ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
﴿ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّکَ ٱلَّذِی خَلَقَ ١ خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ ٢ ٱقۡرَأۡ وَرَبُّکَ ٱلۡأَکۡرَمُ ٣ ٱلَّذِی عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ ٤ عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ یَعۡلَمۡ ٥ کَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَیَطۡغَىٰٓ ٦ أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ ٧ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ ٨ أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یَنۡهَىٰ ٩ عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ ١٠ أَرَءَیۡتَ إِن کَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ ١١ أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ ١٢ أَرَءَیۡتَ إِن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ ١٣ أَلَمۡ یَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ یَرَىٰ ١٤ کَلَّا لَئِن لَّمۡ یَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِیَةِ ١٥ نَاصِیَةٖ کَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ ١٦ فَلۡیَدۡعُ نَادِیَهُۥ ١٧ سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِیَةَ ١٨ کَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩ ١٩
به نام الله بخشندۀ مهربان
(ای پیامبر) بخوان به نام پروردگارت که (هستی را) آفرید. ﴿۱﴾(همان پروردگار که) انسان را از خون بسته آفرید. ﴿۲﴾بخوان، و پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است. ﴿۳﴾(همان) کسیکه بوسیلۀ قلم (نوشتن) آموخت. ﴿۴﴾به انسان آنچه را که نمیدانست آموخت. ﴿۵﴾حقا که انسان طغیان (و سرکشی) میکند. ﴿۶﴾چون خون را بینیاز ببیند. ﴿۷﴾یقیناً بازگشت (همه) به سوی پروردگارتو است. ﴿۸﴾(ای پیامبر) آیا دیدهای آن کسیکه باز میدارد، ﴿۹﴾بندۀ را هنگامیکه نماز میخواند؟ ﴿۱۰﴾به من خبر بده اگر این (بنده) بر (راه) هدایت باشد. ﴿۱۱﴾یا (مردم را) به پر هیزگاری فرمان دهد (سزای کسیکه او را آزاد دهد چیست؟). ﴿۱۲﴾به من خبر ده اگر این (شخص سرکش، حق را) تکذیب کرد، و رویگردان شد (آیا سزاوار عذاب نیست؟). ﴿۱۳﴾آیا نمیداند که مسلماً، الله (همه اعمالش را) میبیند؟! ﴿۱۴﴾چنین نیست (که او گمان میکند) اگر باز نیاید (و دست از شرارت بر ندارد) محققاً ناصیهاش = (موی پیشانیاش) را خواهیم گرفت و کشید. ﴿۱۵﴾(همان) پیشانی دروغگوی خطا کار را، ﴿۱۶﴾پس باید اهل مجلسش (و همدمانش) را بخواند. ﴿۱۷﴾ما (نیز) بزودی ماموران آتش را فرا میخوانیم. ﴿۱۸﴾چنین نیست (که او میپندارد) هرگز او را اطاعت نکن، و سجده کن و (به الله) تقرب جوی. ﴿۱۹﴾.
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّکَ ٱلَّذِی خَلَقَ ١ خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ ٢ ٱقۡرَأۡ وَرَبُّکَ ٱلۡأَکۡرَمُ ٣ ٱلَّذِی عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ ٤ عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ یَعۡلَمۡ ٥ کَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَیَطۡغَىٰٓ ٦ أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ ٧ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ ٨ أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یَنۡهَىٰ ٩ عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ ١٠ أَرَءَیۡتَ إِن کَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ ١١ أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ ١٢ أَرَءَیۡتَ إِن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ ١٣ أَلَمۡ یَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ یَرَىٰ ١٤ کَلَّا لَئِن لَّمۡ یَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِیَةِ ١٥ نَاصِیَةٖ کَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ ١٦ فَلۡیَدۡعُ نَادِیَهُۥ ١٧ سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِیَةَ ١٨ کَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩ ١٩﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
بخوان به برکت نام پروردگار خود که آفریدگار است. ﴿1﴾آفریدى آدمى را از خونْ پارههاى بسته. ﴿2﴾بخوان و پروردگار تو بزرگوارتر است. ﴿3﴾آن که علم آموخت به دستیارى قلم. ﴿4﴾آموخت آدمى را آنچه نمىدانست [1274]. ﴿5﴾حقّا هرآیینه آدمى از حد میگذرد. ﴿6﴾وقتى که مىبیند خود را توانگر شده. ﴿7﴾هرآیینه به سوى پروردگار تو است رجوع. ﴿8﴾آیا دیدى شخصى که منع مىکند؟. ﴿9﴾بنده را چون نماز گذارد. ﴿10﴾آیا دیدى که چه مىشد اگر بر راه راست بودى؟. ﴿11﴾یا به پرهیزگارى فرمودى. ﴿12﴾آیا دیدى که چه شد اگر دروغ شمرد و روىگردان گشت؟. ﴿13﴾آیا ندانست این روى گرداننده که خدا مىبیند؟ [1275]. ﴿14﴾نى! نى! اگر باز نخواهد ایستاد، خواهیم کشید او را به موى پیشانى. ﴿15﴾به آن موى پیشانى دروغ زن خطاکار. ﴿16﴾پس باید که فریاد کند اهل مجلس خود را. ﴿17﴾ما نیز خواهیم طلبید پیادهها را [1276]. ﴿18﴾نى! نى! فرمان او قبول مکن و نمازگزار و قرب خدا طلب نما. ﴿19﴾