سوره طارق

سوره طارق

Ayah: 1

وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ

سوگند به آسمان و سوگند به ستارۀ شبگرد.

Ayah: 2

وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلطَّارِقُ

و تو چه می‌دانی که ستارۀ شبگرد چیست؟

Ayah: 3

ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ

[همان] ستارۀ فروزان است.

Ayah: 4

إِن کُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَیۡهَا حَافِظٞ

هیچ کس نیست، مگر اینکه نگهبانی [از فرشتگان] بر او[گماشته شده] است.

Ayah: 5

فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ

انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است:

Ayah: 6

خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ

از یک آب جهنده آفریده شده

Ayah: 7

یَخۡرُجُ مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ

که از میان [استخوانِ] پشت [مرد] و سینۀ [زن] بیرون می‌آید.

Ayah: 8

إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ

بی‌گمان، الله بر بازگرداندن او [پس از مرگ] تواناست.

Ayah: 9

یَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ

روزی ‌که [تمام] رازها فاش شود،

Ayah: 10

فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ

[در آن روز،] انسان هیچ توان و یاوری ندارد.

Ayah: 11

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ

سوگند به آسمان پرباران

Ayah: 12

وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ

و سوگند به زمینِ پرشکاف [که گیاهان از آن سر برمی‌آورند].

Ayah: 13

إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ

[که] بی‌گمان، این قرآن، سخن جداکنندۀ حق از باطل است

Ayah: 14

وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ

و [سخنِ] هزل و بیهوده نیست.

Ayah: 15

إِنَّهُمۡ یَکِیدُونَ کَیۡدٗا

آنان [= کافران] پیوسته حیله و نیرنگ می‌کنند

Ayah: 16

وَأَکِیدُ کَیۡدٗا

و من [نیز] حیله [و تدبیر] می‌کنم؛

Ayah: 17

فَمَهِّلِ ٱلۡکَٰفِرِینَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَیۡدَۢا

پس به کافران مهلت بده [و] اندکی رهایشان کن [تا غرق گناه باشند].

---

At-Tāriq