کنید ؟‏

سوره شعراء آیه 125
‏متن آیه : ‏
‏ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من پیغمبر امینی برای شما هستم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« رَسُولٌ أَمِینٌ » : ( نگا : شعراء / 107 ) .‏

سوره شعراء آیه 126
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 127
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من هیچ اجر و پاداشی در برابر این دعوت از شما نمی‌طلبم . اجر و پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نمی‌باشد .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَلَیْهِ » : ( نگا : شعراء / 109 ) .‏

سوره شعراء آیه 128
‏متن آیه : ‏
‏ أَتَبْنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا شما بالای هر بلندی و مکان مرتفعی کاخ سر به فلک کشیده‌ای می‌سازید و ( در آن ) به خوشگذرانی و کارهای بیهوده می‌پردازید ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« رِیعٍ » : مکان مرتفع . بلندی . « ءَایَةً » : نشانه . مراد کاخ بلند و سر به فلک کشیده است . « تَعْبَثُونَ » : کارهای بیهوده . و خوشگذرانی می‌کنید . جمله حال است برای ضمیر ( و ) در فعل ( تَبْنُونَ ) .‏

سوره شعراء آیه 129
‏متن آیه : ‏
‏ وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و دژها و قلعه‌هائی می‌سازید که انگار جاودانه می‌مانید ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَصَانِعَ » : دژها و کاخها . کارخانه‌ها و کارگاهها . « لَعَلَّکُمْ تَخْلُدُونَ » : انگار جاودانه می‌مانید . تا این که جاودانه بمانید . معنی آیه می‌تواند چنین هم باشد : کارخانه‌ها و کارگاهها را برای کندن کوهها و ساختن کاخها و برجها به کار می‌برید ، انگار جاودانه می‌مانید ؟‏

سوره شعراء آیه 130
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و هنگامی که مجازات می‌کنید ، از حدّ تجاوز می‌کنید و همچون ستمگران و سرکشان کیفر می‌دهید ( و در برابر کمترین جرم ، سنگین‌ترین جریمه و سزا روا می‌دارید و عدالت و ترحّمی ندارید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« بَطَشْتُمْ » : حمله‌ور شدید . یعنی سخت به دیگران و همسایگان تاخت و تاز می‌برید . در مجازات زیاده‌روی کردید و از حد فراتر رفتید ( نگا : بروج‌ / 12 ) . « جَبّارینَ » : سرکشان و ستمگران . حال است .‏

سوره شعراء آیه 131
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 132
‏متن آیه : ‏
‏ وَاتَّقُوا الَّذِی أَمَدَّکُم بِمَا تَعْلَمُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از ( خشم ) خدائی بپرهیزید که شما را با نعمتهائی که می‌دانید یاری داده است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَمَدَّکُمْ » : شما را یاری داده است ( نگا : إسراء / 6 ) .‏

سوره شعراء آیه 133
‏متن آیه : ‏
‏ أَمَدَّکُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏شمار را یاری داده است با ( اعطاء ) چهارپایان و پسران .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَمَدَّکُمْ » : این آیه ، سرآغاز برشمردن امداد خداوندی است .‏

سوره شعراء آیه 134
‏متن آیه : ‏
‏ وَجَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و با باغها و چشمه‌ها .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 135
‏متن آیه : ‏
‏ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من می‌ترسم عذاب روز بزرگ ( قیامت ) گریبانگیر شما شود .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَوْمٍ عَظیمٍ » : روز بزرگ . مراد قیامت است ( نگا : انعام‌ / 15 ، اعراف‌ / 59 ) . از آنجا که در دنیا نیز انسان به مجازات عمل بد خود ( نگا : اعراف‌ / 130 و 165 ) یا به مکافات عمل خوبه خود ( نگا : نحل‌ / 30 ) می‌رسد ، روز بزرگ می‌تواند روزهای سخت و وحشتناک دنیا نیز باشد ( نگا : شعراء / 189 ) .‏

سوره شعراء آیه 136
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا سَوَاء عَلَیْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَکُن مِّنَ الْوَاعِظِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آنان ( به هود پاسخ دادند و ) گفتند : برای ما تفاوت نمی‌کند چه ما را اندرز بدهی یا ندهی ! ( بیهوده خود را خسته مکن و ما را درد سر مده ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« قَالُوا » : قوم عاد گفتند . مراد از این سخن تحقیر و توهین است .‏

سوره شعراء آیه 137
‏متن آیه : ‏
‏ إِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏این ( چیزهائی که به هم بافته‌ای و به ما خواهی گفت ) جز شیوه و عادت پیشینیان نیست ( آنانی که در گذشته خود را پیغمبر نامیده‌اند و دروغهائی را به گذشتگان تحویل داده‌اند و ادعاهائی همچون ادّعای تو داشته‌اند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنْ » : حرف نفی است . « خُلُقُ الأوَّلِینَ » : اخلاق و عادت گذشتگان و پیشینیان . مرادشان تکذیب همه پیغمبران است ( نگا : انعام‌ / 25 ) . یا این که مراد این است اعمالی که آنان مرتکب می‌شدند ، از قبیل بت‌پرستی و ساختن قصرها و قلعه‌های سر به فلک کشیده بر نقاط مرتفع ، و خشونت در مجازات رساندن و کیفر دادن ، همان چیزهائی است که پیشینیان انجام می‌داده‌اند و مطلب قابل ایرادی نمی‌باشد .‏

