سوره عنکبوت
الٓمٓ
الم [= الف. لام. میم].
أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن یُتۡرَکُوٓاْ أَن یَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا یُفۡتَنُونَ
آیا مردم پنداشته‌اند همین که [به زبان] بگویند: «ایمان آوردیم»، آنان را [به حال خود] وامی‌گذارند و آزموده نمی‌شوند؟
وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَیَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱلۡکَٰذِبِینَ
و به راستی کسانی را که پیش از آنان بودند نیز آزمودیم و تا الله کسانی را که [دربارۀ ایمانشان] راست گفته‌اند جدا سازد و دروغگویان را [نیز] معلوم گردانَد.
أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِینَ یَعۡمَلُونَ ٱلسَّیِّـَٔاتِ أَن یَسۡبِقُونَاۚ سَآءَ مَا یَحۡکُمُونَ
آیا کسانی که کارهای ناشایسته می‌کنند، پنداشته‌اند که می‌توانند ما را مغلوب نمایند [و از عذابمان بگریزند]؟ چه بد داوری می‌کنند!
مَن کَانَ یَرۡجُواْ لِقَآءَ ٱللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ لَأٓتٖۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ
هر کس به دیدار الله امید دارد، [بداند که] وعدۀ الله قطعاً خواهد آمد و او تعالی شنوای داناست.
وَمَن جَٰهَدَ فَإِنَّمَا یُجَٰهِدُ لِنَفۡسِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِینَ
و هر کس [در راه حق] بکوشد، به سود خویش کوشیده است. بی‌تردید، الله از جهانیان بی‌نیاز است.
وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَیِّـَٔاتِهِمۡ وَلَنَجۡزِیَنَّهُمۡ أَحۡسَنَ ٱلَّذِی کَانُواْ یَعۡمَلُونَ
و کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، یقیناً گناهانشان را می‌زداییم و آنان را بر اساس نیکوترین [طاعت و] کاری که انجام داده‌اند پاداش می‌دهیم.
وَوَصَّیۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَیۡهِ حُسۡنٗاۖ وَإِن جَٰهَدَاکَ لِتُشۡرِکَ بِی مَا لَیۡسَ لَکَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَآۚ إِلَیَّ مَرۡجِعُکُمۡ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
و به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی نماید؛ و [گفتیم:] «اگر آن دو کوشیدند تا چیزی را که تو به آن دانشی نداری شریک من سازی، از آنان اطاعت نکن. بازگشتتان به سوی من است، آنگاه شما را از [حقیقت] آنچه می‌کردید، آگاه خواهم کرد.
وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُدۡخِلَنَّهُمۡ فِی ٱلصَّـٰلِحِینَ
و کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، البته آنان را در [زمرۀ] شایستگان درمی‌آوریم.
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن یَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِیَ فِی ٱللَّهِ جَعَلَ فِتۡنَةَ ٱلنَّاسِ کَعَذَابِ ٱللَّهِۖ وَلَئِن جَآءَ نَصۡرٞ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمۡۚ أَوَلَیۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ ٱلۡعَٰلَمِینَ
و برخی از مردم هستند که می‌گویند: «به الله ایمان آورده‌ایم»؛ اما هنگامی که در [راه] الله آزار می‌بینند، آزار مردم را همچون عذاب الله [سخت و جانکاه] می‌دانند [و از ایمانشان دست می‌کشند]؛ و اگر از سوی پروردگارت پیروزی [و گشایشی برایتان] پیش آید، می‌گویند: «بی‌تردید، ما [نیز] با شما همراه بودیم». آیا الله به آنچه در دل‌های جهانیان است داناتر نیست؟
وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِینَ
و به راستی، الله کسانی را که ایمان آورده‌اند به خوبی می‌شناسد و یقیناً منافقان را [نیز] می‌شناسد.
وَقَالَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ ٱتَّبِعُواْ سَبِیلَنَا وَلۡنَحۡمِلۡ خَطَٰیَٰکُمۡ وَمَا هُم بِحَٰمِلِینَ مِنۡ خَطَٰیَٰهُم مِّن شَیۡءٍۖ إِنَّهُمۡ لَکَٰذِبُونَ
و کسانی که کفر ورزیدند به کسانی که ایمان آوردند می‌گفتند: «از راه ما پیروی کنید، و قطعاً بار گناهانتان را به عهده می‌گیریم»؛ و[لی] آنان هرگز چیزی از گناهانشان را بر عهده نخواهند گرفت. به راستی که آنان دروغگو هستند.
وَلَیَحۡمِلُنَّ أَثۡقَالَهُمۡ وَأَثۡقَالٗا مَّعَ أَثۡقَالِهِمۡۖ وَلَیُسۡـَٔلُنَّ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ عَمَّا کَانُواْ یَفۡتَرُونَ
و قطعاً بارِ سنگین [گناه] خود و بارهای سنگین [گناه پیروانشان] را همراه بارِ سنگین خود به دوش خواهند کشید؛ و یقیناً روز قیامت، در مورد دروغ‌هایی که مى‌بافتند بازخواست خواهند شد.
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَلَبِثَ فِیهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِینَ عَامٗا فَأَخَذَهُمُ ٱلطُّوفَانُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ
و ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او نهصد و پنجاه سال در میان آنان بود. آنگاه در حالی که ستمکار [و کافر] بودند طوفان [سهمگین] آنان را فراگرفت.
فَأَنجَیۡنَٰهُ وَأَصۡحَٰبَ ٱلسَّفِینَةِ وَجَعَلۡنَٰهَآ ءَایَةٗ لِّلۡعَٰلَمِینَ
او [= نوح] و سرنشینان کشتی را نجات دادیم و آن [کشتی] را نشانه‌ای برای [عبرت گرفتنِ] جهانیان قرار دادیم.
وَإِبۡرَٰهِیمَ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُۖ ذَٰلِکُمۡ خَیۡرٞ لَّکُمۡ إِن کُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
و [یاد کن از] ابراهیم آنگاه که به قومش گفت: «الله را عبادت کنید و از او پروا کنید [که] اگر بدانید، این کار برایتان بهتر است.
إِنَّمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا وَتَخۡلُقُونَ إِفۡکًاۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا یَمۡلِکُونَ لَکُمۡ رِزۡقٗا فَٱبۡتَغُواْ عِندَ ٱللَّهِ ٱلرِّزۡقَ وَٱعۡبُدُوهُ وَٱشۡکُرُواْ لَهُۥٓۖ إِلَیۡهِ تُرۡجَعُونَ
جز این نیست که به جای الله، فقط بُت‌هایی را عبادت می‌کنید و [با این کار، به الله] دروغ می‌بندید. در حقیقت، کسانی را که شما به جای الله عبادت می‌کنید، اختیار روزی‌تان را ندارند؛ پس [نعمت و] روزی را تنها از پیشگاهِ الله طلب کنید و او را عبادت کنید و شکر او را به جای آورید [که] به سوی او بازگردانده می‌شوید.
وَإِن تُکَذِّبُواْ فَقَدۡ کَذَّبَ أُمَمٞ مِّن قَبۡلِکُمۡۖ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِینُ
و [ای مشرکان،] اگر شما [محمد را] دروغگو بدانید، [عجیب نیست.] به راستی که برخی از امت‌های پیش از شما [نیز، پیامبران الهی را] تکذیب کردند؛ و پیامبر وظیفه‌ای جز رساندن آشکار [وحی] ندارد».
أَوَلَمۡ یَرَوۡاْ کَیۡفَ یُبۡدِئُ ٱللَّهُ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ یُعِیدُهُۥٓۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى ٱللَّهِ یَسِیرٞ
آیا ندیدند که الله چگونه آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را [پس از مرگش] بازمی‌گرداند؟ قطعاً این کار برای الله آسان است.
قُلۡ سِیرُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ کَیۡفَ بَدَأَ ٱلۡخَلۡقَۚ ثُمَّ ٱللَّهُ یُنشِئُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأٓخِرَةَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ
[ای پیامبر، به کافران] بگو: «در زمین بگردید و بنگرید که الله چگونه آفرینش را آغاز کرد؛ [به همین صورت نیز] زندگی دیگر را پدید می‌آورَد. بی‌تردید، الله بر هر کاری تواناست.
یُعَذِّبُ مَن یَشَآءُ وَیَرۡحَمُ مَن یَشَآءُۖ وَإِلَیۡهِ تُقۡلَبُونَ
او تعالی هر کس را بخواهد، عذاب می‌کند و بر هر کس که بخواهد، رحمت می‌آورد؛ و [همگی] به سویش بازگردانده می‌شوید.
وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِینَ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِی ٱلسَّمَآءِۖ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِیّٖ وَلَا نَصِیرٖ
شما ـ [نه] در زمین و نه در آسمان ـ هرگز ناتوان‌کنندۀ او تعالی نیستید و جز الله هیچ کارساز و یاوری ندارید».
وَٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بِـَٔایَٰتِ ٱللَّهِ وَلِقَآئِهِۦٓ أُوْلَـٰٓئِکَ یَئِسُواْ مِن رَّحۡمَتِی وَأُوْلَـٰٓئِکَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٞ
و کسانی که به آیاتِ الله و دیدار او کفر ورزیدند، آنانند که از رحمت من مأیوسند و عذاب دردناکی برایشان [در پیش] است.
فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱقۡتُلُوهُ أَوۡ حَرِّقُوهُ فَأَنجَىٰهُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلنَّارِۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَٰتٖ لِّقَوۡمٖ یُؤۡمِنُونَ
اما پاسخ قوم او [= ابراهیم] جز این نبود که گفتند: «او را بکشید یا بسوزانید»؛ پس الله او را از آتش نجات داد. بی‌تردید، در این [رهایی از آتش،] برای گروهی که ایمان می‌آورند نشانه‌هایی [برای عبرت گرفتن] است.
وَقَالَ إِنَّمَا ٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا مَّوَدَّةَ بَیۡنِکُمۡ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَاۖ ثُمَّ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ یَکۡفُرُ بَعۡضُکُم بِبَعۡضٖ وَیَلۡعَنُ بَعۡضُکُم بَعۡضٗا وَمَأۡوَىٰکُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَکُم مِّن نَّـٰصِرِینَ
و [ابراهیم] گفت: «شما به جای الله بت‌هایی برای خود برگزیده‌اید که [مایۀ دوستی و] محبت میان شما در زندگی دنیا باشد. آنگاه روز قیامت، از یکدیگر بیزاری می‌جویید و همدیگر را لعنت می‌کنید و جایگاهتان آتش است و هیچ یاریگری نخواهید داشت».
۞فَـَٔامَنَ لَهُۥ لُوطٞۘ وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّیٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ
لوط به او ایمان آورد و [ابراهیم] گفت: «من به سوی پروردگارم [به سرزمین شام] هجرت می‌کنم. بی‌تردید، او شکست‌ناپذیرِ حکیم است».
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَیَعۡقُوبَ وَجَعَلۡنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡکِتَٰبَ وَءَاتَیۡنَٰهُ أَجۡرَهُۥ فِی ٱلدُّنۡیَاۖ وَإِنَّهُۥ فِی ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِینَ
و اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و میان فرزندانش، نبوت و کتاب [آسمانی] قرار دادیم و پاداشش را در این دنیا دادیم؛ و یقیناً او در آخرت [نیز] از شایستگان خواهد بود.
وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ إِنَّکُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِینَ
و [یاد کن از] لوط هنگامی که به قومش گفت: «واقعاً کار بسیار زشتی می‌کنید که پیش از شما هیچ‌یک از [مردم] جهان، آن را انجام نداده است.
أَئِنَّکُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ وَتَقۡطَعُونَ ٱلسَّبِیلَ وَتَأۡتُونَ فِی نَادِیکُمُ ٱلۡمُنکَرَۖ فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتِنَا بِعَذَابِ ٱللَّهِ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِینَ
آیا با مردان می‌آمیزید و [به قصد تجاوز به مسافران،] راه را می‌بندید و در محافل عمومی خود مرتکب کارهای ناپسند می‌شوید؟» پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: «اگر راستگویی، عذاب الهی را پیش آور».
قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِی عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِینَ
[لوط] گفت: «پروردگارا، مرا در برابر مفسدان یاری کن».
وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِیمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُوٓاْ إِنَّا مُهۡلِکُوٓاْ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡیَةِۖ إِنَّ أَهۡلَهَا کَانُواْ ظَٰلِمِینَ
و هنگامی که فرستادگان ما به ابراهیم بشارت [تولد پسرش اسحاق را] دادند، به او گفتند: «ما ساکنان شهر [سَدوم] را قطعاً نابود خواهیم کرد؛ [چرا که] بی‌تردید، مردم آنجا ستمکارند».
قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطٗاۚ قَالُواْ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَن فِیهَاۖ لَنُنَجِّیَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ کَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِینَ
[ابراهیم] گفت: «لوط [نیز] در آنجاست». فرشتگان گفتند: «ما بهتر مى‌دانیم چه کسانى در آنجا هستند. او و خانواده‌اش را حتماً نجات خواهیم داد؛ مگر همسرش، که از بازماندگان [در عذاب] خواهد بود».
وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِیٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوکَ وَأَهۡلَکَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَکَ کَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِینَ
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از [تصور بی‌شرمیِ قومش نسبت به] آنان نگران و دلتنگ شد؛ و [فرشتگان] گفتند: «نترس و اندوهگین نباش. ما تو و خانواده‌ات را حتماً نجات می‌دهیم؛ مگر همسرت را که از بازماندگان [در عذاب] است.
إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰٓ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡیَةِ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا کَانُواْ یَفۡسُقُونَ
ما بر ساکنان این شهر ـ به کیفر آنکه نافرمانی [و گناه] کرده‌اندـ عذابی از آسمان فرود می‌آوریم».
وَلَقَد تَّرَکۡنَا مِنۡهَآ ءَایَةَۢ بَیِّنَةٗ لِّقَوۡمٖ یَعۡقِلُونَ
و در حقیقت، ما از آن شهر [ویران‌شده]، نشانه [و عبرت] آشکاری، برای کسانی که می‌اندیشند باقی گذاشتیم.
وَإِلَىٰ مَدۡیَنَ أَخَاهُمۡ شُعَیۡبٗا فَقَالَ یَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱرۡجُواْ ٱلۡیَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِی ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِینَ
و به سوی [ساکنان] مَدیَن، برادرشان شعیب [را فرستادیم]. او گفت: «ای قوم من، الله را عبادت کنید و به روز بازپسین امیدوار باشید و در زمین به فساد [و تباهی] نکوشید».
فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِی دَارِهِمۡ جَٰثِمِینَ
ولی او را دروغگو انگاشتند و زلزله سختی آنان را فراگرفت؛ آنگاه در خانه‌های خود به روی افتادند و هلاک شدند.
وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَقَد تَّبَیَّنَ لَکُم مِّن مَّسَٰکِنِهِمۡۖ وَزَیَّنَ لَهُمُ ٱلشَّیۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِیلِ وَکَانُواْ مُسۡتَبۡصِرِینَ
و [قوم] عاد و ثمود را [نیز هلاک کردیم] و یقیناً برخی از خانه‌های [ویران‌شدۀ] آنان برایتان نمایان است؛ و شیطان کارهایشان را در نظرشان بیاراست و آنان را از راه [حق] بازداشت؛ در حالی که [نسبت به حق و باطل] بینا بودند.
وَقَٰرُونَ وَفِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مُّوسَىٰ بِٱلۡبَیِّنَٰتِ فَٱسۡتَکۡبَرُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَمَا کَانُواْ سَٰبِقِینَ
و قارون و فرعون و هامان را [نیز نابود کردیم]؛ و به راستی، موسی دلایل روشن برایشان آورد؛ اما آنان در سرزمین [مصر] سرکشی کردند؛ ولی [از عذاب الهی] پیشی نگرفتند [و راه فرار نداشتند].
فَکُلًّا أَخَذۡنَا بِذَنۢبِهِۦۖ فَمِنۡهُم مَّنۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَیۡهِ حَاصِبٗا وَمِنۡهُم مَّنۡ أَخَذَتۡهُ ٱلصَّیۡحَةُ وَمِنۡهُم مَّنۡ خَسَفۡنَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ وَمِنۡهُم مَّنۡ أَغۡرَقۡنَاۚ وَمَا کَانَ ٱللَّهُ لِیَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰکِن کَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ یَظۡلِمُونَ
هر یک از آنان را به [کیفر] گناهشان عذاب کردیم؛ بر برخی از آنان باران سنگ فرستادیم و برخی دیگر را بانگ مرگبار فروگرفت و برخی را در زمین فروبردیم و برخی را غرق کردیم. الله هرگز به آنان ستم نکرد؛ بلکه آنان [خود] به خویشتن ستم می‌کردند.
مَثَلُ ٱلَّذِینَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡلِیَآءَ کَمَثَلِ ٱلۡعَنکَبُوتِ ٱتَّخَذَتۡ بَیۡتٗاۖ وَإِنَّ أَوۡهَنَ ٱلۡبُیُوتِ لَبَیۡتُ ٱلۡعَنکَبُوتِۚ لَوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ
مَثَل کسانی که به جای الله دوستانی [از سنگ و چوب و مردگان را به عنوان شفاعتگر] برای خود برگزیده‌اند، همچون مَثل عنکبوت است که خانه‌ای [بی‌دوام را به عنوان پناهگاه خویش] برگزیده است؛ و بی‌تردید، سست‌ترین خانه‌ها، خانۀ عنکبوت است. اگر [مشرکان این حقیقت را] می‌دانستند، [معبودان باطل را به عبادت نمی‌گرفتند].
إِنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُ مَا یَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مِن شَیۡءٖۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ
یقیناً الله هر آنچه را به جای او [به عبادت] می‌خوانند می‌داند؛ و او تعالی شکست‌ناپذیرِ حکیم است.
وَتِلۡکَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِۖ وَمَا یَعۡقِلُهَآ إِلَّا ٱلۡعَٰلِمُونَ
این مَثل‌ها را برای مردم می‌زنیم و جز دانایان کسی آنها را درنمی‌یابد.
خَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِینَ
الله آسمانها و زمین را به‌حق آفرید. بی‌تردید، در این [آفرینش،] نشانه‌ای [از قدرت الهی] برای مومنان است.
ٱتۡلُ مَآ أُوحِیَ إِلَیۡکَ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنکَرِۗ وَلَذِکۡرُ ٱللَّهِ أَکۡبَرُۗ وَٱللَّهُ یَعۡلَمُ مَا تَصۡنَعُونَ
[ای پیامبر،] آنچه را از این کتاب بر تو وحی شده است تلاوت کن و نماز برپا دار. به راستی که نماز، انسان را از گناه و زشتکاری بازمی‌دارد؛ و البته یاد الله [از هر کاری] بالاتر است؛ و الله می‌داند که چه می‌کنید.
۞وَلَا تُجَٰدِلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلۡکِتَٰبِ إِلَّا بِٱلَّتِی هِیَ أَحۡسَنُ إِلَّا ٱلَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡۖ وَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱلَّذِیٓ أُنزِلَ إِلَیۡنَا وَأُنزِلَ إِلَیۡکُمۡ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُکُمۡ وَٰحِدٞ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
[ای مؤمنان،] با اهل کتاب جز به بهترین شیوه بحث و مناظره نکنید ـ مگر با کسانی از آنان که ستم کردند [و با شما به جنگ برخاستند] ـ و بگویید: «ما به تمام آنچه [از سوی الله] بر ما و شما نازل شده است ایمان آورده‌ایم و معبود ما و شما یکی است و ما تسلیمِ [فرمانِ] او هستیم».
وَکَذَٰلِکَ أَنزَلۡنَآ إِلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَۚ فَٱلَّذِینَ ءَاتَیۡنَٰهُمُ ٱلۡکِتَٰبَ یُؤۡمِنُونَ بِهِۦۖ وَمِنۡ هَـٰٓؤُلَآءِ مَن یُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَمَا یَجۡحَدُ بِـَٔایَٰتِنَآ إِلَّا ٱلۡکَٰفِرُونَ
و همان گونه [که به پیامبران پیشین کتاب آسمانی فرو فرستادیم] این کتاب را [نیز] بر تو نازل کردیم؛ کسانی که [پیش از تو] به آنان کتاب [آسمانی] دادیم به این [قرآن نیز] ایمان می‌آورند و از اینان [= مشرکان قریش] کسانی هستند که به آن ایمان می‌آورند؛ و جز کافران [کسی] آیات ما را انکار نمی‌کند.
وَمَا کُنتَ تَتۡلُواْ مِن قَبۡلِهِۦ مِن کِتَٰبٖ وَلَا تَخُطُّهُۥ بِیَمِینِکَۖ إِذٗا لَّٱرۡتَابَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
و پیش از [نزول] قرآن، تو [هرگز] هیچ کتابی نمی‌خواندی و با دست خود چیزی نمی‌نوشتی؛ وگرنه، قطعاً باطل‌اندیشان [دربارۀ صحتِ پیامبری‌ات] تردید می‌کردند.
بَلۡ هُوَ ءَایَٰتُۢ بَیِّنَٰتٞ فِی صُدُورِ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَۚ وَمَا یَجۡحَدُ بِـَٔایَٰتِنَآ إِلَّا ٱلظَّـٰلِمُونَ
بلکه آن [کتاب، شامل] آیات روشنی است که در سینۀ دانشوران [مؤمن] جای دارد؛ و جز ستمکاران [مشرک، کسی] آیات ما را انکار نمی‌کند.
وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَیۡهِ ءَایَٰتٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓیَٰتُ عِندَ ٱللَّهِ وَإِنَّمَآ أَنَا۠ نَذِیرٞ مُّبِینٌ
و [مشرکان] گفتند: «چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده است؟» بگو: «معجزات نزد الله است [و به فرمان او نازل می‌شود] و من فقط بیم‌دهنده‌ای آشکارم».
أَوَلَمۡ یَکۡفِهِمۡ أَنَّآ أَنزَلۡنَا عَلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَ یُتۡلَىٰ عَلَیۡهِمۡۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَرَحۡمَةٗ وَذِکۡرَىٰ لِقَوۡمٖ یُؤۡمِنُونَ
آیا برایشان کافی نیست که ما قرآن را بر تو نازل کردیم که [پیوسته] بر آنان خوانده می‌شود؟ بی‌گمان، در این [قرآن] برای مردمی که ایمان می‌آورند، رحمت و پند است.
قُلۡ کَفَىٰ بِٱللَّهِ بَیۡنِی وَبَیۡنَکُمۡ شَهِیدٗاۖ یَعۡلَمُ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ وَکَفَرُواْ بِٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
بگو: «همین بس که الله میان من و شما گواه است. او تعالی آنچه را که در آسمانها و زمین است می‌داند؛ و کسانی که به باطل گرویده‌اند و به الله کفر ورزیده‌اند، زیانکارانند».
وَیَسۡتَعۡجِلُونَکَ بِٱلۡعَذَابِ وَلَوۡلَآ أَجَلٞ مُّسَمّٗى لَّجَآءَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ وَلَیَأۡتِیَنَّهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا یَشۡعُرُونَ
و [مشرکان] به شتاب از تو درخواستِ عذاب می‌کنند؛ و اگر موعد مقرری [برای عذابشان] نبود، یقیناً عذاب [الهی] به [سراغ] آنان می‌آمد و [سرانجام] در حالی که غافلند، ناگهان به سراغشان خواهد آمد.
یَسۡتَعۡجِلُونَکَ بِٱلۡعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةُۢ بِٱلۡکَٰفِرِینَ
و [مشرکان] به شتاب از تو درخواستِ عذاب می‌کنند، و یقیناً دوزخ بر کافران احاطه دارد.
یَوۡمَ یَغۡشَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِن فَوۡقِهِمۡ وَمِن تَحۡتِ أَرۡجُلِهِمۡ وَیَقُولُ ذُوقُواْ مَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
روزی که عذاب، از بالای سر و زیر پایشان آنان را فرامی‌گیرد و [الله به آنان] می‌فرماید: «[کیفر] آنچه را انجام می‌دادید بچشید».
یَٰعِبَادِیَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِی وَٰسِعَةٞ فَإِیَّـٰیَ فَٱعۡبُدُونِ
«ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، بی‌گمان، زمین من گسترده است؛ [پس برای رهایی از فشار مشرکان، هجرت کنید] و تنها مرا عبادت کنید».
کُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۖ ثُمَّ إِلَیۡنَا تُرۡجَعُونَ
هر کسی چشندۀ [طعم] مرگ است؛ آنگاه به سوی ما بازگردانده می‌شوید.
وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ غُرَفٗا تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَاۚ نِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِینَ
و کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، قطعاً آنان را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهیم که جویبارها از زیر آن جاری است. جاودانه در آن خواهند ماند. چه نیکوست پاداش عمل‌کنندگان!
ٱلَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ یَتَوَکَّلُونَ
[همان] کسانی که شکیبایی ورزیدند و تنها بر پروردگارشان توکل می‌کنند.
وَکَأَیِّن مِّن دَآبَّةٖ لَّا تَحۡمِلُ رِزۡقَهَا ٱللَّهُ یَرۡزُقُهَا وَإِیَّاکُمۡۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ
و چه بسیار جاندارانى که [نمى‌توانند] روزى خود را حمل [یا ذخیره] کنند. الله به آنها و شما روزی می‌دهد و او شنوای داناست.
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ یُؤۡفَکُونَ
و اگر از آنان [= مشرکان] بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را به خدمت [انسان] گماشته است؟» مسلّماً می‌گویند: «الله»؛ پس چگونه [از حق] رویگردان می‌شوند؟
ٱللَّهُ یَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَیَقۡدِرُ لَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِکُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمٞ
الله [نعمت و] روزی را برای هر کس که بخواهد می‌گشاید و [یا] تنگ می‌گرداند. بی‌تردید، الله به هر چیزی داناست.
وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡیَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ مَوۡتِهَا لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَکۡثَرُهُمۡ لَا یَعۡقِلُونَ
و اگر از آنان بپرسی: «چه کسی از آسمان باران فرستاد و به وسیلۀ آن، زمین را ـ پس از خشکی و خزانش ـ زنده کرد؟»، مسلّماً می‌گویند: «الله». بگو: «حمد و ستایش مخصوص الله است»؛ بلکه بیشتر آنان [در این نشانه‌ها] نمی‌اندیشند.
وَمَا هَٰذِهِ ٱلۡحَیَوٰةُ ٱلدُّنۡیَآ إِلَّا لَهۡوٞ وَلَعِبٞۚ وَإِنَّ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ لَهِیَ ٱلۡحَیَوَانُۚ لَوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ
و این زندگی دنیا [چیزی] جز سرگرمی و بازیچه نیست؛ و بی‌تردید، سرای آخرت زندگانی [راستین و همیشگی] است. اگر [کافران این حقیقت را] می‌دانستند [دل به دنیا نبسته بودند].
فَإِذَا رَکِبُواْ فِی ٱلۡفُلۡکِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِینَ لَهُ ٱلدِّینَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ إِذَا هُمۡ یُشۡرِکُونَ
وقتی [مشرکان] در کشتی سوار می‌شوند، الله را با اخلاص می‌خوانند؛ اما چون آنان را به خشکی می‌رسانَد و [از خطرِ غرق‌شدن] می‌رهانَد، آنگاه [باز هم] شرک می‌ورزند.
لِیَکۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَیۡنَٰهُمۡ وَلِیَتَمَتَّعُواْۚ فَسَوۡفَ یَعۡلَمُونَ
[چنین می‌کنند] تا نسبت به نعمت‌هایی که به آنان داده‌ایم ناسپاسی کنند و [از لذت‌های زندگی دنیا] بهره‌مند باشند. به زودی [سرانجامِ دردناکشان را] خواهند دانست.
أَوَلَمۡ یَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا حَرَمًا ءَامِنٗا وَیُتَخَطَّفُ ٱلنَّاسُ مِنۡ حَوۡلِهِمۡۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ یُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ یَکۡفُرُونَ
آیا ندیده‌اند در حالی که مردم پیرامونشان [گرفتارِ قتل و غارت هستند و] مورد دستبرد قرار می‌گیرند، ما حرم امنی [برای مردم مکه] پدید آورده‌ایم؟ آیا [باز هم] به [معبودهای] باطل ایمان می‌آورند و نسبت به نعمت الله ناسپاسی می‌کنند؟
وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ کَذِبًا أَوۡ کَذَّبَ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُۥٓۚ أَلَیۡسَ فِی جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡکَٰفِرِینَ
و کیست ستمکارتر از آن که بر الله دروغ می‌بندد یا حق را ـ آنگاه که به او می‌رسدـ دروغ می‌انگارد؟ آیا در دوزخ جایگاهی برای کافران نیست؟
وَٱلَّذِینَ جَٰهَدُواْ فِینَا لَنَهۡدِیَنَّهُمۡ سُبُلَنَاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَمَعَ ٱلۡمُحۡسِنِینَ
کسانی که در راه [خشنودیِ] ما می‌کوشند، قطعاً آنان را به راههای خویش هدایت می‌کنیم و بی‌تردید، الله با نیکوکاران است.
