سوره مطففین

سوره مطففین

Ayah: 1

وَیۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِینَ

وای بر کم‌فروشان!

Ayah: 2

ٱلَّذِینَ إِذَا ٱکۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ یَسۡتَوۡفُونَ

[همان] کسانی‌ که چون [برای خود] از مردم پیمانه می‌کنند، حق خود را کامل می‌گیرند،

Ayah: 3

وَإِذَا کَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ یُخۡسِرُونَ

و هنگامی ‌که [می‌خواهند] برای آنان پیمانه یا وزن کنند، کم می‌گذارند.

Ayah: 4

أَلَا یَظُنُّ أُوْلَـٰٓئِکَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

آیا آنها گمان نمی‌کنند که [قیامت فرا می‌رسد و از قبرها] برانگیخته می‌شوند،

---

Ayah: 5

لِیَوۡمٍ عَظِیمٖ

در روزی بزرگ؟

Ayah: 6

یَوۡمَ یَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

[همان] روزی‌ که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان می‌ایستند.

Ayah: 7

کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٖ

هرگز چنین نیست [که کافران پنداشته‌اند]! به راستی که نامۀ [اعمال] بدکاران در سِجّین است.

Ayah: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا سِجِّینٞ

و تو چه دانی که سِجّین چیست؟

Ayah: 9

کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

کتابی است که [اعمال بدکاران در آن] نوشته شده است.

Ayah: 10

وَیۡلٞ یَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُکَذِّبِینَ

در آن روز، وای بر تکذیب‌کنندگان!

Ayah: 11

ٱلَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ

همان کسانی که روز جزا را [انکار و] تکذیب می‌کنند؛

Ayah: 12

وَمَا یُکَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا کُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِیمٍ

و جز ستمکارانِ گنهکار، [کسی] آن [روز] را تکذیب نمی‌کند.

Ayah: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَیۡهِ ءَایَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ

هنگامی که آیات ما بر او تلاوت می‌شود، می‌گوید: «[این] افسانه‌های [خیالی] گذشتگان است».

Ayah: 14

کَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ

هرگز چنین نیست [که آنها گمان می‌کنند]؛ بلکه [به سبب] آنچه کرده‌اند، بر دل‌هایشان زنگار بسته است.

Ayah: 15

کَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ یَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

هرگز چنین نیست [که آنها می‌پندارند]. بی‌گمان، آنان در آن روز از [دیدار] پروردگار‌شان محرومند.

Ayah: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِیمِ

و [بعد از حساب،] مسلماً وارد دوزخ می‌شوند.

Ayah: 17

ثُمَّ یُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِی کُنتُم بِهِۦ تُکَذِّبُونَ

آنگاه به آنان گفته می‌شود: «این [آتش،] همان چیزی است که آن را تکذیب می‌کردید».

Ayah: 18

کَلَّآ إِنَّ کِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ

هرگز چنین نیست [که آنها می‌پندارند]؛ بی‌گمان، نامۀ [اعمال] نیکوکاران در «عِلّیین» است.

Ayah: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا عِلِّیُّونَ

و تو چه دانی که «عِلّیین» چیست؟

Ayah: 20

کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

کتابی است که [اعمال نیکوکاران در آن] نوشته شده است،

Ayah: 21

یَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

که مقرّبان [درگاه الهی] بر آن حاضر می‌شوند [و گواهی می‌دهند].

Ayah: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِی نَعِیمٍ

همانا نیکوکاران در نعمت[های بهشت] هستند.

Ayah: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ

بر تخت‌ها [تکیه زده و] می‌نگرند.

Ayah: 24

تَعۡرِفُ فِی وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِیمِ

خرمی و نشاطِ نعمت [بهشت] را در چهره‌هایشان [می بینی و] می‌شناسی.

Ayah: 25

یُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِیقٖ مَّخۡتُومٍ

آنها از شراب نابِ مُهرشده، [نوشانیده و] سیراب می‌شوند.

Ayah: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡکٞۚ وَفِی ذَٰلِکَ فَلۡیَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

مُهری که بر آن نهاده شده، از مُشک است، و مشتاقان [رحمت]، در این [شراب و دیگر نعمت‌های بهشتی] باید بر یکدیگر پیشی گیرند.

Ayah: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِیمٍ

و آمیزه‌اش از [چشمه] تسنیم است؛

Ayah: 28

عَیۡنٗا یَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

[همان] چشمه‌ای که مقربان [درگاه الهی] از آن می‌نوشند.

Ayah: 29

إِنَّ ٱلَّذِینَ أَجۡرَمُواْ کَانُواْ مِنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ یَضۡحَکُونَ

همانا کسانی که جرم و گناه مرتکب شدند، پیوسته [در دنیا] بر کسانی‌ که ایمان آورده بودند می‌خندیدند.

Ayah: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ یَتَغَامَزُونَ

و هر گاه [مؤمنان] از کنار‌شان می‌گذشتند، با چشم و ابرو به هم اشاره می‌کردند [و آنان را به سُخره می‌گرفتند]؛

Ayah: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَکِهِینَ

و چون به سوی خانوادۀ خود بازمی‌گشتند، [به خاطر تمسخرِ مؤمنان] شادمان و خندان بودند؛

Ayah: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

و هنگامی که مؤمنان را می‌دیدند می‌گفتند: «بی‌گمان، اینان گمراهانند»؛

Ayah: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَیۡهِمۡ حَٰفِظِینَ

در حالی ‌که آنان برای مراقبت [و نگهبانی،] بر مؤمنان فرستاده نشده بودند.

---

Ayah: 34

فَٱلۡیَوۡمَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡکُفَّارِ یَضۡحَکُونَ

ولی امروز کسانی ‌که ایمان آورده‌اند، به کافران می‌خندند.

Ayah: 35

عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ یَنظُرُونَ

بر تخت‌های [آراسته نشسته و به نعمت‌های الهی که برترین آنها، رؤیت وجه گرامی الله است] می‌نگرند.

Ayah: 36

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡکُفَّارُ مَا کَانُواْ یَفۡعَلُونَ

آیا کافران [با چشیدن عذاب،] جزای آنچه را که می‌کردند دریافت نموده‌اند؟

---

Al-Mutaffifīn