سوره شعراء آیه 138
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و ما ( نه در این جهان و نه در آن جهان ) عذاب داده نمی‌شویم .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 139
‏متن آیه : ‏
‏ فَکَذَّبُوهُ فَأَهْلَکْنَاهُمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قوم عاد ، هود را دروغگو نامیدند ( و رسالتش را نپذیرفتند ) و ما هم نابودشان کردیم . در این ( سرگذشت قوم عاد ) عبرتی است ( برای کسانی که بخواهند از سرنوشت دیگران ، درسی و پندی بیاموزند ) . اکثر قوم عاد ایمان نیاوردند ( و راه کفر در پیش گرفتند و نتیجه آن را دیدند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : درس عبرت . نشانه قدرت . « مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ » : بیشتر قوم عاد ایمان نداشتند ، بیشتر مردم به این روایت ایمان ندارند .‏

سوره شعراء آیه 140
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان پروردگار تو چیره و توانا ( بر درهم شکستن جبّاران ستمکار ) و مهربان ( در حق ضعیفان دیندار ) است .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 141
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قوم ثمود پیغمبران را دروغگو نامیدند ( و از آنان فرمانبرداری نکردند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِینَ » : ( نگا : فرقان‌ / 37و38 ) .‏

سوره شعراء آیه 142
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن زمان که برادرشان صالح بدیشان گفت : آیا تقواپیشه نمی‌سازید ؟ ( و از خدا نمی‌ترسید ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَخُوهُمْ » : ( نگا : شعراء / 106 ) . « أَلا تَتَّقُونَ » : آیا تقوا پیشه نمی‌سازید ؟ هان ! تقواپیشه کنید ( نگا : شعراء / 106 ) .‏

سوره شعراء آیه 143
‏متن آیه : ‏
‏ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من بی‌گمان برایتان پیغمبر امینی هستم .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 144
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پس از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 145
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و در قبال تبلیغ دعوت اجر و پاداشی از شما درخواست نمی‌کنم . اجر و پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنْ أَجْرِیَ . . . » : ( نگا : شعراء / 109 ) .‏

سوره شعراء آیه 146
‏متن آیه : ‏
‏ أَتُتْرَکُونَ فِی مَا هَاهُنَا آمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا ( چنین تصوّر می‌کنید که جهان سرای جاودانگی است و ) شما در نهایت امن و امان در ناز و نعمت جهان رها می‌شوید ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَتُتْرَکُونَ » : آیا به ترک شما گفته می‌شود ؟ آیا رها می‌شوید ؟ استفهام انکاری و مفید نفی است . « مَا » : آنچه . مراد نعمت جهان است . « ههُنَا » : اینجا مراد این جهان است . « ءَامِنِینَ » : در امن و امان و دور از دست انتقام و مرگ و عذاب و کیفر . حال است .‏

سوره شعراء آیه 147
‏متن آیه : ‏
‏ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏در میان باغها و چشمه‌سارها ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 148
‏متن آیه : ‏
‏ وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و در میان کشتزارها ، و نخلستانهائی که میوه‌های نرم و شاداب و رسیده دارند ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« طَلْع‌ » : چوبهای شکوفه خرما که خوشه خرما در درون آن قرار دارد . در اینجا مراد نخستین میوه خرما است ( نگا : انعام‌ / 99 ، ِ / 10 ) . « هَضِیمٌ » : درهم فرو رفته و پر و تنگ یکدیگر . نرم و لطیف و شاداب و رسیده .‏

سوره شعراء آیه 149
‏متن آیه : ‏
‏ وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتاً فَارِهِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و ماهرانه در دل کوهها خانه‌هائی را بتراشید ( و بسازید و در آنها به عیش و نوش بپردازید ؟ )‏

‏توضیحات : ‏
‏« تَنْحِتُونَ » : می‌تراشید . « فَارِهِینَ » : حاذقانه و ماهرانه . سرمستانه و هواپرستانه و شادان و خندان . حال ضمیر ( و ) در فعل ( تَنْحِتُونَ ) است .‏

سوره شعراء آیه 150
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 151
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و از فرمان اسراف کنندگان فرمانبرداری مکنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَمْرَ » : فرمان . مراد دستور و فرمان سران و رهبران ستمکار و بزهکار است .‏

سوره شعراء آیه 152
‏متن آیه : ‏
‏ الَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن کسانی که در زمین تباهی می‌نمایند و اصلاح نمی‌کنند .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 153
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( قوم ثمود به صالح پاسخ دادند و ) گفتند : تو از زمره جادوشدگان و دیوانگان هستی و بس . ( این است که چنین پریشان‌گوئی و یاوه‌سرائی می‌کنی ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمُسَحَّرِینَ » : جادوشدگان . عقل از دست دادگان و دیوانگان ( نگا : اسراء / 47 ) .‏

سوره شعراء آیه 154
‏متن آیه : ‏
‏ مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآیَةٍ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏تو انسانی همچون خود ما بیش نیستی ، ( آخر چگونه گمان می‌بری که پیغمبر شده‌ای‌ ؟ ) اگر از زمره راستگویانی ، معجزه‌ای را به ما بنما .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : معجزه . نشانه .‏

