سُورَةُ القَارِعَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

ٱلۡقَارِعَةُ ١ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ ٣ یَوۡمَ یَکُونُ ٱلنَّاسُ کَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ ٤ وَتَکُونُ ٱلۡجِبَالُ کَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ ٥ فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٦ فَهُوَ فِی عِیشَةٖ رَّاضِیَةٖ ٧ وَأَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِینُهُۥ ٨ فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةٞ ٩ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا هِیَهۡ ١٠ نَارٌ حَامِیَةُۢ ١١

سوره قارعه

به نام خداوند بخشندة مهربان

فروکوبنده. ﴿1﴾ (آن) فروکوبنده چیست؟. ﴿2﴾ و تو چه دانی که فروکوبنده چیست؟. ﴿3﴾ روزی است که مردمان همچون پروانه‌های پراکنده خواهند بود. ﴿4﴾ و کوه‌ها مانند پشم رنگینِ حلاجی شده خواهند شد. ﴿5﴾ اما هرکس که کفه‌های (نیکی‌های) او سنگین باشد. ﴿6﴾ او در زندگی رضایت‌بخشی به سر می‌برد. ﴿7﴾ و اما کسی‌که ترازوی (نیکی‌ها و حسنات) او سبک باشد. ﴿8﴾ مادر (مهربان) او پرتگاه دوزخ است. ﴿9﴾ و تو چه می‌دانی که آن چیست؟. ﴿10﴾ آتش بزرگ و بسیار گرم و سوزانی است. ﴿11﴾