ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
سوره رحمن
ٱلرَّحۡمَٰنُ
[الله] رحمان
عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ
قرآن را آموزش داد؛
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ
انسان را آفرید؛
عَلَّمَهُ ٱلۡبَیَانَ
[و] به او سخنگفتن آموخت.
ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ بِحُسۡبَانٖ
خورشید و ماه، با حسابی منظم [و دقیق] در گردِشَند؛
وَٱلنَّجۡمُ وَٱلشَّجَرُ یَسۡجُدَانِ
و گیاه و درخت [برایش] سجده میکنند.
وَٱلسَّمَآءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ ٱلۡمِیزَانَ
و آسمان را برافراشت و میزان [عدالت را در زمین] برقرار نمود.
أَلَّا تَطۡغَوۡاْ فِی ٱلۡمِیزَانِ
[ای مردم، چنین کرد] تا در وزن و پیمانه، [به یکدیگر] ستم نکنید؛
وَأَقِیمُواْ ٱلۡوَزۡنَ بِٱلۡقِسۡطِ وَلَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِیزَانَ
و سنجش [حقوق دیگران] را به عدالت برآورد کنید و در سنجش [چیزی] مکاهید [و کمفروشی نکنید].
وَٱلۡأَرۡضَ وَضَعَهَا لِلۡأَنَامِ
و زمین را براى [زندگى] انسانها مقرر داشت،
فِیهَا فَٰکِهَةٞ وَٱلنَّخۡلُ ذَاتُ ٱلۡأَکۡمَامِ
که [انواع] میوهها و نخلهای خوشهدار در آن است.
وَٱلۡحَبُّ ذُو ٱلۡعَصۡفِ وَٱلرَّیۡحَانُ
و [همچنین] حبوباتِ برگدار و گیاهانِ خوشبو؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ کَٱلۡفَخَّارِ
او انسان را از گِل خشکی همچون سفال آفرید؛
وَخَلَقَ ٱلۡجَآنَّ مِن مَّارِجٖ مِّن نَّارٖ
و جن را از شعلهای از آتش خلق کرد؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقَیۡنِ وَرَبُّ ٱلۡمَغۡرِبَیۡنِ
[او] پروردگار مشرقها و مغربهاست؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای گروه انس و جن] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را تکذیب میکنید؟
مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَیۡنِ یَلۡتَقِیَانِ
او دو دریا[ی شور و شیرین] را روان کرد تا [به یکدیگر] برسند؛
بَیۡنَهُمَا بَرۡزَخٞ لَّا یَبۡغِیَانِ
[در عین حال،] مانعی میان آن دو است که با هم نمیآمیزند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
یَخۡرُجُ مِنۡهُمَا ٱللُّؤۡلُؤُ وَٱلۡمَرۡجَانُ
از آن دو [دریا] مروارید و مرجان به دست میآید؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
وَلَهُ ٱلۡجَوَارِ ٱلۡمُنشَـَٔاتُ فِی ٱلۡبَحۡرِ کَٱلۡأَعۡلَٰمِ
کشتیهای کوهپیکرِ بادبانبرافراشته [و جاری] در دریا برای اوست؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
کُلُّ مَنۡ عَلَیۡهَا فَانٖ
هر چه روی زمین وجود دارد، فناپذیر است
وَیَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّکَ ذُو ٱلۡجَلَٰلِ وَٱلۡإِکۡرَامِ
و [تنها ذات جاوید و] روی پروردگار باشکوه و ارجمندت باقی خواهد ماند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
یَسۡـَٔلُهُۥ مَن فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ کُلَّ یَوۡمٍ هُوَ فِی شَأۡنٖ
[تمام] کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او درخواستِ نیاز میکنند و او هر روز [و هر لحظه] در کاری است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
سَنَفۡرُغُ لَکُمۡ أَیُّهَ ٱلثَّقَلَانِ
ای گروه جن و انس، به زودی به حساب شما میپردازیم؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
یَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ إِنِ ٱسۡتَطَعۡتُمۡ أَن تَنفُذُواْ مِنۡ أَقۡطَارِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ فَٱنفُذُواْۚ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلۡطَٰنٖ
ای گروه جن و انس، اگر مىتوانید از کرانههاى آسمان و زمین گذر کنید [تا از مجازات الهی برهید]، پس بگذرید؛ قادر [به این کار] نخواهید بود، مگر با قدرت [و بَیّنه فراوان که شما آن را ندارید]؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
یُرۡسَلُ عَلَیۡکُمَا شُوَاظٞ مِّن نَّارٖ وَنُحَاسٞ فَلَا تَنتَصِرَانِ
شرارهاى از آتش و مِس گداخته بر شما باریده مىشود که [در برابر آن] قادر به دفاع [از خود] نیستید؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَکَانَتۡ وَرۡدَةٗ کَٱلدِّهَانِ
آنگاه که آسمان بشکافد و همچون روغن گداخته، سرخفام گردد [قیامت آغاز خواهد شد].
