سورة النبأ

سورة النبأ - سورة 78 - عدد آیاتها 40

بسم الله الرحمن الرحیم

1. عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ

2. عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ

3. الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ

4. کَلاَّ سَیَعْلَمُونَ

5. ثُمَّ کَلاَّ سَیَعْلَمُونَ

6. أَلَمْ نَجْعَلِ الأَرْضَ مِهَادًا

7. وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا

8. وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا

9. وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا

10. وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا

11. وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا

12. وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا

13. وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا

14. وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا

15. لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا

16. وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا

17. إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا

18. یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا

19. وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَکَانَتْ أَبْوَابًا

20. وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا

21. إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا

22. لِلطَّاغِینَ مَآبًا

23. لابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا

24. لّا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلا شَرَابًا

25. إِلاَّ حَمِیمًا وَغَسَّاقًا

26. جَزَاء وِفَاقًا

27. إِنَّهُمْ کَانُوا لا یَرْجُونَ حِسَابًا

28. وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا

29. وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا

30. فَذُوقُوا فَلَن نَّزِیدَکُمْ إِلاَّ عَذَابًا

31. إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا

32. حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا

33. وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا

34. وَکَأْسًا دِهَاقًا

35. لّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا کِذَّابًا

36. جَزَاء مِّن رَّبِّکَ عَطَاء حِسَابًا

37. رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا

38. یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلائِکَةُ صَفًّا لّا یَتَکَلَّمُونَ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا

39. ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا

40. إِنَّا أَنذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنتُ تُرَابًا

سورة نبأ

به نام الله بخشندة مهربان

 (کافران) از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟ ﴿1﴾ از خبری بزرگ. ﴿2﴾ همان (خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند. ﴿3﴾ چنین نیست (که آن‌ها می‌اندیشند)، بزودی خواهند دانست. ﴿4﴾ باز هم چنین نیست، بزودی خواهند دانست. ﴿5﴾ آیا زمین را بستری (برای آسایش شما) قرار ندادیم؟! ﴿6﴾ و کوه‌ها را میخ‌های (آن قرار ندادیم؟!). ﴿7﴾ و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم. ﴿8﴾ و خواب شما را (مایۀ) آرامش تان قرار دادیم. ﴿9﴾ و شب را پوششی (برای شما) قرار دادیم. ﴿10﴾ و روز را (وسیلة) برای زندگی و معاش قرار دادیم. ﴿11﴾ و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم. ﴿12﴾ و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم. ﴿13﴾ و از ابر‌های باران زا آبی فراوان فرو‌‌ فرستادیم ﴿14﴾ تا بدان دانه و گیاه بسیار برویانیم. ﴿15﴾ و باغ‌هایی  پر درخت (با آن آب پرورش دهیم). ﴿16﴾ بی‌گمان روز داوری (و جدای) میعاد (همگان) است. ﴿17﴾ روزی‌که در «صور» دمیده می‌شود، سپس شما گروه گروه (به محشر) می‌آیید. ﴿18﴾ و آسمان گشوده می‌شود، پس دروازه، دروازه می‌گردد. ﴿19﴾ و کوه‌ها روان کرده شود، پس (چون) سراب گردند. ﴿20﴾ و بی‌گمان جهنم کمین‌گاهی است. ﴿21﴾ بازگشت‌گاه برای سرکشان است. ﴿22﴾ مدت زمانی دراز در آنجا بمانند. ﴿23﴾ و در آنجا نه (چیز) خنکی می‌چشند و نه آشامیدنی (گوارایی خواهند داشت). ﴿24﴾ جز آبی سوزان، و (مایعی که) چرک و خون (است). ﴿25﴾ (این) کیفری است مناسب و در خور (اعمال‌شان) ﴿26﴾ زیرا که آن‌ها هیج امیدی به (روز) حساب نداشتند. ﴿27﴾ و آیات ما را بشدّت تکذیب کردند. ﴿28﴾ و ما همه چیز را (در کتاب لوح محفوظ) بشمارش نوشتیم. ﴿29﴾ پس (کیفر اعمال خود را) بچشید، که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم! ﴿30﴾بی‌گمان برای پرهیزگاران کامیابی است. ﴿31﴾ با غ‌های (میوه) و تاکستان‌ها. ﴿32﴾ و حوریانی جوان و هم سن و سال. ﴿33﴾ و جام‌هایی لبریز و پیاپی (از شراب پاکیزة بهشت). ﴿34﴾ در آنجا نه سخن بیهودة می‌شنوند و نه دروغی. ﴿35﴾ (این) پاداش از جانب پروردگار توست و عطایی از روی حساب ﴿36﴾ (همان) پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه در میان آن‌هاست، (همان الله) رحمان هیچ‌کس (درآن روز) یارای سخن گفتن با اوندارد. ﴿37﴾ روزی‌که روح (= جبرییل) و فرشتگان به صف ایستند، هیچ‌کس سخن نگویید، جز کسی‌که الله رحمان به او اجازه داده باشد، و (او) سخن درست (و صواب) گوید. ﴿38﴾ آن روز حق است، پس هر کس که بخواهد بازگشت‌گاهی به سوی پروردگارش بر گزنید. ﴿39﴾ به راستی ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم، روزی‌که انسان آنچه را از قبل با دست‌های خود فرستاده است می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش من خاک بود». (و برای حساب بر انگیخته نمی‌شد). ﴿40﴾