سوره مطففین

سُورَةُ المُطَفِّفِینَ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَیۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِینَ ١ ٱلَّذِینَ إِذَا ٱکۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ یَسۡتَوۡفُونَ ٢ وَإِذَا کَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ یُخۡسِرُونَ ٣ أَلَا یَظُنُّ أُوْلَٰٓئِکَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ ٤ لِیَوۡمٍ عَظِیمٖ ٥ یَوۡمَ یَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٦﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

واى حقوقِ مردم کاهندگان را! . ﴿1﴾آنان‌که چون براى خود پیمایند، بر مردمان به سختیِ تمام گیرند. ﴿2﴾و چون خواهند که پیموده بدهند ایشان را یا سنجیده بدهند ایشان را زیان رسانند. ﴿3﴾آیا نمی‌دانند آن جماعت که ایشان برانگیخته خواهند شد؟. ﴿4﴾در روزى بزرگ. ﴿5﴾روزی که ایستاده شوند مردمان پیش پروردگار عالم‌ها. ﴿6﴾

﴿ کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٖ ٧ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا سِجِّینٞ ٨ کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ ٩ وَیۡلٞ یَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُکَذِّبِینَ ١٠ ٱلَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ ١١ وَمَا یُکَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا کُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِیمٍ ١٢ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَیۡهِ ءَایَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ ١٣ کَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ ١٤ کَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ یَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ ١٥ ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِیمِ ١٦ ثُمَّ یُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِی کُنتُم بِهِۦ تُکَذِّبُونَ ١٧ کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ١٨ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا عِلِّیُّونَ ١٩ کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ ٢٠ یَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ ٢١ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ٢٢ عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ ٢٣ تَعۡرِفُ فِی وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِیمِ ٢٤ یُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِیقٖ مَّخۡتُومٍ ٢٥ خِتَٰمُهُۥ مِسۡکٞۚ وَفِی ذَٰلِکَ فَلۡیَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ ٢٦ وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِیمٍ ٢٧ عَیۡنٗا یَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ ٢٨ إِنَّ ٱلَّذِینَ أَجۡرَمُواْ کَانُواْ مِنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ یَضۡحَکُونَ ٢٩ وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ یَتَغَامَزُونَ ٣٠ وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَکِهِینَ ٣١ وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ ٣٢ وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَیۡهِمۡ حَٰفِظِینَ ٣٣ فَٱلۡیَوۡمَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡکُفَّارِ یَضۡحَکُونَ ٣٤ عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ ٣٥ هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡکُفَّارُ مَا کَانُواْ یَفۡعَلُونَ ٣٦﴾

حقاً هرآیینه نامۀ اعمال گناهکاران داخل شود در سجین. ﴿7﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست سجین؟. ﴿8﴾کتابى است نوشته شده. ﴿9﴾واى آن روز دروغ شمارندگان را! . ﴿10﴾آنان‌که به دروغ نسبت می‌کند روز جزا را. ﴿11﴾و دروغ نمى‏شمرد آن را، مگر هر ستمکار گناهکار. ﴿12﴾چون خوانده شود بر وى آیات ما گوید: افسانه‏هاى پیشینیان است. ﴿13﴾نى! ‏نى! بلکه زنگ بسته است بر دل ایشان آنچه می‌کردند. ﴿14﴾نى! ‏نى! هرآیینه ایشان از دیدار پروردگار خویش آن روز محجوب باشند. ﴿15﴾باز هرآیینه ایشان در آیندگان دوزخ باشند. ﴿16﴾باز گفته شود ایشان را این است آنچه شما آن را دروغ مى‏شمردید. ﴿17﴾حقاً هرآیینه نامۀ اعمال نیکوکاران داخل شود در علّیین. ﴿18﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست علّیون. ﴿19﴾کتابى است نوشته شده. ﴿20﴾که حاضر شوند نزدیک آن نزدیک کردگان خدا. ﴿21﴾هرآیینه نیکوکاران در نعمت باشند. ﴿22﴾بر تخت‌ها نشسته نظر مى‏کنند به هر جانب ﴿23﴾بشناسى در روى ایشان تازگى نعمت. ﴿24﴾نوشانیده شود ایشان را از شراب خالص سر به مهر. ﴿25﴾به جاى موم، مُهر او مشک باشد و به همین شراب پاک باید که رغبت کنند رغبت کنندگان. ﴿26﴾و آمیختنىِ آن از آب تسنیم باشد. ﴿27﴾[مرا و می‌دارم] چشمه‌ای که مى‏نوشند از آن نزدیک کردگان خدا. ﴿28﴾هرآیینه گناهکاران با مسلمانان مى‏خندیدند. ﴿29﴾و چون می‌گذشتند به مسلمانان، با یکدیگر چشم می‌زدند حقارت کرده. ﴿30﴾و چون مى‏گشتند به اهل خانۀ خود، بازمى‏گشتند شادمان شده. ﴿31﴾و چون می‌دیدند مسلمانان را، مى‏گفتند: هرآیینه ایشان گمراهانند. ﴿32﴾و نگاهبانان فرستاده نشده بودند بر سر مسلمانان. ﴿33﴾پس امروز مسلمانان با کافران می‌خندند. ﴿34﴾بر تخت‌ها نشسته نظر مى‏کنند به هر جانب. ﴿35﴾آیا جزا داده شد کافران را به حسب آنچه می‌کردند؟. ﴿36﴾