سوره نجم

سوره نجم

Ayah: 1

وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

سوگند به ستاره، آنگاه که افول کند

Ayah: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمۡ وَمَا غَوَىٰ

که یار شما [= محمد صلی الله علیه وسلم] هرگز گمراه نشده و به راه تباهى نیفتاده است؛

Ayah: 3

وَمَا یَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

و از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید.

Ayah: 4

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡیٞ یُوحَىٰ

[آنچه می‌گوید] نیست جز وحی [الهی] که به [او] وحی می‌شود.

Ayah: 5

عَلَّمَهُۥ شَدِیدُ ٱلۡقُوَىٰ

[جبرئیل که فرشته‌اى است] پُرتوان، به او آموزش داده است.

Ayah: 6

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

[همان فرشتۀ] خوش‌منظری که [با چهرۀ حقیقی‌اش در برابر پیامبر] ایستاد.

Ayah: 7

وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

در حالی که او در افق بالا [در آسمان] قرار داشت.

Ayah: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

سپس [جبرئیل] نزدیک شد؛ و نزدیک‌تر؛

Ayah: 9

فَکَانَ قَابَ قَوۡسَیۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

تا آنکه [فاصلۀ او با پیامبر] به اندازۀ طول دو کمان یا کمتر بود.

Ayah: 10

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

آنگاه [آن فرشتۀ بزرگوار] آنچه را که باید به بندۀ الله وحی می‌کرد، وحی نمود.

Ayah: 11

مَا کَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

آنچه را که [پیامبر] دید، قلبش دروغ نپنداشت.

Ayah: 12

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا یَرَىٰ

آیا با او دربارۀ آنچه می‌بیند مجادله می‌کنید؟

Ayah: 13

وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

در حقیقت، پیامبر یک بار دیگر نیز آن فرشته را [به صورت کامل] مشاهده کرده بود.

Ayah: 14

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

در کنارِ [درخت بزرگ] «سِدرةُ المُنتَهی» [در آسمان هفتم]

Ayah: 15

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

که آرامشگاه بهشت، همان‌جاست.

Ayah: 16

إِذۡ یَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا یَغۡشَىٰ

آنگاه که هاله‌اى آن درخت را پوشانده بود.

Ayah: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

چشم [پیامبر، به چپ و راست] منحرف نشد و [از حد] تجاوز نکرد.

Ayah: 18

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَایَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡکُبۡرَىٰٓ

به راستی که او برخی از بزرگ‌ترین نشانه‌هاى پروردگارش را [در آنجا] مشاهده کرد.

Ayah: 19

أَفَرَءَیۡتُمُ ٱللَّـٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ

[ای مشرکان،] آیا «لات» و «عُزّی» را دیده‌اید؟

Ayah: 20

وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

و «مَنات» آن سومین [نمادِ بی‌ارزش] را؟ [آیا هیچ سود و زیانی به شما می‌رسانند؟]

Ayah: 21

أَلَکُمُ ٱلذَّکَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

آیا [ادعا می‌کنید که] فرزند پسر برای شماست و دختر برای الله؟

Ayah: 22

تِلۡکَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِیزَىٰٓ

در این صورت، تقسیمی ناعادلانه است.

Ayah: 23

إِنۡ هِیَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّیۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُکُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

این[نماد]ها فقط اسم‌هایی [بى‌معنا] هستند که خود و پدرانتان با آنها [معبودهاى دروغین خود را] نام نهاده‌اید و الله هیچ دلیلی [بر حقانیت این کار] نازل نکرده است. [مشرکان، در اعتقاداتشان] فقط پیرو گمان و خواسته‌های دلِ خویشند؛ حال آنکه [موجبات] هدایت، از جانب پروردگارشان بر آنان رسیده است.

Ayah: 24

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

آیا انسان هر چه [از شفاعت این معبودان باطل] آرزو کند برایش میسر است؟

Ayah: 25

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ

دنیا و آخرت از آنِ الله است [و به هر کس، هر چه را صلاح بداند می‌بخشد].

Ayah: 26

۞وَکَم مِّن مَّلَکٖ فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِی شَفَٰعَتُهُمۡ شَیۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن یَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن یَشَآءُ وَیَرۡضَىٰٓ

چه بسیار فرشتگانی در آسمان‌ها هستند که شفاعتشان به هیچ وجه سودمند نخواهد بود؛ مگر پس از آنکه الله، براى هر کس که بخواهد و راضی باشد، اجازه دهد.

---

Ayah: 27

إِنَّ ٱلَّذِینَ لَا یُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَیُسَمُّونَ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَةَ تَسۡمِیَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

کسانى که به آخرت باور ندارند، بر فرشتگان الهی نام دختر می‌گذارند [و آنان را دختران الله مى‌دانند].

Ayah: 28

وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا یُغۡنِی مِنَ ٱلۡحَقِّ شَیۡـٔٗا

آنان در موردِ این امر، [کاملاً] بى‌اطلاعند [و] فقط از حدس و گمان پیروی می‌کنند؛ در حالى که براى [شناخت] حقیقت، گمان کافى نیست.

Ayah: 29

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِکۡرِنَا وَلَمۡ یُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا

پس [ای پیامبر،] تو نیز از کسى که از یاد ما روى گردانده و فقط [لذت‌های] زندگى دنیا را مى‌خواهد، روى برتاب.

Ayah: 30

ذَٰلِکَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

نهایت درک و فهمشان همین است. بی‌تردید، پروردگارت به حال کسانى که از راه او منحرف شده‌اند آگاه‌تر است؛ و نیز به حال راه‌یافتگان.