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فَیَوۡمَئِذٖ لَّا یُسۡـَٔلُ عَن ذَنۢبِهِۦٓ إِنسٞ وَلَا جَآنّٞ
آن روز، [به علت روشنبودن همۀ امور،] از انس و جن [دربارۀ گناهانشان] سؤال نخواهد شد؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
یُعۡرَفُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ بِسِیمَٰهُمۡ فَیُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِی وَٱلۡأَقۡدَامِ
گناهکاران از سیمایشان شناخته میشوند؛ آنگاه [آنان را] از موی پیشانی و پاهایشان میگیرند [و به دوزخ میاندازند]؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
این [همان] جهنمی است که گناهکاران انکارش میکردند؛
یَطُوفُونَ بَیۡنَهَا وَبَیۡنَ حَمِیمٍ ءَانٖ
[در آنجا] میان آتش و آب بینهایت داغ در حرکتند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
وَلِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ
هر کس از ایستادن در پیشگاهِ پروردگارش [براى حساب] مىترسد، دو باغ [در بهشت] دارد؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ
[با درختانى] پر از شاخسارِ [تر و تازه و ثمردهنده]؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فِیهِمَا عَیۡنَانِ تَجۡرِیَانِ
در آن دو [باغ]، دو چشمه جاری است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فِیهِمَا مِن کُلِّ فَٰکِهَةٖ زَوۡجَانِ
در آن دو [باغ]، از هر میوهای دو نوع وجود دارد؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
مُتَّکِـِٔینَ عَلَىٰ فُرُشِۭ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖۚ وَجَنَى ٱلۡجَنَّتَیۡنِ دَانٖ
[بهشتیان] بر بسترهایی که آسترش از دیباى ضخیم است تکیه میزنند و میوههاى آن باغها در دسترسشان است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فِیهِنَّ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ یَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنّٞ
در آن باغها، حوریانی هستند که تنها [به شوهران خود] نظر دارند [و فقط به آنها عشق میورزند]، و دستِ احدى از انس و جن قبلاً به آنان نرسیده است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
کَأَنَّهُنَّ ٱلۡیَاقُوتُ وَٱلۡمَرۡجَانُ
گویی آن حوریان، یاقوت و مرجانند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
هَلۡ جَزَآءُ ٱلۡإِحۡسَٰنِ إِلَّا ٱلۡإِحۡسَٰنُ
آیا پاداشِ نیکی جز نیکی است؟
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
در کنار آن باغها، دو باغ [بهشتیِ] دیگر است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
مُدۡهَآمَّتَانِ
[آن دو باغ] که [درختانش] در نهایت سبزى [و خرمى] است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فِیهِمَا عَیۡنَانِ نَضَّاخَتَانِ
در آن دو [باغ بهشتی،] دو چشمۀ همیشه جوشان جاری است.
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فِیهِمَا فَٰکِهَةٞ وَنَخۡلٞ وَرُمَّانٞ
و در آنها [درختان] میوه و درختان خرما و انار هست؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
فِیهِنَّ خَیۡرَٰتٌ حِسَانٞ
در میان آن باغها، زنان نیکسیرت و نیکوروی، حضور دارند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
حُورٞ مَّقۡصُورَٰتٞ فِی ٱلۡخِیَامِ
حوریانی که در خیمههای بهشتی [از چشم بیگانگان] مستورند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
لَمۡ یَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنّٞ
[دوشیزگانی که] دست هیچ انس و جنی قبلاً به آنان نرسیده است؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
مُتَّکِـِٔینَ عَلَىٰ رَفۡرَفٍ خُضۡرٖ وَعَبۡقَرِیٍّ حِسَانٖ
[بهشتیان] بر بالشتهای سبز و بسترهایى نفیس و زیبا آرمیدهاند؛
فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار مىکنید؟
تَبَٰرَکَ ٱسۡمُ رَبِّکَ ذِی ٱلۡجَلَٰلِ وَٱلۡإِکۡرَامِ
نامِ پروردگارِ باشکوه و ارجمند تو، بابرکت و فرخنده است.
Ar-Rahmān