Al-‘Ankabūt
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ الٓمٓ ١ أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن یُتۡرَکُوٓاْ أَن یَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا یُفۡتَنُونَ ٢ وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَیَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱلۡکَٰذِبِینَ ٣ أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِینَ یَعۡمَلُونَ ٱلسَّیَِّٔاتِ أَن یَسۡبِقُونَاۚ سَآءَ مَا یَحۡکُمُونَ ٤ مَن کَانَ یَرۡجُواْ لِقَآءَ ٱللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ لَأٓتٖۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ ٥ وَمَن جَٰهَدَ فَإِنَّمَا یُجَٰهِدُ لِنَفۡسِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٦﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
الم. ﴿1﴾آیا پنداشتند مردمان که بگذاشته شوند به مجرد آنکه گوین: ایمان آوردیم و ایشان امتحان کرده نشوند؟!. ﴿2﴾و هرآیینه امتحان کردیم آنان را که پیش از ایشان بودند، پس البته متمیز بکند خدا آنان را که راست گفتند و البته متمیز کند دروغگویان را. ﴿3﴾آیا گمان کردند آنان‌که به عمل آوردند خطاها که پیش دستى کنند بر ما. بدچیزى است که بدان حکم مىکنند!. ﴿4﴾هر که امید داشته باشد ملاقات خدا را، پس هرآیینه میعاد خدا البته آینده است و اوست شنوای دانا. ﴿5﴾و هر که جهاد کند، جز این نیست که جهاد مىکند براى نفع خویش، هرآیینه خدا بىنیاز است از عالم‌ها. ﴿6﴾
﴿ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَیَِّٔاتِهِمۡ وَلَنَجۡزِیَنَّهُمۡ أَحۡسَنَ ٱلَّذِی کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ٧ وَوَصَّیۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَیۡهِ حُسۡنٗاۖ وَإِن جَٰهَدَاکَ لِتُشۡرِکَ بِی مَا لَیۡسَ لَکَ بِهِۦ عِلۡمٞ فَلَا تُطِعۡهُمَآۚ إِلَیَّ مَرۡجِعُکُمۡ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ٨ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَنُدۡخِلَنَّهُمۡ فِی ٱلصَّٰلِحِینَ ٩ وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن یَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِیَ فِی ٱللَّهِ جَعَلَ فِتۡنَةَ ٱلنَّاسِ کَعَذَابِ ٱللَّهِۖ وَلَئِن جَآءَ نَصۡرٞ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمۡۚ أَوَ لَیۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ ٱلۡعَٰلَمِینَ ١٠ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِینَ ١١ وَقَالَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ ٱتَّبِعُواْ سَبِیلَنَا وَلۡنَحۡمِلۡ خَطَٰیَٰکُمۡ وَمَا هُم بِحَٰمِلِینَ مِنۡ خَطَٰیَٰهُم مِّن شَیۡءٍۖ إِنَّهُمۡ لَکَٰذِبُونَ ١٢ وَلَیَحۡمِلُنَّ أَثۡقَالَهُمۡ وَأَثۡقَالٗا مَّعَ أَثۡقَالِهِمۡۖ وَلَیُسَۡٔلُنَّ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ عَمَّا کَانُواْ یَفۡتَرُونَ ١٣ وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَلَبِثَ فِیهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِینَ عَامٗا فَأَخَذَهُمُ ٱلطُّوفَانُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ ١٤﴾
و آنان‌که ایمان آوردند و کارهاى شایسته کردند، البته محو کنیم از سر ایشان خطاهاى ایشان را و البته جزا دهیم ایشان را به نیکوترینِ آنچه می‌کردند. ﴿7﴾و امر کردیم آدمى را به نسبت پدر و مادر وى نیک معامله کردن. و اگر کوشش کنند با تو اى انسان! تا شریک آرى با من آنچه نیست تو را به حقیقت آن دانشى، پس فرمانبردارى ایشان مکن. به سوى من است بازگشت شما، پس خبر دهم شما را به آنچه می‌کردید. ﴿8﴾و آنان‌که ایمان آوردند و کارهاى شایسته کردند، البته در آریم ایشان را در زمرۀ شایستگان. ﴿9﴾و از مردمان کسى هست که می‌گوید: ایمان آوردیم به خدا، پس چون تصدیع داده شد او را در راه خدا، شمرد رنج دادن مردمان را مانند عذاب خدا و اگر بیاید فتحى از پروردگار تو، گویند: هرآیینه ما با شما بودیم. آیا نیست خدا داناتر به آنچه در سینه‌هاى عالم‌ها است؟. ﴿10﴾و البته ممتاز کند خدا آنان را که ایمان آوردند و البته ممتاز کند منافقان را. ﴿11﴾و گفتند کافران به مسلمانان: پیروىِ راه ما کنید و باید که ما برداریم گناهان شما را و نیستند ایشان بردارندۀ چیزى از گناهان آن جماعت، هرآیینه ایشان دروغگویانند. ﴿12﴾و البته بردارند بارهاى خویش را و بارها را همراه بارهاى خویش و البته سؤال کرده شوند روز قیامت از آنچه افترا می‌کردند [899]. ﴿13﴾و هرآیینه فرستادیم نوح را به سوى قوم او، پس توقف کرد در ایشان هزار سال مگر پنجاه سال. پس درگرفت به ایشان طوفان و ایشان ستمکار بودند. ﴿14﴾
﴿فَأَنجَیۡنَٰهُ وَأَصۡحَٰبَ ٱلسَّفِینَةِ وَجَعَلۡنَٰهَآ ءَایَةٗ لِّلۡعَٰلَمِینَ ١٥ وَإِبۡرَٰهِیمَ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُۖ ذَٰلِکُمۡ خَیۡرٞ لَّکُمۡ إِن کُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ ١٦ إِنَّمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا وَتَخۡلُقُونَ إِفۡکًاۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ لَا یَمۡلِکُونَ لَکُمۡ رِزۡقٗا فَٱبۡتَغُواْ عِندَ ٱللَّهِ ٱلرِّزۡقَ وَٱعۡبُدُوهُ وَٱشۡکُرُواْ لَهُۥٓۖ إِلَیۡهِ تُرۡجَعُونَ ١٧ وَإِن تُکَذِّبُواْ فَقَدۡ کَذَّبَ أُمَمٞ مِّن قَبۡلِکُمۡۖ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِینُ ١٨ أَوَ لَمۡ یَرَوۡاْ کَیۡفَ یُبۡدِئُ ٱللَّهُ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ یُعِیدُهُۥٓۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى ٱللَّهِ یَسِیرٞ ١٩ قُلۡ سِیرُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ کَیۡفَ بَدَأَ ٱلۡخَلۡقَۚ ثُمَّ ٱللَّهُ یُنشِئُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأٓخِرَةَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ ٢٠ یُعَذِّبُ مَن یَشَآءُ وَیَرۡحَمُ مَن یَشَآءُۖ وَإِلَیۡهِ تُقۡلَبُونَ ٢١ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِینَ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِی ٱلسَّمَآءِۖ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِیّٖ وَلَا نَصِیرٖ ٢٢ وَٱلَّذِینَ کَفَرُواْ بَِٔایَٰتِ ٱللَّهِ وَلِقَآئِهِۦٓ أُوْلَٰٓئِکَ یَئِسُواْ مِن رَّحۡمَتِی وَأُوْلَٰٓئِکَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٞ ٢٣﴾
پس نجات دادیم نوح را و اهل کشتى را و ساختیم کشتى را نشانه‌ای براى عالم‌ها. ﴿15﴾و فرستادیم ابراهیم را وقتى که گفت به قوم خود: پرستش خدا کنید و بترسید از وى، این بهتر است شما را اگر می‌دانید. ﴿16﴾جز این نیست که مىپرستید به جز خدا بتان را و برمىبندید دروغ را، هرآیینه آنان‌که پرستش مىکنید به جز خدا نمى‌توانند براى شما روزى دادن پس طلب کنید از نزدیک خدا روزى را و پرستش او کنید و شکر او بجا آرید. به سوى او بازگردانیده خواهید شد. ﴿17﴾و اگر دروغ مىشمردید، پس هرآیینه دروغ شمرده بودند امت‌ها پیش از شما. و نیست بر پیغامبر مگر پیغام رسانیدن آشکارا. ﴿18﴾آیا ندیدند چگونه نو می‌کند خدا آفرینش را، باز دیگر بار کند آفرینش؟ هرآیینه این کار بر خدا آسان است. ﴿19﴾بگو: سیر کنید در زمین، پس درنگرید چگونه نو کرد آفرینش را، باز خدا پیدا کند آن پیدایش را بازپسین. هرآیینه خدا بر هر چیز تواناست. ﴿20﴾عذاب کند هر که را خواهد و رحم کند بر هر که خواهد و به سوى او باز گردانیده خواهید شد. ﴿21﴾و نیستید شما عاجز کننده در زمین و نه در آسمان و نیست شما را بجز خدا هیچ دوست و نه یارى دهنده. ﴿22﴾و آنان‌که کافر شدند به آیات خدا و به ملاقات او، آن جماعت نومید شدند از رحمت من و آن جماعت ایشان راست عذاب درد دهنده. ﴿23﴾﴾
﴿ فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱقۡتُلُوهُ أَوۡ حَرِّقُوهُ فَأَنجَىٰهُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلنَّارِۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَٰتٖ لِّقَوۡمٖ یُؤۡمِنُونَ ٢٤ وَقَالَ إِنَّمَا ٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا مَّوَدَّةَ بَیۡنِکُمۡ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَاۖ ثُمَّ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ یَکۡفُرُ بَعۡضُکُم بِبَعۡضٖ وَیَلۡعَنُ بَعۡضُکُم بَعۡضٗا وَمَأۡوَىٰکُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَکُم مِّن نَّٰصِرِینَ ٢٥ ۞فَ‍َٔامَنَ لَهُۥ لُوطٞۘ وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّیٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ ٢٦ وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَیَعۡقُوبَ وَجَعَلۡنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡکِتَٰبَ وَءَاتَیۡنَٰهُ أَجۡرَهُۥ فِی ٱلدُّنۡیَاۖ وَإِنَّهُۥ فِی ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّٰلِحِینَ ٢٧ وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ إِنَّکُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢٨ أَئِنَّکُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ وَتَقۡطَعُونَ ٱلسَّبِیلَ وَتَأۡتُونَ فِی نَادِیکُمُ ٱلۡمُنکَرَۖ فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُواْ ٱئۡتِنَا بِعَذَابِ ٱللَّهِ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِینَ ٢٩ قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِی عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِینَ ٣٠﴾
پس نبود جواب قوم ابراهیم مگر آن که گفتند: بکشید او را یا بسوزانید او را. پس برهانید خدا او را از آتش، هرآیینه در این ماجرا نشانه‌هاست براى گروهى که باور می‌دارند. ﴿24﴾و گفت ابراهیم: جز این نیست که بت گرفتهاید بجز خدا به جهت دوستى در میان خویش در زندگانى دنیا. باز روز قیامت نامعتقد شود بعض شما به بعض و لعنت کند بعض شما بعض را و جاى شما دوزخ است و نیست شما را هیچ یارى‌دهنده. ﴿25﴾پس باور داشت ابراهیم را لوط و گفت ابراهیم: هرآیینه هجرت کنندهام به سوى پروردگار خویش. هرآیینه وى غالب با حکمت است. ﴿26﴾و عطا کردیم او را اسحق و یعقوب و مقرر داشتیم در اولاد وى پیغامبرى و کتاب را و دادیم او را مزد او در دنیا و هرآیینه وى در آخرت از شایستگان است. ﴿27﴾و فرستادیم لوط را وقتى که گفت به قوم خود: هرآیینه شما به عمل مىآرید کار بی‌حیایى را که پیش دستى نکرده است بر شما به سوى آن هیچ‌کس از عالم‌ها. ﴿28﴾آیا شما به قصد شهوت مىآیید به مردان و قطع طریق مىکنید و به عمل مىآرید در مجلس خویش کار ناپسندیده؟ پس نبود جواب قوم او مگر آنکه گفتند: بیار پیش ما عذاب خدا را اگر هستى از راست‌گویان. ﴿29﴾گفت: اى پروردگار من! نصرت ده مرا بر قوم مفسدان. ﴿30﴾
﴿ وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِیمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُوٓاْ إِنَّا مُهۡلِکُوٓاْ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡیَةِۖ إِنَّ أَهۡلَهَا کَانُواْ ظَٰلِمِینَ ٣١ قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطٗاۚ قَالُواْ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَن فِیهَاۖ لَنُنَجِّیَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ کَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِینَ ٣٢ وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِیٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوکَ وَأَهۡلَکَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَکَ کَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِینَ ٣٣ إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰٓ أَهۡلِ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡیَةِ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا کَانُواْ یَفۡسُقُونَ ٣٤ وَلَقَد تَّرَکۡنَا مِنۡهَآ ءَایَةَۢ بَیِّنَةٗ لِّقَوۡمٖ یَعۡقِلُونَ ٣٥ وَإِلَىٰ مَدۡیَنَ أَخَاهُمۡ شُعَیۡبٗا فَقَالَ یَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱرۡجُواْ ٱلۡیَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِی ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِینَ ٣٦ فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِی دَارِهِمۡ جَٰثِمِینَ ٣٧ وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَقَد تَّبَیَّنَ لَکُم مِّن مَّسَٰکِنِهِمۡۖ وَزَیَّنَ لَهُمُ ٱلشَّیۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِیلِ وَکَانُواْ مُسۡتَبۡصِرِینَ ٣٨ ﴾