Ayah: 31

وَلِلَّهِ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِی ٱلۡأَرۡضِ لِیَجۡزِیَ ٱلَّذِینَ أَسَـٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَیَجۡزِیَ ٱلَّذِینَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

هر چه در آسمان‌ها و زمین است، از آنِ الله است؛ [راه خیر و شر را به انسان ارائه کرد] تا بدکاران را در برابر رفتارشان کیفر دهد و نیکوکاران را [با نعمت‌های بهشت] پاداش نیکو عطا نماید.

Ayah: 32

ٱلَّذِینَ یَجۡتَنِبُونَ کَبَـٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّکَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِکُمۡ إِذۡ أَنشَأَکُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِی بُطُونِ أُمَّهَٰتِکُمۡۖ فَلَا تُزَکُّوٓاْ أَنفُسَکُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

و [نیز براى] کسانی که از گناهان بزرگ و بی‌حیایی‌ها اجتناب می‌ورزند؛ مگر لغزش‌های کم‌اهمیت [و گناهان صغیره که با توبه و عبادت بخشوده می‌شوند] که آمرزشِ پروردگارت گسترده است؛ از همان دَم که شما را از زمین پدید آورد و آنگاه که به صورت جنین در شکم مادرانتان بودید، به [طبیعتِ] شما آگاه‌تر [از خودتان] است؛ پس خودستایى نکنید، که او تعالی به حال پرهیزگاران داناتر است.

Ayah: 33

أَفَرَءَیۡتَ ٱلَّذِی تَوَلَّىٰ

آیا آن کسی را که [از حق] روی برتافت دیده‌ای؟

Ayah: 34

وَأَعۡطَىٰ قَلِیلٗا وَأَکۡدَىٰٓ

و‌ اندکى انفاق کرد و [سپس] خوددارى نمود.

Ayah: 35

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَیۡبِ فَهُوَ یَرَىٰٓ

آیا علم غیب دارد و [آینده را] مى‌بیند؟

Ayah: 36

أَمۡ لَمۡ یُنَبَّأۡ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَىٰ

آیا از مطالب کتاب آسمانى موسى باخبر نشده است؟

Ayah: 37

وَإِبۡرَٰهِیمَ ٱلَّذِی وَفَّىٰٓ

و [از تعلیمات] ابراهیم، که حق [رسالت و بندگى ما] را به تمامى ادا کرد،

Ayah: 38

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

که هیچ ‌گناهکاری بارِ گناه دیگری را بر دوش نخواهد کشید؛

Ayah: 39

وَأَن لَّیۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

و اینکه انسان فقط ثمرۀ تلاش [و نیت] خود را خواهد داشت؛

Ayah: 40

وَأَنَّ سَعۡیَهُۥ سَوۡفَ یُرَىٰ

و اینکه بى‌گمان، تلاش او [در محاسبۀ اعمالش در روز قیامت،] منظور خواهد شد؛

Ayah: 41

ثُمَّ یُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

آنگاه پاداشش را به تمامى خواهند داد،

Ayah: 42

وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّکَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

و اینکه بازگشت [همۀ امور] به سوی پروردگار توست؛

Ayah: 43

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَکَ وَأَبۡکَىٰ

و اوست که می‌خندانَد و می‌گریانَد؛

Ayah: 44

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡیَا

و اوست که می‌میرانَد و [در آخرت] زنده می‌کند؛

---

Ayah: 45

وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَیۡنِ ٱلذَّکَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ

و هموست که زوج نر و ماده را می‌آفریند؛

Ayah: 46

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

از نطفه‌اى که [در رحِم] ریخته می‌شود؛

Ayah: 47

وَأَنَّ عَلَیۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

و پدیدآوردن دوبارۀ آنها [در قیامت نیز بر عهدۀ] الله است.

Ayah: 48

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ

و اوست که [شما را] بى‌نیاز می‌کند و سرمایه می‌بخشد؛

Ayah: 49

وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

و اوست که پروردگار [ستارۀ] «شِعْرىٰ» است؛

Ayah: 50

وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَکَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

و اوست که قوم عاد را در گذشته هلاک کرد؛

Ayah: 51

وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

و قوم ثمود را [نیز نابود کرد] و [هیچ یک از آنان را] باقی نگذاشت.

Ayah: 52

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ کَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ

و قوم نوح را که ستمکارتر و سرکش‌تر بودند نیز پیش از آن [هلاک نمود]؛

Ayah: 53

وَٱلۡمُؤۡتَفِکَةَ أَهۡوَىٰ

و شهرهاى زیر و روشده [قوم لوط] را [بالا برد و] درهم کوبید؛

Ayah: 54

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

و آنان را [با باران سنگ] ـ چنان که باید ـ فروپوشانید؛

Ayah: 55

فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکَ تَتَمَارَىٰ

حال [اى انسان،] در مورد کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید روا مى‌دارى [و مجادله می‌کنی]؟

Ayah: 56

هَٰذَا نَذِیرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

این [پیامبر نیز] هشداردهنده‌اى است از [گروه] هشداردهندگان پیشین.

Ayah: 57

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

قیامت نزدیک شد؛

Ayah: 58

لَیۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ کَاشِفَةٌ

و هیچ کس ـ جز الله ـ نمی‌تواند آن را آشکار ‌کند [و سختی‌هایش را برطرف سازد].

Ayah: 59

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِیثِ تَعۡجَبُونَ

[ای مشرکان،] آیا از این سخن در شگفتید؟

Ayah: 60

وَتَضۡحَکُونَ وَلَا تَبۡکُونَ

و [به آیات قرآن] مى‌خندید و [از شنیدنِ هشدارهایش نمی‌ترسید و] اشک نمى‌ریزید؟

Ayah: 61

وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

و در حال غفلت و غرور هستید؟

Ayah: 62

فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩

پس [همگی] برای الله سجده کنید و [تنها] او را عبادت کنید.

---

An-Najm