سوره شعراء آیه 155
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( هنگامی که خدا شتر ماده‌ای را معجزه‌آسا برای صالح پدیدار کرد ، صالح بدیشان ) گفت : این شتری است ( که خدا آن را معجزه شما نموده است ) . یک روز سهم آب متعلّق به آن و روز جداگانه دیگری سهم آب متعلّق به شما است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« نَاقَةٌ » : ( نگا : اعراف‌ / 73 و 77 ، هود / 64 ، اسراء / 59 ، قمر / 27 ) . « شِرْبٌ » : سهم آب . نصیب و بهره‌ای از آب . این شتر ، یک شتر عادی نبوده و گویا از ویژگیهای آن یکی این بوده است که یک روز آب آبادی را به خود اختصاص می‌داد و می‌نوشید !‏

سوره شعراء آیه 156
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏کمترین آزاری به آن نرسانید که اگر چنین کنید عذاب روز بزرگ ، شما را فرو خواهد گرفت .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَوْمٍ عَظیمٍ » : روز بزرگ . مراد عذاب بزرگ است که در روز معیّن و مقدّر رخ می‌دهد . نسبت دادن عظیم به روز ، به جای نسبت آن به عذاب برای مبالغه است . چرا که عظمت روز ، به علّت عظمت بلا و مصیبت وارده است .‏

سوره شعراء آیه 157
‏متن آیه : ‏
‏ فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ولی آنان شتر را ( با تیر ) کشتند و ( عذاب خدا را در چند قدمی خود دیدند و از کرده خود ) پشیمان شدند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَقَرُوهَا » : شتر را کشتند ( نگا : اعراف‌ / 77 ، هود / 65 ) .‏

سوره شعراء آیه 158
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏عذاب ایشان را فرو گرفت ( و پشیمانی بدیشان سودی نبخشید ) . مسلّماً در این ( سرگذشتِ پایمردی پیغمبران و مؤمنان ، و سرنوشت کافران و ظالمان ) درس عبرتی ( برای مردمان ، و همچنین نشانه‌ای از قدرت خداوند جهان در یاری دینداران و نابودی بی‌دینان و گردنکشان تاریخ ) است . و اکثر ( قوم ثمود هم ایمان نیاوردند و همچون قوم عاد ) ایشان ( نیز از زمره ) مؤمنان نشدند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنَّ فِی ذلِکَ . . . » : ( نگا : شعراء / 139 ) .‏

سوره شعراء آیه 159
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان پروردگار تو چیره ( بر گردنکشان و ) مهربان ( در حق مؤمنان ) است .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 160
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قوم لوط پیغمبران را دروغگو نامیدند ( و از ایشان پیروی نکردند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 161
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن زمان که برادرشان لوط بدیشان گفت : هان ! پرهیزگاری کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَلا تَتَّقُونَ » : ( نگا : شعراء / 106 ) .‏

سوره شعراء آیه 162
‏متن آیه : ‏
‏ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان من پیغمبر امینی برای شما هستم .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 163
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 164
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏در برابر این ( دعوت آسمانی ) مزدی از شما نمی‌خواهم . اجر و پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنْ أَجْرِیَ . . . » : ( نگا : شعراء / 109 ) .‏

سوره شعراء آیه 165
‏متن آیه : ‏
‏ أَتَأْتُونَ الذُّکْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا در میان جهانیان ، به سراغ جنس ذکور می‌روید ( و با ایشان به جای زنان آمیزش می‌نمائید ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الذُّکْرَانَ » : جمع ذَکَر ، نرها ، مراد مردان است ( نگا : شوری‌ / 50 ) . « مِنَ الْعَالَمِینَ » : در میان زنان و مردان ، به سراغ مردان می‌روید و همجنسگرائی می‌کنید . در میان مردمان جهان ، تنها شما این انحراف را پیش گرفته و به چنین کار پست و ننگینی آلوده‌اید .‏

سوره شعراء آیه 166
‏متن آیه : ‏
‏ وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ أَزْوَاجِکُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و همسرانی را که پروردگارتان برایتان آفریده است رها می‌سازید . بلکه اصلاً شما قومی هستید که ( با ارتکاب همه معاصی ، در ظلم به خود و جامعه ) از حدّ می‌گذرید ( و مرزی میان خوب و بد به رسمیّت نمی‌شناسید ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« تَذَرُونَ » : رها می‌سازید . ترک می‌کنید ( نگا : بقره‌ / 278 ) . « عَادُونَ » : متجاوزین . از حدود و مقرّرات خدا درگذرندگان ( نگا : بقره‌ / 173 و 190 ) .‏

سوره شعراء آیه 167
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا لُوطُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفتند : ای لوط ! اگر ( از این سخنان ) دست نکشی ، از زمره تبعید شدگان ( از شهر و دیار ما ) خواهی بود .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمُخْرَجِینَ » : اخراج شدگان . تبعید شدگان .‏

سوره شعراء آیه 168
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ إِنِّی لِعَمَلِکُم مِّنَ الْقَالِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( لوط بدیشان پاسخ داد و ) گفت : من از کار شما نفرت دارم ( و زشت و ناپسندش می‌دانم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْقَالِینَ » : جمع قالی ، دشمن دارندگان . بیزاران ، کینه به دل دارندگان .‏