و وقتى آوردند فرستادگان ما پیش ابراهیم مژده را، گفتند: هرآیینه ما هلاک کنندۀ اهل این دیه‌ایم، هرآیینه اهل این دیه ستمکار بودند. ﴿31﴾گفت ابراهیم: هرآیینه در آنجا لوط است. گفتند: ما داناتریم به هر که آنجاست، البته خلاص کنیم او را و اهل او را الاّ زن وى، باشد از باقى ماندگان. ﴿32﴾و وقتى که آمدند فرستادگان ما پیش لوط، اندوهگین کرده شد به سبب ایشان و تنگدل شد به سبب ایشان و گفتند آن فرستادگان: مترس و اندوه مخور! هرآیینه نجات دهندۀ تو و اهل توییم مگر زن تو، باشد از باقى ماندگان. ﴿33﴾هرآیینه ما فرود آرندهایم بر اهل این دیه عقوبتى را از آسمان به سبب آنکه بدکارى مىکردند. ﴿34﴾و هرآیینه گذاشتیم از آن دیه نشانه‌ای واضح براى گروهى که درمىیابند. ﴿35﴾و فرستادیم به سوى مدین برادر ایشان، شعیب را، پس گفت: اى قوم من! عبادتِ خدا کنید و توقع دارید روز بازپسین را و هر سو مگردید در زمین، فسادکنان. ﴿36﴾پس دروغى داشتند او را، پس در گرفت ایشان را زلزله، پس بامداد کردند در خانه‌هاى خویش مرده افتاده. ﴿37﴾و هلاک کردیم عاد و ثمود را و هرآیینه واضح شده است شما را بعض مساکن ایشان و آراسته ساخته بود براى ایشان شیطان کردارهاى ایشان را، پس بازداشت ایشان را از راه و ایشان بینا بودند. ﴿38﴾
﴿ وَقَٰرُونَ وَفِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مُّوسَىٰ بِٱلۡبَیِّنَٰتِ فَٱسۡتَکۡبَرُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَمَا کَانُواْ سَٰبِقِینَ ٣٩ فَکُلًّا أَخَذۡنَا بِذَنۢبِهِۦۖ فَمِنۡهُم مَّنۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَیۡهِ حَاصِبٗا وَمِنۡهُم مَّنۡ أَخَذَتۡهُ ٱلصَّیۡحَةُ وَمِنۡهُم مَّنۡ خَسَفۡنَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ وَمِنۡهُم مَّنۡ أَغۡرَقۡنَاۚ وَمَا کَانَ ٱللَّهُ لِیَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰکِن کَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ یَظۡلِمُونَ ٤٠ مَثَلُ ٱلَّذِینَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡلِیَآءَ کَمَثَلِ ٱلۡعَنکَبُوتِ ٱتَّخَذَتۡ بَیۡتٗاۖ وَإِنَّ أَوۡهَنَ ٱلۡبُیُوتِ لَبَیۡتُ ٱلۡعَنکَبُوتِۚ لَوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ ٤١ إِنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُ مَا یَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مِن شَیۡءٖۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ ٤٢ وَتِلۡکَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِۖ وَمَا یَعۡقِلُهَآ إِلَّا ٱلۡعَٰلِمُونَ ٤٣ خَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِینَ ٤٤ ٱتۡلُ مَآ أُوحِیَ إِلَیۡکَ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنکَرِۗ وَلَذِکۡرُ ٱللَّهِ أَکۡبَرُۗ وَٱللَّهُ یَعۡلَمُ مَا تَصۡنَعُونَ 4٥ ﴾
و هلاک کردیم قارون و فرعون و هامان را و هرآیینه آمده بود به ایشان موسى با نشانه‌هاى واضح، پس تکبّر کردند در زمین و نبودند سبقت کنندگان. ﴿39﴾پس هر یکى را گرفتار ساختیم به وبال گناهش. پس از ایشان کسى بود که فرستادیم بر وى بادى سنگبار و از ایشان کسى بود که گرفت او را آواز سخت و از ایشان کسى بود که فرو بردیمش به زمین و از ایشان کسى بود که غرق ساختیم و هرگز ممکن نبود که خدا ظلم کند بر ایشان و لیکن ایشان بر خویش ستم مىکردند. ﴿40﴾داستان آنان‌که دوستان گرفتهاند به غیر خدا، همچون داستان عنکبوت است که فراگرفت خانه‌ای و هرآیینه سست‌ترین خانه‌ها، خانه عنکبوت است اگر می‌دانستند [900]. ﴿41﴾هرآیینه خدا می‌داند حال چیزی که مىپرستند بجز وى از هرچه باشد و اوست غالب باحکمت. ﴿42﴾این داستان‌ها، بیان مىکنیم آن را براى مردمان و نمىفهمند آن را مگر دانایان. ﴿43﴾آفرید خدا آسمانها و زمین را به تدبیر درست، هرآیینه در این کار نشانه‌ای است براى مسلمانان. ﴿44﴾بخوان [یا محمد]، آنچه وحى فرستاده شد به سوى تو از کتاب و برپادار نماز را، هرآیینه نماز منع مىکند از کار بی حیایى و فعل ناپسندیده و هرآیینه یاد کردن خدا بزرگتر است از همه و خدا می‌داند آنچه مىکنید. ﴿45﴾
﴿ ۞وَلَا تُجَٰدِلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلۡکِتَٰبِ إِلَّا بِٱلَّتِی هِیَ أَحۡسَنُ إِلَّا ٱلَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡۖ وَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱلَّذِیٓ أُنزِلَ إِلَیۡنَا وَأُنزِلَ إِلَیۡکُمۡ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُکُمۡ وَٰحِدٞ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ ٤٦ وَکَذَٰلِکَ أَنزَلۡنَآ إِلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَۚ فَٱلَّذِینَ ءَاتَیۡنَٰهُمُ ٱلۡکِتَٰبَ یُؤۡمِنُونَ بِهِۦۖ وَمِنۡ هَٰٓؤُلَآءِ مَن یُؤۡمِنُ بِهِۦۚ وَمَا یَجۡحَدُ بَِٔایَٰتِنَآ إِلَّا ٱلۡکَٰفِرُونَ ٤٧ وَمَا کُنتَ تَتۡلُواْ مِن قَبۡلِهِۦ مِن کِتَٰبٖ وَلَا تَخُطُّهُۥ بِیَمِینِکَۖ إِذٗا لَّٱرۡتَابَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ ٤٨ بَلۡ هُوَ ءَایَٰتُۢ بَیِّنَٰتٞ فِی صُدُورِ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَۚ وَمَا یَجۡحَدُ بَِٔایَٰتِنَآ إِلَّا ٱلظَّٰلِمُونَ ٤٩ وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَیۡهِ ءَایَٰتٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓیَٰتُ عِندَ ٱللَّهِ وَإِنَّمَآ أَنَا۠ نَذِیرٞ مُّبِینٌ ٥٠ أَوَ لَمۡ یَکۡفِهِمۡ أَنَّآ أَنزَلۡنَا عَلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبَ یُتۡلَىٰ عَلَیۡهِمۡۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَرَحۡمَةٗ وَذِکۡرَىٰ لِقَوۡمٖ یُؤۡمِنُونَ ٥١ قُلۡ کَفَىٰ بِٱللَّهِ بَیۡنِی وَبَیۡنَکُمۡ شَهِیدٗاۖ یَعۡلَمُ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ وَکَفَرُواْ بِٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ ٥٢ ﴾
و مکابره مکنید با اهل کتاب، الاّ به خصلتى که وى نیک است، مگر با آنان‌که ستم کردند از ایشان و بگویید: ایمان آوردیم به آنچه فرود آورده شد به سوى ما و آنچه فرود آورده شد به سوى شما و معبود ما و معبود شما یکى است و ما او را منقادیم. ﴿46﴾چنانکه کتاب‌هاى سابق فرود آورده بودیم، همچنان فرود آوردیم به سوى تو کتاب. پس آنان‌که دادیم ایشان را کتاب ایمان مىآرند به آن و از عرب کسى هست که ایمان مىآرد بدان و انکار نمىکنند آیات ما را مگر کافران. ﴿47﴾و نمىخواندى پیش از نزول قرآن هیچ کتاب را و نمىنوشتى هیچ کتاب را به دست راست خود، آنگاه در شک مىافتادند این بدکیشان. ﴿48﴾بلکه [قرآن] آیات روشن است، محفوظ در سینه‌هاى آنان‌که داده شده ایشان را علم و انکار نمىکنند آیات ما را مگر ستمکاران [901]. ﴿49﴾و گفتند: چرا نفرستاده شد برین پیغامبر نشانه‌ها از جانب پروردگار وى؟ بگو: جز این نیست که نشانه‌ها نزدیک پروردگار من است و جز این نیست که من ترسانندۀ آشکارم. ﴿50﴾آیا کفایت نکرده است ایشان را آنکه فرستادیم بر تو کتاب که خوانده می‌شود بر ایشان، هرآیینه در این مقدمه رحمت و پند است براى قوم که باور می‌دارند. ﴿51﴾بگو: بس است خدا گواه میان من و میان شما. می‌داند آنچه در آسمانها و زمین است و آنان‌که ایمان آوردند به ناحق و کافر شدند به خدا، آن جماعت ایشانند زیانکاران. ﴿52﴾
﴿ وَیَسۡتَعۡجِلُونَکَ بِٱلۡعَذَابِ وَلَوۡلَآ أَجَلٞ مُّسَمّٗى لَّجَآءَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ وَلَیَأۡتِیَنَّهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا یَشۡعُرُونَ ٥٣ یَسۡتَعۡجِلُونَکَ بِٱلۡعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةُۢ بِٱلۡکَٰفِرِینَ ٥٤ یَوۡمَ یَغۡشَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِن فَوۡقِهِمۡ وَمِن تَحۡتِ أَرۡجُلِهِمۡ وَیَقُولُ ذُوقُواْ مَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ٥٥ یَٰعِبَادِیَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِی وَٰسِعَةٞ فَإِیَّٰیَ فَٱعۡبُدُونِ ٥٦ کُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۖ ثُمَّ إِلَیۡنَا تُرۡجَعُونَ ٥٧ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ غُرَفٗا تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَاۚ نِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِینَ ٥٨ ٱلَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ یَتَوَکَّلُونَ ٥٩ وَکَأَیِّن مِّن دَآبَّةٖ لَّا تَحۡمِلُ رِزۡقَهَا ٱللَّهُ یَرۡزُقُهَا وَإِیَّاکُمۡۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ ٦٠ وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ یُؤۡفَکُونَ ٦١ ٱللَّهُ یَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَیَقۡدِرُ لَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِکُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمٞ ٦٢ وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡیَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ مَوۡتِهَا لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَکۡثَرُهُمۡ لَا یَعۡقِلُونَ ٦٣ وَمَا هَٰذِهِ ٱلۡحَیَوٰةُ ٱلدُّنۡیَآ إِلَّا لَهۡوٞ وَلَعِبٞۚ وَإِنَّ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ لَهِیَ ٱلۡحَیَوَانُۚ لَوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ ٦٤ فَإِذَا رَکِبُواْ فِی ٱلۡفُلۡکِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِینَ لَهُ ٱلدِّینَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ إِذَا هُمۡ یُشۡرِکُونَ ٦٥ لِیَکۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَیۡنَٰهُمۡ وَلِیَتَمَتَّعُواْۚ فَسَوۡفَ یَعۡلَمُونَ ٦٦ أَوَ لَمۡ یَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا حَرَمًا ءَامِنٗا وَیُتَخَطَّفُ ٱلنَّاسُ مِنۡ حَوۡلِهِمۡۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ یُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ یَکۡفُرُونَ ٦٧ وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ کَذِبًا أَوۡ کَذَّبَ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُۥٓۚ أَلَیۡسَ فِی جَهَنَّمَ مَثۡوٗى لِّلۡکَٰفِرِینَ ٦٨ وَٱلَّذِینَ جَٰهَدُواْ فِینَا لَنَهۡدِیَنَّهُمۡ سُبُلَنَاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَمَعَ ٱلۡمُحۡسِنِینَ ٦٩﴾
و شتاب مىطلبند از تو عذاب را و اگر نبودى میعادى معین، البته آمدى بدیشان عذاب و هرآیینه بیاید بدیشان ناگهان و ایشان ندانند. ﴿53﴾شتاب طلب مىکنند از تو عذاب را و هرآیینه دوزخ درگیرنده است کافران را. ﴿54﴾روزی که بپوشاند ایشان را عذاب از بالاى ایشان و از زیر پاى ایشان و بگوید خداى: بچشید جزاى آنچه می‌کردید. ﴿55﴾اى [902]بندگان مسلمانان من! هرآیینه زمین من گشاده است، پس مرا بخصوص عبادت کنید. ﴿56﴾هر شخصى چشندۀ مرگ است. باز به سوى ما گردانیده شوید. ﴿57﴾و آنان‌که ایمان آوردند و کارهاى شایسته کردند، البته فرود آریم ایشان را از بهشت به محل‌هاى بلند، می‌رود زیر آن جوی‌ها، جاویدان آنجا. نیک است مزد این عمل کنندگان. ﴿58﴾آنان‌که صبر کردند و بر پروردگار خویش توکل مىکنند. ﴿59﴾و بسا جانور که برنمىدارد روزى خود را، خدا روزى می‌دهد او را و شما را نیز و اوست شنوای دانا. ﴿60﴾و اگر سؤال کنى ایشان را که کیست آن که آفرید آسمانها و زمین و رام گردانید آفتاب و ماه را؟ البته گویند: آن خدای است. پس از چه جهت گردانیده می‌شوند از راه توحید؟. ﴿61﴾خدا فراخ مىکند روزى را براى هر که خواهد از بندگان خویش و تنگ مىسازد براى هر که خواهد. هرآیینه خدا به هر چیز داناست. ﴿62﴾و اگر بپرسى ایشان را کیست آن که فرود آورد از آسمان آب را، پس زنده ساخت به سبب آن زمین را بعد از مردن آن؟ البته بگویند: آن خداست. بگو: ستایش خداى راست، بلکه بیشترین ایشان نمىفهمند. ﴿63﴾و نیست این زندگانى دنیا مگر بازى و بیهوده و هرآیینه سرای آخرت همون است زندگانى، اگر می‌دانستند. ﴿64﴾پس ایشان چون سوار شدند در کشتی‌ها، دعا کنند به جناب خدا، خالص کنان براى وى عبادت را. پس وقتى که نجات دادیم ایشان را به سوى زمین خشک، ناگهان ایشان شریک مىآرند. ﴿65﴾تا ناسپاسى کنند به آنچه عطا کردیم ایشان را و تا بهره‌مند شوند [903]. پس حقیقت حال را خواهند دانست. ﴿66﴾آیا ندیدند که ما پیدا کردیم حرم با امن را و ربوده می‌شوند مردمان از حوالى ایشان؟ آیا بى‌اصل را باور می‌دارند و به نعمت خدا ناسپاسى مىکنند؟!. ﴿67﴾و کیست ستمکارتر از کسی که افتری کرد بر خدا دروغى را یا دروغ داشت سخن راست را چون بیاید پیش او؟ آیا نیست در دوزخ جایى کافران را؟. ﴿68﴾و آنان‌که جهاد کردند در راه ما، البته دلالت کنیم ایشان را به راه‌هاى خود. و هرآیینه خدا با نیکوکاران است. ﴿69﴾
[898] یعنی آخرت. [899] یعنی بارِ گمراه شدن و گمراه کردن بردارند و بار تابعان از سر ایشان دفع نکند. [900] مترجم گوید: حاصل مثل آن است که ایشان به بتان پناه برده‌اند و بتان هیچ نفع ندهند، چنانکه خانۀ عنکبوت هیچ فائده نمی‌دهد. [901] مترجم گوید: بعض مفسران گفته‌اند که مراد از ﴿ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ﴾به تنها ذات حضرت پیغامبرستجوالله اعلم. [902] مترجم گوید: خدای تعالی ترغیب می‌فرماید بر هجرت حبشه و مدینه به این آیات.
تفسیر نور:
سوره عنکبوت آیه 1
متن آیه :
الم
ترجمه :
الف ، لام ، میم .
توضیحات :
« الم » : حروف مقطّعه است ( نگا : بقره / 1 ) .
سوره عنکبوت آیه 2
متن آیه :
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ
ترجمه :
آیا
مردمان گمان برده‌اند همین که بگویند ایمان آورده‌ایم ( و به یگانگی خدا و
رسالت پیغمبر اقرار کرده‌ایم ) به حال خود رها می‌شوند و ایشان ( با
تکالیف و وظائف و رنجها و سختیهائی که باید در راه آئین آسمانی تحمّل کرد )
آزمایش نمی‌گردند ؟ !
