تفسیر سوره‌ی قریش

مکی و ۴ آیه است.

آیه‌ی ۴-۱:

﴿لِإِیلَٰفِ قُرَیۡشٍ١﴾[قریش: ۱]. «به خاطر انس و الفت قریش».

﴿إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّیۡفِ٢﴾[قریش: ۲]. «به خاطر انس و الفت ایشان به کوچ زمستانه و تابسته».

﴿فَلۡیَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَیۡتِ٣﴾[قریش: ۳]. «پس باید پروردگار این خانه را پرستش کنند».

﴿ٱلَّذِیٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ٤﴾[قریش: ۴]. «کسی‌که آنان را در گرسنگی خوراک داد و در بیمناکی امن و امان بخشید».

بسیاری از مفسرین گفته‌اند که جار و مجرور متعلق به سوره‌ایست که قبل از آن می‌باشد. یعنی آنچه با اصحاب فیل کردیم به خاطر امنیت قریش و پایدار بودن منافعشان بود، تا کوچ آن‌ها در زمستان به یمن و در تابستان به شام برای کسب و تجارت به خوبی انجام بگیرد. پس خداوند کسانی را که به آن‌ها قصد بد کردند هلاک کرد و حرم و اهل آن‌را در نزد عرب‌ها با اهمیت گرداند تا همه به آن‌ها احترام گذاشتند و هیچ گاه به‌سوی آن‌ها در هیچ مسافرتی دست تعرض دراز نکنند.

بنابراین آن‌ها را به شکرگزاری فرمان داد و فرمود: ﴿فَلۡیَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَیۡتِ٣﴾باید پروردگار این خانه را پرستش کنند. یعنی او را یگانه بدانند و عبادت را خالصانه برای او انجام دهند

﴿ٱلَّذِیٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ٤﴾پس روزی فراوان و امنیت از بزرگترین نعمت‌های دنیوی است که ایجاب می‌کند آدمی شکر خدا را به خاطر آن به جای آورد. پس ای خدا! تو را بر نعمت‌های ظاهری و باطنی ات ستایش می‌کنیم. و خداوند فرمود: «پروردگار خانه‌ی کعبه» با این که او پروردگار همه چیز است، و این برای بیان فضیلت و شرافت کعبه می‌باشد.

پایان تفسیر سوره‌ی قریش