سوره شعراء آیه 169
‏متن آیه : ‏
‏ رَبِّ نَجِّنِی وَأَهْلِی مِمَّا یَعْمَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پروردگارا ! مرا و اهل و عیال و پیروان مرا از ( عذابی که سزاوار ) کارهای ایشان ( است ) به دور و محفوظ دار !‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَهْلِی‌ » : مراد از اهل ، افراد مؤمن خانواده و همه پیروان است . « مِمَّا یَعْمَلُونَ » : از آنچه انجام می‌دهند . مراد نجات از بلا و عذاب درهم کوبنده‌ای است که زشتکاریها و گناهان ایشان به دنبال دارد .‏

سوره شعراء آیه 170
‏متن آیه : ‏
‏ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ما او را و جملگی خاندان و پیروان او را ( از عذاب و بلای نابودکننده ناشی از کردار بزهکاران ) رهائی بخشیدیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَجْمَعِین » : جملگی . تأکید است .‏

سوره شعراء آیه 171
‏متن آیه : ‏
‏ إِلَّا عَجُوزاً فِی الْغَابِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏مگر پیرزنی را که ( همسر او بود ، و به سبب همکاری با بزهکاران ) از هلاک شدگان گردید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَجُوزاً » : پیرزنی . مراد همسر لوط است ( نگا : تحریم‌ / 10 ) . « الْغَابِرِینَ » : هالکین . نابود شوندگان ( نگا : اعراف‌ / 83 ) . باقیماندگان . « فِی الْغَابِرِینَ » : از زمره هلاک شوندگان . از جمله باقیماندگان در عذاب به همراه کافران و فاجران .‏

سوره شعراء آیه 172
‏متن آیه : ‏
‏ ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏سپس ما دیگران را نابود کردیم ( و جملگی اهل شهر را با شهر زیر و رو نموده و درهم کوبیدیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الآخَرِینَ » : دیگران . مراد ساکنان شهر است که لوط و مؤمنان از میانشان گریخته و به بیرون شهر رفته بودند .‏

سوره شعراء آیه 173
‏متن آیه : ‏
‏ وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَراً فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و بر سرشان باران ( سنگ ) را باراندیم امّا چه باران بدی که این گروه تهدید شدگان را فرو گرفت ! ( بارانی که سخت شهر و دیارشان را ویران و نابود کرد ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَمْطَرْنَا » : باراندیم . مراد سنگباران است ( نگا : هود / 82 ) . « الْمُنذَرِینَ » : بیم داده شدگان . تهدید شدگان . مراد قوم لوط است که توسّط لوط تهدید به عذاب الهی شده بودند .‏

سوره شعراء آیه 174
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏در این ( ماجرای قوم لوط ) درس عبرتی ( برای هوشیاران ) است ، و بیشتر آن قوم ایمان نیاوردند ( و سزای خود را دیدند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 175
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قطعاً پروردگار تو چیره ( بر نابودی بزهکاران و جبّاران تاریخ ) و مهربان ( در حق مؤمنان ) است .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 176
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ الْمُرْسَلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ساکنان اَیْکَه پیغمبران را دروغگو نامیدند ( و از ایشان پیروی نکردند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَصْحَابُ الأیْکَةِ » : ( نگا : حجر / 78 ) .‏

سوره شعراء آیه 177
‏متن آیه : ‏
‏ إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏هنگامی که شعیب بدیشان گفت : هان ! پرهیزگاری کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَلا تَتَّقُونَ » : ( نگا : شعراء / 106 ) .‏

سوره شعراء آیه 178
‏متن آیه : ‏
‏ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ‏

‏ترجمه : ‏
‏مسلّماً من برای شما پیغمبر امینی هستم .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 179
‏متن آیه : ‏
‏ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏از خدا بترسید و از من پیروی کنید .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 180
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏من در برابر دعوت خود هیچ گونه پاداشی از شما نمی‌خواهم و پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 181
‏متن آیه : ‏
‏ أَوْفُوا الْکَیْلَ وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏پیمانه را به تمام و کمال بپردازید ، و از زمره کم‌دهندگان ( جنس به مردم و کاهندگان اموال ایشان ) نباشید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَوْفُوا الْکَیْلَ » : ( نگا : انعام‌ / 152 ) . « الْمُخْسِرِینَ » : کم دهندگان ، کاهندگان ( نگا : الرحمن‌ / 9 ، مطفّفین‌ / 3 ) .‏

سوره شعراء آیه 182
‏متن آیه : ‏
‏ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و با ترازوی درست ( اشیاء و اجناس را ) بکشید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« زِنُوا » : وزن کنید . بکشید . « الْقِسْطَاسِ » : ترازو . « الْمُسْتَقِیمِ » : صحیح و درست .‏

سوره شعراء آیه 183
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و اشیاء مردم را نکاهید ( و حقوق ایشان را ضایع نکنید ) و در زمین تباهی نورزید .‏

‏توضیحات : ‏
‏« لا تَبْخَسُوا » : نکاهید ( نگا : اعراف‌ / 85 ، هود / 85 ) . « لا تَعْثَوْا » فساد نکنید ( نگا : بقره‌ / 60 ) .‏

