سُورَةُ المُدَّثِّرِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ ١ قُمۡ فَأَنذِرۡ ٢ وَرَبَّکَ فَکَبِّرۡ ٣ وَثِیَابَکَ فَطَهِّرۡ ٤ وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ ٥ وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَکۡثِرُ ٦ وَلِرَبِّکَ فَٱصۡبِرۡ ٧ فَإِذَا نُقِرَ فِی ٱلنَّاقُورِ ٨ فَذَٰلِکَ یَوۡمَئِذٖ یَوۡمٌ عَسِیرٌ ٩ عَلَى ٱلۡکَٰفِرِینَ غَیۡرُ یَسِیرٖ ١٠ ذَرۡنِی وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِیدٗا ١١ وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا ١٢ وَبَنِینَ شُهُودٗا ١٣ وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِیدٗا ١٤ ثُمَّ یَطۡمَعُ أَنۡ أَزِیدَ ١٥ کَلَّآۖ إِنَّهُۥ کَانَ لِأٓیَٰتِنَا عَنِیدٗا ١٦ سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا ١٧إِنَّهُۥ فَکَّرَ وَقَدَّرَ ١٨ فَقُتِلَ کَیۡفَ قَدَّرَ ١٩ ثُمَّ قُتِلَ کَیۡفَ قَدَّرَ ٢٠ ثُمَّ نَظَرَ ٢١ ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ٢٢ ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَکۡبَرَ ٢٣ فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ یُؤۡثَرُ ٢٤ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ ٢٥ سَأُصۡلِیهِ سَقَرَ ٢٦ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا سَقَرُ ٢٧ لَا تُبۡقِی وَلَا تَذَرُ ٢٨ لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ ٢٩ عَلَیۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ ٣٠ وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِکَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ لِیَسۡتَیۡقِنَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡکِتَٰبَ وَیَزۡدَادَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِیمَٰنٗا وَلَا یَرۡتَابَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡکِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِیَقُولَ ٱلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡکَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ کَذَٰلِکَ یُضِلُّ ٱللَّهُ مَن یَشَآءُ وَیَهۡدِی مَن یَشَآءُۚ وَمَا یَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِکۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ ٣١ کَلَّا وَٱلۡقَمَرِ ٣٢ وَٱلَّیۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ ٣٣ وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ ٣٤ إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡکُبَرِ ٣٥ نَذِیرٗا لِّلۡبَشَرِ ٣٦ لِمَن شَآءَ مِنکُمۡ أَن یَتَقَدَّمَ أَوۡ یَتَأَخَّرَ ٣٧ کُلُّ نَفۡسِۢ بِمَا کَسَبَتۡ رَهِینَةٌ ٣٨ إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡیَمِینِ ٣٩ فِی جَنَّٰتٖ یَتَسَآءَلُونَ ٤٠ عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِینَ ٤١ مَا سَلَکَکُمۡ فِی سَقَرَ ٤٢ قَالُواْ لَمۡ نَکُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّینَ ٤٣ وَلَمۡ نَکُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡکِینَ ٤٤ وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِینَ ٤٥ وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ ٤٦ حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡیَقِینُ ٤٧فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِینَ ٤٨ فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡکِرَةِ مُعۡرِضِینَ ٤٩ کَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ ٥٠ فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۢ ٥١ بَلۡ یُرِیدُ کُلُّ ٱمۡرِیٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن یُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ ٥٢ کَلَّاۖ بَل لَّا یَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ ٥٣ کَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡکِرَةٞ ٥٤ فَمَن شَآءَ ذَکَرَهُۥ ٥٥ وَمَا یَذۡکُرُونَ إِلَّآ أَن یَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ ٥٦

