سوره شمس

سوره شمس

Ayah: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

سوگند به خورشید و روشنیِ آن [به هنگام بامداد]،

Ayah: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

و سوگند به ماه، هنگامی که بعد از آن [= خورشید] در‌آید،

Ayah: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

و سوگند به روز، هنگامی‌ که آن [= خورشید] را روشن [و جلوه‌گر] کند،

Ayah: 4

وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَغۡشَىٰهَا

و سوگند به شب، هنگامی که آن را بپوشانَد،

Ayah: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

و سوگند به آسمان و به ذاتی که آن را بنا کرد،

Ayah: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

و سوگند به زمین و به ذاتی که آن را گسترانید،

Ayah: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

و سوگند به جانِ [انسان] و ذاتی که آن را [آفرید و] نیکو گردانید،

Ayah: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

سپس نافرمانی و پرهیزگاری‌اش را [به او] الهام کرد.

Ayah: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَکَّىٰهَا

بی‌تردید، هر کس نفس خود را [از گناهان] پاک کند، رستگار می‌شود.

Ayah: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

و هر کس آن را [با گناه] آلوده سازد، یقیناً زیانکار می‌شود.

Ayah: 11

کَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

[قوم] ثمود از روی سرکشی، [پیامبر‌شان را] تکذیب کردند،

Ayah: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

آنگاه که بدکار‌ترین آنان [برای اقدام به جنایت] برخاست.

Ayah: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡیَٰهَا

پیامبر الله [= صالح] به آنان گفت: «ماده‌شترِ الله و [نوبت‌] آب‌خوردنش را [حرمت نهید]».

Ayah: 14

فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَیۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

[ولی آنان] او را تکذیب کردند و آن [ماده‌شتر] را کشتند؛ پس پروردگار آنان به سبب گناهانشان بر سر‌شان عذاب آورد و همگی آنان را با خاک یکسان کرد.

Ayah: 15

وَلَا یَخَافُ عُقۡبَٰهَا

و [الله] از سرانجام آن [کار،] بیم ندارد.

---

Ash-Shams