سوره شعراء آیه 184
‏متن آیه : ‏
‏ وَاتَّقُوا الَّذِی خَلَقَکُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و بپرهیزید از ( عذاب ) کسی که شما و نسلهای گذشته را آفریده است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْجِبِلَّةَ » : جماعت و گروه . مراد دسته‌ها و نسلهای قوی و مقتدر است ( نگا : یس‌ / 62 ) .‏

سوره شعراء آیه 185
‏متن آیه : ‏
‏ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏گفتند : تو قطعاً از جمله جادوشدگان و دیوانگانی .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْمُسَحَّرِینَ » : ( نگا : شعراء / 153 ) .‏

سوره شعراء آیه 186
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّکَ لَمِنَ الْکَاذِبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏تو انسانی جز ما نیستی و ما مسلّماً تو را از زمره دروغگویان می‌دانیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنْ » : حتماً . مسلّماً . مخفّف از مثقّله است . بعضی هم حرف ( إِنْ ) را نافیه و لام ( لَمِن ) را به معنی ( إِلاّ ) می‌دانند .‏

سوره شعراء آیه 187
‏متن آیه : ‏
‏ فَأَسْقِطْ عَلَیْنَا کِسَفاً مِّنَ السَّمَاءِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏اگر راست می‌گوئی ( که پیغمبری ) تکّه‌هائی از آسمان بر سر ما فرو ریز .‏

‏توضیحات : ‏
‏« کِسَفاً » : جمع کِسْفَة ، قطعات . تکّه‌ها ( نگا : اسراء / 92 ) .‏

سوره شعراء آیه 188
‏متن آیه : ‏
‏ قَالَ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( شعیب بدیشان ) گفت : پروردگار من آگاه‌تر ( از هر کسی ) از کارهائی است که شما می‌کنید ( و معاصی و گناهانی که می‌ورزید . مطمئنّاً عذاب درخور گناهتان را در وقت مقدّر به شما می‌رساند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« رَبِّی أَعْلَمُ . . . » : این سخن بر نهایت تفویض و توکّل شعیب ، و غایت تهدید ایشان دلالت دارد .‏

سوره شعراء آیه 189
‏متن آیه : ‏
‏ فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ کَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏او را تکذیب کردند و در نتیجه عذاب روزِ ابر ایشان را فرو گرفت ( و آتش سوزان آنان را سوزاند ) . واقعاً عذاب روز بزرگی بود .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الظُّلَّةِ » : ابر سایه‌گستر ( نگا : اعراف‌ / 171 ) . گویا از شدّت گرما به زیر ابر بزرگی پناهنده شده بودند و ابر بر آنان باران آتش باراند و ایشان را به بدترین وجه سوزاند . « عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ » : ( نگا : شعراء / 135 و 156 ) .‏

سوره شعراء آیه 190
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏همانا در این ( سرگذشت نیز ) درس عبرتی است ( برای عاقلان ) و بیشتر ایشان ( هم ) ایمان نیاوردند ( و جزای خود را دیدند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 191
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بی‌گمان پروردگارت چیره و مهربان است .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 192
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّهُ لَتَنزِیلُ رَبِّ الْعَالَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏این ( قرآن ) فرو فرستاده پروردگار جهانیان است ( و همه سرگذشتهای مذکور در آن راست ، و احکام آن تا روز قیامت برجا و واجب‌الاجرا است ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنَّهُ » : همانا قرآن . « تَنزِیلُ » : مصدر است و به معنی اسم مفعول است ، یعنی مُنَزَّل و فرو فرستاده ( نگا : انعام‌ / 114 ) .‏

سوره شعراء آیه 193
‏متن آیه : ‏
‏ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏جبرئیل آن را فرو آورده است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الرُّوحُ الأمِینُ » : لقب جبریل ( ع ) است .‏

سوره شعراء آیه 194
‏متن آیه : ‏
‏ عَلَى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنذِرِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بر قلب تو ، تا از زمره بیم دهندگان باشی .‏

‏توضیحات : ‏
‏« قَلْب‌ » : مراد روح پیغمبر است که پایگاه نزول معجزه بزرگ و جاویدان قرآن است .‏

سوره شعراء آیه 195
‏متن آیه : ‏
‏ بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِینٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏با زبان عربی روشن و آشکاری است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« بِلِسَانٍ » : جار و مجرور متعلّق به فعل ( نَزَل ) است . « مُبِینٍ » : واضح و روشن ( نگا : یوسف‌ / 1 ) .‏

سوره شعراء آیه 196
‏متن آیه : ‏
‏ وَإِنَّهُ لَفِی زُبُرِ الْأَوَّلِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( وصف ) این قرآن در کتابهای پیشینیان ( از قبیل تورات و انجیل ) موجود است .‏

‏توضیحات : ‏
‏« زُبُر » : جمع زَبُور . کتابها ( نگا : آل‌عمران‌ / 184 ، نحل‌ / 44 ) . « إِنَّهُ لَفِی زُبُرِ الأوَّلِینَ » : بیشتر فضائل و عقائد و مواعظ و قصص قرآن و صفات پیغمبر ، در کتابهای پیغمبران پیشین موجود بوده است ( نگا : بقره‌ / 89 ، طه‌ / 133 ، اعلی‌ / 18 و 19 ) . این فرموده ، به اعتبار اغلب است .‏

