سُورَةُ الانفِطَارِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ ١ وَإِذَا ٱلۡکَوَاکِبُ ٱنتَثَرَتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ ٣ وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ ٤ عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ ٥ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ ٱلۡکَرِیمِ ٦ ٱلَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّىٰکَ فَعَدَلَکَ ٧ فِیٓ أَیِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَکَّبَکَ ٨ کَلَّا بَلۡ تُکَذِّبُونَ بِٱلدِّینِ ٩ وَإِنَّ عَلَیۡکُمۡ َحَٰفِظِینَ ١٠ کِرَامٗا کَٰتِبِینَ ١١ یَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ ١٢ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِی نَعِیمٖ ١٣ وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٖ ١٤ یَصۡلَوۡنَهَا یَوۡمَ ٱلدِّینِ ١٥ وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِینَ ١٦ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا یَوۡمُ ٱلدِّینِ ١٧ ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰکَ مَا یَوۡمُ ٱلدِّینِ ١٨ یَوۡمَ لَا تَمۡلِکُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَیۡ‍ٔٗاۖ وَٱلۡأَمۡرُ یَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ ١٩

 

سوره إنفطار

به نام خداوند بخشندة مهربان

هنگامی‌که آسمان شکافته می‌گردد. ﴿1﴾ و هنگامی‌که ستارگان فرو می‌ریزند. ﴿2﴾ و هنگامی‌که دریاها روان می‌شوند. ﴿3﴾ و هنگامی‌که گورها زیر و رو می‌گردند. ﴿4﴾ هرکس آنچه را که پیش فرستاده و آنچه را که باز پس داشته است خواهد دانست. ﴿5﴾ ای انسان! چه چیزی تو را (نسبت) به پروردگار بزرگوارت فریفت؟. ﴿6﴾ خدایی که تو را آفرید آن‌گاه استوارت ساخت سپس (آفرینش تو را) معتدل گرداند. ﴿7﴾ و آن‌گاه به هر شکلی که خواست تو را ترکیب کرد. ﴿8﴾ چنین نیست (که می‌گویید) بلکه شما سزا و جزا را دروغ می‌انگارید. ﴿9﴾ بی‌گمان نگهبانانی بر شما گمارده شده‌اند. ﴿10﴾ نگارندگان گرامی. ﴿11﴾ آنچه را که می‌کنید می‌دانند. ﴿12﴾ بی‌گمان نیکان در نعمت خواهند بود. ﴿13﴾ و همانا بدکاران در دوزخند. ﴿14﴾ در روز جزا به آن درمی‌آیند. ﴿15﴾ و آنان هیچ‌گاه از آن دور نمی‌شوند. ﴿16﴾ و تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟. ﴿17﴾ باز تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟. ﴿18﴾ روزی که هیچ کسی برای دیگران نمی‌تواند کاری بکند و در آن ورز فرمان، فرمان خدا است. ﴿19﴾