سُورَةُ المُطَفِّفِینَ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

﴿وَیۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِینَ ١ ٱلَّذِینَ إِذَا ٱکۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ یَسۡتَوۡفُونَ ٢ وَإِذَا کَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ یُخۡسِرُونَ ٣ أَلَا یَظُنُّ أُوْلَٰٓئِکَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ ٤ لِیَوۡمٍ عَظِیمٖ ٥ یَوۡمَ یَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٦﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

وای بر کم فروشان. ﴿۱﴾کسانی‌که چون (برای خود) از مردم پیمانه می‌کنند، حق خود را کامل می‌گیرند. ﴿۲﴾و هنگامی‌که (می خواهند) برای آنان پیمانه یا وزن کنند، کم می‌گذارند. ﴿۳﴾آیا آن‌ها گمان نمی‌کنند که (قیامت فرا می‌رسد و از قبرها) برانگیخته می‌شود. ﴿۴﴾در روزی بزرک؟! ﴿۵﴾(همان) روزی‌که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان می‌ایستند. ﴿۶﴾

﴿ کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٖ ٧ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا سِجِّینٞ ٨ کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ ٩ وَیۡلٞ یَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُکَذِّبِینَ ١٠ ٱلَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ ١١ وَمَا یُکَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا کُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِیمٍ ١٢ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَیۡهِ ءَایَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ ١٣ کَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ ١٤ کَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ یَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ ١٥ ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِیمِ ١٦ ثُمَّ یُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِی کُنتُم بِهِۦ تُکَذِّبُونَ ١٧ کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ١٨ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا عِلِّیُّونَ ١٩ کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ ٢٠ یَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ ٢١ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ٢٢ عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ ٢٣ تَعۡرِفُ فِی وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِیمِ ٢٤ یُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِیقٖ مَّخۡتُومٍ ٢٥ خِتَٰمُهُۥ مِسۡکٞۚ وَفِی ذَٰلِکَ فَلۡیَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ ٢٦ وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِیمٍ ٢٧ عَیۡنٗا یَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ ٢٨ إِنَّ ٱلَّذِینَ أَجۡرَمُواْ کَانُواْ مِنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ یَضۡحَکُونَ ٢٩ وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ یَتَغَامَزُونَ ٣٠ وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَکِهِینَ ٣١ وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ ٣٢ وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَیۡهِمۡ حَٰفِظِینَ ٣٣ فَٱلۡیَوۡمَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡکُفَّارِ یَضۡحَکُونَ ٣٤ ﴾