سوره شعراء آیه 197
‏متن آیه : ‏
‏ أَوَلَمْ یَکُن لَّهُمْ آیَةً أَن یَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِی إِسْرَائِیلَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا همین نشانه برای ( ایمان آوردن ) ایشان کافی نیست که علمای بنی‌اسرائیل ( به خوبی ) از آن آگاهند ؟ !‏

‏توضیحات : ‏
‏« ءَایَةً » : نشانه . دلیل و برهان بر صدق رسول . « أَن یَعْلَمَهُ . . . » : مراد علم و آگاهی بنی‌اسرائیل از دلائل حقّانیّت قرآن و صدق دعوت است ( نگا : بقره‌ / 146 ، رعد / 43 ) .‏

سوره شعراء آیه 198
‏متن آیه : ‏
‏ وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏اگر قرآن را بر یکی از غیر عربها نازل می‌کردیم .‏

‏توضیحات : ‏
‏« بَعْضِ » : یکی . فردی . « الأعْجَمِینَ » : غیر عربها . مفرد آن أَعْجَم ، یعنی کسی که سخنش برای عربها نامفهوم باشد . عربها به غیر عربها ، عجم می‌گویند .‏

سوره شعراء آیه 199
‏متن آیه : ‏
‏ فَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا کَانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و او قرآن را برای آنان می‌خواند ( به گونه کاملاً رسا و گویا و صحیح و زیبا ) به آن ایمان نمی‌آوردند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا کَانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ » : مراد این است که قرآن چه رسد به این که توسّط پیغمبری از خودشان آمده است ، اگر توسّط فردی غیر عرب هم به دستشان می‌رسید و اعجاز آن را بیش از پیش هم می‌دیدند و به فرض می‌دانستند که چنین کلامی ساخته چنین فردی نمی‌تواند باشد ، باز هم ایمان نمی‌آوردند .‏

سوره شعراء آیه 200
‏متن آیه : ‏
‏ کَذَلِکَ سَلَکْنَاهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ما این گونه قرآن را ( با بیانی گویا و رسا ، و به شیوه ساده و آسان ، توسّط فردی از خودشان ) به دلهای بزهکاران وارد می‌گردانیم ( و فصاحت و بلاغت و اعجاز آن را بدیشان می‌فهمانیم . امّا . . . ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« سَلَکْنَاهُ » : آن را داخل و وارد می‌گردانیم ( نگا : حجر / 12 ) .‏

سوره شعراء آیه 201
‏متن آیه : ‏
‏ لَا یُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى یَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( امّا ایشان ، به سبب دلهای بیماری که دارند ) بدان ایمان نمی‌آورند ، تا عذاب دردناک را ( و مجازات شدیدی را که بدان بیم داده شده بودند ) می‌بینند . ( امّا چه فایده که دیگر ایمان ایشان پذیرفته و سودمند نیست ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الْعَذَاب‌ » : مراد عقاب و عذابی است که از آن بیم داده شده‌اند .‏

سوره شعراء آیه 202
‏متن آیه : ‏
‏ فَیَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏عذاب ، ناگهانی گریبانگیر ایشان می‌گردد . به گونه‌ای که نمی‌فهمند ( چگونه و از کجا سر رسیده است ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« بَغْتَةً » : ناگهانی . « وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ » : به گونه‌ای که از آمدن آن خبردار و آگاه نمی‌شوند و غافلگیر می‌گردند .‏

سوره شعراء آیه 203
‏متن آیه : ‏
‏ فَیَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( و به هنگام نزول عذاب فریاد برمی‌آورند ) و می‌گویند : آیا به ما مهلتی و فرصتی داده می‌شود ؟ ! ( آخر اکنون همه چیز را می‌دانیم و سخت پشیمانیم و گوش بفرمانیم ! مگر چنین چیزی ممکن است‌ ؟ ! ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مُنظَرُونَ » : مهلت داده شدگان ( نگا : اعراف‌ / 15 ، حجر / 8 و 37 ) . « هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ » : این جمله می‌تواند بیانگر قطع امید و اظهار تأسّف ایشان باشد ، و یا این که بیانگر درخواست بی‌پاسخ آنان بشمار آید .‏

سوره شعراء آیه 204
‏متن آیه : ‏
‏ أَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا درخواست سرعت گرفتن و جلو افتادن ( نزول ) عذاب ما را داشتند ؟ !‏

‏توضیحات : ‏
‏« یَسْتَعْجِلُونَ » : درخواست جلو انداختن دارند . درخواست می‌نمایند عذاب پیش از زمان خود فرا رسد . اشاره به این است که کافران بارها تمسخرکنان به پیغمبران می‌گفتند : هر چه زودتر خدا عذابی را که ما را از آن می‌ترسانید به ما برساند ( نگا : اعراف‌ / 70 و 77 ، انفال‌ / 32 ، هود / 32 ، عنکبوت‌ / 29 ، احقاف‌ / 22 ) .‏

سوره شعراء آیه 205
‏متن آیه : ‏
‏ أَفَرَأَیْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بگو ببینم ، اگر ما سالهای دیگری ایشان را ( از این زندگی دنیا ) بهره‌مند سازیم ( و با خوشی و خرّمی مدّت دیگری را بسر ببرند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« اَفَرَأَیْتَ » : به من بگو . بیان کن ( نگا : مریم‌ / 77 ، فرقان‌ / 43 ) . « سِنِینَ » : سالها .‏

