سوره العادیات

سُورَةُ العَادِیَاتِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلۡعَٰدِیَٰتِ ضَبۡحٗا ١ فَٱلۡمُورِیَٰتِ قَدۡحٗا ٢ فَٱلۡمُغِیرَٰتِ صُبۡحٗا ٣ فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا ٤ فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا ٥ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَکَنُودٞ ٦ وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِکَ لَشَهِیدٞ ٧ وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَیۡرِ لَشَدِیدٌ ٨ ۞أَفَلَا یَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِی ٱلۡقُبُورِ ٩ وَحُصِّلَ مَا فِی ٱلصُّدُورِ ١٠ إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ یَوۡمَئِذٖ لَّخَبِیرُۢ ١١﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

قسم به اسبان تیزدونده به وجهى که از دَم پر شوند! . ﴿1﴾پس قسم اسبان آتش برآرنده به آنکه به نعل خود سنگ را بزنند! . ﴿2﴾پس اسبان غارت کننده چون در وقت صبح درآیند. ﴿3﴾پس برانگیزند به آن وقت غبار را [1283]. ﴿4﴾پس درآیند به آن وقت در میان جماعتى [1284]. ﴿5﴾هرآیینه آدمى به نسبت پروردگار خود ناشکرگذار است. ﴿6﴾و هرآیینه آدمى بر ناسپاسى خود مطلع است. ﴿7﴾و هرآیینه آدمى در دوست داشتن مال، مبالغه کننده است. ﴿8﴾آیا نمی‌داند که چون برانگیخته شود هر آنچه در گورها باشد. ﴿9﴾و ظاهر ساخته شود هر آنچه در سینه‌ها باشد. ﴿10﴾هرآیینه پروردگار ایشان به احوال ایشان آن روز خبردار است. ﴿11﴾

سوره التکاثر

سُورَةُ التَّکَاثُرِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ أَلۡهَىٰکُمُ ٱلتَّکَاثُرُ ١ حَتَّىٰ زُرۡتُمُ ٱلۡمَقَابِرَ ٢ کَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ ٣ ثُمَّ کَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ ٤ کَلَّا لَوۡ تَعۡلَمُونَ عِلۡمَ ٱلۡیَقِینِ ٥ لَتَرَوُنَّ ٱلۡجَحِیمَ ٦ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیۡنَ ٱلۡیَقِینِ ٧ ثُمَّ لَتُسۡ‍َٔلُنَّ یَوۡمَئِذٍ عَنِ ٱلنَّعِیمِ ٨﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

غافل کرد شما را از یکدیگر، بسیار طلبى مال. ﴿1﴾تا وقتى که رسیدید به گورستان‌ها [1285]. ﴿2﴾نى! ‏نى! خواهید دانست. ﴿3﴾باز می‌گویم: نى! ‏نى! خواهید دانست. ﴿4﴾نى! ‏نى! اگر بدانید حقیقت کار را به علم یقین [غافل نمى‏شدید]. ﴿5﴾البته خواهید دید دوزخ را. ﴿6﴾باز البته خواهید دید دوزخ را دیدن ظاهر بى‌شبهه. ﴿7﴾باز البته سؤال کرده خواهید شد آن روز از نعمت [1286]. ﴿8﴾

سوره الهمزه

سُورَةُ الهُمَزَةِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَیۡلٞ لِّکُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ ١ ٱلَّذِی جَمَعَ مَالٗا وَعَدَّدَهُۥ ٢ یَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ ٣ کَلَّاۖ لَیُنۢبَذَنَّ فِی ٱلۡحُطَمَةِ ٤ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ ٥ نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ ٦ ٱلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ ٧ إِنَّهَا عَلَیۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ ٨ فِی عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ ٩ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

واى هر عیب کنندۀ غیبت گوینده را!. ﴿1﴾آن که فراهم آورد مال را و نگاه داشت آن را. ﴿2﴾مى‏پندارد که مال او زندگى جاوید دهدش!. ﴿3﴾نى! ‏نى! البته انداخته خواهد شد به حطمه. ﴿4﴾و چه چیز مطلع ساخت تو را که چیست حطمه؟!. ﴿5﴾آتش خدا، افروخته شده!. ﴿6﴾که غالب شود بر دل‌ها. ﴿7﴾هرآیینه آن آتش بر ایشان گماشته شده است. ﴿8﴾در ستون‌های دراز درآورده شده است. ﴿9﴾

سوره العصر

سُورَةُ العَصۡرِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلۡعَصۡرِ ١ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِی خُسۡرٍ ٢ إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ ٣ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

قسم به زمان. ﴿1﴾هرآیینه آدمى در زیان است. ﴿2﴾مگر مگر آنان‌که ایمان آوردند و عمل‌هاى شایسته کردند و یکدیگر را وصیت کردند به دین درست و یکدیگر را وصیت کردند به شکیبایى. ﴿3﴾

سوره قریش

سُورَةُ قُرَیۡشٍ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ لِإِیلَٰفِ قُرَیۡشٍ ١ إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّیۡفِ ٢ فَلۡیَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَیۡتِ ٣ ٱلَّذِیٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ ٤ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

براى شکر الفت دادن قریش. ﴿1﴾[یعنى] الفت دادن ایشان به سفر زمستان و تابستان. ﴿2﴾باید که عبادت کنند پروردگار این خانه را. ﴿3﴾آن که طعام داد ایشان را از بهر آنکه گرسنه بودند و امن داد ایشان را از بهر آنکه ترسان بودند. ﴿4﴾