هرگز چنین نیست (که کافران پنداشته‌اند) حقا که نامۀ (اعمال) بدکاران در سجین است. ﴿۷﴾و تو چه دانی که سجین چیست؟! ﴿۸﴾کتابی است که (اعمال بدکاران در آن) نوشته شده است. ﴿۹﴾در آن روز وای بر تکذیب کنندگان! ﴿۱۰﴾آنان که روز جزا را (انکار و) تکذیب می‌کنند. ﴿۱۱﴾و جز ستمکاران گنهکار (کسی) آن (روز) را تکذیب نمی‌کنند. ﴿۱۲﴾چون آیات ما بر او تلاوت شود، گوید: «(این) افسانه‌های گذشتگان است». ﴿۱۳﴾هرگز چنین نیست (که آن‌ها گمان می‌کنند) بلکه (بسب) آنچه کرده‌اند بر دل‌هایشان زنگار بسته است. ﴿۱۴﴾هرگز چنین نیست (که آن‌ها می‌پندارند) بی‌گمان آن‌ها در آن روز از (دیدار) پروردگار‌شان یقیناً محجوب و محرومند. ﴿۱۵﴾سپس (بعد از حساب) مسلماً وارد دوزخ می‌شوند. ﴿۱۶﴾آنگاه به آن‌ها گفته می‌شود: «این (آتش) همان جیزی است که آن را تکذیب می‌کردید!». ﴿۱۷﴾هرگز چنین نیست (که آن‌ها می‌پندارند) بی‌گمان نامۀ (اعمال) نیکوکاران در علیین است. ﴿۱۸﴾و تو چه دانی که علیین چیست؟! ﴿۱۹﴾کتابی است که (اعمال نیکوکاران در آن) نوشته شده است. ﴿۲۰﴾که مقربان (درگاه الهی) بر آن حاضر شوند (و گواهی دهند). ﴿۲۱﴾همانا نیکوکاران در نعمت (های بهشت) هستند. ﴿۲۲﴾برتخت‌ها (تکیه زده و) می‌نگرند. ﴿۲۳﴾خرمی و نشاط نعمت را در چهره‌هایشان (می بینی و) می‌شناسی. ﴿۲۴﴾آن‌ها از شراب ناب مهرشده، (نوشانده و) سیراب می‌شوند. ﴿۲۵﴾مهری که بر آن نهاده شده از مشک است، و در این (شراب و نعمت‌هایی دیگر بهشت) مشتاقان باید بر یکدیگر پیشی گیرند. ﴿۲۶﴾و آمیزه‌اش از تسنیم است. ﴿۲۷﴾(همان) چشمۀ که مقربان (درگاه الهی) از آن می‌نوشند. ﴿۲۸﴾همانا کسانی‌که جرم و گناه کردند پیوسته (در دنیا) بر کسانی‌که ایمان آورده بودند می‌خندیدند. ﴿۲۹﴾و هرگاه (مؤمنان) از کنار‌شان می‌گذشتند با چشم و ابرو بهم اشاره می‌کردند. ﴿۳۰﴾و چون به سوی خانوادۀ خود باز می‌گشتند، شادمان و خندان باز می‌گشتند. ﴿۳۱﴾و هنگامی‌که مؤمنان را می‌دیدند می‌گفتند: «بی‌گمان این‌ها گمراهانند». ﴿۳۲﴾در حالی‌که آنان برای مراقبت (و نگهبانی) بر مؤمنان فرستاده نشده بودند. ﴿۳۳﴾پس امروز کسانی‌که ایمان آورده‌اند به کافر می‌خندند. ﴿۳۴﴾

﴿عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ ٣٥ هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡکُفَّارُ مَا کَانُواْ یَفۡعَلُونَ ٣٦﴾

بر تخت‌های (آراسته نشته و) می‌نگرند. ﴿۳۵﴾آیا کافران پاداش آنچه می‌کردند دریافت کرده‌اند؟! ﴿۳۶﴾.

سوره مطففین

سُورَةُ المُطَفِّفِینَ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَیۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِینَ ١ ٱلَّذِینَ إِذَا ٱکۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ یَسۡتَوۡفُونَ ٢ وَإِذَا کَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ یُخۡسِرُونَ ٣ أَلَا یَظُنُّ أُوْلَٰٓئِکَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ ٤ لِیَوۡمٍ عَظِیمٖ ٥ یَوۡمَ یَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٦﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

واى حقوقِ مردم کاهندگان را! . ﴿1﴾آنان‌که چون براى خود پیمایند، بر مردمان به سختیِ تمام گیرند. ﴿2﴾و چون خواهند که پیموده بدهند ایشان را یا سنجیده بدهند ایشان را زیان رسانند. ﴿3﴾آیا نمی‌دانند آن جماعت که ایشان برانگیخته خواهند شد؟. ﴿4﴾در روزى بزرگ. ﴿5﴾روزی که ایستاده شوند مردمان پیش پروردگار عالم‌ها. ﴿6﴾