سوره مدثر

به نام خداوند بخشندة مهربان

جامه به خود پیچیده!. ﴿1﴾ برخیز و هشدار ده. ﴿2﴾ و پروردگارت را به بزرگی یاد کن. ﴿3﴾ و لباس‌هایت را پاکیزه بدار. ﴿4﴾ و پلیدی را دور ساز. ﴿5﴾ و بذل و بخشش مکن تا افزون طلبی کنی. ﴿6﴾ و برای پروردگارت شکیبایی کن. ﴿7﴾ پس هنگامی‌که در صور دمیده شود. ﴿8﴾ آن روز، روز سختی خواهد بود. ﴿9﴾ بر کافران آسان نیست. ﴿10﴾ مرا واگذار با آن کسی‌که او را تک و تنها آفریده‌ام. ﴿11﴾ و برایش مالی فراوان قرار داده‌ام. ﴿12﴾ و فرزندانی به او داده‌ام که همه حاضرند. ﴿13﴾ و (وسائل زندگی را) از هر نظر برای او فراهم ساخته‌ام. ﴿14﴾ باز طمع می‌ورزد که افزون سازم. ﴿15﴾ هرگز (چنین نخواهد بود) چرا که با آیات ما دشمن و ستیزه‌جو است. ﴿16﴾ به‌زودی او را به بالا رفتن از گردنة (مشکلات) وامی‌دارم. ﴿17﴾او بیندیشید و سنجید. ﴿18﴾ مرگ بر او باد چگونه سنجید!. ﴿19﴾ باز مرگ بر او باد چگونه سنجید!. ﴿20﴾ سپس نگریست. ﴿21﴾ آن‌گاه رو ترش کرد و پیشانی درهم کشید. ﴿22﴾ سپس پشت کرد و کبر ورزید. ﴿23﴾ آن‌گاه گفت: این چیزی جز جادوی منقول (از پیشینیان) نیست. ﴿24﴾ این جز سخن انسان نیست. ﴿25﴾ او را به دوزخ درخواهم آورد. ﴿26﴾ و تو چه می‌دانی که دوزخ چگونه است؟!. ﴿27﴾ نه باقی می‌گذراد و نه رها می‌کند. ﴿28﴾ سوزانندة انسان‌هاست. ﴿29﴾ بر آن نوزده (کس) گمارده شده‌اند. ﴿30﴾ و مأموران دوزخ را جز از میان فرشتگان برنگزیده‌ایم و شمار آنان‌را نیز جز مایة آزمایش کافران قرار نداده‌ایم تا اهل کتاب یقین حاصل کنند و تا ایمان مؤمنان بیشتر شود و تا اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا بیماردلان و کافران بگویند: خداوند از این مثل چه خواسته است؟ خداوند بدینسان هرکس را که بخواهد گمراه می‌سازد و هرکس را که بخواهد هدایت می‌کند و لشکرهای پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز اندرزی برای بشر نیست. ﴿31﴾ اینچنین نیست (که ایشان می‌پندارند) سوگند به ماه. ﴿32﴾ و سوگند به شب بدانگاه که پشت کند. ﴿33﴾ و به صبح چون روشن شود. ﴿34﴾ که آن (دوزخ) یکی از (بلاهای) بزرگت است. ﴿35﴾ برای انسان‌ها بیم‌دهنده است. ﴿36﴾ برای کسی از شما که بخواهد گام پیش نهد یا پس ماند. ﴿37﴾ هرکس در گرو عملکرد خویش است. ﴿38﴾ مگر سمت راستی‌ها. ﴿39﴾ در باغ‌های (بهشتی) خواهند بود. از همدیگر می‌پرسند. ﴿40﴾ از بزهکاران. ﴿41﴾ چه چیز شما را به دوزخ درآورد؟. ﴿42﴾ می‌گویند: از نمازگزاران نبودیم. ﴿43﴾ و به بینوا خوراک نمی‌دادیم. ﴿44﴾ و ما پیوسته با باطل‌گرایان فرو می‌رفتیم. ﴿45﴾ و روز جزا را دروغ می‌انگاشتیم. ﴿46﴾ تا این که مرگ به سراغمان آمد. ﴿47﴾پس شفاعت شفاعت‌کنندگان سودی به آنان نمی‌بخشد. ﴿48﴾ پس آنان‌را چه شده است که از پند روی‌گردانند؟!. ﴿49﴾ گویی که آنان درازگوشان رمنده‌ای هستند. ﴿50﴾ که از شیری گریخته باشند. ﴿51﴾ بلکه هرکس از آن‌ها می‌خواهد که به او صحیفه‌هایی گشوده داده شود. ﴿52﴾ چنین نیست بلکه از آخرت پروایی ندارند. ﴿53﴾ حاشا، حق این است که آن (سوره‌) پندی است. ﴿54﴾ پس هرکس بخواهد آن‌را یاد کند. ﴿55﴾ و یاد نمی‌کنند مگر این که خدا بخواهد. اوست سزاوار پروا و اوست سزاوار آمرزش. ﴿56﴾