توضیحات :
« لا یُفْتَنُونَ » : آزمایش نمی‌گردند . مورد امتحان واقع نمی‌شوند ( نگا : بقره / 155 و 214 ) .
سوره عنکبوت آیه 3
متن آیه :
وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ
ترجمه :
ما
کسانی را که قبل از ایشان بوده‌اند ( با انواع تکالیف و مشقّات و با اقسام
نعمتها و محنتها ) آزمایش کرده‌ایم ، آخر باید خدا بداند چه کسانی راست
می‌گویند ، و چه کسانی دروغ می‌گویند .
توضیحات :
« فَلَیَعْلَمَنَّ اللهُ . . . » : ( نگا : آل‌عمران / 140 و 166 و 167 ) .
سوره عنکبوت آیه 4
متن آیه :
أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَن یَسْبِقُونَا سَاء مَا یَحْکُمُونَ
ترجمه :
آیا
کسانی که بدیها را انجام می‌دهند گمان می‌برند که بر ما پیشی می‌گیرند ( و
از حوزه قدرت ما می‌گریزند و از چنگال کیفر ما رهائی می‌یابند ؟ ! ) . چه
بد داوری می‌کنند !
توضیحات :
« یَسْبِقُونَا » : از پیش ما در بروند . از دست ما به در روند ( نگا : انفال / 59 ) . « یَحْکُمُونَ » : داوری می‌کنند .
سوره عنکبوت آیه 5
متن آیه :
مَن کَانَ یَرْجُو لِقَاء اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
ترجمه :
کسی
که ملاقات خدا را چشم می‌دارد ( و به زندگی دوباره و رستاخیز و قیامت و
حساب و کتاب و پاداش و پادافره معتقد است ، باید در پرستش و فرمانبرداری از
خدا سستی و سهل‌انگاری نکند ، و باید بداند ) زمانی را که خدا تعیین کرده
است ( دیر یا زود ) فرا می‌رسد ، و او شنوا و آگاه است ( و گفتار و رفتار
همگان را می‌شنود و می‌بیند و سزا و جزا می‌دهد ) .
توضیحات :
«
یَرْجُو » : امیدوار است . چشم می‌دارد . الف زائدی در رسم‌الخطّ قرآنی
دارد . « لِقَآءَ » : ملاقات ( نگا : انعام / 31 و 154 ) .
سوره عنکبوت آیه 6
متن آیه :
وَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ
ترجمه :
کسی
که تلاش و کوششی ( در راه پیشرفت دین خدا ، و انجام عبادات تقبّل ) کند ،
در حقیقت برای خود تلاش و کوشش کرده است ( و سود آن عائد خودش می‌گردد ) .
چرا که خدا بی‌نیاز از جهانیان ( و طاعت و عبادت ایشان ) است .
توضیحات :
« جَاهَدَ » : با دشمنان خدا جهاد کرد . با دشمن نفس امّاره به مبارزه برخاست . در راه دین مصائب و مشکلاتی تحمّل کرد .
سوره عنکبوت آیه 7
متن آیه :
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ
سَیِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِی کَانُوا یَعْمَلُونَ
ترجمه :
کسانی
که ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام بدهند ( ما گناهان ایشان را
می‌بخشیم و ) بدیهایشان را محو می‌کنیم ، و پاداش کارهای نیکشان را به
بهترین وجه می‌دهیم .
توضیحات :
« لَنُکَفِّرَنَّ » :
( نگا : نساء / 31 ، آل‌عمران / 195 ، مائده / 12 و 65 ) . «
لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ مَا . . . » : ( نگا : توبه / 121 ، نحل /
96 و 97 ، نور / 38 ) . ما همه اعمال خوب آنان را به حساب بهترین آنها
می‌گذاریم و پاداش می‌دهیم .
سوره عنکبوت آیه 8
متن آیه :
وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْناً وَإِن جَاهَدَاکَ
لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ
مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه :
ما
به انسان توصیه می‌کنیم که به پدر و مادرش کاملاً نیکی کند ، و ( امّا ای
انسان ! ) اگر آن دو تلاش کردند که برای من انباز قرار دهی - که کمترین
اطّلاعی از آن نداری ( و اصلاً شرک با علم و عقل سازگار نیست ) - از ایشان
اطاعت مکن . ( ولی باز هم محترمانه و مهربانانه با ایشان رفتار کن ) .
بازگشت همه شما به سوی من است و از کارهائی که کرده‌اید آگاهتان می‌کنم ( و
جزا و سزای اعمالتان را بی کم و کاست خواهم داد ) .
توضیحات :
«
حُسْناً » : زیبائی . یعنی باید انسان کاملاً به پدر و مادرش نیکی کند ،
نیکی و نیکوکاریی که انگار خودِ زیبائی است ( نگا : بقره / 83 ) . « إِلَی
اللهِ . . . » : ( نگا : مائده / 48 و 105 ) .
سوره عنکبوت آیه 9
متن آیه :
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ
ترجمه :
کسانی
که ایمان می‌آورند و کارهای بایسته می‌کنند ، ما ایشان را در میان
شایستگان قرار می‌دهیم ( و همدم و همنشین پیغمبران و صدیقان و شهداء و
صالحان می‌کنیم ) .
توضیحات :
« لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ » : ( نگا : نساء / 69 ) . « الصَّالِحِینَ » : شایستگان ( نگا : یوسف / 101 ) .
سوره عنکبوت آیه 10
متن آیه :
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِیَ فِی
اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ
مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ
بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ
ترجمه :
در
میان مردم کسانی هستند که می‌گویند ایمان آورده‌ایم ( و از زمره مؤمنانیم )
، امّا هنگامی که به خاطر خدا مورد اذیّت و آزار قرار گرفتند ، ( به ناله
و فریاد می‌آیند و چه بسا از دین برگردند . انگار ایشان ) شکنجه مردمان را
( در دنیا ) همسان عذاب خدا ( در آخرت ) می‌شمارند ، و هنگامی که پیروزیی
از سوی پروردگارت نصیب ( شما مؤمنان ) گردد ، خواهند گفت : ما که با شما
بوده‌ایم ( و ایمانی چون ایمان شما داشته‌ایم و باید از غنائم پیروزیتان بر
دشمنان بهره‌ای داشته باشیم ) . آیا خداوند آگاه‌تر ( از هر کسی ، به
ایمان و نفاق و ) به آنچه در سینه‌های جهانیان است نمی‌باشد ؟
توضیحات :
«
أُوذِیَ » : اذیّت و آزار شد . شکنجه داده شد . « فِی اللهِ » : به خاطر
خدا . در راه خدا . « فِتْنَةً » : شکنجه و آزار . بلا و مصیبت .
سوره عنکبوت آیه 11
متن آیه :
وَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِینَ
ترجمه :
خداوند مسلّماً مؤمنان را می‌شناسد ، و قطعاً منافقان را هم می‌شناسد .
توضیحات :
« لَیَعْلَمَنَّ » : به طور قطع و یقین می‌داند و می‌شناسد .
سوره عنکبوت آیه 12
متن آیه :
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنَا
وَلْنَحْمِلْ خَطَایَاکُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِینَ مِنْ خَطَایَاهُم مِّن
شَیْءٍ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ
ترجمه :
کافران به
مؤمنان می‌گویند : از راه و روش و مکتب و آئین ما پیروی کنید ( و اگر
رستاخیز و حساب و کتابی در میان بود ، مسؤولیّت آن را ما می‌پذیریم ) و
قطعاً گناهان شما را به عهده می‌گیریم ! ولی آنان هرگز گناهان ایشان را به
گردن نمی‌گیرند ( و اصلاً کسی گناهان کسی را نمی‌تواند تقبّل کند ، و بلکه
هر کسی در گرو اعمال خویش است ) و آنان قطعاً دروغ می‌گویند .
توضیحات :
«
إِتَّبِعُوا سَبِیلَنَا » : از راه و روش ما پیروی کنید . از آئین و مکتب
ما پیروی کنید . « وَ لْنَحْمِلْ » : باید که برداریم . به گردن می‌گیریم .
« مِن شَیْءٍ » : اصلاً . به هیچ وجه .
سوره عنکبوت آیه 13
متن آیه :
وَلَیَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالاً مَّعَ أَثْقَالِهِمْ
وَلَیُسْأَلُنَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَمَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ
ترجمه :
آنان
بارهای سنگین خود را بر دوش می‌کشند ، و بارهای سنگین دیگری را افزون بر
بارهای سنگین خودشان ( بر دوش می‌کشند که مکافات گمراهسازی دیگران است ،
بدون این که از بار گناهان گمراه‌شدگان هم چیزی کاسته شده باشد ) و در روز
قیامت از ایشان درباره افتراها و دروغهائی که بهم می‌بافند پرسیده می‌شود
.
توضیحات :
« أَثْقَالَ » : جمع ثِقْل ، بارهای
سنگین . مراد بار گناهان است . « أَثْقَالاً مَّعَ أَثْقَالِهِمْ » :
بارهای گناهان گمراهسازی دیگران به همراه بارهای گناهان گمراهی خود ( نگا :
نحل / 25 ) .
سوره عنکبوت آیه 14
متن آیه :
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ
سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِینَ عَاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ
ظَالِمُونَ
ترجمه :
ما نوح را به سوی قوم خود
فرستادیم ، و او نهصد و پنجاه سال در میان آنان ماندگار شد ( و جز گروه
اندکی بدو ایمان نیاوردند ) . سرانجام در حالی که ( با کفر و معاصی ) به
خود ستم می‌کردند ، طوفان ایشان را در برگرفت .
توضیحات :
« لَبِثَ » : ماند . ماندگار شد . « أَلْفَ سَنَةٍ إِلاّ خَمْسِینَ عَاماً » : هزار سال ، بجز پنجاه سال . یعنی نهصد و پنجاه سال .
سوره عنکبوت آیه 15
متن آیه :
فَأَنجَیْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِینَةِ وَجَعَلْنَاهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ
ترجمه :
ما نوح و مسافران کشتی را ( از امواج سهمگین طوفان ) نجات دادیم و کشتی ( و داستان آن ) را پند و عبرتی برای جهانیان کردیم .
توضیحات :
«
أَصْحَابَ السَّفینَةِ » : سواران بر کشتی . مسافران کشتی . «
جَعَلْنَاهَا » : ضمیر ( هَا ) به ( السَّفینَة ) برمی‌گردد که متضمّن
داستان قبل و بعد طوفان مجموعه وقائع و حوادث کشتی و کشتی‌ساز و کشتیبان
است . « ءَایَةً » : پند و عبرت ( نگا : حاقّه / 12 ) .
سوره عنکبوت آیه 16
متن آیه :
وَإِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ
ترجمه :
(
خاطرنشان ساز داستان ) ابراهیم را ، آن زمانی که او به قوم خود گفت : خدا
را بپرستید و خویشتن را از ( عذاب ) او بپرهیزید . این برای شما بهتر است
اگر بدانید .
توضیحات :
« إِبْرَاهِیمَ » : عطف بر نوح است ، و یا این که مفعول فعل محذوف ( أُذْکُرْ ) است .
سوره عنکبوت آیه 17
متن آیه :
إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَاناً وَتَخْلُقُونَ
إِفْکاً إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِکُونَ
لَکُمْ رِزْقاً فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ
وَاشْکُرُوا لَهُ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه :
(
ابراهیم بدیشان گفت : ) شما غیر از خدا بتهائی را هم می‌پرستید ( که آنها
را با دست خود می‌تراشید و می‌سازید ) و دروغی را به هم می‌بافید ( و
می‌گوئید : اینها معبودهای ما بوده و وسیله تقرّب به خدایند ) . بجز خدا ،
کسانی را که می‌پرستید توانائی روزی رساندن به شما را ندارند ، و روزی را
از پیشگاه خدا بخواهید و او را بندگی و سپاسگزاری کنید ، ( و بدانید که
سرانجام برای حساب و کتاب و سزا و جزا ) به سوی او برگردانده می‌شوید .
توضیحات :
«
أَوْثَان » : جمع وَثَن ، بتها . « تَخْلُقُونَ » : می‌سازید . به هم
می‌بافید . « إِفْکاً » : چیزی که دور از حقیقت است . دروغ بزرگ ( نگا :
نور / 11 و 12 ، صافّات / 151 ) .
سوره عنکبوت آیه 18
متن آیه :
وَإِن تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِکُمْ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ
ترجمه :
و
اگر هم شما ( سخنان مرا ) تکذیب کنید ( مطلب تازه‌ای نیست ) ، ملّتهای پیش
از شما ( نیز پیغمبرشان را ) تکذیب کرده‌اند ( و عاقبت به سرنوشت دردناکی
گرفتار آمده‌اند ) و وظیفه پیغمبر جز تبلیغ روشن و روشنگر نمی‌باشد .
توضیحات :
« الْبَلاغُ الْمُبِینُ » : ( نگا : مائده / 92 ، نحل / 35 و 82 ) .
سوره عنکبوت آیه 19
متن آیه :
أَوَلَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ
ترجمه :
آیا ندیده‌اند که خدا چگونه آفرینش را می‌آغازد و سپس آن را باز می‌گرداند ؟ این کار برای خدا سهل و آسان است .
توضیحات :
«
لَمْ یَرَوْا » : ندانسته‌اند . ندیده‌اند . رؤیت در اینجا مشاهده با چشم
یا مشاهده قلبی و علمی است . « یُبْدِئُ » : می‌آغازد . مراد آفرینش و
ایجاد نخستین است ، یا مراد زنده شدن زمینهای مرده و روئیدن گیاهان و تولّد
اطفال از نطفه و غیره است . « یُعِیدُهُ » : مراد از إعاده ، حیات را به
ممات تبدیل کردن و زنده گرداندن دوباره و رستاخیز مردگان است . یا این که
اشاره به چرخه سالیانه حیات و ممات گیاهان و درختان و حیوانات و انسانها
است . « یَسِیرٌ » : سهل و ساده .
سوره عنکبوت آیه 20
متن آیه :
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ
اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ
قَدِیرٌ
ترجمه :
بگو : در زمین بگردید و بنگرید که
خدا چگونه در آغاز موجودات را پدید آورده است و ( چه رنگ و بو و سیما و
ویژگیهائی به هر یک داده است ، و چه اسراری در آنها به ودیعت نهاده است .
تا از مشاهده اشیاء پی به راز و رمز آنها ببرید و در برابر قدرت مافوق
تصوّر آفریدگارشان سر تسلیم فرود آورید ، و بدانید کسی که اوّل این جهان را
از نیستی به هستی آورده است ) بعداً هم جهان دیگر را پدیدار می‌کند . چرا
که خدا بر هر چیزی توانا است .
توضیحات :
« سِیرُوا »
: بگردید . سیر و سیاحت کنید . « انظُرُوا » : بنگرید . دقّت کنید .
مطالعه و بررسی نمائید . « بَدَأَ » : ( نگا : انبیاء / 104 ، اعراف / 29
) . « النَّشْأَةَ الآخِرَةَ » : پیدایش واپسین . مراد رستاخیز و آفرینش
مجدّد آن جهانی است ، در مقابل « النَّشْأَةَ الأُولی » که پیدایش نخستین و
سرآغاز آفرینش این جهانی است ( نگا : واقعه / 62 ) .