﴿ کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٖ ٧ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا سِجِّینٞ ٨ کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ ٩ وَیۡلٞ یَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُکَذِّبِینَ ١٠ ٱلَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ ١١ وَمَا یُکَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا کُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِیمٍ ١٢ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَیۡهِ ءَایَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ ١٣ کَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ ١٤ کَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ یَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ ١٥ ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِیمِ ١٦ ثُمَّ یُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِی کُنتُم بِهِۦ تُکَذِّبُونَ ١٧ کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ١٨ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا عِلِّیُّونَ ١٩ کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ ٢٠ یَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ ٢١ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ٢٢ عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ ٢٣ تَعۡرِفُ فِی وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِیمِ ٢٤ یُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِیقٖ مَّخۡتُومٍ ٢٥ خِتَٰمُهُۥ مِسۡکٞۚ وَفِی ذَٰلِکَ فَلۡیَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ ٢٦ وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِیمٍ ٢٧ عَیۡنٗا یَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ ٢٨ إِنَّ ٱلَّذِینَ أَجۡرَمُواْ کَانُواْ مِنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ یَضۡحَکُونَ ٢٩ وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ یَتَغَامَزُونَ ٣٠ وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَکِهِینَ ٣١ وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ ٣٢ وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَیۡهِمۡ حَٰفِظِینَ ٣٣ فَٱلۡیَوۡمَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡکُفَّارِ یَضۡحَکُونَ ٣٤ عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ ٣٥ هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡکُفَّارُ مَا کَانُواْ یَفۡعَلُونَ ٣٦﴾

حقاً هرآیینه نامۀ اعمال گناهکاران داخل شود در سجین. ﴿7﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست سجین؟. ﴿8﴾کتابى است نوشته شده. ﴿9﴾واى آن روز دروغ شمارندگان را! . ﴿10﴾آنان‌که به دروغ نسبت می‌کند روز جزا را. ﴿11﴾و دروغ نمى‏شمرد آن را، مگر هر ستمکار گناهکار. ﴿12﴾چون خوانده شود بر وى آیات ما گوید: افسانه‏هاى پیشینیان است. ﴿13﴾نى! ‏نى! بلکه زنگ بسته است بر دل ایشان آنچه می‌کردند. ﴿14﴾نى! ‏نى! هرآیینه ایشان از دیدار پروردگار خویش آن روز محجوب باشند. ﴿15﴾باز هرآیینه ایشان در آیندگان دوزخ باشند. ﴿16﴾باز گفته شود ایشان را این است آنچه شما آن را دروغ مى‏شمردید. ﴿17﴾حقاً هرآیینه نامۀ اعمال نیکوکاران داخل شود در علّیین. ﴿18﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست علّیون. ﴿19﴾کتابى است نوشته شده. ﴿20﴾که حاضر شوند نزدیک آن نزدیک کردگان خدا. ﴿21﴾هرآیینه نیکوکاران در نعمت باشند. ﴿22﴾بر تخت‌ها نشسته نظر مى‏کنند به هر جانب ﴿23﴾بشناسى در روى ایشان تازگى نعمت. ﴿24﴾نوشانیده شود ایشان را از شراب خالص سر به مهر. ﴿25﴾به جاى موم، مُهر او مشک باشد و به همین شراب پاک باید که رغبت کنند رغبت کنندگان. ﴿26﴾و آمیختنىِ آن از آب تسنیم باشد. ﴿27﴾[مرا و می‌دارم] چشمه‌ای که مى‏نوشند از آن نزدیک کردگان خدا. ﴿28﴾هرآیینه گناهکاران با مسلمانان مى‏خندیدند. ﴿29﴾و چون می‌گذشتند به مسلمانان، با یکدیگر چشم می‌زدند حقارت کرده. ﴿30﴾و چون مى‏گشتند به اهل خانۀ خود، بازمى‏گشتند شادمان شده. ﴿31﴾و چون می‌دیدند مسلمانان را، مى‏گفتند: هرآیینه ایشان گمراهانند. ﴿32﴾و نگاهبانان فرستاده نشده بودند بر سر مسلمانان. ﴿33﴾پس امروز مسلمانان با کافران می‌خندند. ﴿34﴾بر تخت‌ها نشسته نظر مى‏کنند به هر جانب. ﴿35﴾آیا جزا داده شد کافران را به حسب آنچه می‌کردند؟. ﴿36﴾