سُورَةُ العَلَقِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّکَ ٱلَّذِی خَلَقَ ١ خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ ٢ ٱقۡرَأۡ وَرَبُّکَ ٱلۡأَکۡرَمُ ٣ ٱلَّذِی عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ ٤ عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ یَعۡلَمۡ ٥ کَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَیَطۡغَىٰٓ ٦ أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ ٧ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ ٨ أَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی یَنۡهَىٰ ٩ عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ ١٠ أَرَءَیۡتَ إِن کَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ ١١ أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ ١٢ أَرَءَیۡتَ إِن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ ١٣ أَلَمۡ یَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ یَرَىٰ ١٤ کَلَّا لَئِن لَّمۡ یَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِیَةِ ١٥ نَاصِیَةٖ کَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ ١٦ فَلۡیَدۡعُ نَادِیَهُۥ ١٧ سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِیَةَ ١٨ کَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَٱسۡجُدۡۤ وَٱقۡتَرِب۩١٩

سوره علق

به نام خداوند بخشندة مهربان

بخوان به نام پروردگارت، آن که (همة جهان را) آفریده است. ﴿1﴾ انسان را از خون بسته آفریده است. ﴿2﴾ بخوان و پروردگارت بس گرامی است. ﴿3﴾ خدایی که (نوشتن) با قلم آموخت. ﴿4﴾ به انسان آنچه را که نمی‌دانست آموخت. ﴿5﴾ قطعاً انسان سر به طغیان برمی‌دارد. ﴿6﴾ هنگامی‌که خود را بی‌نیاز می‌بیند. ﴿7﴾ به یقین بازگشت به‌سوی پروردگار توست. ﴿8﴾ آیا به کسی‌که بازمی‌دارد نگریسته‌ای؟. ﴿9﴾ بنده‌ای را چون به نماز ایستد. ﴿10﴾ به من بگو اگر بر راه هدایت می‌بود؟. ﴿11﴾ یا این که به تقوا و پرهیزگاری دستور می‌داد. ﴿12﴾ به من بگو اگر تکذیب کند و روی‌گردان شود؟. ﴿13﴾ مگر ندانسته‌ است که خدا می‌بیند؟. ﴿14﴾ نه! اگر بازنیاید پیشانی‌اش را خواهیم کشید. ﴿15﴾ پیشانی دروغگوی گناهکار. ﴿16﴾ پس باید اهل مجلسش را فرا بخواند. ﴿17﴾ ما نیز فرشتگان مأمور دوزخ را صدا می‌زنیم. ﴿18﴾ هرگز! از او اطاعت مکن و سجده ببر و (به خداوند) تقرب بجوی. ﴿19﴾