سوره عنکبوت آیه 21
متن آیه :
یُعَذِّبُُ مَن یَشَاءُ وَیَرْحَمُ مَن یَشَاءُ وَإِلَیْهِ تُقْلَبُونَ
ترجمه :
(
آن وقت که رستاخیز به پا شد ، خدا ) هر کس را بخواهد ( و مستحقّ بداند )
عذاب می‌رساند ، و هر کس را بخواهد مورد مرحمت قرار می‌دهد . ( سرانجام ،
جملگی ) شما به سوی او بازگردانده می‌شوید .
توضیحات :
« تُقْلَبُونَ » : بازگردانده می‌شوید .
سوره عنکبوت آیه 22
متن آیه :
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاء وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ
ترجمه :
شما
نمی‌توانید ( از قلمرو حکومت خدا بیرون روید و او را ) درمانده کنید ، چه
در زمین و چه در آسمان ( باشید ) ، و بغیر از خدا شما هیچ سرپرستی و یاوری
ندارید .
توضیحات :
« مُعْجِزِینَ » : درمانده کنندگان ( نگا : هود / 20 و 33 ) . « مِن وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ » : ( نگا : بقره / 107 ) .
سوره عنکبوت آیه 23
متن آیه :
وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِکَ یَئِسُوا مِن رَّحْمَتِی وَأُوْلَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
ترجمه :
کسانی که آیات خدا و ملاقات او را باور ندارند ، ایشان از رحمت من مأیوس می‌باشند ، و آنان عذاب دردناکی دارند .
توضیحات :
« یَئِسُوا » : ناامید گشته‌اند . مراد این است که به مرحمت من در حق نیکان و رساندن ایشان به بهشت باور ندارند .
سوره عنکبوت آیه 24
متن آیه :
فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ
حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ
لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ
ترجمه :
امّا پاسخ قوم (
ابراهیم به ) او جز این چیزی نبود که ( به یکدیگر ) گفتند : او را بکشید یا
بسوزانید ! پس ( ایشان سرانجام او را به آتش انداختند و ما آتش را سرد و
سالم برای ابراهیم کردیم و ) او را از آتش رهانیدیم . در این ( بی‌تأثیر
کردن آتش ، و رهانیدن ابراهیم از نیرنگ کافران ) نشانه‌هائی ( بر قدرت خدا )
برای مؤمنان است .
توضیحات :
« فَمَا کَانَ جَوَابَ
. . . » : واژه ( جَوابَ ) خبر مقدم ( کَانَ ) و ( إِلاّ أَن قَالُوا
اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ ) اسم آن است .
سوره عنکبوت آیه 25
متن آیه :
وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَاناً مَّوَدَّةَ
بَیْنِکُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُ
بَعْضُکُم بِبَعْضٍ وَیَلْعَنُ بَعْضُکُم بَعْضاً وَمَأْوَاکُمُ النَّارُ
وَمَا لَکُم مِّن نَّاصِرِینَ
ترجمه :
( ابراهیم
خطاب به قوم خود ) گفت : شما غیر از خدا ، بتهائی را برای خویشتن
برگزیده‌اید تنها به خاطر محبّت ( بزهکارانه‌ای ) که در زندگی دنیا میان
خودتان ( نسبت به آباء و اجداد و قوم و قبیله خویش ) دارید ، سپس در روز
قیامت ( دشمن یکدیگر می‌گردید و این رشته محبّت بزهکارانه از هم گسیخته
می‌شود ، و ) برخی از شما از برخی دیگر بیزاری می‌جوید و بعضی از شما بعضی
دیگر را نفرین می‌کند ، و بالاخره جایگاهتان آتش دوزخ خواهد بود و هیچ یار و
یاوری نخواهید داشت ( تا شما را از عذاب خدا برهاند ) .
توضیحات :
«
مَوَدَّةَ بَیْنَکُمْ » : به خاطر محبّت میان خود . مراد این است که
بتهائی که می‌پرستید ، مجسّمه افراد صالح یا بزرگان قوم است ، یا این که
پدران خود را بر پرستش چنین بتهائی دیده‌اید و محض تقلید از ایشان و چشم
هم‌چشمی یکدیگر ، شما هم آنها را می‌پرستید . و یا این که پرستش بتهای
مخصوص رمز وحدت هر قوم و قبیله‌ای بشمار می‌آمد و بت‌پرستی تنها به خاطر
دوست داشتن و جانبداری از قوم و قبیله بود و بس . واژه ( مَوَدَّة ) مفعول
له است . « یَکْفُرُ » : بیزاری می‌جوید ( نگا : ابراهیم / 22 ، مریم /
82 ) . کَفَرَ بِالشَّیْءِ : تَبَرَّأَ مِنْهُ .
سوره عنکبوت آیه 26
متن آیه :
فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه :
لوط
به ابراهیم ایمان آورد ( که خود از موحّدان بزرگ بود ) . ابراهیم گفت : من
به سوی پروردگارم هجرت می‌کنم ( و در راه رضای او گام برمی‌دارم ) چرا که
او مقتدر ( است و مرا از دست دشمنانم می‌رهاند و به آرزویم می‌رساند ، و )
حکیم است ( و به من جز کاری را فرمان نمی‌دهد که در آن خیر و صلاح باشد .
ابراهیم از عراق به شام مهاجرت کرد و قوم و قبیله خود را رها ساخت ) .
توضیحات :
«
لُوطٌ » : شخصیّت والای معاصر ابراهیم و از پیغمبران بزرگ خدا بود ( نگا :
شعراء 160 - 175 ) . « إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلی رَبِّی » : ( نگا :
صافّات / 99 ) . من به عبادت پروردگارم می‌پردازم . من در راه رضایت
پروردگارم از اینجا هجرت می‌کنم .
سوره عنکبوت آیه 27
متن آیه :
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ
النُّبُوَّةَ وَالْکِتَابَ وَآتَیْنَاهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیَا وَإِنَّهُ
فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ
ترجمه :
ما
به ابراهیم اسحاق و ( نوه‌اش ) یعقوب را عطاء کردیم ، و در دودمان او نبوّت
قرار دادیم و کتاب ( آسمانی برای آنان فرستادیم ) و در دنیا پاداش او را
دادیم ، و وی در آخرت از زمره صالحان است .
توضیحات :
«
الْکِتَابَ » : مراد جنس کتاب است و شامل زبور و تورات و انجیل و قرآن
می‌گردد . « الصَّالِحِینَ » : ( نگا : بقره / 130 ) . صالح بودن ،
عالی‌ترین درجه کمال انسانی در اعتقاد و ایمان و قول و عمل و اخلاق است ، و
بسیاری از پیغمبران از خدا تقاضا کرده‌اند تا ایشان را جزو صالحان قلمداد
فرماید ( نگا : نمل / 19 ، قصص / 27 ، شعراء / 83 ، صافّات / 100 ) . «
أَجْرَهُ » : مراد مجموعه افتخارات دنیوی است . از قبیل : مدح او ، درود
فرستادن بر او تا دنیا دنیا است ، بخشیدن فرزندان بایسته ، ادامه خطّ نبوّت
در دودمان او .
سوره عنکبوت آیه 28
متن آیه :
وَلُوطاً إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِینَ
ترجمه :
لوط
را ( هم به سوی قوم خود فرستادیم و او ) زمانی به قوم خود گفت : شما کار
بسیار زشتی را انجام می‌دهید ، کار زشتی که کسی از جهانیان پیش از شما
مرتکب آن نشده است !
توضیحات :
« لَتَأْتُونَ » : انجام می‌دهید . « الْفَاحِشَةَ » : کار بسیار زشت . مراد لِواط است ( نگا : اعراف / 81 ، نمل / 55 ) .
سوره عنکبوت آیه 29
متن آیه :
أَئِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِیلَ
وَتَأْتُونَ فِی نَادِیکُمُ الْمُنکَرَ فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ
إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن کُنتَ مِنَ
الصَّادِقِینَ
ترجمه :
آیا شما با مردان آمیزش
می‌کنید ، و راه ( تولید و تکثیر نسل ) را می‌بندید ، و در باشگاهها و
مجالس خود ( آشکارا و در میان جمع ، بدون ترس و خوف از یزدان ، و حیا و شرم
از مردمان ) کارهای زشت انجام می‌دهید ؟ ! ( و دامن عصمت به گناه
می‌آلائید ؟ ! ) پاسخ قوم او جز این نبود که بگویند : اگر راست می‌گوئی ،
عذاب خدا را بر سر ما بیاور ( و ما مردمان آلوده را امان مده ! )
توضیحات :
«
تَقْطَعُونَ السَّبِیلَ » : راهزنی می‌کنید و مردمان را می‌کشید و
اموالشان را به سرقت می‌برید . با عدم زناشوئی با زنان ، و انجام عمل لواط ،
راه تولید نسل را تعطیل می‌کنید . « نَادِی » : مجلس . محلّ اجتماعات .
باشگاه . « الْمُنکَرَ » : زشت و پلشت . در اینجا مراد کاری است که فطرت از
آن بیزار و طبع سلیم از آن گریزان است . مثل : همجنس‌گرائی ، کشف عورت ،
دشنام و سخنان رکیک ، استهزاء و تمسخر . « فَمَا کَانَ جَوَابَ . . . » : (
نگا : عنکبوت / 24 ) .
سوره عنکبوت آیه 30
متن آیه :
قَالَ رَبِّ انصُرْنِی عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ
ترجمه :
( لوط از آستانه خدا کمک طلبید و ) گفت : پروردگارا ! مرا بر قوم تباه پیشه پیروز گردان .
توضیحات :
. . .
سوره عنکبوت آیه 31
متن آیه :
وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا
مُهْلِکُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ إِنَّ أَهْلَهَا کَانُوا ظَالِمِینَ
ترجمه :
هنگامی
که فرستادگان ( فرشته ) ما به پیش ابراهیم آمدند و ( تولّد اسحاق و یعقوب
را ) نوید دادند و ( ضمناً ) افزودند که ما اهل این شهر را هلاک خواهیم کرد
، چرا که اهل آن ستمگرند .
توضیحات :
« رُسُلُنَا »
: فرستادگان ما . مراد فرشتگان مأمور نابودی قوم لوط است . « الْبُشْری »
: مژده . نوید . مراد بشارت تولّد اسحاق و بعدها نوه‌اش یعقوب است ( نگا :
هود / 71 ) .
سوره عنکبوت آیه 32
متن آیه :
قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطاً قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا
لَنُنَجِّیَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ
الْغَابِرِینَ
ترجمه :
ابراهیم گفت : لوط در آن شهر
است ! گفتند : ( نگران مباش ) ما بهتر ( از تو ) می‌دانیم که چه کسانی در
آن هستند . او را و خانواده و پیروانش را نجات خواهیم داد ، مگر همسر او
را که از جمله ماندگاران و نابود شوندگان خواهد بود .
توضیحات :
«
أَهْلَهُ » : خانواده‌اش . پیروانش . « الْغَابِرِینَ » : ماندگاران .
هلاک شوندگان . ( نگا : اعراف / 83 ، حجر / 60 ، شعراء / 171 ، نمل / 57
) .
سوره عنکبوت آیه 33
متن آیه :
وَلَمَّا
أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطاً سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعاً
وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوکَ وَأَهْلَکَ إِلَّا
امْرَأَتَکَ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ
ترجمه :
هنگامی
که فرستادگان ما پیش لوط آمدند ، لوط به خاطر آنان سخت ناراحت و دلتنگ شد .
( فرشتگان ) گفتند : مترس و غمگین مباش ! ما تو را و خانواده و پیروان تو
را نجات خواهیم داد مگر همسرت را که از ماندگاران و نابود شوندگان خواهد
بود .
توضیحات :
« سِیءَ » : بدحال و ناراحت گردید . مجهول ( سَآءَ ) است . « ذَرْعاً » : ( نگا : هود / 77 ) .
سوره عنکبوت آیه 34
متن آیه :
إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَةِ رِجْزاً مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ
ترجمه :
ما بر اهل این شهر عذابی از آسمان به خاطر نافرمانی و فسق و فجورشان نازل خواهیم کرد .
توضیحات :
« مُنزِلُونَ » : فرود آورندگان . نازل کنندگان . « رِجْزاً » : عذاب . ( نگا : حجر / 74 ) .
سوره عنکبوت آیه 35
متن آیه :
وَلَقَد تَّرَکْنَا مِنْهَا آیَةً بَیِّنَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ
ترجمه :
ما از آن شهر آثار نمایانی را برجای گذاشتیم تا درس عبرتی برای کسانی باشد که از روی خرد عمل می‌کنند .
توضیحات :
« ءَایَةً » : نشانه . مایه عبرت .
سوره عنکبوت آیه 36
متن آیه :
وَإِلَى مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْباً فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا
اللَّهَ وَارْجُوا الْیَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ
مُفْسِدِینَ
ترجمه :
( همچنین فرستادیم ) شعیب را
به سوی شهر مدین که خود از اهالی آنجا بود . گفت : ای قوم من ! خدای را
پرستش کنید ، و ( سعادت ) روز بازپسین را بخواهید ، و در زمین اصلاً فساد و
تباهی نکنید .
توضیحات :
« أَخَاهُمْ شُعَیْباً » :
( نگا : اعراف / 65 و 73 و85 ) . « لا تَعْثَوْا فِی الأرْضِ
مُفْسِدِینَ » : ( نگا : بقره / 60 ، اعراف / 74 ) .
سوره عنکبوت آیه 37
متن آیه :
فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ
ترجمه :
او را تکذیب کردند و زلزله آنان را فرو گرفت و در خانه و کاشانه خود به رو در افتادند و مردند .
توضیحات :
« الرَّجْفَةُ » : زلزله . ( نگا : اعراف / 78 ) . « جَاثِمِینَ » : ( نگا : اعراف / 78 ) .
سوره عنکبوت آیه 38
متن آیه :
وَعَاداً وَثَمُودَ وَقَد تَّبَیَّنَ لَکُم مِّن مَّسَاکِنِهِمْ
وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ
وَکَانُوا مُسْتَبْصِرِینَ
ترجمه :
( ما قبائل )
عاد و ثمود را ( نیز به گناهانشان گرفتیم و نابودشان کردیم ) و خانه و
کاشانه ( ویران شده ) ایشان ( سر راه مسافرت شما است و ) برای شما نمایان
است . اهریمن اعمال ( زشت و پلشت ) ایشان را در نظرشان آراست و بدین وسیله
ایشان را از راه ( حق و حقیقت ) بازداشت ، در حالی که چشم بینا داشتند ( و
حق و باطل را در پرتو تبلیغ انبیاء از هم تشخیص می‌دادند ) .