سوره شعراء آیه 206
‏متن آیه : ‏
‏ ثُمَّ جَاءهُم مَّا کَانُوا یُوعَدُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏سپس عذابی که به آنان وعده داده می‌شود ، دامنگیرشان گردد .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا » : فاعل فعل ( جَآءَ ) است .‏

سوره شعراء آیه 207
‏متن آیه : ‏
‏ مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُوا یُمَتَّعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏این تمتّع و بهره‌گیری از دنیا ، برای آنان چه سودی خواهد داشت‌ ؟‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا » : واژه نخستین استفهامیّه ، و واژه دوم موصوله یا مصدریّه است .‏

سوره شعراء آیه 208
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏ما اهل هیچ شهر و دیاری را هلاک نکرده‌ایم ، مگر این که بیم دهندگانی ( از پیغمبران ) داشته‌اند ( و قبلاً به میان ایشان رفته‌اند و به اندرز و رهنمودشان برخاسته‌اند و آنان را به اوامر و نواهی خدا آشنا ساخته‌اند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« قَرْیَةٍ » : شهر و دیار . مراد ساکنان آنجا است .‏

سوره شعراء آیه 209
‏متن آیه : ‏
‏ ذِکْرَى وَمَا کُنَّا ظَالِمِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏تا متذکّر شوند و بیدار گردند . ما هرگز ستمگر نبوده‌ایم ( تا پیش از ارسال پیغمبران و اتمام حجّت بر مردمان ، ایشان را عذاب دهیم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« ذِکْری‌ » : یادآوری و عبرت . مفعول له است . یا خبر مبتدای محذوف و تقدیر چنین است : هذِهِ ذِکْری . . . .‏

سوره شعراء آیه 210
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیَاطِینُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏این قرآن را شیاطین فرو نیاورده‌اند ( و بلکه جبریل آن را فرو آورده است ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا تَنَزَّلَتْ . . . » : مشرکان می‌گفتند : جنّیان و شیاطین قرآن را به محمّد می‌رسانند ، و او همچون کاهنان الهامات و اطّلاعات خود را از ایشان دریافت می‌دارد .‏

سوره شعراء آیه 211
‏متن آیه : ‏
‏ وَمَا یَنبَغِی لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیعُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( اصلاً این کار ) ایشان را نسزد ، و توانائی ( چنین کاری را ) ندارند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« مَا یَنْبَغِی لَهُمْ » : ایشان را نسزد . سزاوار آن نیستند .‏

سوره شعراء آیه 212
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏قطعاً ایشان از گوش فرا دادن ( به فرشتگان و دریافت پیام آسمانی از ایشان ) محروم و برکنارند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« السَّمْع‌ » : گوش فرا دادن و شنیدن ( نگا : حجر / 9 ، جنّ‌ / 8 و 9 ) .‏

سوره شعراء آیه 213
‏متن آیه : ‏
‏ فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بجز خدا معبودی را به فریاد مخوان و پرستش مکن ، که ( اگر چنین کنی ) از زمره عذاب شوندگان خواهی بود .‏

‏توضیحات : ‏
‏« لا تَدْعُ » : به فریاد مخوان . به کمک مطلب . پرستش مکن . « مَعَ اللهِ » : با خدا . مراد بجز خدا است . « فَتَکُونَ . . . » : مخاطب پیغمبر و مراد افراد امّت است .‏

سوره شعراء آیه 214
‏متن آیه : ‏
‏ وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏خویشاوندان نزدیک خود را ( از شرک و مخالفت با فرمان پروردگار ) بترسان ( و آنان را به سوی توحید و دادگری فرا خوان ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَشِیرَة » : وابستگان و خویشان ( نگا : توبه‌ / 24 ) .‏

سوره شعراء آیه 215
‏متن آیه : ‏
‏ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و بال ( محبّت و مودّت ) خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند بگستران .‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِخْفِضْ جَنَاحَکَ » : بگستران بال خود را . مراد نرمخوئی و فروتنی و مهربانی است ( نگا : حجر / 88 ) .‏

سوره شعراء آیه 216
‏متن آیه : ‏
‏ فَإِنْ عَصَوْکَ فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و اگر آنان ( که خویشان تو می‌باشند ) از فرمان تو سرکشی کردند ، بگو : من از کار شما بیزارم ( و شما را دوست نمی‌دارم ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« عَصَوْکَ » : از تو سرپیچی و سرکشی کردند و نافرمانی نمودند . مرجع ضمیر ( و ) خویشان نزدیک است . یا مرجع آن مؤمنین است که اگر در احکام و فروع اسلام از محمّد ( پیروی نکنند ، از ایشان و معاصی ایشان بیزاری می‌جوید .‏

سوره شعراء آیه 217
‏متن آیه : ‏
‏ وَتَوَکَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و بر خدای چیره و مهربان توکّل کن .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 218
‏متن آیه : ‏
‏ الَّذِی یَرَاکَ حِینَ تَقُومُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آن خدائی که تو را می‌بیند بدان گاه که ( برای نماز تهجّد ) برمی‌خیزی .‏

‏توضیحات : ‏
‏« تَقُومُ » : برمی‌خیزی . پا می‌شوی . مراد قیام برای تهجّد ، یعنی نماز شب یا سایر نمازهای دیگر است .‏

