سُورَةُ قُرَیۡشٍ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿لِإِیلَٰفِ قُرَیۡشٍ ١ إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّیۡفِ ٢ فَلۡیَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَیۡتِ ٣ ٱلَّذِیٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ ٤ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

برای (شکر) الفت و انس قریش. ﴿۱﴾(همان) الفت آن‌ها در سفر‌های (تجاری) زمستانی (به یمن) و تابستانی (به شام). ﴿۲﴾پس باید پروردگار این خانۀ (کعبه) را پرستش کنند. ﴿۳﴾همان (پروردگاری) که آن‌ها را از گرسنگی (نجات و) طعام داد، و از ترس و خوف اِیمن شان داشت. ﴿۴﴾.

سوره قریش

سُورَةُ قُرَیۡشٍ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ لِإِیلَٰفِ قُرَیۡشٍ ١ إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّیۡفِ ٢ فَلۡیَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَیۡتِ ٣ ٱلَّذِیٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ ٤ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

براى شکر الفت دادن قریش. ﴿1﴾[یعنى] الفت دادن ایشان به سفر زمستان و تابستان. ﴿2﴾باید که عبادت کنند پروردگار این خانه را. ﴿3﴾آن که طعام داد ایشان را از بهر آنکه گرسنه بودند و امن داد ایشان را از بهر آنکه ترسان بودند. ﴿4﴾