سوره قارعه

سوره قارعه

Ayah: 1

ٱلۡقَارِعَةُ

[آن] فروکوبنده.

Ayah: 2

مَا ٱلۡقَارِعَةُ

[آن] فروکوبنده چیست؟

Ayah: 3

وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ

و تو چه ‌دانی که [آن] فروکوبنده چیست؟

Ayah: 4

یَوۡمَ یَکُونُ ٱلنَّاسُ کَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ

روزی‌ که مردم مانند پروانه‌های پراکنده [حیران و سرگردان] خواهند بود.

Ayah: 5

وَتَکُونُ ٱلۡجِبَالُ کَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ

و کوه‌ها مانند پشم رنگینِ حلاجی‌شده خواهند شد.

Ayah: 6

فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِینُهُۥ

و اما هر کس که [در آن روز،] کفّۀ میزانش سنگین باشد،

Ayah: 7

فَهُوَ فِی عِیشَةٖ رَّاضِیَةٖ

[در بهشت،] در زندگی رضایت‌بخشی خواهد بود.

Ayah: 8

وَأَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِینُهُۥ

و اما هر کس که کفّۀ میزانش سبک باشد،

Ayah: 9

فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةٞ

[مسکن و] پناهگاهش «هاویه» است.

Ayah: 10

وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا هِیَهۡ

و تو چه دانی که آن [هاویه] چیست؟

Ayah: 11

نَارٌ حَامِیَةُۢ

آتشی است سوزان [و شعله‌ور].

---

 

Al-Qāri‘ah