سوره شعراء آیه 219
‏متن آیه : ‏
‏ وَتَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و ( همچنین می‌بیند ) حرکت ( قیام و رکوع و سجود و نشست و برخاست ) تو را در میان ( صف جماعت ) سجده برندگان .‏

‏توضیحات : ‏
‏« تَقَلُّبَ » : انتقال از حالی به حالی . مراد اوضاع و احوال قیام و رکوع و سجده ، و بالاخره حرکات و سکنات نمازگزار است . « السَّاجِدِینَ » : سجده برندگان . مراد مؤمنانی است که به نماز جماعت مشغولند .‏

سوره شعراء آیه 220
‏متن آیه : ‏
‏ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏چرا که او بس شنوا و آگاه است .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 221
‏متن آیه : ‏
‏ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ ‏

‏ترجمه : ‏
‏آیا به شما خبر بدهم شیاطین بر چه کسی نازل می‌شوند ( و القاء وسوسه می‌کنند ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« هَلْ أُنَبِّئُکُمْ . . . » : این آیه پاسخ به تهمت کافران است که می‌گفتند قرآن را شیاطین به محمّد القاء می‌کنند .‏

سوره شعراء آیه 222
‏متن آیه : ‏
‏ تَنَزَّلُ عَلَى کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ ‏

‏ترجمه : ‏
‏بر کسانی نازل می‌گردند که کذّاب و بس گناهکار باشند . ( چرا که کاهنان و غیبگویان دروغزن و پلشت‌می‌باشند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« أَفَّاکٍ » : مرتکب شونده زشت‌ترین دروغها . کذّابی که دائماً دروغهای بزرگ را ردیف می‌سازد . « أَثِیمٍ » : گناهکار و بزهکار .‏

سوره شعراء آیه 223
‏متن آیه : ‏
‏ یُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَکْثَرُهُمْ کَاذِبُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏( به شیاطین ) گوش فرا می‌دهند ، و بیشترشان دروغگویند ( و از پیش خود چیزهائی به هم می‌بافند ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« یُلْقُونَ السَّمْعَ » : گوش فرا می‌دهند . شنیده‌های خود را به دیگران القاء می‌کنند و می‌رسانند . « وَ أَکْثَرُهُمْ کَاذِبُونَ » : بیشترشان دروغگویند . مراد این است که کاهنان و غیبگویان مطلقاً دروغگویند ، ولی سخنان دروغ خود را در لابلای سخنان و واژه‌های صحیح پنهان و بیان می‌دارند .‏

سوره شعراء آیه 224
‏متن آیه : ‏
‏ وَالشُّعَرَاء یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏سرگشتگان و گمراهان از شعراء پیروی می‌کنند .‏

‏توضیحات : ‏
‏« الشُّعَرَآءُ . . . » : کافران می‌گفتند قرآن شعر است و محمّد از زمره شاعران است . خدا می‌فرماید اغلب شعراء سخنانشان مبتنی بر باطل و دروغ است و به دنبال خیال روان می‌گردند . ولی محمّد از خدا سخنان خود را دریافت می‌دارد و کلامش احکام و حکمت و دستور زندگی است .‏

سوره شعراء آیه 225
‏متن آیه : ‏
‏ أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی کُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏مگر نمی‌بینی که آنان به هر راهی بی‌هدف پا می‌گذارند ( و غرق تخیّلات و تشبیهات شاعرانه خویش بوده و در بند منطق و استدلال نمی‌باشند ؟ ) .‏

‏توضیحات : ‏
‏« وَادٍ » : درّه . مراد راه است . نوع کلام و فن سخن . مراد انواع شعر ، از قبیل : هجاء و مدح و غزل و غیره است . در اینجا تنها فنون و انواع شعر مورد نظر است . « یَهِیمُونَ » : سرگشته روان می‌گردند . بی‌هدف اقدام می‌کنند .‏

سوره شعراء آیه 226
‏متن آیه : ‏
‏ وَأَنَّهُمْ یَقُولُونَ مَا لَا یَفْعَلُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏و این که ایشان چیزهائی می‌گویند که خودشان انجام نمی‌دهند و بدانها عمل نمی‌کنند .‏

‏توضیحات : ‏
‏. . .‏

سوره شعراء آیه 227
‏متن آیه : ‏
‏ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیراً وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ ‏

‏ترجمه : ‏
‏مگر شاعرانی که مؤمن هستند و کارهای شایسته و بایسته می‌کنند و بسیار خدا را یاد می‌نمایند ( و اشعارشان مردم را به یاد خدا می‌اندازد ) و هنگامی که مورد ستم قرار می‌گیرند ( با این ذوق خویش خود را و سایر مؤمنان را ) یاری می‌دهند . و کسانی که ستم می‌کنند خواهند دانست که بازگشتشان به کجا و سرنوشتشان چگونه است ! !‏

‏توضیحات : ‏
‏« إِنتَصَرُوا » : کمک کردند و یاری دادند . مراد دفاع از اسلام و مؤمنان و پاسخ به هجاء باطل کافران با هجاء حق است . « مُنقَلَبٍ » : مرجع ، بازگشت ( نگا : کهف‌ / 36 ) . « یَنقَلِبُونَ » : برمی‌گردند . بازگشت می‌کنند ( نگا : شعراء / 50 ) .‏