سُورَةُ القَارِعَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿ٱلۡقَارِعَةُ ١ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٣ یَوۡمَ یَکُونُ ٱلنَّاسُ کَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ ٤ وَتَکُونُ ٱلۡجِبَالُ کَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ ٥ فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٦ فَهُوَ فِی عِیشَةٖ رَّاضِیَةٖ ٧ وَأَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٨ فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةٞ ٩ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا هِیَهۡ ١٠ نَارٌ حَامِیَةُۢ ١١ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

فرو کوبنده. ﴿۱﴾چیست (آن) فرو کوبنده؟ ﴿۲﴾و تو چه می‌دانی که (آن) فرو کوبنده چیست؟ ﴿۳﴾روزی‌که مردم مانند پروانه‌های پراگنده خواهند بود. ﴿۴﴾و گوه‌ها مانند پشم رنگین حلاجی شده خواهد بود. ﴿۵﴾پس اما هرکس که (در آن روز) کفۀ میزانش سنگین باشد. ﴿۶﴾در یک زندگی خشنود (و پسندیدۀ) خواهد بود. ﴿۷﴾و اما هرکس که کفۀ میزانش سبک باشد. ﴿۸﴾پس (مسکن و) پناهگاهش هاویه است. ﴿۹﴾و تو چه دانی که آن (هاویه) چیست؟ ﴿۱۰﴾آتشی سوزان (و شعله‌ور) است. ﴿۱۱﴾

سوره القارعه

سُورَةُ القَارِعَةِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ ٱلۡقَارِعَةُ ١ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٣ یَوۡمَ یَکُونُ ٱلنَّاسُ کَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ ٤ وَتَکُونُ ٱلۡجِبَالُ کَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ ٥ فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٦ فَهُوَ فِی عِیشَةٖ رَّاضِیَةٖ ٧ وَأَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٨ فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةٞ ٩ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا هِیَهۡ ١٠ نَارٌ حَامِیَةُۢ ١١ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

قیامت!. ﴿1﴾چیست آن قیامت؟!. ﴿2﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست آن قیامت؟. ﴿3﴾[قیامت متحقّق شود] روزی که باشند مردمان مانند پروانه‏های پراکنده ساخته. ﴿4﴾و باشند کوه‌ها مانند پشم رنگین محلوج نموده. ﴿5﴾پس اما هرکه گران باشد پله‏هاى حسنات او. ﴿6﴾پس آن شخص در گذران پسندیده است. ﴿7﴾و اما هر که سبک شد پله‏هاى حسنات او. ﴿8﴾پس جاىِ ماندن آن شخص، هاویه باشد. ﴿9﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست هاویه؟!. ﴿10﴾آتشى است جوشنده. ﴿11﴾