توضیحات :
«
عَاداً و ثَمُودَ » : مفعول فعل محذوف ( أَهْلَکْنَا ) یا ( أُذْکُرُوا )
است . واژه ثمود الف زائدی در رسم‌الخطّ قرآنی به دنبال دارد . « تَبَیَّنَ
» : آشکار است . فاعل آن ( مَسَاکِن ) و حرف ( مِن ) زائد است . یا فاعل
آن ( إهلاک ) است که از روند سخن استفاده می‌شود . در این صورت واژه ( مِنْ
) معنی ( از جهت ، به سبب ) دارد ، بعضی هم آن را تبعیضیّه دانسته‌اند . «
مُسْتَبْصِرِینَ » : دارندگان چشم بینا و عقل و فهم کافی و باخبر از
راهنمائیهای انبیاء .
سوره عنکبوت آیه 39
متن آیه :
وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى
بِالْبَیِّنَاتِ فَاسْتَکْبَرُوا فِی الْأَرْضِ وَمَا کَانُوا سَابِقِینَ
ترجمه :
(
ما گول خوردگان زر و زور ، یعنی ) قارون و فرعون و هامان را ( نیز به
گناهانشان گرفتیم و نابودشان کردیم ) . موسی با دلائل و براهین روشن به
سراغ آنان رفت ، امّا ایشان در زمین استکبار و برتری‌جوئی کردند ، ولی
نتوانستند پیشی گیرند ( و از دست خدا بگریزند و خویشتن را از عذاب او
برهانند ) .
توضیحات :
« قَارُون » : ( نگا : قصص
/ 76 - 83 ) . « هَامَان » : ( نگا : قصص / 37 - 42 ) . « مَا کَانُوا
سَابِقِینَ » : پیشی گیرندگان بر خدا نبودند . یعنی از حوزه قدرت خدا
نتوانستند خارج شوند و از عذاب او خویشتن را به دور دارند .
سوره عنکبوت آیه 40
متن آیه :
فَکُلّاً أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ
حَاصِباً وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ
خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا کَانَ اللَّهُ
لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ
ترجمه :
ما
هر یک از اینها را به گناهانشان گرفتیم : برای بعضی از ایشان طوفان همراه
با سنگریزه حواله کردیم ، و بعضی از ایشان را صدای ( رعب‌انگیز صاعقه‌ها و
زمین‌لرزه‌ها ) فرا گرفت ، و برخی از ایشان را هم به زمین فرو بردیم ، و
برخی دیگر را ( در آب دریا ) غرق کردیم . خداوند هرگز بدیشان ستم نکرده است
و آنان خودشان ( با ارتکاب کفر و فسق و فجور ) به خویشتن ستم کردند ( و
نتیجه آن را هم دیدند و چشیدند ) .
توضیحات :
«
کُلاًّ » : جملگی این گناهکاران مذکور را . « مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ
حَاصِباً » : مراد عاد است که قوم هود ( ع ) است ( نگا : حاقّه / 6 ) . «
حَاصِباً » : طوفانی که در آن سنگریزه‌ها به حرکت درآیند ( نگا : اسراء /
68 ) . « أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ » : مراد ثمود است که قوم صالح ( ع ) است (
نگا : هود / 67 ) . « الصَّیْحَةُ » : ندای صاعقه‌ها که با زمین‌لرزه در
مرکز وقوع آن همراه است ( هود / 67 و 94 ، حجر / 73 و 83 ، مؤمنون / 41 ) .
« مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الأرْضَ » : مراد قارون و قوم لوط است ( نگا : هود /
82 ، قصص / 81 ) . « مَنْ أَغْرَقْنَا » : مراد قوم نوح و فرعون و
فرعونیان است ( نگا : هود / 37 - 43 ، شعراء / 66 ) .
سوره عنکبوت آیه 41
متن آیه :
مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء کَمَثَلِ
الْعَنکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتاً وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ
الْعَنکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ
ترجمه :
کار
کسانی که جز خدا ، ( اشخاص و اصنام و اشیائی را به دوستی برگرفته‌اند ، و
از میان آفریدگان ، برای خود ) سرپرستانی برگزیده‌اند ، همچون کار عنکبوت
است که ( برای حفظ خود از تارهای ناچیز ) خانه‌ای برگزیده است ( بدون دیوار
و سقف و در و پیکری که وی را از گزند باد و باران و حوادث دیگر در امان
دارد ) . بی‌گمان سست‌ترین خانه‌ها خانه و کاشانه عنکبوت است ، اگر ( آنان
از سستی معبودها و پایگاههائی که غیر از خدا برگزیده‌اند باخبر بودند ، به
خوبی ) می‌دانستند ( که در اصل بر تار عنکبوت تکیه زده‌اند ) .
توضیحات :
«
کَمَثَلِ الْعَنکَبُوتِ . . . » : خانه عنکبوت هر چند از عجائب آفرینش است
، ولی در سستی ضرب‌المثل است و سست‌تر از آن تصوّر نمی‌شود . « لَوْ
کَانُوا یَعْلَمُونَ » : اگر می‌دانستند ! کاش می‌دانستند ! این قید مربوط
به بتها و معبودهای دروغین است ؛ نه سستی خانه عنکبوت .
سوره عنکبوت آیه 42
متن آیه :
إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه :
خداوند
از چیزهائی که بجز خدا به فریاد می‌خوانند آگاه است و او چیره کار بجا است
( و بر نابودی آنان توانا است ، ولی حکمتش ایجاب می‌کند که به مردمان فرصت
کافی بدهد و بر همگان اتمام حجّت کند ) .
توضیحات :
« مَا یَدْعُونَ » : آنچه را که به فریاد می‌خوانند . آنچه را که می‌پرستند .
سوره عنکبوت آیه 43
متن آیه :
وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ
ترجمه :
اینها
مثالهائی هستند که ما برای مردم می‌زنیم ، و جز فرزانگان ، آنها را فهم
نمی‌کنند ( و سوای خردمندان از آنها عبرت نمی‌گیرند و درس زندگی نمی‌آموزند
) .
توضیحات :
« نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ » : برای
مردم ذکر می‌کنیم و بدیشان ارمغان می‌داریم . « مَا یَعْقِلُهَا » : آنها
را فهم نمی‌کنند . مراد از فهم کردن و متوجّه شدن ، عبرت گرفتن و استفاده
کردن است .
سوره عنکبوت آیه 44
متن آیه :
خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ
ترجمه :
خداوند
آسمانها و زمین را از روی حساب و برابر حکمت آفریده است . قطعاً در این (
آفرینش زیبا و به جای کائنات ) نشانه بزرگی برای ایمانداران است ( تا با آن
خالق جهان را بشناسند ) .
توضیحات :
« بِالْحَقِّ » : به حق نه بیهوده و بازیچه ( نگا : انبیاء / 16 ) . از روی حساب و برابر حکمت .
سوره عنکبوت آیه 45
متن آیه :
اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ
الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ
أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ
ترجمه :
(
ای پیغمبر ! ) بخوان آنچه را که از کتاب ( آسمانی قرآن ) به تو وحی شده
است ، و نماز را چنان که باید برپای دار . مسلّماً نماز ( انسان را ) از
گناهان بزرگ و از کارهای ناپسند ( در نظر شرع ) بازمی‌دارد ، و قطعاً ذکر
خدا و یاد الله ( از هر چیز دیگری ) والاتر و بزرگتر است ، و خداوند
می‌داند که شما چه کارهائی را انجام می‌دهید ( و سزا و جزایتان را خواهد
داد ) .
توضیحات :
« الْکِتَابِ » : مراد قرآن است .
« تَنْهی » : باز می‌دارد . به دور می‌کند . « الْفَحْشَآءِ » : کارهای
بسیار زشت و پلشت همچون زنا . « الْمُنکَرِ » : زشت و ناپسند . مراد
کارهائی است که شرائع آسمانی و عقلهای سالم نمی‌پسندند و از آنها متنفّرند ،
همچون کشت و کشتار و فساد و تباهی . « لَذِکْرُاللهِ أَکْبَرُ » : ( نگا :
جمعه / 9 ) . معنی جمله : یاد خدا از هر عبادتی و از جمله نماز بالاتر
است . نماز از هر عبادت دیگری والاتر است . خدا شما را یاد کند و تعریفتان
نماید و نعمتتان عطاء فرماید ، بزرگتر از ذکر و یادی است که شما با طاعت و
عبادت نسبت به خدا اداء می‌نمائید ( نگا : بقره / 152 ) .
سوره عنکبوت آیه 46
متن آیه :
وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْکِتَابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ
إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنزِلَ
إِلَیْنَا وَأُنزِلَ إِلَیْکُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَهُکُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ
لَهُ مُسْلِمُونَ
ترجمه :
با اهل کتاب ( یعنی با
یهودیان و مسیحیان ) جز به روشی که نیکوتر ( و نرمتر و آرامتر و به قبول
نزدیکتر ) باشد ، بحث و گفتگو مکن ، مگر با کسانی از ایشان که ستم کنند ( و
متوسّل به زور یا گستاخی شوند و از حدّ اعتدال در جدال ، خارج گردند . در
این صورت شدّت و حدّت در مقابله با آنان بلامانع است ) . بگوئید : به تمام
آنچه از سوی خدا بر ما و بر شما نازل شده است ایمان داریم ( که قرآن و
تورات و انجیل است ) . معبود ما و معبود شما یکی است ، و ما تنها تسلیم و
فرمانبردار او هستیم .
توضیحات :
« بِالَّتِی . . . »
: با طریقه و شیوه‌ای که ( نگا : نحل / 125 ) . « إِلاّ الَّذِینَ
ظَلَمُوا » : مگر کسانی که با سرکشی و نافرمانی به خود ستم کنند . مگر آنان
که به زور متوسّل شوند و گستاخی پیش گیرند .
سوره عنکبوت آیه 47
متن آیه :
وَکَذَلِکَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ فَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ
الْکِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَؤُلَاء مَن یُؤْمِنُ بِهِ وَمَا
یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الْکَافِرُونَ
ترجمه :
همچنین
ما کتاب ( آسمانی قرآن ) را بر تو نازل کرده‌ایم و کسانی که پیش از این ،
کتاب ( آسمانی همچون تورات و انجیل را ) برای آنان فرو فرستاده‌ایم ( و
ایشان به راستی بدانها پایبند و معتقدند ) به این کتاب ( آسمانی قرآن نام )
ایمان می‌آورند ( چرا که هم نشانه‌های آن را در کتابهای خود یافته‌اند و
هم محتوایش را از نظر اصول کلّی هماهنگ با محتوای کتابهای خویش می‌بینند ) ،
و از میان اینان ( که اهل مکّه و مشرکان عرب هستند ، همچنین ) کسانی بدان
ایمان دارند ، و آیات ما را جز کافران انکار نمی‌کنند .
توضیحات :
«
یُؤْمِنُونَ بِهِ » : مراد اهل کتابِ معتقد به تورات و انجیل است که از ته
دل به قرآن ایمان آوردند ( نگا : بقره / 146 ) . « هؤلآءِ » : مراد اهل
مکّه و عربهای مشرک است . « مَا یَجْحَدُ » : انکار نمی‌کند . از مصدر جحود
است که به معنی انکار کردن چیزی است به زبان که آن چیز در دل ثابت و
پذیرفته باشد ( نگا : نمل / 14 ) . « الْکَافِرُونَ » : مراد افراد
بی‌دینِ مُصرِّ بر کفر است .
سوره عنکبوت آیه 48
متن آیه :
وَمَا کُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذاً لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ
ترجمه :
تو
پیش از قرآن ، کتابی نمی‌خواندی ، و با دست راست خود چیزی نمی‌نوشتی که
اگر چنین می‌شد ( و تو مطالعه کتب می‌کردی و چیزی می‌نوشتی و بالاخره سوادی
می‌داشتی ) باطلگرایان به شکّ و تردید می‌افتادند ( و می‌گفتند : این قرآن
حاصل مطالعه شخصی و یادداشتهای فردی تو است ) .
توضیحات :
«
مَا کُنتَ تَتْلُو » : نمی‌خواندی . در رسم‌الخطّ قرآنی ، الف زائدی در
آخر ( تَتْلُو ) است . « مِن قَبْلِهِ » : پیش از نزول قرآن . «
بِیَمِینِکَ » : با دست راستت . تعبیر با دست راست به خاطر آن است که
غالباً انسانها با دست راست می‌نویسند . « الْمُبْطِلُونَ » : فرو روندگان
در باطل . باطلگرایان ( نگا : اعراف / 173 ) .
سوره عنکبوت آیه 49
متن آیه :
بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ
ترجمه :
(
این کتاب آسمانی ، شکّ و تردیدی در حقّانیّت آن نیست و ) بلکه ( مجموعه‌ای
از ) آیات هویدا و روشنی است که در سینه‌های دانشوران ( ثابت و استوار )
است ( و در پیش آگاهان و فرزانگان واضح و آشکار است که این قرآن کلام
یزدانی است ؛ نه کلام انسانی ) ، و جز ستمگران آیات ما را انکار نمی‌کنند
.
توضیحات :
« هُوَ » : مراد قرآن است . « ءَایَاتٌ
بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ » : آیات روشن و واضحی
است در پیش فرزانگان ، و جای در سینه ایشان دارد . یعنی عالمان حقّجو و
حقّگو آن را می‌پذیرند و به حقّانیّت آن ایمان می‌آورند ( نگا : فی ظلال
القرآن ) . آیه‌های آشکار و روشنی است و در سینه‌های فرزانگان نگاهداری
می‌شود ، و علاوه بر سطور کتابها در صدور انسانها نیز محفوظ و از دستبرد
حوادث زمان در امان است . « الظَّالِمُونَ » : کفّار و مشرکین .
سوره عنکبوت آیه 50
متن آیه :
وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّمَا
الْآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
ترجمه :
(
انگار معجزه قرآن را کافی نمی‌دانند ) و می‌گویند : چه می‌شد اگر معجزاتی (
همچون عصای موسی و ید بیضاء ) از سوی پروردگارش بدو عطاء می‌گردید ! ( تا
ما با دیدن چنین معجزه‌های محسوسی ایمان می‌آوردیم ) . بگو : معجزات همه
متعلّق به خدا است ( و آنچه او بخواهد رخ می‌دهد ) ، و من تنها بیم دهنده
روشنگری هستم و بس .
توضیحات :
« ءَایَاتٌ » : مراد
معجزات محسوس است . « عِندَاللهِ » : مال خدا . در دست خدا . مراد به فرمان
و اراده خدا است . « نَذِیرٌ مُبِینٌ » : ( نگا : اعراف / 184 ، هود /
25 ) .
سوره عنکبوت آیه 51
متن آیه :
أَوَلَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ یُتْلَى
عَلَیْهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَرَحْمَةً وَذِکْرَى لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ
ترجمه :
آیا
همین اندازه برای آنان کافی و بسنده نیست که ما این کتاب را بر تو نازل
کرده‌ایم و پیوسته بر آنان خوانده می‌شود ( و دائماً در طی قرون و اعصار ،
همگان را به مبارزه می‌خواند و معجزه جاویدان یزدان می‌ماند ؟ ) مسلّماً در
( نزول ) این ( کتاب ) رحمت بزرگی ( در حق بندگان ) و تذکّر سترگی است (
برای کسانی که درهای قلب خود را به روی حقیقت می‌گشایند ) .
