سُورَةُ الهُمَزَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَیۡلٞ لِّکُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ ١ ٱلَّذِی جَمَعَ مَالٗا وَعَدَّدَهُۥ ٢ یَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ ٣ کَلَّاۖ لَیُنۢبَذَنَّ فِی ٱلۡحُطَمَةِ ٤ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ ٥ نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ ٦ ٱلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ ٧ إِنَّهَا عَلَیۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ ٨ فِی عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ ٩ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

وای بر هر عیب‌جوی غیبت‌کننده‌ای. ﴿۱﴾(همان) کسی‌که مال فراونی گرد آورد و شمارش کرد. ﴿۲﴾گمان می‌کند که مالش او را جاودانه می‌سازد. ﴿۳﴾هرگز چنین نیست (که او گمان می‌کند) مسلماً در «حطمه» انداخته خواهد شد. ﴿۴﴾و تو چه دانی «حطمه» چیست؟! ﴿۵﴾آتش برافروخته الهی است. ﴿۶﴾(آتشی) که بر دل‌ها چیره گردد (و بسوزاند). ﴿۷﴾بی‌گمان آن (آتش) بر آن‌ها فرو بسته (و ازهر سو آن‌ها را محاصره کرده است). ﴿۸﴾در ستون‌های بلند ( کشیده شده) است. ﴿۹﴾.

سوره الهمزه

سُورَةُ الهُمَزَةِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَیۡلٞ لِّکُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ ١ ٱلَّذِی جَمَعَ مَالٗا وَعَدَّدَهُۥ ٢ یَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ ٣ کَلَّاۖ لَیُنۢبَذَنَّ فِی ٱلۡحُطَمَةِ ٤ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ ٥ نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ ٦ ٱلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ ٧ إِنَّهَا عَلَیۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ ٨ فِی عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ ٩ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

واى هر عیب کنندۀ غیبت گوینده را!. ﴿1﴾آن که فراهم آورد مال را و نگاه داشت آن را. ﴿2﴾مى‏پندارد که مال او زندگى جاوید دهدش!. ﴿3﴾نى! ‏نى! البته انداخته خواهد شد به حطمه. ﴿4﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست حطمه؟!. ﴿5﴾آتش خدا، افروخته شده!. ﴿6﴾که غالب شود بر دل‌ها. ﴿7﴾هرآیینه آن آتش بر ایشان گماشته شده است. ﴿8﴾در ستون‌های دراز درآورده شده است. ﴿9﴾