سوره تکویر

سوره تکویر

Ayah: 1

إِذَا ٱلشَّمۡسُ کُوِّرَتۡ

آنگاه ‌که خورشید درهم پیچیده [و تاریک] گردد،

Ayah: 2

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنکَدَرَتۡ

و آنگاه ‌که ستارگان بی‌فروغ شوند،

Ayah: 3

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُیِّرَتۡ

و آنگاه ‌که کوه‌ها به حرکت درآید،

Ayah: 4

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

و آنگاه ‌که ماده‌شترانِ باردار رها شوند،

Ayah: 5

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

و آنگاه ‌که حیوانات وحشی [در کنار انسان] گرد آورده شوند،

Ayah: 6

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

و آنگاه ‌که دریا‌ها [جوشان و] برافروخته شود،

Ayah: 7

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

و آنگاه ‌که هر کس با همسانِ خود قرین گردد،

Ayah: 8

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

و آنگاه ‌که از دختر زنده‌به‌گورشده پرسیده شود

Ayah: 9

بِأَیِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

[که] به کدامین گناه کشته شده است،

Ayah: 10

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

و آنگاه ‌که نامه‌های [اعمال] گشوده شود،

Ayah: 11

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ کُشِطَتۡ

و آنگاه ‌که پرده از روی آسمان برگرفته شود،

Ayah: 12

وَإِذَا ٱلۡجَحِیمُ سُعِّرَتۡ

و آنگاه ‌که دوزخ، افروخته [و شعله‌ور] گردد،

Ayah: 13

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

و آنگاه ‌که بهشت [برای پرواپیشگان] نزدیک آورده شود.

Ayah: 14

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

[در آن هنگام،] هر کس خواهد دانست که چه چیزی [برای آخرت خود] آماده کرده است.

Ayah: 15

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

سوگند به ستارگانی که [به جایگاه خود] بازمی‌گردند،

Ayah: 16

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡکُنَّسِ

[شتابان] حرکت می‌کنند [و از نظر] پنهان می‌شوند؛

Ayah: 17

وَٱلَّیۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

و سوگند به شب، هنگامی ‌که [از تاریکی‌اش کاسته شود و] پشت کند؛

Ayah: 18

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

و سوگند به صبح، هنگامی که بدمد؛

Ayah: 19

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ کَرِیمٖ

بی‌تردید، این [قرآن، سخن الله است که ابلاغش به پیامبر، بر عهدۀ] فرستاده‌ای بزرگوار [=جبرئیل] است؛

Ayah: 20

ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی ٱلۡعَرۡشِ مَکِینٖ

[همان فرشته‌ای] که [مقتدر و] نیرومند است و نزد [اللهِ] صاحب‌عرش، مقام والایی دارد؛

Ayah: 21

مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِینٖ

[در ملکوت اعلی و عالم فرشتگان] از او فرمان می‌برند و امین [وحی] است.

Ayah: 22

وَمَا صَاحِبُکُم بِمَجۡنُونٖ

[ای مردم،] همنشین شما [= محمد] دیوانه نیست؛

Ayah: 23

وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِینِ

و بی‌تردید، [محمد]، او [= جبرئیل] را در افق روشن دیده است.

Ayah: 24

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَیۡبِ بِضَنِینٖ

و او بر [ابلاغِ آنچه از طریق] غیب [به وی وحی می‌گردد] بخیل نیست [و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد].

Ayah: 25

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَیۡطَٰنٖ رَّجِیمٖ

و این [قرآن] گفتۀ شیطان رانده‌شده نیست.

Ayah: 26

فَأَیۡنَ تَذۡهَبُونَ

پس به کجا می‌روید؟

Ayah: 27

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِکۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِینَ

این [قرآن] چیزی جز پند و اندرز برای جهانیان نیست.

Ayah: 28

لِمَن شَآءَ مِنکُمۡ أَن یَسۡتَقِیمَ

برای هر یک از شما که بخواهد راه راست [حق را] در پیش گیرد.

Ayah: 29

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن یَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِینَ

و شما [چیزی را] نمی‌خواهید، مگر آنکه پروردگار جهانیان [اراده کند و] بخواهد.

---

At-Takwīr