توضیحات :
«
یُتْلی عَلَیْهِمْ » : بر آنان تلاوت می‌شود . مراد این است که قرآن معجزه
جاویدان است و برای صحّت و سقم آن می‌توان پیوسته آن را دید و آزمود .
دیگر همانند معجزات حسّی پیشنهادی شما گذرا و ناپایدار نیست . « فِی ذلِکَ »
: در نزول قرآن . « لَرَحْمَةً » : رحمت است و مردمان را از ضلالت
می‌رهاند و به سعادت می‌رساند . « ذِکْری » : یادآوری اعجاز قرآنی و
درسهای آسمانی .
سوره عنکبوت آیه 52
متن آیه :
قُلْ کَفَى بِاللَّهِ بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ شَهِیداً یَعْلَمُ مَا فِی
السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِینَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَکَفَرُوا
بِاللَّهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ
ترجمه :
بگو
: همین بس که خدا میان من و شما گواه است ( و می‌داند که من فرمان او را
به شما رسانده‌ام و وظیفه خود را انجام داده‌ام ) . او می‌داند آنچه در
آسمانها و زمین است ( و لذا کار کسی بر او پنهان نمی‌ماند ) . کسانی که (
معبودهای ) باطل را باور می‌دارند ( و آنها را پرستش می‌کنند ) و به خدا
اعتقاد ندارند ، آنان واقعاً زیانکارند ( و سرمایه وجودشان را در برابر هیچ
از دست می‌دهند ) .
توضیحات :
« شَهِیداً » : گواه . « بِالْبَاطِلِ » : مراد از باطل . همه آن چیزهائی است که به غیر از خدا پرستش شود .
سوره عنکبوت آیه 53
متن آیه :
وَیَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَجَاءهُمُ
الْعَذَابُ وَلَیَأْتِیَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ
ترجمه :
آنان
عذاب را با عجله از تو می‌خواهند ( و مسخره‌کنان می‌گویند : اگر عذاب خدا
حق است و دامن کفّار را می‌گیرد ، پس چرا هر چه زودتر به سراغ ما نمی‌آید و
نابودمان نمی‌نماید ؟ ) . اگر موعد مقرّری تعیین نشده بود ، عذاب ( الهی
فوراً ) به سراغ ایشان می‌آمد ، و ناگهانی و بدون مقدّمه و بی‌آن که ایشان
به خود آیند ، عذاب به سراغشان می‌آمد .
توضیحات :
«
یَسْتَعْجِلُونَکَ » : ( نگا : رعد / 6 ، حجّ / 47 ) . « بَغْتَةً » :
ناگهانی . غیرمنتظره ( نگا : انعام / 31 و 44 و 47 ، اعراف / 95 و 187 )
.
سوره عنکبوت آیه 54
متن آیه :
یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ
ترجمه :
آنان عذاب را با شتاب از تو می‌خواهند ، و حال این که مسلّماً دوزخ کافران را در بر خواهد گرفت .
توضیحات :
«
لَمُحِیطَةٌ » : احاطه خواهد کرد . در بر خواهد گرفت . اسم فاعل معنی
استقبال دارد . یا این که بر اثر کفر و معاصی که موجب دخول دوزخ بوده ،
انگار دوزخ هم اینک ایشان را در بر گرفته است .
سوره عنکبوت آیه 55
متن آیه :
یَوْمَ یَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیَقُولُ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه :
روزی
عذاب دوزخ از بالای سرشان و از زیر پاهایشان ( و به طور کلّی از هر سو )
ایشان را فرا خواهد گرفت و خداوند بدیشان خواهد فرمود : بچشید ( جزای )
کارهائی را که ( در دنیا ) می‌کردید .
توضیحات :
«
یَوْمَ » : در روزی که . روزی . این واژه می‌تواند ظرف فعل مقدّری باشد که
معنی آن در بالا گذشت ، و یا این که متعلّق به ( مُحِیطَة ) بوده و معنی آن
چنین می‌شود : دوزخ در روزی ایشان را فرا خواهد گرفت که .
سوره عنکبوت آیه 56
متن آیه :
یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ
ترجمه :
ای
بندگان مؤمن من ! زمین من فراخ است ( و اگر در جائی تحت فشار کفّار و
ستمگران بودید ، می‌توانید به نقاط دیگری مسافرت کنید ) و تنها مرا بپرستید
. ( چرا که پرستش توحیدی ، رمز آزادگی و سرفرازی است ) .
توضیحات :
«
أَرْضِی وَاسِعَةٌ » : اشاره به این است که مسلمانان از سرزمین کفر - اگر
قادر به عبادت نبودند - به سرزمینی مهاجرت کنند که در آن بتوانند به عبادت و
طاعت بپردازند ( نگا : نساء / 97 - 100 ) .
سوره عنکبوت آیه 57
متن آیه :
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ
ترجمه :
(
سرانجام همه انسانها می‌میرند و ) هر کسی مزه مرگ را می‌چشد سپس به سوی ما
بازگردانده می‌شوید ( و هر یک جزا و سزای خود را می‌گیرید ) .
توضیحات :
« ذَآئِقَةُ » : چشنده .
سوره عنکبوت آیه 58
متن آیه :
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ
الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا
نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ
ترجمه :
کسانی که
ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده باشند ، ایشان را در کاخهای عظیم
بهشت جای می‌دهیم . کاخهائی که در زیر آنها رودبارها روان است . جاودانه در
آن بسر می‌برند ( و هرگز از آن نمی‌کوچند . به‌به ) پاداش آنان که ( برای
خدا ) کار می‌کنند چه پاداش خوبی است !
توضیحات :
«
لَنُبَوِّئَنَّهُمْ » : قطعاً ایشان را مسکن و مأوی می‌دهیم . نازل
می‌گردانیم ( نگا : آل‌عمران / 121 ) . « غُرَفاً » : جمع غُرْفَة .
ساختمانهای بلند . کاخهای سر به فلک کشیده ( نگا : زمر / 20 ) .
سوره عنکبوت آیه 59
متن آیه :
الَّذِینَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ
ترجمه :
آن
کسانی ( که در برابر مشکلات زندگی و مشقّات تکالیف و وظائف دینی ) شکیبائی
ورزیده‌اند و ( در همه احوال ) بر پروردگار خود تکیه و توکّل داشته‌اند .
توضیحات :
« أَلَّذِینَ » : صفت ( الْعَامِلِینَ ) است .
سوره عنکبوت آیه 60
متن آیه :
وَکَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
ترجمه :
چه
بسیارند جنبندگانی که ( در زمین با شما زندگی می‌کنند و بر اثر ضعف ، حتّی
) نمی‌توانند روزی خود را بردارند ( و جابه‌جا کنند ، تا آن را بخورند یا
بیندوزند ) . خدا روزی‌رسان آنها و شما است . ( پس غم روزی را نخورید و
ننگ خواری و اسارت را نپذیرید ) و خدا بس شنوا و آگاه است . ( لذا دعای
شما و صدای سایر آفریدگان خود را می‌شنود ، و از حال و روز همگان باخبر است
، و سهم و روزی کسی و چیزی را فراموش نمی‌نماید ) .
توضیحات :
«
کَأَیِّنْ » : چه بسیار است . کثیر و فراوان است . « لا تَحْمِلُ » : مراد
حمل کردن یا ذخیره نمودن است . یعنی نمی‌توانند روزی خود را بردارند و از
اینجا بدانجا برند ، و یا مانند موشها و مورچگان و زنبورهای عسل توشه
بیندوزند .
سوره عنکبوت آیه 61
متن آیه :
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ
الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَکُونَ
ترجمه :
هر
گاه از آنان ( که کسانی و یا بتهائی را شریک خدا می‌دانند ) بپرسی چه کسی
آسمانها و زمین را آفریده است ، و خورشید و ماه را ( برای منافع شما
انسانها روان و ) مسخّر کرده است ؟ قطعاً خواهند گفت : خدا ! ( چرا که
می‌دانند که این معبودهای دروغین همه مخلوقند و توانائی آفرینش کائنات و
چرخش کرات را نداشته و ندارند ) . پس چگونه ( با وجود اعتراف به یگانگی خدا
در آفرینش کائنات و تسخیر کرات ، از اقرار به یگانگی خدا در الوهیّت و
فرمانروائی ) منحرف می‌گردند ؟ !
توضیحات :
« أَنَّی » : چگونه . « یُؤْفَکُونَ » : برگردانده می‌شوند ( نگا : مائده / 75 ، توبه / 30 ) .
سوره عنکبوت آیه 62
متن آیه :
اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
ترجمه :
خداوند
روزی هر کس از بندگانش را بخواهد فراوان و گسترده می‌کند و یا کم و تنگ
می‌گرداند ( برابر مصلحت و صلاح دیدی که خود می‌داند ) . خدا آگاه از هر
چیز است .
توضیحات :
« یَبْسُطُ » : توسعه می‌دهد .
فراخ و گسترده می‌گرداند . « یَقْدِرُ » : کم می‌کند . تنگ می‌گرداند ( نگا
: رعد / 26 ، اسراء30 ، قصص / 82 ) .
سوره عنکبوت آیه 63
متن آیه :
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْیَا بِهِ
الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ
لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ
ترجمه :
اگر
از آنان ( که مشکوکند ) بپرسی چه کسی از آسمان آب بارانده است و زمین را
به وسیله آن بعد از مردنش زنده گردانده است ؟ قطعاً خواهند گفت : خدا !
بگو : ستایش خدای را ( که حق آن اندازه روشن است که مشرکان نیز بدان اعتراف
دارند ) . امّا بیشتر آنان نمی‌فهمند و نمی‌دانند ( که به چه تناقض عجیبی
گرفتارند . چرا که به خالق رازق واحدی معتقدند و چیزهای دیگری را هم پرستش
می‌کنند ) .
توضیحات :
« أَحْیَا بِهِ الأرْضَ
بَعْدَ مَوْتِهَا » : مراد رویاندن گیاهان از خاک خشک به وسیله برف و باران
است . « الْحَمْدُ لِلّهِ » : خدای را سپاس بر ظهور حجّت و توفیق راه صواب
.
سوره عنکبوت آیه 64
متن آیه :
وَمَا
هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ
الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ
ترجمه :
زندگی
این دنیا جز لهو و لعب نیست ، و زندگی سرای آخرت زندگی است ، اگر فهم و
شعور داشته باشند . ( چرا که به دنبال زندگی جهان مرگ است ، ولی آخرت
جاودانگی است ) .
توضیحات :
« لَهْوٌ وَ لَعِبٌ » : ( نگا : انعام / 32 ) . « الْحَیَوَانُ » : حیات و زندگی .
سوره عنکبوت آیه 65
متن آیه :
فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ
الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ
ترجمه :
هنگامی
که ( مشرکان ) سوار کشتی می‌شوند ( و ترس و نگرانی بدیشان دست می‌دهد )
خالصانه و صادقانه خدای را به فریاد می‌خوانند ( و غیر او را فراموش
می‌گردانند ) . سپس هنگامی که خدا آنان را نجات داد و سالم به خشکی رساند ،
باز ایشان شرک می‌ورزند ( و به انبازهائی برای خدا معتقد می‌شوند ) .
توضیحات :
«
الْفُلْکِ » : کشتی ( نگا : بقره / 164 ) . « مُخْلِصِینَ » : ( نگا :
یوسف / 24 ) . « الدِّینَ » : دعا ( نگا : تفسیر زادالمسیر ، قاسمی ،
صفوة‌التفاسیر ) .
سوره عنکبوت آیه 66
متن آیه :
لِیَکْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ وَلِیَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ
ترجمه :
بگذار
چیزهائی را که بدیشان داده‌ایم نادیده بگیرند و ( کفران نعمت کنند ، و چند
روزی از لذّات زودگذر ) بهره‌مند گردند ، ( سرانجام ) خواهند فهمید ( که
چه سرنوشت شومی در انتظار ایشان است ) .
توضیحات :
«
لِیَکْفُرُوا بِمَآ ءَاتَیْنَاهُمْ » : بگذار نسبت به آیاتی که برای آنان
فرستاده‌ایم کفر ورزند . بگذار کفران نعمتهائی را بکنند که بدیشان داده‌ایم
.
سوره عنکبوت آیه 67
متن آیه :
أَوَلَمْ
یَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَماً آمِناً وَیُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ
حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ یَکْفُرُونَ
ترجمه :
مگر ( قریشیان با چشم عبرت و تفکّر )
نمی‌بینند که ما ( سرزمین ایشان ، مکّه را ) حرم پر امن و امانی ساخته‌ایم ،
در حالی که دور و بر آنان مردم ربوده می‌گردند ( و در همه جای بیرون این
حرم غارت و کشتار می‌کنند ؟ ! ) . آیا به ( بتهای ) باطل ایمان دارند و
نعمت خدا ( داد امنیّت مکّه و رسالت محمّد ) را نادیده و ناسپاس می‌گذارند
؟
توضیحات :
« حَرَماً ءَامِناً » : ( نگا : قصص /
57 ) . « یُتَخَطَّفُ » : ربوده می‌گردند . « الْبَاطِلِ » : چیزی که اصل و
اساس و حق و حقیقتی نداشته باشد . در اینجا مراد بتها است ( نگا : عنکبوت
/ 52 ) .
سوره عنکبوت آیه 68
متن آیه :
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِباً أَوْ کَذَّبَ
بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْکَافِرِینَ
ترجمه :
آخر
چه کسی ستمگرتر از کسی است که بر خدا دروغ بندد ، و یا ( دین ) حق را چون
بدو رسد تکذیب کند ؟ ! آیا جایگاه کافران دوزخ نیست ؟
توضیحات :
« الْحَقِّ » : آئین راستین اسلام . قرآن که کتاب راستین است .
سوره عنکبوت آیه 69
متن آیه :
وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ
ترجمه :
کسانی
که برای ( رضایت ) ما به تلاش ایستند و در راه ( پیروزی دین ) ما جهاد
کنند ، آنان را در راههای منتهی به خود رهنمود ( و مشمول حمایت و هدایت
خویش ) می‌گردانیم ، و قطعاً خدا با نیکوکاران است ( و کسانی که خدا در صف
ایشان باشد پیروز و بهروزند ) .
توضیحات :
«
جَاهَدُوا فِینَا » : مراد هر گونه جهاد و تلاشی است که در راه خدا و برای
رضایت او و به منظور خدمت به دین اسلام انجام پذیرد . « لَنَهْدِیَنَّهُمْ »
: ایشان را هدایت می‌دهیم و رهنمود می‌گردانیم و به خیر و حق می‌رسانیم . «
سُبُلَنَا » : راههای منتهی به خودمان . راههای حرکت و سیر به سوی خدا و
وصول به رضایت‌الله . مراد افزایش هدایت و توفیق در خیرات و حسنات است (
نگا : محمّد / 17 ، مریم / 76 ) .