سُورَةُ الانشِقَاقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣ وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨ وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢ إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣ إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤ بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨ لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩ فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

هنگامی‌که آسمان شکافته شود. ﴿۱﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود) و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۲﴾و هنگامی‌که زمین گسترده (و هموار) شود. ﴿۳﴾و هر چه را درون خود دارد بیرون ریزد، و تهی گردد، ﴿۴﴾و به (فرمان) پروردگارش گوش دهد (و تسلیم شود). و سزاوار است (که چنین کند). ﴿۵﴾ای انسان! بی‌گمان تو در راه (رسیدن به) پروردگارت سخت تلاش و کوشش می‌کنی، پس او را ملاقات خواهی کرد. ﴿۶﴾پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) به دست راستش داده شود، ﴿۷﴾بزودی به حسابی آسان، محاسبه می‌شود. ﴿۸﴾و شاد و مسرور به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد. ﴿۹﴾و اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) از پشت سرش به او داده شود. ﴿۱۰﴾پس بزودی (مرگ و) نابودی را می‌طلبند. ﴿۱۱﴾و به (آتش) جهنم شعله‌ور در آید. ﴿۱۲﴾بی‌گمان او در (دنیا) میان خانوادۀ خود شادمان بود. ﴿۱۳﴾به راستی او گمان می‌کرد هرگز باز نخواهد گشت. ﴿۱۴﴾آری، همانا پروردگارش (نسبت) به او بینا بود. ﴿۱۵﴾پس به شفق سوگند می‌خورم. ﴿۱۶﴾و سوگند به شب و آنچه را فرو می‌پوشد. ﴿۱۷﴾و سوگند به ماه چون (فروغش) کامل شود. ﴿۱۸﴾که شما پیوسته از حالی به حال دیگر (منتقل) می‌شوید. ﴿۱۹﴾پس آنان را چه شده که ایمان نمی‌آورند؟ ﴿۲۰﴾و هنگامی‌که قرآن بر آن‌ها تلاوت شود سجده نمی‌کنند؟ ﴿۲۱﴾بلکه کسانی‌که کافر شدند، پیوسته (آیات الهی را) تکذیب می‌کنند. ﴿۲۲﴾و الله به آنچه در دل پنهان می‌دارند دانا‌تر است. ﴿۲۳﴾پس (ای پیامبر) آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. ﴿۲۴﴾مگر کسانی‌که ایمان آوردنده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، که برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿۲۵﴾.

سوره انشقاق

سُورَةُ الانشِقَاقِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ ١ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ ٣ وَأَلۡقَتۡ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتۡ ٤ وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدۡحٗا فَمُلَٰقِیهِ ٦ فَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ ٧ فَسَوۡفَ یُحَاسَبُ حِسَابٗا یَسِیرٗا ٨ وَیَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا ٩ وَأَمَّا مَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ ١٠ فَسَوۡفَ یَدۡعُواْ ثُبُورٗا ١١ وَیَصۡلَىٰ سَعِیرًا ١٢ إِنَّهُۥ کَانَ فِیٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا ١٣ إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ١٤ بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ کَانَ بِهِۦ بَصِیرٗا ١٥ فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ ١٦ وَٱلَّیۡلِ وَمَا وَسَقَ ١٧ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ١٨ لَتَرۡکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ ١٩ فَمَا لَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ٢٠ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا یَسۡجُدُونَۤ۩ ٢١ بَلِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ٢٢ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا یُوعُونَ ٢٣ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ٢٤ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ ٢٥﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

وقتى که آسمان بشگافد. ﴿1﴾و گوش کند فرمان پروردگار خود را و آسمان سزاوار گوش کردن است. ﴿2﴾و وقتى که زمین را کشیده شود. ﴿3﴾و برتابد آنچه در آن باشد و خالى شود [1244]. ﴿4﴾و گوش کند فرمان پروردگار خود را و زمین، سزاوار گوش کردن است. ﴿5﴾اى آدمى! هرآیینه تو کار کننده‌ای تا ملاقات پروردگار خود به کوشش تمام، پس ملاقات خواهى کرد با پروردگار خود. ﴿6﴾اما هرکه داده شد او را نامۀ اعمال او به دست راستش. ﴿7﴾پس با او حساب کرده شود حساب آسان. ﴿8﴾و بازگردد به سوى اهل خانۀ خود شادان شده. ﴿9﴾و اما هر که داده شد او را نامۀ اعمال او از پسِ پشتش. ﴿10﴾پس خواهد یاد کرد هلاک را. ﴿11﴾و خواهد درآمد به دوزخ. ﴿12﴾هرآیینه او بود به دنیا در اهل خانۀ خود شادمان. ﴿13﴾هرآیینه گمان کرده بود که رجوع نکند به سوى خداىِ تعالى. ﴿14﴾آرى! رجوع کردن به تحقیق است. هرآیینه پروردگار او بود به احوال او بینا. ﴿15﴾پس سوگند می‌خورم به سرخى کنارۀ آسمانِ در اوّل شب! . ﴿16﴾و قسم می‌خورم به شب و آنچه شب آن را جمع کرده است! . ﴿17﴾و قسم می‌خورم به ماه چون تمام شود!. ﴿18﴾خواهید رسید به حالى بعدِ حالى. ﴿19﴾پس چیست این کافران را که ایمان نمى‏آرند؟ [1245]. ﴿20﴾و چون خوانده مى‏شود بر ایشان قرآن، سجده نمى‏کنند؟. ﴿21﴾بلکه این کافران دروغ مى‏شمردند. ﴿22﴾و خدا داناتر است به آنچه در دل خود نگاه مى‏دارند. ﴿23﴾پس خبر کن ایشان را به عذاب درد دهنده. ﴿24﴾لیکن آنان‌که ایمان آوردند و کردارهاى شایسته کردند، ایشان راست مزد بى‏نهایت. ﴿25﴾